All Chapters of Pangarap Kong Matikman Ka: Chapter 51 - Chapter 60

Alina’s POVHindi agad ako nakapasok sa loob ng manisyon kasi namangha ako sa ganda ng garden dito sa labas. Nakapapangiti ako sa mga nakikita ko. Ang daming bulaklak, humahalimuyak sa buong paligid ang bango ng mga bulaklak. Habang nag-e-enjoy ako sa pag-amoy sa mga bulaklak, nahinto na lang ako bigla sa paglalakad, late ko na napagtantong naaamoy ko ang mga bulalak. Ang pagkakaalam ko, hindi na ako nakakaamoy ng kahit ano. Bakit ganoon? Paano nangyaring naaamoy ko ang mga bulaklak dito? Ano bang lugar ito at tila ba may kakaibang mga pangyayaring nagaganap dito?Sakto naman na pagdating ko sa pinakapinto ng mansiyon, nakita kong palabas dito si Manong George. Masaya siya na tila ba may biyayang natanggap. Kaya naman pala, may hawak pala siyang pera kaya ito nakangiti ngayon. Ang kapal ng pera na iyon na tila sa tingin ko ay milyon ang halaga.“Ayos! Sabi na, e, suwerte talaga ang dala nitong katawan ni Miss Alina. Bukod sa may chance na siyang mabuhay, magkakaroon pa kami ng malaka

Corvus’ POVNag-stay ako ng at least one hour sa isang coffee shop. Nagkape at kumain muna ako ng cookies. Hindi ako puwedeng umuwi at naiwan pa ang cellphone ko sa manisyon ni Nacho.Habang nandito ako, marami ang napapatingin sa akin habang nakaupo ako rito, lalo na ‘yung mga staff ng coffee shop. Maya maya, may lumapit na sa akin na staff, parang manager ata. Sinabi niya sa akin na kulang sila ng staff dito, bagay daw ako rito kasi matangkad at guwapo ako. Pansin din daw niya na pinagtitinginan ako ng mga customer dahil sa pagiging magandang lalaki ko. Ganoon pa naman daw ang hinahanap nila para lalong makakuha ng mga customer. Gusto ko sana, kasi malaki ang alok nila, kaya lang may trabaho akong mas maganda-ganda sa ngayon. Tumanggi ako at nagpasalamat na lang, pagkatapos ay bumalik na ako sa manisyon nila Nacho para balikan ang cellphone ko na naka-set up sa loob ng banyo ng gym niya. May isang oras at mahigit na kasi akong nakatambay sa coffee shop na ‘yon, nahihiya na rin ako.

Corvus’ POVMabuti na lang at pinagbigyan ako ni Miss Helena na harapin ako ngayong hapon. Kung hindi ko pa i-message sa kaniya na alam ko ang ginawa niyang paghahakot sa kayamanan ni Miss Alina ay hindi pa niya ako papansinin. Ngayon, aalamin ko ang paliwanag niya.Galit siyang bumaba sa kotse niya. Pagtingin niya sa akin, parang ibang Helena na siya. Galit at parang mangangain. Nagbago na nga ata siya.“So, anong iniisip mo, na aangkinin ko ang yaman at pera ng kaibigan ko? Hindi ba puwedeng iningatan at tinago ko lang ang mga ‘yon sa ibang lugar kasi ikaw, ikaw ‘yung iniisip ko na baka may gawing hindi maganda. Sa ating dalawa, mas may karapatan akong itago ang mga mahahalagang bagay ni Alina. Kasi, bestfriend kami at ako lang ang pagkakatiwalaan niya. Tungkol naman sa papa niya, huwag kang mag-alala kasi ginagawa ko rin ang lahat para maalagaan siya.”Naiinis ako kasi parang lumabas bigla ang tunay niyang ugali simula nung sinabi ko sa kaniya na hindi na nagpapakita si Miss Alina.

Alina’s POVKinuwento ko kay Corvus ang nangyari. Sinabi ko sa kaniya na nabuhay muli si white lady sa katayuan ng isang donya at mayamang single na matandang dalaga. Sabi ni White lady, trillionaire daw ito.Nakita niya raw kasi na gusto nitong magpakamatay na, kasi hindi siya gusto ng taong gusto niya. Kaya imbis na masayang ang katawan nito at ang pagiging mayaman na nilalang, ginawa niya ang ritwal na matagal na niyang pinag-aaralan. Nagulat na lang daw si white lady na gumana iyon. Naagaw niya ang katawan ng babaeng iyon kaya muli siyang nabuhay sa katauhan nito. Nagawa pa nga niyang makipag-usap sa kaluluwa nito. Mabuti na lang daw ay payag ito na agawin na lang niya ang katawan ng matandang dalaga. Gusto na rin daw nitong magpahinga kasi halos lahat naman na ay nagawa na niya sa mundong ibabaw. Pagod na rin siya. Hindi rin daw pala nakakatuwang maging mayaman na mayaman kasi parang wala ng thrill ang buhay. Na-enjoy naman na raw nito ang buong buhay niya kaya ipapaubaya na raw n

Alina’s POVNandito ako sa white house ni white lady, este ni Madam Imelda na pala. Nasa room ako ngayon ng katawan ko. Nakakatuwang makita sa personal ang sarili kong katawan. Para lang akong natutulog habang nakahiga sa kama. Maya’t maya ay sinisilip ako ng mga private nurse at ng doctor na taga Australia. Talagang ginagawa nila ang lahat para mapabuti ang lagay ng katawan ko. Dati raw ay itim na ang kulay ng mga labi ko, ngayon nagiging pink na kaya maging senyales ito na um-okay na ang lagay ng katawan ko.“Ang hindi ko lang ma-gets, bakit may kakahayan ka pa ring makakita ng mga gaya kong kaluluwa pa rin kahit buhay ka naman na?” tanong ko kay Madam Imelda nang lapitan ko siya rito sa garden niyang punong-puno ng iba’t ibang mababangong bulaklak. Abala siya sa pagtatanggal ng mga tuyong bulaklak at tuyong mga dahon.“Siguro ay dahil hindi ko naman talaga katawan itong katawan ng trillionaire na ‘to,” sagot niya saka pumitas ng isang bulaklak na kulay puti. Inamoy-amoy niya ito sa