Corvus’ POVSa madaling-araw, palagi na lang akong nagigising na may kamay na nakapasok sa brief ko, sa hapon naman kapag nakakatulog ako sa kama, nagigising ako na kinakain na ako ni Alina. Nakakatawang isipin pero huwag naman sana sa titë ko siya naglilihi. Baka naman maging kamukha ng ano ko ang maging anak namin. Pero, hindi, sabi kasi nila, kapag nagbubuntis ang isang tao, mas lalo raw talaga itong nagiging malibög. Madalas, hindi na siya nahihiyang may gawin sa akin ng walang paalam. Gustong-gusto ni Alina na may nangyayari pa rin sa amin kahit buntis na siya.“Nakita niyo po ba si Alina?” tanong ko kay white lady pagbaba ko sa ibaba ng mansiyon. Kagigising ko lang kasi. Pagkagising ko kanina, wala na naman akong suot na panjama at underwear. Sa tingin ko ay hindi ako nagising kanina nung mukbangin na naman ako ni Alina.“Nasa garden, tumitingin-tingin ng mga bulaklak doon,” sagot niya.Lumabas ako para tignan siya. Tama si white lady kasi naroon nga siya. Abala ito sa pagkuha n
Corvus’ POVTahimik na sa buong paligid. Patay ang mga ilaw sa buong manisyon. Tanging mga insekto na lang ang maririnig sa buong paligid. Ngayon, nakaluhod na ako sa gitna ng tahimik na garden ng mansiyon, habang ang liwanag ng buwan ay banayad na bumabagsak sa paligid ko. Hawak ko sa aking kamay ang isang maliit na kristal na bulaklak na pinitas ko kanina—ito ang simbolo ng aking koneksyon bilang kalahating tao at kalahating fairy. Dahan-dahan, inilalagay ko ito sa aking noo, sa gitna ng aking mga kilay kung saan naroon ang lugar ng ikatlong mata ko. Huminga ako nang malalim at saka ko sinapuso ang bawat paghinga. Nagsimula na rin akong bigkasin ang magic spell na galing sa libro.“Mata ng kaloob-looban sa gitna ng aking noo, magbukas ka.”Paulit-ulit ko itong binibigkas, at sa bawat pag-ulit ko, naramdaman ko ang kakaibang enerhiyang dumadaloy mula sa lupa. Ang libro na nasa damuhan ay nagpakawala na rin ng paunti-unting liwanag. Sumasampa ito papunta sa aking katawan na umaabot sa
Corvus’ POVNapansin ko na nagulat sina white lady at Alina sa akin. Alam ko hindi nila nakikita si lola, pero ako, malinaw na malinaw ko siyang nakikita. ‘yong nga lang, puting-puti ang kulay niya. Ibang-iba sa kulay naming mga tao.“Isa sa mga normal na kakahayan natin biglang flower fairy ay nagawa mo na, apo. Simula ngayon, hindi na magsasara ang ikatlong mata mo. Pero hindi ibig sabihin nito ay palagi itong nakabukas. Puwede mo itong isarado kung gusto mo, pero anuman ding oras ay mabubuksan mo ito kung kinakailangan mo,” paliwanag niya sa akin.“Nakikita mo ba ang lola mo ngayon, Corvus?” tanong naman ni Alina.“Oo, nandito siya at nakikita ko. Kausap ko siya ngayon,” masaya kong sagot kay Alina.“Ano’t narito siya?” tanong naman ni White lady.“Oo nga, b-bakit ho kayo naririto? Ginala niyo po ba talaga ako?” tanong ko na rin sa kaniya.“Nagagawa ko na ito dati pa. Sadyang hindi mo lang ako nakikita. Nakamasid ako sa iyo palagi, apo. Hindi pa kasi ako opisyal na nakakapunta sa k
Corvus’ POVDito ako nagsimula sa malapit na ospital. Ngayon na ako magsasanay na makipaglabanan sa mga mahihinang mga demonyong nangangain ng mga ligaw na kaluluwa. Dito sa sspital na kung saan ay madalas puro mga kapos-palad ang dinadala. Dito ko unang naisip na pumunta kasi nakita ko na parang ang daming naglisaw na ligaw na kaluluwa. At dahil alas sais palang ng gabi at hindi pa masyadong malalim ang gabi, kalmado palang ang lahat. Kanina, tinanong ako ni Alina kung natatakot o kinakabahan ba ako. Bakit pa? Para saan? Dapat pa ba akong matakot kung alam ko naman na imortal ako at walang kamatayan? Pero kahit na ganoon ay masaya ako kasi alam kong may care lang siya sa akin. Sign na mahal na mahal niya talaga ako.Sa nakikita ko, puro bata at matanda ang mga ligaw na kaluluwa na nandito. Ang pagkakaiba lang nila ay mas marami ‘yung umiiyak. May mga batang kaluluwa na nakabuntot sa mga mahal nila sa buhay. Takang-taka ang mga kaluluwa na ito dahil hindi sila pinapansin ng mga mahal
Corvus’ POVPagdating sa dulo ng hallway ng ospital, hinayaan kong pumasok siya nang una sa katabi ng room nung morgue. Pagpasok niya sa loob, ako ang sunod na pumasok. Dahan-dahan akong pumasok. Sa loob, nakita kong nakaupo siya sa isang kama. Tila bodega ito ng mga lumang gamit sa ospital na ‘to.Tinignan ko ang buong paligid. Kaming dalawa lang ang tanging nandito.“Oh, nasaan na? Nasaan na ang sinasabi mong demonyong nag-aabang sa mga ligaw na kaluluwa?” tanong ko agad sa kaniya.Nakita kong ngumisi ang babaeng ligaw na kaluluwa. Pagkatapos, sa isang iglap, bigla itong naglaho at saka lumitaw sa likuran ko. Para siyang nag-teleport kaya alam ko na agad na demonyo na itong babaeng nakausap ko.Lumutang ang isang flower vase na nasa lamesa. Isang malakas na tawa ang pinakawalan niya sa buong kuwarto. Tumama ang flower vase at nabasag sa ulo ko kaya natumba ako. Nang makita niyang natumba ako, lalo niyang nilakas ang tawa niya.“Bobo ka, hindi mo ba ramdam na ako ang demonyong nangan
Corvus’ POVKada-araw, isang magic spell ang inaaral ko para mas marami akong ipanglaban sa mga makakalaban kong demonyo sa mga ospital tuwing gabi. At sa tulong ni lola, nagagawa ko nang maayos ang mga ritwal ko. Ngayon, kahit walang mahiwagang swimming pool, basta may liquid na malapit sa akin o kahit dugo ko na lang, magagawa ko pa rin ang ritwal ko kapag may kalaban akong demonyo.Nung unang gabi na makatalo ako ng isang demonyo, wala na akong nakita pang kahit isa o dalawang demonyo doon. Para bang nabalitaan agad nila na isa sa kanila ay natalo ko at lumisan na sa mundong ito. Parang mga natakot. Kaya nung gabing ‘yon, ligtas ang mga ligaw na kaluluwa na naroon.At iisa-isahin ko na ang mga ospital para matigil na sila sa pambibiktima ng mga ligaw na kaluluwa na kung minsan, may pag-asa pang mabuhay, gaya na lang ni Alina na dating ligaw na kaluluwa, ngayon buhay at masaya na sa piling ko.Habang namamahinga ako sa sala at nagbabasa ng itim na libro, lumapit sa akin si Alina. Bi
Corvus’ POV“B-bakit, anong mayroon? Natatakot na ako, Corvus!” sabi ni Alina.“Kailangan mo nang umalis dito ngayong din,” sagot ko naman sa kaniya.Dali-dali akong gumawa ng portal. Mabuti na lang at may hawak-hawak akong bottle water. Dinukot ko agad ang bulaklak na dala ko na nasa bulsa ng pantalon ko. Handa na kasi ako palagi. Tuwing lalabas ako ng bahay, nagdadala na ako ng bulaklak para sakaling may emergency, makakaalis agad kami sa lugar na may panganib. Lalo na ngayon, kasama ko si Alina na buntis pa. Hindi ako puwedeng lumaban nang nasa tabi ko siya. Tiyak kasi na mapapahamak siya.Paglitaw ng itim na portal, agad kong binuhat si Alina para ipasok doon. Mabilisan lang ang ginawa ko, pagdating namin sa mansiyon, binaba ko agad siya sa sofa kasama ang mga pinamili namin.“Corvus, bakit babalik ka pa?” pigil niya sa akin.“Nanghahamon siya e, pagbibigyan ko lang,” sagot ko sa kaniya pagkatapos ay saka ako bumalik sa parking area ng mall gamit ulit ang portal na binuksan ko. Ma
Corvus’ POVHalos magdadalawang-araw na akong walang tulog. Dalawang araw ko na kasing niriritwalan ang barrier na ginagawa ko dito sa mansiyon. Nung makalaban ko ang malaking demonyo sa parking area ng mall, naisip ko agad na gawin ito kasi alam kong hindi na kami titigilan ng mga demonyo ngayong nakikilala na niya ako at ganoon na rin ang mga mahal ko sa buhay.Para na rin kapag tuluyan nang bumukas ang pulang pinto ng impyerno, hindi nila mapasok itong manisyon ko. Dito ko kasi dadalhin ang lahat ng mahahalagang tao sa buhay ko, lalo na ang mapapangasawa kong si Alina. Siya ang pinaka-iniingatan ko dahil buntis siya. Sila ng magiging anak ko ang dapat na protektahan ko laban sa kanila. Kasi kung isa sa kanila ang mapahamak, hinding-hindi ko mapapatawad ang sarili ko. Sabi rin kasi ni lola, siya ang pinaka-iingatan ko dahil siya ang maaaring puntiryahin ng mga demonyong makakalaban ko.Sa mga demonyo, mas masarap daw ang buntis kasi halos dalawang kaluluwa agad ng tao ang makakain n