Kabanata 57

Corvus’s POV

Pumasok na ulit ako sa trabaho ko kay Nacho. Narito ako ngayon sa likod ng mansiyon na kung saan ay mayroong mga puno ng mangga. Lilim dito at mahangin. Ang gusto ni Nacho, magbuhat lang kami dito ng barbell. Ayaw niya nang naka-aircon kami. Gusto daw niyang maging tagaktak ang pawis namin ngayong araw kaya pumayag naman ako.

Habang nagbubuhat kami, nag-start na akong makipag-usap sa kaniya. Mas gusto ko ‘yung nakakapag-usap kami para may update naman ako sa mga nangyayari sa kaniya kapag wala ako sa tabi niya. “Bakit, parang masyado kang tahimik ngayon?”

Napatingin siya sa akin nang itanong ko ‘yon. “Parami nang parami ang mga taong nagpapa-stress sa akin, e,” walang gana niyang sagot saka ibinaba ang barbell na buhat-buhat niya. “Si Manong George, hindi na sumasagot sa mga tawag ko. Ilang araw na rin siyang hindi pumapasok sa trabaho niya sa akin. Kung minsan tuloy ay ako na ang nagda-drive sa sarili ko kapag pumapasok ako sa trabaho.”

“Baka naman may sakit lang siya,”