Lahat ng Kabanata ng Pangarap Kong Matikman Ka: Kabanata 121 - Kabanata 130

Corvus’ POV“Mahiwagang aqua lily, tulungan mo akong pagalingin ang nasugatan at nanghihina kong katawan. Nang sa ganoon ay hindi na makawala pang muli ang demonyong kalaban ko ngayon,” sabi ko habang nakakahinga ako sa ilalim ng tubig. Nagulat ako kasi bigla ulit umilaw ang katawan ko. Naramdaman kong naghilom ang mga sugat sa katawan ko at nanumbalik ang lakas ng katawan ko.Sa pagkakataong iyon, lumangoy na ako paahon sa tubig ng ilog. Patakas na ang demonyo nung akala niyang natalo na naman niya ako. Kaya naman gumawa ako ng tali gamit ang tubig ng ilog para mahuli siyang muli. Ginamit ko ang buong lakas na binigay sa akin ng aqua lily para mahatak siya at madala sa tubig ng ilog. Para itong malaking bato na bumagsak sa tubig. Narinig ko ang parang pagkulo ng tubig. Dahil siguro sa init na dala niya.Dahil allergy siya sa tubig, dali-dali rin siyang umahon sa tubig gamit ang paglipad niya. Hindi lang siya mabilis, nagagawa niya rin palutangin sa hangin ang sarili niya. Sa pagkakat

Alina’s POVHinayaan lang ako ni Corvus sa gusto kong mangyari. Pagbaba ko sa zipper ng pantalon niya, hinubad ko na rin ‘to pababa. Dahan-dahan ko itong hinatak hanggang sa mahubad ko na ‘yon. Pagtingin ko sa puting boxer short niya, umbok na umbok na doon ang kahit walang buhay niyang ari ay malaki na agad sa aking paningin.“Alam mo ba kung bakit hindi ako na-stress? Kasi naniniwala akong kaya mo. Naniniwala akong mapagtatanggol mo kami sa mga masasamang nilalang na ‘yon,” sabi ko habang hinihimas ko na ang umbok niya. Ginagawa ko ‘yun habang nakasuot pa rin ang underwear niya.“Hindi ko maiwasang matakot, Alina. Mahal na mahal ko kayo ni baby kaya kung ano-ano ang pumapasok sa isip ko. Natatakot akong mawala ang mga mahal ko sa buhay,” sagot niya habang ramdam kong tumitigas at nagagalit na ang nasa loob ng underwear niya.“Matigas ang ulo mo, parang kasing tigas nitong ulo mo sa ibaba. Sinabi ko nang itigil mo muna ang kakaisip sa mga ganiyang ikaka-stress mo. Alam mo ba kung baki

Corvus’ POVIto na ‘yung araw na pinakakinatatakutan ko. Mag-isa palang na nakakatas ang demonyong sumapi kay Emma pero sunod-sunod na ang natatagpuang walang buhay. Naghahasik na siya ng lagim habang patuloy na nagiging mailap sa akin.Lagpas sampung katao na ang natatagpuang halos tuyot ang katawan at wala ng buhay. Nandito ako ngayon sa bahay ng ex-wife ni Geronimo. Nagpunta pa rin si Geronimo matapos mabalitaang isa ‘to sa nabiktima ng demonyo. Kahit na lang nagtaksil ito kay Geronimo, iyak pa rin siya nang iyak kasi minahal pa rin naman niya ‘to kahit pa paano.“Palala na nang pala ang nangyayari, Corvus. Anong plano mo, hindi mo pa ba tutugising ang demonyong ‘yon?” tanong ni Geronimo habang pauwi na kami. “Ang dami nang namamatay. Nakakaalarma na ‘to. Nung una nakakatawa lang talagang pakinggan ang sinasabi mong paglabas ng mga demonyo sa impyerno, pero ngayong dumarami na ang mga namamatay, nakakaramdam na rin ako ng takot,” pag-aamin niya. Hanggang ngayon nahihilam pa rin ang

Corvus’ POVMadilim pa nang magising ako kinaumagahan. Tulog pa si Alina nung bumangon ako. Pagod ‘yan kasi pinagbigyan ko kagabi. Kahit buntis, gustong-gusto niya pa rin na nagse-sëx kami.Ang lamig ng umaga ay bumabalot sa mansiyon dala nang pag-ulan ng malakas kagabi, magdamag atang umuulan. Kaya naman nagpa-init talaga kami ni Alina kagabi. Hindi ko na tandan kung ilang oras niyang nilalaro ang titë ko. Nakadalawang putok ata ako kagabi.Tulog pa ang lahat pagbaba ko sa ibaba. Kapag umuulan at malamig, mahirap naman kasi talagang bumangon pa. Tahimik ang paligid, naririnig ko lang ang banayad na pag-agos ng tubig mula sa fountain sa labas ng mansiyon.Habang lumalakad ako papunta sa bintana, kita ko ang hardin namin na natatanglawan ng malambot na liwanag ng bagong araw. Ang mga dahon at bulaklak ay nanginginang sa hamog na parang sinasalubong ang bagong sikat na araw. Pero sa umagang ito, iba ang pakiramdam ko. Alam kong hindi na ako katulad ng dati. Ang ritwal kagabi ay nagdala

Corvus’ POVAmoy antiseptiko ang unang sumalubong sa akin pagpasok ko sa ospital. Hindi ko gusto ang amoy na iyon. Parang may nakatago, parang may naghihintay na masama. Ganitong-ganito ang amoy nung unang makalaban ko ang mga demonyong napatay ko na.Ilang ilaw ang kumikislap-kislap, nagbibigay ng lungkot sa mga taong may pasyente na binabantayan rito. Gaya dati, naghanap ulit ako ng ospital na maliit lang at luma na. Ganitong-ganito kasi ‘yung gustong-gustong pinupuntahan ng ibang masasamang espirito.Naisip kong lumusob ulit sa ospital ngayong gabi para makapag-training ulit gamit ang water magic ko. Ang puso ko ay bumilis ang tibok, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa alam kong may malapit na demonyong narito sa ospital. Isa ‘yon sa bago kong kakayahan. Dahil sa water magic, mabilis ko nang nade-detect kung may demonyo ba sa malapit. Tahimik ang ospital, maliban sa tunog ng mga makinang nagmo-monitor sa mga pasyente at ilang mahihinang boses ng mga nars sa malayo. Lumakad ako ng