Corvus’ POVTapos na kaming mag-gym, pauwi na dapat ako pero ayoko pang umuwi. Wala pa kasing progress ‘yung planong kinakasa ko sa kaniya. Ayokong umuwi na wala manlang magagawa.“Salamat, Corvus, sa susunod na raw ulit,” sabi niya sa akin nung alam niyang uuwi na ako. Siyempre, gumawa na agad ako ng eksena. Bumuntong hininga ako at pinakita ko na biglang nalungkot ang mukha ko. “Oh, bakit? May problema ba?” tanong na niya kaya ito na ‘yung punto na kailangan kong gumawa ng kuwento.“Hindi ko pa kasi trip umuwi sa bahay,” sabi ko sa kaniya kaya lalo kong pinalungkot ang mukha ko. Mukha namang effective ang ginagawa ko kasi bigla niyang hinila ang braso ko papunta sa garden nila. May bench doon, naupo kami roon at saka kami nag-usap.“Bakit, ano bang problema, Corvus? Sige, sabihin mo,” sabi niya habang seryosong nakatingin sa akin.“May kaibigan akong lalaki na sobrang close ko. Nag-away kami kagabi. Simula pa pagkabata, magkaibigan na kami. Siya ang may mali, nang-away nalang siya b
Magbasa pa