เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 117
บทที่เกี่ยวข้อง
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 118
เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ากําลังจะเป็นลม ป๋อซือเหยียนจึงรีบปล่อยมือ"แค่กๆๆ!"เสิ่นม่านไอใบหน้าของเธอยังคงแดงอยู่ และใช้เวลานานในการตั้งตัว"เสิ่นม่าน ผม……"ป๋อซือเหยียนต้องการเอื้อมมือไปแตะรอยแดงที่คอของเสิ่นม่าน แต่เสิ่นม่านถอยกลับอย่างระแวดระวังป๋อซือเหยียนเงียบไปเมื่อกี้เขาสติแตกไประหว่างทางป๋อซือเหยียนและเสิ่นม่านไม่พูดอะไร และเมื่อพวกเขามาถึงบ้านป๋อ เสิ่นม่านเห็นว่าบ้านตกแต่งได้อบอุ่นมาก ไม่ต้องคิดก็รู้ คงเป็นคุณนายป๋อที่สั่งให้แม่บ้านหลิวตกแต่งนึกถึงเรื่องที่เกิดในรถเมื่อกี้ เสิ่นม่านขำตัวเองอยู่กับผู้ชายที่กำลังจะฆ่าเธอ ทำให้คนรู้สึกขยาดจริงๆ"เสิ่นม่าน!"เสียงของป๋อซือเหยียนดังขึ้นข้างหลังเธอ แต่เสิ่นม่านไม่หยุดขึ้นไปชั้นบนเธอไม่อยากคุยกับป๋อซือเหยียนมากกว่านี้ และก็ไม่อยากที่จะอธิบายกับป๋อซือเหยียนวันรุ่งขึ้นท้องฟ้าสว่างเล็กน้อย เสิ่นม่านลงมาจากชั้นบนเห็นป๋อซือเหยียนเอนหลังพิงโซฟาอย่างเหนื่อยล้า ราวกับว่าเขาไม่ได้นอนทั้งคืนเธอเก็บของใช้ประจำวันเล็ก ๆ น้อย ๆ เตรียมกลับไปที่อพาร์ตเมนต์แต่เช้าตรู่เมื่อป๋อซือเหยียนเห็นเสิ่นม่านลงชั้นล่าง ประสาทของเขาก็เกร็งในทั
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน ##บทที่ 119
ยิ่งไปกว่านั้นร่างกายของซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงบาดเจ็บเมื่อเห็นป๋อซือเหยียนตกลง ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็ดีใจมากเจียงฉินได้รับข้อความจากเสิ่นม่านเมื่อคืนนี้ เช้าตรู่วันนี้ก็ให้คนขับขับรถไปเจียงฉินลงรถคนขับแบกสัมภาระไปที่ท้ายรถเจียงฉินรู้สึกงุนงงถาม: "อากาศแบบนี้เธอสวมผ้าพัดคอทำไม? " "คอเย็นนิดหน่อย "เสิ่นม่านยิ้มแห้งๆเจียงฉินอ่อนไหวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากดึงผ้าพันคอออก ก็เห็นรอยช้ำที่คอของเสิ่นม่าน "ใครทํา? ป๋อซือเหยียน? "เจียงฉินโกรธจัดเสิ่นม่านรู้นิสัยของเจียงฉิน ดังนั้นเจึงทําได้เพียงปลอบอยู่ข้างๆ:“ไม่เจ็บแล้ว " "เป็นไอ้ชั่วนั้นจริงเหรอ?! "เจียงฉินโกรธกำกําปั้นขึ้นมาและกําลังจะเข้าไปในบ้านป๋อ เสิ่นม่านรีบลากเจียงฉิน "อย่าไปฉันไม่เป็นไรจริงๆ " "ไม่ได้! ฉันจะฆ่าชายชั่วนั่น! "เสิ่นม่านกอดเจียงฉินไม่ปล่อย: "ป๋อซือเหยียนพึ่งรับปากฉันฉันว่าจะไม่จัดการกับบริษัทเจียง ถ้าไปโวยวายแบบนี้เป็นเรื่องแน่! " "ฉันกลัวเขา? ถ้าเก่งจริงจัดการฉันให้ตายสิ! "เสิ่นม่านรีบลากเจียงฉินขึ้นรถและขอให้คนขับล็อคประตูจะให้เจียงฉินไปโวยวายไม่ได้ "ม่านม่าน! เธอปล่อยให้เขา
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 120
ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลั่งน้ําตาอย่างเศร้าโศกราวกับว่าคนทั้งโลกเข้าใจเธอผิด"ประธานเจียง คุณจะดูถูกฉันต่อหน้าคนมากมายแบบนี้ได้ไง? ฉันยากจน แต่ฉันก็มีศักดิ์ศรี! ฉันไม่เคยทําอะไรแบบนั้น!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนมีสีหน้าดื้อรั้นและพูดว่า:"ไม่ใช่เพราะว่าคุณเป็นเพื่อนของเสิ่นม่าน และคุณใส่ร้ายฉันแบบนี้ไม่ได้นะ! แม้ว่าฉันจะยากจน แต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้คุณใส่ร้ายฉันแบบนี้! ถึงมีเงิน แต่ก็ใส่ร้ายฉันแบบนี้ไม่ได้!"เจียงฉินโกรธ แต่เจอคำพูดแบบนี้ก็พูดไม่ออกเสิ่นม่านเดินไปข้างหน้าเจียงฉินและมองซูเฉี่ยนเฉี่ยนเธออย่างตลกขบขัน:"จนเหรอ"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนยังคงมองเสิ่นม่านด้วยท่าทางที่น่าสมเพช อ่อนแอ แต่ดื้อรั้นเมื่อก่อนเสิ่นม่านตอบโต้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน และเธอไม่เคยเตอบโต้แบบเด็ดขาด ยิ่งไม่เคยคิดที่จะทำให้ซูเฉี่ยนเฉี่ยนอยู่มหาลัยต่อไม่ได้แต่ก็นั่นแหละท่าทางตอแหลของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเมื่อกี้การสร้างภาพลักษณ์ของเธอเมื่อกี้ เสิ่นม่านรู้สึกว่าเธอคิดผิดเธอไม่ควรไว้หน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนเสิ่นม่านก้าวไปข้างหน้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนถอยกลับด้วยความกลัว:"เธอจะทำอะไร? !"เสิ่นม่านคว้ากระเป๋าในมือของซูเฉี่ยนเฉี่ยน หยิบ
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 121
คําพูดของเสิ่นม่านทําให้ร่างกายของป๋อซือเหยียนแข็งทื่อเสิ่นม่านลากเจียงฉินข้างๆ:"เราไปกันเถอะ "เจียงฉินเดินจากไปตามเสิ่นม่านถุยน้ำลายใส่ป๋อซือเหยียนเดิมทีเสิ่นม่านไม่ต้องการฉีกหน้าป๋อซือเหยียน แต่ตอนนี้เธอทนไม่ไหวจริงๆ"ซือเหยียน……"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกระตุกแขนเสื้อของป๋อซือเหยียนอย่างระมัดระวัง:"ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด""เรื่องป้ายประกาศ มันอะไร?"อยู่ๆป๋อซือเหยียนถามแบบนี้สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าเขาก็แสดงท่าทางน่าสงสาร:"เป็นคนในมหาลัยที่อิจฉาหน้าตาของพี่เสิ่นจึงแต่งข่าวใส่ร้ายพี่เสิ่น พี่เสิ่นคิดว่าเป็นฉัน เพราะงั้น……"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเขาไม่เคยถามเรื่องในมหาลัยกับเสิ่นม่าน ไม่รู้ว่ามีคนสร้างข่าวลือเกี่ยวกับเสิ่นม่านในมหาลัยเสิ่นม่านไม่เคยพูดกับเขามาก่อน "ซือเหยียน ฉันไม่ได้ทําจริงๆ ฉันอธิบายให้พี่เสิ่นฟังแล้ว แต่เธอยืนยันว่าฉันทํา……"ป๋อซือเหยียนไม่ได้พูด ซูเฉี่ยนเฉี่ยนกัดริมฝีปากของเธอเพราะกลัวว่า ป๋อซือเหยียนจะไม่เชื่อเธอจึงพูดอีกครั้ง:"ครั้งนั้นคณะกรรมการตรวจสอบวินัยได้ตรวจสอบหนึ่งครั้ง ตรวจสอบแล้วว่าเป็นคนอื่นที่ทำเรื
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 122
"ใครเป็นคนทํา?""หลังเกิดเหตุคณะกรรมการตรวจสอบวินัยมาที่มหาลัยตรวจสอบครั้งหนึ่ง และผู้หญิงคนหนึ่งชื่อหลิวจิงจิงเป็นคนทำครับ และผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนที่ดีของคุณซู"ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้วเลขาหลี่ พูดว่า:"ประธานป๋อไม่แน่เรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับคุณซู คุณต้องการตรวจสอบต่อไปไหมครับ?"ป๋อซือเหยียนนวดขมับถูกแต่งข่าวลือ ถูกรังแก เรื่องใหญ่ขนาดนี้เสิ่นม่าน ไม่ได้พูดต่อหน้าเขาแม้แต่คําเดียวหรือว่าในใจเสิ่นม่าน เขาไม่สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?"คณะกรรมการตรวจสอบวินัยได้ตรวจสอบเรียบร้อยไปแล้ว ก็ไม่จําเป็นต้องตรวจสอบอีก”ป๋อซือเหยียนพูดเรียบๆ:"ให้เฉี่ยนเฉี่ยนติดต่อกับนักเรียนเหล่านั้นน้อยลง อย่าปล่อยให้พวกเขาพาเธอไปในทางที่ไม่ดี"เลขาหลี่ต้องการพูดแต่ก็หยุด แต่หลังจากเห็นสีหน้าของป๋อซือเหยียนเขาก็ตอบได้เพียง:"……ครับ ประธานป๋อ"เสิ่นม่านลากเจียงฉินไปอาคารสอง เจียงฉินก็คิดไม่ถึงว่าป๋อซือเหยียนจะแอบฟังอยู่ที่มุมห้อง และเรื่องก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ในทันใด:"ตรงหน้าเธอเขาก็ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนแบบนี้ คิดๆก็น่าโมโหจริงๆ!"เจียงฉินโกรธ แต่เขาเป็นห่วงสถานการณ์ของเสิ่นม่านมากกว่า:"เธอฉีกหน้าป๋อซือเหยียน
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 123
คุณนายป๋อรู้เรื่องเหตุการณ์เมื่อคืนนี้จึงตรงไปโวยวายที่บ้านและตระกูลเสิ่นก็ไม่สงบสุขเหมือนกัน คุณฉินอยากเรื่องน่าขายหน้าของเธอนานแล้วเมื่อวานที่งานเลี้ยงของตระกูลฮั่ว ข่าวที่ว่าป๋อซือเหยียนอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งและทิ้งภรรยาแท้ ๆ ของเขาแพร่กระจายในแวดวงตอนเที่ยงลุงรองเสิ่นโทรหาเธอจนสายแทบระเบิด แต่เธอไม่รับสักสายเลขาหลี่รับเสิ่นม่านกลับไปที่บ้านป๋อ คุณนายป๋อโยนแก้วน้ําในมือของเธอกับผนังด้วยความโกรธ และป๋อซือเหยียนได้แต่คุกเข่าลงบนพื้นไม่พูดอะไรสักคําเสิ่นม่านมองเห็นเสื้อผ้าของป๋อซือเหยียนได้ยับเต็มไปด้วยร่องรอยของการถูกทุบตี สีหน้าของเขาก็ซีดเล็กน้อย"ม่านม่าน เธอรู้อยู่แล้วใช่ไหม?ยังปล่อยให้ทั้งสองคนทําแบบนี้?!"คุณนายป๋อหายใจอย่างหนัก"ซือเหยียนชอบ หนูก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ"คําตอบของเสิ่นม่านดูเรียบๆ เหมือนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับตนเธอคิดไว้แล้ว อย่างร้ายที่สุดก็แค่ป๋อซือเหยียนเอาเรื่องที่เธอเรียนที่มหาวิทยาลับเอพูดออกมาเท่านั้นเธอไม่สนอย่างมากก็แค่หย่ากับป๋อซือเหยียนก่อนกำหนดเท่านั้น"ฉันไม่เข้าใจ นักศึกษาสาวคนนั้นมันดีตรงไหน? ม่านม่านสวยกว่าหล่อน ดีกว่าหล่อนแกตาบอดเหรอ? ทำไ
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 124
"ที่แท้คุณก็รู้ว่ามันไม่น่าฟัง"เสิ่นม่านอดหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้:"แล้วคุณคิดบางไหมว่าคําพูดที่ไม่น่าฟังกว่านี้ร้อยเท่าจะทําร้ายฉัน?"ป๋อซือเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง และในที่สุดก็พูด:"ผมจะจัดการให้เรียบร้อย""ไม่จําเป็น"เสิ่นม่านหันหลังกลับและอยากออกไป"คุณถูกใส่ร้ายในมหาลัยทําไมคุณไม่บอกผม"เท้าของเสิ่นม่านหยุด ราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องตลก:"บอกคุณ?"น้ำเสียงของเสิ่นม่านทําให้ป๋อซือเหยียนอึดอัดมากเขาขมวดคิ้วและพูดว่า:"ถ้าคุณมาบอกผม ผมจะ……""ถ้าฉันบอกคุณว่าคนที่แต่งเรื่องคือซูเฉี่ยนเฉี่ยน คุณจะเชื่อไหม?"เสิ่นม่านขัดคําพูดของป๋อซือเหยียน ป๋อซือเหยียนอึ้งแล้วพูด:"ผมถามเฉี่ยนเฉี่ยนแล้ว เธอไม่ได้เป็นคนทำเรื่องนี้"เสิ่นม่านขำออกมาอย่างเย็นชา:"ดังนั้นพวกเราไม่มีอะไรต้องคุยกัน"พูดตรงๆ ป๋อซือเหยียนเชื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยนแบบนั้นเสิ่นม่านหันกลับจะออกไป ป๋อซือเหยียนเอื้อมมือไปจับแขนของเสิ่นม่าน และพูดด้วยใบหน้าที่มืดมน:"คุณอยากบอกว่าผมลำเอียงเฉี่ยนเฉี่ยน?""ลำเอียงไหมคุณรู้อยู่แก่ใจ!""คุณรู้ได้อย่างไรว่าผมไม่ได้ให้คนตรวจสอบ? คุณมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าเฉี่ยนเฉี่ยนเป็นคนทำ ?"ป๋อซือ
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 125
เมื่อได้ยินสิ่งที่เสิ่นม่านพูดรอยยิ้มบนใบหน้าของคุณฉินก็หายไปในทันที เธอลุกจากเก้าอี้และเสียงของเธอก็ดังขึ้น:"อะไรนะ? หย่า? ""ป้าสอง ท่านตกใจอะไรคะ?""ธะ เธอจะหย่าได้ยังไง? นั่นคือป๋อซือเหยียนนะ!"ใบหน้าคุณฉินเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อเมื่อก่อน เสิ่นม่านชอบป๋อซือเหยียนมากๆ เพื่อที่จะแต่งงานกับป๋อซือเหยียนพูดได้เลยว่าได้ใช้ความพยายามอย่างมากมันจะเป็นไปได้อย่างไรหลังจากแต่งงานไม่กี่เดือน ก็จะหย่า?ลุงรองเสิ่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งถาม:"เป็นความคิดของป๋อซือเหยียนเหรอ?""ไม่ค่ะ เป็นความคิดหนู""เราคิดดีแล้ว?"เสิ่นม่านพยักหน้า:"คิดดีแล้วค่ะ"ฟังเสิ่นม่านพูดเช่นนั้น ลุงรองเสิ่นดูเหมือนจะตัดสินใจอะไรได้แล้วพูดว่า:"ได้! งั้นก็หย่า!""ยัยโง่! หย่าอะไร?"คุณฉินลุกขึ้นและผลักลุงรองเสิ่นออก ตะโกนใส่เสิ่นม่าน:"คุณหนูใหญ่ คุณเห็นว่าการแต่งงานเป็นเรื่องล้อเล่นเหรอ! ถ้าคุณหย่ากับป๋อซือเหยียน คุณจะให้ตระกูลเสิ่นของเราทำยังไง? คุณไม่รู้สึกผิดต่อลุงรองเหรอ?"เสิ่นม่านมองดูอย่างเย็นชา ลุงรองเสิ่นคราวนี้ก็ได้ใจจกล้าขึ้นมา ก็ได้ลากคุณฉินไปข้างหลัง:"หุบปาก! เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดที่นี่!""เสิ่
บทล่าสุด
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 505
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 504
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 503
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 502
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 501
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 500
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 499
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 498
ชีวิตหลังความตายของเซินมาน บทที่ 497
