Corvus’ POV
Pumunta ako kay Aling Paleng para magtanong tungkol sa naririnig kong boses sa apartment ko. Nanginginig ang mga tuhod ko dahil sa pagtakbo ko. Pagdating dito sa tapat ng malaking bahay ni Aling Paleng ay agad kong pinindot ang doorbell sa may gate niya. Naghahabol ako ng hininga habang basang-basa rin sa sarili kong pawis.“Hoy, nandiyan na, sandali lang! Sisirain mo naman ang doorbell ko kung makapindot ka riyan!” iritadong sigaw niya habang palabas na ng pinto ng bahay niya. Iika-ika itong maglakad kasi pinanganak na talaga siyang pilay ‘yung isa paa. Kaya nga raw tinawag siyang paleng kasi paleng daw itong maglakad. Nakakunot ang noo niya, halatang na-bad-trip dahil sa pagdating ko.“Aling Paleng, may gusto po kasi akong sabihin at itanong sa inyo,” sabi ko nang pagbuksan na niya ako ng gate. Galit pa rin ang mukha niya kahit nakita niyang ako ito. Sa lahat kasi ng tenant niya, ako ang paborito niya. Ngayon kasi, mabilis na akong magbayad ng upa sa kaniya kasi mababa lang ang upa sa apartment niya. Bukod doon, guwapo pa raw ako at malaki ang katawan. Ito kasing si Aling Paleng, kahit may edad na, mahilig pa ring makipaglandian. At naaamoy kong parang trip niya ako kaya kung minsan ay mabait siya sa akin. May time na nang-aalok din ito ng pera, basta raw patikimin ko lang siya sa kama. E, hindi ko naman trip kasi mukhang dry na dry na ang butas niya sa ibaba. Baka atakihin pa siya sa puso kapag pinagbigyan ko. Sigurado kasi akong hindi niya kakayanin ang laki nung armas ko. Bukod doon, hindi rin kasi siya kagandahan. Bulok-bulok pa ang ngipin. Sa itsura palang niya ay hindi ako titigasan.“Ikaw pala, Corvus, bakit ba? Ako’y naalimpungatan dahil sa ‘yo?”Inaya niya akong maupo sa terrace ng bahay niya. Inalok pa niya akong uminom ng tubig na malamig. Tinanggap ko naman kasi inuhaw talaga ako sa pagtakbo ko papunta rito.“Yung apartment na tinutuluyan ko kasi ay may naririnig akong babae na nagsasalita. May multo doon, Aling Paleng, kaya tumakbo ako dito dahil sa takot ko,” sabi ko na sa kaniya kaya bigla siyang tumitig sa akin. Hinawakan pa niya ang mukha ko at saka nilapit sa kaniya.“Nakatira ka ba ng pinagbabawal na gamot at tila high ka ngayon? Hoy, Corvus, matagal nang tinitirhan ang apartment ko ng kung sino-sino. Wala pang namamatay diyan, kaya imposibleng ‘yang sinasabi mo. Isa pa, mag-iisang buwan ka nang nakatira doon kaya bakit ngayon ka lang umasta ng ganiyan?”Napaisip din ako sa sinabi niya. Mag-iisang buwan na nga ako roon pero, bakit ngayong lang nangyari ito?“Pero, Aling Paleng, totoo po ang sinasabi ko. May narinig po talaga akong boses ng babae doon. Hindi ito gawa-gawa lang, hindi naman din po ako sinungaling,” sabi ko pa sa kaniya habang panay pa rin ang inom ng malamig na tubig.Dahil sa nangyari, sinamahan ako ni Aling Paleng—pabalik sa apartment ko. Matapang siyang pumasok sa loob habang ako ay nakasunod sa kaniya.“Nasaan ba ‘yang lintek na multo na ‘yan?!” sigaw niya pagdating sa loob habang patingin-tingin sa buong paligid.“Oh, ano, nasaan ka na? Nasaan ka nang kanina pa salita nang salita diyan? Ngayon ka magsalita, babae ka!” sabi ko na rin habang nagtatago pa rin sa likod ni Aling Paleng.Dumaan ang ilang minuto pero, ni isang boses ay wala kaming narinig.Humarap tuloy si Aling Paleng sa akin habang nakangisi. “Corvus, baka naman kailangan mo lang ng pera? Gumagawa ka lang siguro ng eksena para talaga mapapunta ako dito ‘no? Ano, pumapayag ka na bang ikama ako? Pumapayag ka na bang bigyan kita ng sampung libong piso kapalit ang tatlong round sa kama?”Mas natakot pa tuloy ako sa kaniya kaysa sa narinig kong boses kanina. “S-siguro nga po ay guni-guni ko lang ‘yon. P-pasensya na po sa abala, Aling Paleng. Mukhang umalis na rin kasi ‘yung multo. Pasensya ka na ulit,” sabi ko. Grabe, ang creepy nung ngitian niya. Kitang-kita ‘yung mga bulok niyang ngipin. Itsura palang parang ang baho na ng hininga.“Hoy, may dala na akong pera dito. Halika na kasi, patulan mo na ako,” pagpupumilit pa niya pero, tumanggi pa rin ako at ngumiti na lang. Sinara ko na lang ang pinto kasi alam kong kukulitin na naman niya ako nang kukulitin.Pagsara ko naman ng pinto, binalot ulit ako ng takot kasi baka kapag mag-isa lang ako ay saka lang siya magsalita. Kaya naman nakiramdam pa rin ako sa buong paligid. Pero nung maging tahimik na at wala na akong marinig sa loob ng ilang minuto, doon lang ulit ako napanatag ang loob. Inisip ko na baka may nangti-trip lang sa akin kanina.Nag-lock na lang ulit ako ng pinto. Sinara ko na lang din ang mga bintana at saka ako muling nagtanggal ng mga saplot. Nang hubu’t hubad na ulit ako, doon na ako muling naupo at bumukaka sa luma kong sofa. Sinimulan ko na namang laruin ang dambuhalang k*****a ko. Hindi naman nagtagal ay nagalit na rin ito ng husto. Umabot na naman hanggang sa butas ng pusod ko ang pink na pink ng ulo ng armas ko.Mas masarap talaga kapag may pampadulas. Iyong tipong kahit oil lang sa buhok ang gamit ko ay sobrang dulas at sobrang sarap talagang gamitin.“Aaahhhh, sarap, syet,” ungol ko habang tumitirik na ang mga mata ko. Ganitong-ganito ako kanina nung marinig ko ang boses nung babae. Paputok na nun ang katas ko, kaya lang biglang may nagsalita kaya naudlot.Sumusurumpit na naman hanggang sa mukha ko ang mga semilya na lumabas sa akin. Nasasanay na talaga ako sa ganitong gawain.Ayoko na kasing maulit ‘yung nangyari sa huling babae na naging girlfriend ko. Namatay siya habang nagse-séx kami. Kakapasok ko palang ng alaga ko sa loob ng p*****a niya nung bigla siyang napasigaw sa sakit. Maliit din kasi ‘yung butas niya, tapos pinuwersa ko ang pasok ng galit na galit kong alaga sa loob niya. Nung naramdaman kong parang may nawarak sa loob niya, alam kong mangangaray talaga siya. Inatake siya sa puso dahil sa laki, haba at taba ng alaga ko. Nagkaroon na tuloy ako ng phobia. Tinatak ko na sa isip ko, na iyon na ang huli. Hindi na ako mag-girlfriend. Halos lahat na lang kasi nang babaeng nakaka-séx ko, sa una lang gusto ang ikama ko sila. Lahat kasi sila ay umaangal sa unang beses na waraking ko sila sa kama. Akala ko pa naman ay kapag malaki ang armas, mas magugustuhan ng babae. Pero bakit parang ayaw nila nung ganito? Táng-iná, kung bakit ba naman kasi ganito pa kalaki ‘tong ari ko? Kahit ako man, takang-taka kung bakit nag-iisa lang ata ako sa Pilipinas na may ganitong klase ng size ng ari.Magiging single na lang ata ako palagi dahil sa alaga kong ito. Ngayon, kamay-kamay na lang tuloy ang nangyayari. Kawawa naman ako. Sana talaga dumating pa rin ‘yung araw na may babaeng tatanggap sa akin kahit may ganitong dambuhala akong alaga.Alina’s POVI accompanied Helena downstairs to leave my penthouse. I thought that if I just stayed there, nothing would happen. Now I’m just a soul, I don’t know how long I’ll stay in this world. Baka kasi masayang lang ang oras ko dito. Bago sana ako tuluyang mawala dito sa mundong ibabaw, gusto ko sanang magkaroon ng hustisya ang pagkawala ko.I also don’t know if I’m headed for heaven or hell. Or maybe there really is another world where when you die here in the world of humans, you go to another world.“Alina, dalawin mo ako sa panaginip ko. Sabihin mo sa akin kung ano bang nangyari sa iyo,” bulong ni Helena dito sa loob ng elevator habang nasa tabi ko siya. Hanggang ngayon, panay pa rin ang iyak niya. Sobrang sweet talaga ng babaeng ito kahit kailan. Nalulungkot tuloy ako lalo kapag nakikita kong malungkot siya.“Kung kaya ko lang, Helena, gagawin ko,” sagot ko sa kaniya kahit na alam kong hindi naman niya ako maririnig.Pagdating sa labas ng penthouse, naghiwalay na kami. Hinaya
Corvus’ POV Si Geronimo ang bumungad sa mga mata ko nung magising na ako. Agad ko namang naalala ‘yung nakausap kong multo kanina kaya tuloy-bangon ako para tumingin sa paligid. “Pare, ano bang nangyari sa ‘yo?” tanong ni Geronimo na takang-taka sa akin. “M-may mult—” Hininto ko ang sasabihin ko kasi baka pati siya ay pag-isipan na nababaliw na ako. “May ano?” tanong pa niya ulit. “Wala, nanaginip lang siguro ako,” tanging sagot ko na lang at saka na ako naupo sa sofa. Tumingin-tingin pa rin ako sa paligid, pinapakiramdaman ko kung nandito pa rin ba ‘yung kaluluwa na iyon. Kung hindi ako nagkakamali, nagpakilala na siya sa akin kanina.Napatingin ako sa newspaper na nasa lapag. Pinulot ko ito at saka ko muling tinignan ang pangalan niya sa headline. Tama, siya si Alina Lovia. Ang babaeng nagpakamatay—hindi pala. Hindi raw siya nagpakamatay, iyon ang sabi niya kanina. “Mabuti pumunta ako dito. Nagulat ako nang madatnan kitang walang malay. May sakit ka ba?” “Wala, nawalan lang
Corvus’ POV Alas sais palang ng umaga ay nandito na kami ni Geronimo sa flower shop ng ate niya. Malaki pala nito at ang daming mga iba’t ibang bulaklak at dahon. Ang sabi ni Geronimo sa akin ay marami raw pa-order ang ate niya ngayong araw kaya kailangan naming maging masipag. Limang flower bouquet daw ang naka-assign na gagawin ko at limang bulaklak na pangpatay. Ang nakakakaba lang dito ay wala akong experience sa pag-aayos ng bulaklak. Natatawa tuloy ako kung bakit tinanggap ko pa itong trabahong ito. Sinabi pa kanina ni Geronimo sa ate niya na magaling kaming mag-ayos at marami ng karanasan sa pag-aayos ng bulaklak kaya lalo akong natatakot. Kung bakit kasi hindi ko rin naisip na kung minsan, gago rin itong si Geronimo. “Oh, bakit nakanganga ka pa diyan? Ang dami mong kailangang gawin, mag-umpisa ka na,” dining kong bulong ni Alina. Hindi na ako nagtaka kung bakit pati dito ay sumama pa siya. Halos hindi ako nakatulog kagabi dahil sa kakakuwento niya ng buhay niya. Ewan ko ba d
Alina’s POV Pinagmasdan ko si Corvus habang kumakain nang mag-isa sa maliit niyang lamesa. Kahit piniritong itlog, hotdog at nilagay talbos lang ang ulam niya, masaya na siya. Saka, sanay na sanay na rin siyang magluto ng sarili niyang pagkain. Kanina, bago siya magluto, naglaba muna siya ng damit na sinuot niya kanina. Para siguro hindi siya natatambakan ng mga malilibag na damit. Of all the men I’ve met, Corvus stands out as one of the most hardworking. It’s rare to find a man like him, adept at household chores. Si Nacho kasi, kahit maglaba o magluto ng pagkain, hindi sanay. Hindi siya mabubuhay ng walang kasamang kasambahay sa bahay nila. Para tuloy akong guardian angel ni Corvus na nanunuod sa mga galaw at ginagawa niya ngayon. Now I can say that people’s lives are not equal. I still thank the Lord because I experienced living with good sleep every day, eating delicious food. I experienced having a good job, living in big houses, and traveling to different parts of the world. It
Alina’s POVPinalabas lang ng building si Corvus kasi hindi siya kilala ng mga staff dito sa building ng condo ko. Kaya naman heto, nakatayo kami sa labas ng building na ito habang hiyang-hiya ako kay Corvus. Nawala sa isip ko na mahigpit nga pala dito.“So, ano nang mangyayari ngayon? Dapat na ba akong umuwi?” tanong niya sa akin.“Wait, mag-iisip ako ng paraan makapasok tayo sa condo ko,” sagot ko naman sa kaniya.I saw Helena’s car arrive. I smiled because it seemed like I knew what we were going to do. “Corvus, Helena’s car will stop in front of the building. Approach her and talk to her,” utos ko agad sa kaniya.“Sandali, Miss Alina. Sikat na singer ‘yan, for sure may mga bodyguard ‘yan,” reklamo naman niya agad kaya nainis ako.Si Helena na lang ang tanging paraan para makapasok kami sa condo ko kaya nag-isip ako ng magandang paraan. “Here’s the plan, when she gets out of the car, shout the word 'Twinzies',” I told him.“Bakit?”“Basta, sundin mo na lang ang sinasabi ko,” sagot
Alina’s POV I left Corvus alone in my condo to have some time to himself. Meanwhile, I went to my penthouse para makibalita kay Nacho. I also miss my fiancé na kasi. The police keep coming back to my penthouse to investigate. I think Nacho is also finding a way to figure out what happened to me. At sa tingin ko rin, siya na ang susunod na kakausapin namin ni Corvus. Para rin malaman na niya na heto pa ako, pagala-gala pa ang kaluluwa. When I entered the penthouse with the police, I found Nacho sitting on the sofa, sipping wine. He was greeted by the police. He just nodded at them, and then the police proceeded to the veranda. Nacho remained staring into space, his expression serious. I couldn’t see any worry or sadness on his face. Sabagay, ganito naman talaga siya. Hindi ko alam kung malungkot ba o masaya. Seryoso kasi siya palagi, pero napakalambing niyang tao kapag kaming dalawa na lang ang magkasama. Iyon nga lang, hindi siya kagalingan sa kama. Hindi siya todo-bigay. Ewan ko ba
Alina’s POV Tirik ang mata, hubu’t hubád, nakabukáka at halos sarap na sarap si Corvus habang hinihimás ang kargadá niyang napaka-ugat na naman. Palibhasa’t alam niyang wala ako ngayon dito sa condo ko, heto, pinapaligaya na naman niya ang sarili niya. Muli ko na namang nakita ang napalaki niyang armás. Maaga akong bumalik dito para sana ibalita sa kaniya ang mga bago kong kakayahan, kaya lang ito ang nadatnan ko. Para na naman akong nanunuod ng nagla-live na stripper. Hindi muna ako nagsalita. Hindi ko rin alam kung bakit hinayaan ko ang sarili kong manuod sa ginagawa niya. Bakit hindi, kung ganito naman ka-hot itong lalaking hubu’t hubád tapos nilalaro pa ang sarili niyang ari, hindi mo talaga sasayangin makita ang ganitong magandang eksena. Alam kong mali ito, pero hindi ko rin talaga mapigilan ang sarili ko na panuorin siya. Napangisi pa ako nang makita kong gamit niya ang oil ko sa buhok. Siguro nakita niya ito sa banyo ko. Nakakatawa siya, kaya pala makintab tignan ang katawan
Corvus’ POVGamit ang perang binigay ni Alina, naghanap agad ako ng bahay at lupa na kaya kong bilhin. Sa ngayon, ‘yung sakto lang muna. Hindi na muna ako maghahangad ng malaking bahay, saka na iyon kapag nagawa ko na ang lahat-lahat ng utos ni Miss Alina. Kailangan ko na rin kasing umalis sa condo niya kasi may nakitang papel si Nacho sa room nila ni Miss Alina. Nakita nito ang mga papel na pagbili niya sa condo na iyon. Kaya anumang araw o oras ay puwedeng pumunta na roon si Nacho. Hindi naman maganda na madatnan niya ako roon, baka kung ano pa ang isipin niya.Dito sa Girth street, malapit sa apartment ni Aling Paleng, nakabili ako ng lumang bahay at lupa. Bahay na walang itaas. Sabi ni Miss Alina, bungalow daw ang tawag sa ganito. Naliliitan siya, pero para sa akin na nasanay sa isang maliit na apartment lang, nalalakihan na ako sa ganito. Itong bahay kasi na ‘to ay may terrace sa labas na puwedeng lagyan ng garden, sa loob may sala, may dalawang kuwarto, may kusina, may bodega at
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag