บทที่ 123

คุณนายป๋อรู้เรื่องเหตุการณ์เมื่อคืนนี้จึงตรงไปโวยวายที่บ้าน

และตระกูลเสิ่นก็ไม่สงบสุขเหมือนกัน คุณฉินอยากเรื่องน่าขายหน้าของเธอนานแล้วเมื่อวานที่งานเลี้ยงของตระกูลฮั่ว ข่าวที่ว่าป๋อซือเหยียนอุ้มผู้หญิงคนหนึ่งและทิ้งภรรยาแท้ ๆ ของเขาแพร่กระจายในแวดวง

ตอนเที่ยงลุงรองเสิ่นโทรหาเธอจนสายแทบระเบิด แต่เธอไม่รับสักสาย

เลขาหลี่รับเสิ่นม่านกลับไปที่บ้านป๋อ คุณนายป๋อโยนแก้วน้ําในมือของเธอกับผนังด้วยความโกรธ และป๋อซือเหยียนได้แต่คุกเข่าลงบนพื้นไม่พูดอะไรสักคํา

เสิ่นม่านมองเห็นเสื้อผ้าของป๋อซือเหยียนได้ยับเต็มไปด้วยร่องรอยของการถูกทุบตี สีหน้าของเขาก็ซีดเล็กน้อย

"ม่านม่าน เธอรู้อยู่แล้วใช่ไหม?ยังปล่อยให้ทั้งสองคนทําแบบนี้?!"

คุณนายป๋อหายใจอย่างหนัก

"ซือเหยียนชอบ หนูก็ทำอะไรไม่ได้ค่ะ"

คําตอบของเสิ่นม่านดูเรียบๆ เหมือนว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับตน

เธอคิดไว้แล้ว อย่างร้ายที่สุดก็แค่ป๋อซือเหยียนเอาเรื่องที่เธอเรียนที่มหาวิทยาลับเอพูดออกมาเท่านั้น

เธอไม่สนอย่างมากก็แค่หย่ากับป๋อซือเหยียนก่อนกำหนดเท่านั้น

"ฉันไม่เข้าใจ นักศึกษาสาวคนนั้นมันดีตรงไหน? ม่านม่านสวยกว่าหล่อน ดีกว่าหล่อนแกตาบอดเหรอ? ทำไ