บทที่ 130

เสิ่นม่านหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าของป๋อซือเหยียน พยายามประคองสติของเธอกดโทรสายด่วน 120จากนั้นสติได้เลือนลานแล้วสลบไป

วันรุ่งขึ้น เสิ่นม่านอยู่ในมึนเมาลืมตาขึ้น เห็นเลขาหลี่อยู่ข้างๆกำลังยุ่งอยู่ข้างๆ เสียงของเธอแหบและอ่อนแอ:"ป๋อซือเหยียนล่ะ?"

เมื่อได้ยินเสียงของเสิ่นม่าน สีหน้าที่ดีใจก็ได้ปรากฏบนใบหน้าของเลขาหลี่ และเขารีบพูดว่า:"คุณหญิงอยากดื่มน้ำเหรอครับ?"

เสิ่นม่านส่ายหัวถามว่า"ป๋อซือเหยียน……ป๋อซือเหยียนอยู่ที่ไหน"

"ประธารป๋อ……"

เลขาหลี่ลำบากใจเล็กน้อย:"ประธานป๋อเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและตอนนี้อยู่ในห้องไอซียู"

เลขาหลี่พูดแบบนี้ เสิ่นม่านพยายามลุกขึ้นและเลขาหลี่ รีบกดแขนของเสิ่นม่าน:"คุณหญิง! แพทย์บอกว่าอาการบาดเจ็บของคุณก็สาหัสเช่นกัน ตอนนี้คุณขยับไม่ได้นะครับ!"

เสิ่นม่านไม่มีแรงพูดในเวลานี้ ป๋อซือเหยียนได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยเธอ

ไม่เห็นป๋อซือเหยียนด้วยตาของเธอเองเธอไม่วางใจ

"คุณหญิง……"

เลขาหลี่พยายามห้าม แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงดังอยู่นอกประตู

"ม่านม่านล่ะ? เป็นไงบ้าง?!"

เสิ่นม่านรู้ว่านี่คือเสียงของลุงรองเสิ่น เลขาหลี่เดินออกไปนอกห้องเพื่อตรวจสอบ เป็นลุงรองเสิ่นและคุ