Lahat ng Kabanata ng Pangarap Kong Matikman Ka: Kabanata 1 - Kabanata 10

Alina’s POV Nagulat na lang ako na nasa tapat ako ng isang lumang apartment na para bang lumang-luma na. Takang-taka ako, dahil parang nag-teleport ako rito. Narito ako sa kalsada nang biglang may dumaan na mabilis na sasakyan. Napasigaw ako nang malakas nang inakala kong sasagasaan niya ako pero, laking-gulat ko nang tumagos ako bigla sa sasakyan na ‘yon. What the fuck! I slowly looked at myself. Nakasuot pa rin ako ng damit pangkasal pero, ngayon ko lang napagtanto na kulay abo ang buo kong katawan at buong sarili. Parang…parang black and white ang itsura ko. Panaginip ba ito? I looked around. I screamed and asked for help. Umaasang maririnig ako ng mga tao pero wala. Kahit lapitan at sigawan ko man sila sa mismong harap ng mukha nila ay walang nangyayari. I’m just passing through their bodies. Bakit tumatagos ako sa kanila? Okay, panaginip ata ito. Oo, hindi ako dapat mag-panic kasi panaginip ito. Pero kung panaginip ito, ang gara naman. Para kasing totoo. Napakunot ang n

Corvus’ POVPumunta ako kay Aling Paleng para magtanong tungkol sa naririnig kong boses sa apartment ko. Nanginginig ang mga tuhod ko dahil sa pagtakbo ko. Pagdating dito sa tapat ng malaking bahay ni Aling Paleng ay agad kong pinindot ang doorbell sa may gate niya. Naghahabol ako ng hininga habang basang-basa rin sa sarili kong pawis.“Hoy, nandiyan na, sandali lang! Sisirain mo naman ang doorbell ko kung makapindot ka riyan!” iritadong sigaw niya habang palabas na ng pinto ng bahay niya. Iika-ika itong maglakad kasi pinanganak na talaga siyang pilay ‘yung isa paa. Kaya nga raw tinawag siyang paleng kasi paleng daw itong maglakad. Nakakunot ang noo niya, halatang na-bad-trip dahil sa pagdating ko.“Aling Paleng, may gusto po kasi akong sabihin at itanong sa inyo,” sabi ko nang pagbuksan na niya ako ng gate. Galit pa rin ang mukha niya kahit nakita niyang ako ito. Sa lahat kasi ng tenant niya, ako ang paborito niya. Ngayon kasi, mabilis na akong magbayad ng upa sa kaniya kasi mababa l

Corvus’ POV Si Geronimo ang bumungad sa mga mata ko nung magising na ako. Agad ko namang naalala ‘yung nakausap kong multo kanina kaya tuloy-bangon ako para tumingin sa paligid. “Pare, ano bang nangyari sa ‘yo?” tanong ni Geronimo na takang-taka sa akin. “M-may mult—” Hininto ko ang sasabihin ko kasi baka pati siya ay pag-isipan na nababaliw na ako. “May ano?” tanong pa niya ulit. “Wala, nanaginip lang siguro ako,” tanging sagot ko na lang at saka na ako naupo sa sofa. Tumingin-tingin pa rin ako sa paligid, pinapakiramdaman ko kung nandito pa rin ba ‘yung kaluluwa na iyon. Kung hindi ako nagkakamali, nagpakilala na siya sa akin kanina.Napatingin ako sa newspaper na nasa lapag. Pinulot ko ito at saka ko muling tinignan ang pangalan niya sa headline. Tama, siya si Alina Lovia. Ang babaeng nagpakamatay—hindi pala. Hindi raw siya nagpakamatay, iyon ang sabi niya kanina. “Mabuti pumunta ako dito. Nagulat ako nang madatnan kitang walang malay. May sakit ka ba?” “Wala, nawalan lang

Alina’s POV Pinagmasdan ko si Corvus habang kumakain nang mag-isa sa maliit niyang lamesa. Kahit piniritong itlog, hotdog at nilagay talbos lang ang ulam niya, masaya na siya. Saka, sanay na sanay na rin siyang magluto ng sarili niyang pagkain. Kanina, bago siya magluto, naglaba muna siya ng damit na sinuot niya kanina. Para siguro hindi siya natatambakan ng mga malilibag na damit. Of all the men I’ve met, Corvus stands out as one of the most hardworking. It’s rare to find a man like him, adept at household chores. Si Nacho kasi, kahit maglaba o magluto ng pagkain, hindi sanay. Hindi siya mabubuhay ng walang kasamang kasambahay sa bahay nila. Para tuloy akong guardian angel ni Corvus na nanunuod sa mga galaw at ginagawa niya ngayon. Now I can say that people’s lives are not equal. I still thank the Lord because I experienced living with good sleep every day, eating delicious food. I experienced having a good job, living in big houses, and traveling to different parts of the world. It

Alina’s POV I left Corvus alone in my condo to have some time to himself. Meanwhile, I went to my penthouse para makibalita kay Nacho. I also miss my fiancé na kasi. The police keep coming back to my penthouse to investigate. I think Nacho is also finding a way to figure out what happened to me. At sa tingin ko rin, siya na ang susunod na kakausapin namin ni Corvus. Para rin malaman na niya na heto pa ako, pagala-gala pa ang kaluluwa. When I entered the penthouse with the police, I found Nacho sitting on the sofa, sipping wine. He was greeted by the police. He just nodded at them, and then the police proceeded to the veranda. Nacho remained staring into space, his expression serious. I couldn’t see any worry or sadness on his face. Sabagay, ganito naman talaga siya. Hindi ko alam kung malungkot ba o masaya. Seryoso kasi siya palagi, pero napakalambing niyang tao kapag kaming dalawa na lang ang magkasama. Iyon nga lang, hindi siya kagalingan sa kama. Hindi siya todo-bigay. Ewan ko ba