Lahat ng Kabanata ng Pangarap Kong Matikman Ka: Kabanata 101 - Kabanata 110

Alina’s POVIsang nakakagulat na balita ang natanggap ko ngayong umaga. Si Tita Camilla at Emma kasi ay natagpuang walang buhay sa mga selda nila. Hindi alam kung anong nangyari, pero pakiramdam ko, nagkaroon sila ng mga kaaway doon at baka kapwa preso ang pumaslang sa kanila. Gusto ko sanang matuwa, kaya lang mas gusto ko sana na mahabang panahon pa silang makulong doon para mapagbayaran nila ang lahat ng mga kasalanan nila. Kaya lang, wala na, hindi na mangyayari ‘yon kasi tuluyan na silang lumisan sa mundong ‘to.Hindi ko na muna ito ipapaalam kay Thomas kasi baka kung ano na naman ang mangyari sa kaniya. Sa ngayon, maganda-ganda na ang pag-iisip niya at bumubuti na rin ang lagay niya. Ayoko naman na mabalewala ang lahat nang pinaghirapan niya para lang gumaling na siya.“Papasok ka ba sa office mo, today?” tanong ni mama sa akin habang pababa na ako sa hagdan.Umiling ako. “Hindi po, magkikita po kasi kami ni Corvus. Araw po kasi ng date namin ngayon,” sagot ko sa kaniya. Ngumiti

Corvus’ POVTahimik na sa buong paligid. Patay ang mga ilaw sa buong manisyon. Tanging mga insekto na lang ang maririnig sa buong paligid. Ngayon, nakaluhod na ako sa gitna ng tahimik na garden ng mansiyon, habang ang liwanag ng buwan ay banayad na bumabagsak sa paligid ko. Hawak ko sa aking kamay ang isang maliit na kristal na bulaklak na pinitas ko kanina—ito ang simbolo ng aking koneksyon bilang kalahating tao at kalahating fairy. Dahan-dahan, inilalagay ko ito sa aking noo, sa gitna ng aking mga kilay kung saan naroon ang lugar ng ikatlong mata ko. Huminga ako nang malalim at saka ko sinapuso ang bawat paghinga. Nagsimula na rin akong bigkasin ang magic spell na galing sa libro.“Mata ng kaloob-looban sa gitna ng aking noo, magbukas ka.”Paulit-ulit ko itong binibigkas, at sa bawat pag-ulit ko, naramdaman ko ang kakaibang enerhiyang dumadaloy mula sa lupa. Ang libro na nasa damuhan ay nagpakawala na rin ng paunti-unting liwanag. Sumasampa ito papunta sa aking katawan na umaabot sa

Corvus’ POVDito ako nagsimula sa malapit na ospital. Ngayon na ako magsasanay na makipaglabanan sa mga mahihinang mga demonyong nangangain ng mga ligaw na kaluluwa. Dito sa sspital na kung saan ay madalas puro mga kapos-palad ang dinadala. Dito ko unang naisip na pumunta kasi nakita ko na parang ang daming naglisaw na ligaw na kaluluwa. At dahil alas sais palang ng gabi at hindi pa masyadong malalim ang gabi, kalmado palang ang lahat. Kanina, tinanong ako ni Alina kung natatakot o kinakabahan ba ako. Bakit pa? Para saan? Dapat pa ba akong matakot kung alam ko naman na imortal ako at walang kamatayan? Pero kahit na ganoon ay masaya ako kasi alam kong may care lang siya sa akin. Sign na mahal na mahal niya talaga ako.Sa nakikita ko, puro bata at matanda ang mga ligaw na kaluluwa na nandito. Ang pagkakaiba lang nila ay mas marami ‘yung umiiyak. May mga batang kaluluwa na nakabuntot sa mga mahal nila sa buhay. Takang-taka ang mga kaluluwa na ito dahil hindi sila pinapansin ng mga mahal

Corvus’ POVKada-araw, isang magic spell ang inaaral ko para mas marami akong ipanglaban sa mga makakalaban kong demonyo sa mga ospital tuwing gabi. At sa tulong ni lola, nagagawa ko nang maayos ang mga ritwal ko. Ngayon, kahit walang mahiwagang swimming pool, basta may liquid na malapit sa akin o kahit dugo ko na lang, magagawa ko pa rin ang ritwal ko kapag may kalaban akong demonyo.Nung unang gabi na makatalo ako ng isang demonyo, wala na akong nakita pang kahit isa o dalawang demonyo doon. Para bang nabalitaan agad nila na isa sa kanila ay natalo ko at lumisan na sa mundong ito. Parang mga natakot. Kaya nung gabing ‘yon, ligtas ang mga ligaw na kaluluwa na naroon.At iisa-isahin ko na ang mga ospital para matigil na sila sa pambibiktima ng mga ligaw na kaluluwa na kung minsan, may pag-asa pang mabuhay, gaya na lang ni Alina na dating ligaw na kaluluwa, ngayon buhay at masaya na sa piling ko.Habang namamahinga ako sa sala at nagbabasa ng itim na libro, lumapit sa akin si Alina. Bi

Corvus’ POVHalos magdadalawang-araw na akong walang tulog. Dalawang araw ko na kasing niriritwalan ang barrier na ginagawa ko dito sa mansiyon. Nung makalaban ko ang malaking demonyo sa parking area ng mall, naisip ko agad na gawin ito kasi alam kong hindi na kami titigilan ng mga demonyo ngayong nakikilala na niya ako at ganoon na rin ang mga mahal ko sa buhay.Para na rin kapag tuluyan nang bumukas ang pulang pinto ng impyerno, hindi nila mapasok itong manisyon ko. Dito ko kasi dadalhin ang lahat ng mahahalagang tao sa buhay ko, lalo na ang mapapangasawa kong si Alina. Siya ang pinaka-iniingatan ko dahil buntis siya. Sila ng magiging anak ko ang dapat na protektahan ko laban sa kanila. Kasi kung isa sa kanila ang mapahamak, hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Sabi rin kasi ni lola, siya ang pinaka-iingatan ko dahil siya ang maaaring puntiryahin ng mga demonyong makakalaban ko.Sa mga demonyo, mas masarap daw ang buntis kasi halos dalawang kaluluwa agad ng tao ang makakain n