All Chapters of ชีวิตหลังความตายของเซินมาน: Chapter 131 - Chapter 140

เจียงฉินมาเร็วแบบนี้ เสิ่นม่านก็ตกใจเล็กน้อย"ไปทำอีท่าไหน ทำไมเป็นแผลทั้งตัวแบบนี้? "เจียงฉินอยู่ข้างๆดวงตาเต็มไปด้วยความปวดใจ"เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์นิดหน่อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร"เสิ่นม่านยื่นมือออกมา:"พี่ดูสิยังขยับได้""นี่เรียกว่าอุบัติเหตุเล็กน้อยเหรอ?"เจียงฉินมองไปที่ร่างของเสิ่นม่าน ไม่กล้าคิดเลยว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น"ฉันก็ว่าทำไมเธอไม่ตอบทั้งคืน! แล้วป๋อซือเหยียนล่ะ? เขาเป็นสามีภาษาอะไร!"เมื่อพูดถึงป๋อซือเหยียน สีหน้าของเสิ่นม่านก็หมองลงเล็กน้อย"เขาอยู่ห้องข้างๆค่ะ"ทันทีที่เสิ่นม่านพูดจบ เจียงฉินก็ยืนขึ้นและเดินไปนอกห้อง เสิ่นม่านห้ามไม่ทันก็เห็นเจียงฉินพึ่งออกจากประตูก็เห็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนเข้าซูเฉี่ยนเฉี่ยนไม่รู้ว่าพูดอะไรกับเลขาหลี่ เจียงฉินพูดอย่างเย็นชา:"เธออีกแล้วเหรอ?"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเห็นเจียงฉินก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เธอไม่กลัวเจียงฉิน ที่นี่คือโรงพยาบาลเธอไม่เชื่อว่าเจียงฉินจะกล้าทําอะไรเลขาหลี่เห็นแบบนั้น ก็รีบพูดคลายบรรยากาศ:"คุณซู ผมส่งคุณกลับไปก่อน""ขอบคุณเลขาหลี่"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนทำตัวเหมือนกวางที่หวาดกลัวและมองไปที่เลขาหลี่อย่างซาบซึ้งแม้ว่าเ

คุณฉินรู้ว่าเธอหาเหตุผลมาเถียงไม่เจอ ทำได้แค่ร้องไห้พร้อมปกป้องเสิ่นเหวินฉวนเซียวตั๋วมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเย็นชาข้างๆลุงรองเสิ่นรู้สึกตัวว่ายังมีคนนอกเขาจึงพูดกับเซียวตั๋วว่า:"ท่านเซียว ผมรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร แต่นี่เป็นเรื่องในครอบครัวของผม คุณช่วย……"ท่านเซียวลุกขึ้น เดิมเขาก็ไม่ได้อยากจะทําให้ครอบครัวของเสิ่นม่านลำบากใจ เขาแค่กลัวว่าเสิ่นเจียนซานจะไม่มีปัญหาสืบว่าใครเป็นคนทำ เพราะงั้นก็เลยมาบอก"ถ้าเป็นเรื่องของตระกูลเสิ่น งั้นก็รบกวนประธานเสิ่นมาจัดการด้วย"เซียวตั๋วพูดเรียบๆ :"แต่ว่า ถ้าประธานเสิ่น จัดการได้ไม่ดี ผมก็ไม่ถือถ้าจะต้องเข้ามาช่วย"สีหน้าของลุงรองเสิ่นเปลี่ยนไปเล็กน้อยคำพูดเซียวตั๋วมีบางอย่างแอบแฝง เห็นได้ชัดว่าเขาอยากให้เขาลงโทษอย่างหนัก"ผมรู้ ผมรู้ ผมจะไม่ลำเอียงแน่นอน"ลุงลองเสิ่นพยักหน้าไม่หยุดเซียวตั๋วยกมือขึ้น และบอดี้การ์ดเหล่านั้นก็ออกไปเซียวตั๋วพูดอย่างเกียจคร้าน:"พวกผมขอตัว""ครับ!"หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็ถอนตัวออกจากบ้านตระกูลเสิ่นเสิ่นเหวินฉวนยืนขึ้นอย่างไม่พอใจ ชี้ไปที่ผู้คนที่หายไปที่ประตูและตะโกน:"คนพวกนั้นเป็นใคร! พวกมันพูดอะไรก็

เจียงฉินเข้ามาหลังจากที่ลุงรองเสิ่นออกไป เธอได้ฟังเรื่องมาคร่าวๆตรงประตูแล้ว แต่ว่าความเกลียดในตระกูลใหญ่มีไม่น้อย แต่ไม่เคยได้ยินว่าฆ่าคนในครอบครัวเลยมาก่อน"ปกติอาตั๋วทำอะไรเด็ดขาดมาโดยตลอด แต่คราวนี้เขาใจอ่อนแล้ว"เจียงฉินสงสัย:"หากเป็นเขาเมื่อก่อนหลักฐานอะไร? เข้าไปเอาคนไปขังไว้ในกล่องดำ แล้ววันต่อมาลูกพี่ลูกน้องของเธอก็น่าจะปางตายแล้ว เรื่องที่ส่งให้ตำรวจอะไรแบบนั้น ง่ายไป""กล่องดํา?"เสิ่นม่านมองไปที่เจียงฉินอย่างสงสัยนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินคํานั้นเจียงฉินส่ายหัว:"น่าจะเป็นคําสแลงในแวดวงพวกเขาฉันก็ไม่รู้ว่ามันคือที่ไหร ฟู่ฉือโจวก็ไม่เคยอธิบายกับฉัน"เสิ่นม่านเงียบเหมือนว่าคนอย่างเซียวตั๋วที่เดินบนปลายมีดทุกวันคงมีวิธีการของตัวเองไม่อย่างนั้น จะทำให้คนกลัวได้ยังไง?เจียงฉินกล่าว:"อาจเป็นไปได้ว่าอาตั๋วไม่อยากทำให้เธอลำบากใจ เพราะลุงรองของเธอก็ดีกับเธอพอควร"หลังจากพูดจบ เจียงฉินพูดอย่างหงุดหงิด:"รู้ว่าเกิดเรื่องกับเธอแต่ก็ไม่มาดูเธอก่อน ความคิดของผู้หญิงเขารู้บางไหมเนี๊ย! แข็งกระด้างซะจริง" "แค่กๆๆ! "จู่ๆ เสียงไอของฟู่ฉือโจวมาจากนอกประตูเจียงฉินนั่งอยู่ เมื่

"เอากุญแจรถมาให้ฉัน!"เลขาหลี่ตกตะลึง แต่เขาไม่กล้าไม่ฟังคำสั่งของป๋อซือเหยียน หยิบกุญแจออกมาอย่างลังเลในวินาทีถัดมา ป๋อซือเหยียนหยิบมันขึ้นมาแล้วออกจากโรงพยาบาลใบหน้าของเขายังคงซีดเล็กน้อย เลขาหลี่หลังอย่างใกล้ชิดเห็นป๋อซือเหยียนขึ้นรถและเหยียบคันเร่งออกไปอย่างรวดเร็ว"ประธานป๋อ! "เลขาหลี่ตะโกนอยู่ท้ายรถ แต่ป๋อซือเหยียนไม่คิดจะหยุดแม้แต่น้อย และหลังจากนั้นไม่นานก็ไม่เห็นเขาแล้วในเวลานั้น เสิ่นม่านพักอยู่บนเตียงในอพาร์ตเมนต์เพื่อพักฟื้น ฟู่ฉือโจวกําลังยุ่งอยู่ในครัว เจียงฉินกําลังช่วยให้ยุ่งอยู่ด้านข้าง เซียวตั๋วก็นั่งอยู่บนโซฟาไม่ไกลกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ฉากนี้อบอุ่นมาก และเสิ่นม่านก็ชอบความอบอุ่นเช่นนี้ชาติที่แล้วเพราะพ่อแม่เธอได้เสียไปตั้งแต่เด็ก แม้ว่าเธอจะอาศัยอยู่ในบ้านของลุงรองเสิ่น แต่ทุกคนก็ต่างสวมหน้ากาก เธอไม่ได้สัมผัสความอบอุ่นของครอบครัวแบบนี้มานานแล้วถ้าเป็นแบบนี้ตลอดไปก็ดีรถของป๋อซือเหยียนจอดนอกอพาร์ตเมนต์ของเสิ่นม่าน และเขากดโทรหาเสิ่นม่านไม่มีคนรับสายมือป๋อซือเหยียนที่ถือโทรศัพท์ซีดเล็กน้อย เขาลงจากรถและเดินไปที่ห้องรักษาความปลอดภัย"คุณครับ คุณมาหา

"คุณคิดว่าเพื่อร่วมธุรกิจกับตระกูลเสิ่น ผมถึงไม่หย่า?"ป๋อซือเหยียนเดินเข้าไปทีละก้าว เสิ่นม่านเงยหน้าขึ้นมองไปที่ป๋อซือเหยียน:"ไม่ใช่เหรอ?""ไม่แน่นอน!"ป๋อซือเหยียนเหยียดมือออกแล้วกดลงบนไหล่ของเสิ่นม่าน ดวงตาของเขาก็ได้แดงก่ำ:"คุณฟังให้ดี ผมไม่ตกลงที่จะหย่า! คุณอย่าคิดที่จะไปจากตระกูลป๋อ" "ปล่อยฉัน! "เสิ่นม่านสะบัดป๋อซือเหยียนออกและเยาะเย้ย:"ป๋อซือเหยียน อย่าบอกฉันว่าคุณไม่อยากหย่าเพราะคุณชอบฉัน" "ฉัน…… "ไม่รอให้ป๋อซือเหยียนพูด เสิ่นม่านก็ขัดจังหวะ:"ฉันเสิ่นม่านคิดว่าไม่ได้มีเสน่ห์จนสามารถทําให้ประธานป๋อมาชอบฉันได้ คุณทําให้ฉันอับอายต่อหน้าคนนอกหลายต่อหลายครั้งเพื่อซูเฉี่ยนเฉี่ยน และจัดการกับเพื่อน ๆ ของฉันตามอําเภอใจ ฉันทนการแต่งงานแบบนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่ว่าคุณจะยอมหรือไม่ก็ตามฉันก็จะหย่ากับคุณ""เสิ่นม่าน! คุณเอาความมั่นใจจากไหนที่มาพูดแบบนั้นกับผม?"ป๋อซือเหยียนพูดด้วยความโกรธ:"คุณและเซียวตั๋วก็อยู่ด้วยกันแล้วไม่ใช่เหรอ สองคนความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนแบบนั้น? คุณล่ะเอาหน้าผมไปไว้ที่ไหน!""ฉันกับเซียวตั๋ว?"เสิ่นม่านดูเหมือนจะได้ยินมุกตลกอะไร:"ที่แท้คุณเห็นว่าฉันเป็นคนแบบนั