LOGINShare
Kabanata 125
Last Updated:
2024-09-13 14:08:05Related chapters
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 126
Corvus’ POVMadilim pa nang magising ako kinaumagahan. Tulog pa si Alina nung bumangon ako. Pagod ‘yan kasi pinagbigyan ko kagabi. Kahit buntis, gustong-gusto niya pa rin na nagse-sëx kami.Ang lamig ng umaga ay bumabalot sa mansiyon dala nang pag-ulan ng malakas kagabi, magdamag atang umuulan. Kaya naman nagpa-init talaga kami ni Alina kagabi. Hindi ko na tandan kung ilang oras niyang nilalaro ang titë ko. Nakadalawang putok ata ako kagabi.Tulog pa ang lahat pagbaba ko sa ibaba. Kapag umuulan at malamig, mahirap naman kasi talagang bumangon pa. Tahimik ang paligid, naririnig ko lang ang banayad na pag-agos ng tubig mula sa fountain sa labas ng mansiyon.Habang lumalakad ako papunta sa bintana, kita ko ang hardin namin na natatanglawan ng malambot na liwanag ng bagong araw. Ang mga dahon at bulaklak ay nanginginang sa hamog na parang sinasalubong ang bagong sikat na araw. Pero sa umagang ito, iba ang pakiramdam ko. Alam kong hindi na ako katulad ng dati. Ang ritwal kagabi ay nagdala
Last Updated : 2024-09-13Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 127
Corvus’ POV“Isa pa,” sabi ko sa sarili ko. Hinayaan ko ang tubig na bumalik sa fountain.Ang pag-agos nito ay bumalik sa dati nitong ritmo. Lumuhod ako sa gilid ng fountain at sumalok ng tubig. Ngayon, sa pagitan ng dalawang palad ko, gumawa ako ng isang maliit na alon. Ang tubig ay sumasayaw sa bawat galaw ng daliri ko na parang sumusunod sa mga utos na hindi ko kailangang isalita.Itinaas ko ang maliit na alon, pinatayo ito sa gitna ng hangin. Ngayon, sinusubukan kong bigyan ito ng hugis. Para bang nagsisining ako gamit ang tubig, isang bagay na hindi ko kailanman inakala na magagawa ko. Ang maliit na alon ay unti-unting nagbago, nagiging hugis ng isang ibon. Nagsimulang mag-flap ang mga pakpak nito, at sa isang iglap, ang tubig na ibon ay naglipad sa paligid ng hardin.Tiningnan ko ang ibon habang ito’y paikot-ikot sa akin, at sa bawat galaw nito, naramdaman ko ang koneksyon namin. Parang ito’y bahagi ng isip ko, bahagi ng puso ko. Napapangiti ako habang sinusundan ko ito ng tingi
Last Updated : 2024-09-13Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 128
Corvus’ POVAmoy antiseptiko ang unang sumalubong sa akin pagpasok ko sa ospital. Hindi ko gusto ang amoy na iyon. Parang may nakatago, parang may naghihintay na masama. Ganitong-ganito ang amoy nung unang makalaban ko ang mga demonyong napatay ko na.Ilang ilaw ang kumikislap-kislap, nagbibigay ng lungkot sa mga taong may pasyente na binabantayan rito. Gaya dati, naghanap ulit ako ng ospital na maliit lang at luma na. Ganitong-ganito kasi ‘yung gustong-gustong pinupuntahan ng ibang masasamang espirito.Naisip kong lumusob ulit sa ospital ngayong gabi para makapag-training ulit gamit ang water magic ko. Ang puso ko ay bumilis ang tibok, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa alam kong may malapit na demonyong narito sa ospital. Isa ‘yon sa bago kong kakayahan. Dahil sa water magic, mabilis ko nang nade-detect kung may demonyo ba sa malapit. Tahimik ang ospital, maliban sa tunog ng mga makinang nagmo-monitor sa mga pasyente at ilang mahihinang boses ng mga nars sa malayo. Lumakad ako ng
Last Updated : 2024-09-14Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 129
Alina’s POVPagod ako buong araw dahil sa pag-aasikaso sa mga kasama namin dito sa mansiyon. Marami na kasi kami dito, kasama na rin namin ang pami-pamilya ng mga tauhan namin ni Corvus dito. Sadyang napakabait na tao talaga ni Corvus. Kahit sa ibang tao, may care siya.Maagang nakatulog si Corvus, pagod siya sa buong araw na pag-e-ensayo niya sa kapangyarihan niya, tapos kanina may nakalaban pa siyang demonyo. Gabi-gabi, palagi siyang palano sa mga nakakalaban niyang demonyo. Ibig sabihin ay talagang lumakas na siya.Ako, kahit anong baling ko sa kama, hindi ako makatulog. Pagod naman ako kanina kaya dapat ay tulog na ako ngayon. Kaya lang kasi parang may naririnig akong kung anong boses. Hindi ko alam kung imagination ko lang ba o totoo talaga.Napasulyap ako sa madilim na bintana ng kwarto namin. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko bago ipinikit ang mga mata ko. Sa gitna ng katahimikan ng gabi, hindi ko namalayang tuluyan akong nilamon ng antok.Nang buksan ko ang m
Last Updated : 2024-09-14Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 130
Alina’s POVNagising ako bigla, hingal na hingal, basa ng pawis ang buong mukha at liko ko. Tumayo ako mula sa kama at nilingon si Corvus, natutulog pa rin nang mahimbing sa tabi ko. Hinawakan ko ang tiyan ko na parang pinapanatag ko si baby at ang sarili ko. Pero hindi ko maalis ang kabang nararamdaman ko. Ano ang ibig sabihin ng panaginip na ‘yun?Alam kong hindi ito basta-basta lang. Ang mansyon, ang swimming pool—lahat ng iyon ay bahagi ng buhay ni Corvus, pero bakit pinakita sa akin ng panaginip ang ganoong bagay? Parang may gustong iparating sa akin ang panaginip na ‘yon.Lumabas ako ng kwarto, kailangan kong mag-isip, maglakad-lakad. Masyadong tahimik sa loob, kaya nagpasya akong magtungo sa labas. Pinagmasdan ko ang mga bituin sa kalangitan habang dahan-dahang hinihimas ang aking tiyan. Ano ang dapat kong gawin? Paano ko sasabihin kay Corvus ang tungkol sa nakita ko?Bago pa man ako makapagdesisyon, naramdaman ko ang presensya niya. Lumapit si Corvus, tahimik pero alam kong na
Last Updated : 2024-09-14Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 131
Corvus’ POVNasa likod ako ng isa na namang lumang ospital, tahimik ang paligid maliban sa tunog ng hangin na humahampas sa mga basag na bintana. Ang dating lugar na ito ng na dating sikat na ospital ay isang abandonadong gusali na puno ng madilim na enerhiya. Tinuro sa akin ng mahiwagang swimming pool na may dalawang demonyong naninirahan dito.Ramdam ko na agad hindi lang ako ang narito. Pinagmasdan ko ang dilim na bumabalot sa paligid—madalas itong itinatago ng gabi, ngunit alam kong may dalawang demonyo ang nag-aabang sa akin dito.Nilanghap ko ang hangin at naramdaman ko ang dagundong ng tubig sa malayo. Ang kapangyarihan ko ay nakaagapay sa akin. Hindi na ako takot sa kanila. Hindi na ako mahina. Sa mga nagdaang araw, inaral ko ang bawat aspeto ng aking kakayahan. Ngayon, ang tubig ay hindi na lamang isang elemento; ito ay bahagi ko na. Ito ang aking armas, ang aking kasamahan sa bawat labanan.“Halika na kayo,” bulong ko sa hangin. “Alam kong nandiyan kayo.”Lumabas mula sa ani
Last Updated : 2024-09-15Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 132
Corvus’ POVNakatayo ako sa may bintana ng aking mansiyon habang hawak ang isang basong tubig habang nagmamasid din sa kalangitan. Matagal-tagal na rin mula nang maramdaman ko ang ganitong klaseng takot. Hindi ito ordinaryong takot, ito ay isang takot na bumabalot sa buong pagkatao ko. Hindi ko na alam kung saan magsisimula o kung ano ang susunod kong hakbang. Ang demonyong iyon... masyadong mabilis, masyadong tuso.Nasa loob ng kuwarto si Alina, ang aking syota, at ilang buwan na rin siyang nagdadalang-tao. Tahimik siya pero ramdam kong labis-labis na rin ang takot niya. Paano ba naman, halos limampung tao na ang natagpuang patay—tuyo ang katawan, wala nang dugo at parang sinipsip pati ang kaluluwa at laman. Hindi ko maalis sa isipan ko ang mga bangkay. Hindi ko na rin kayang bilangin kung ilang gabi na akong hindi nakakatulog ng maayos.Nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni nang marinig ko ang kaluskos mula sa likod. Si Alina.“Corvus, hindi ka pa rin ba nakakapahinga?” mahina ang
Last Updated : 2024-09-16Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 133
Corvus’ POVGustong-gusto ko namang labanan na si Vorthak. Pero paano ko magagawa iyon kung ni hindi ko pa nga natutunton kung saan siya nagtatago? Masyado siyang magaling. Bawat lugar na pinupuntahan ko, parang laging nauuna siya. Iniwan na lamang ang mga walang buhay na katawan bilang ebidensya ng kaniyang presensya. Bawat pagsasalarawan ng mga saksi, pare-pareho: malamig, mahina ang mga biktima. Wala na silang dugo at wala na silang laman. Para silang mga inabandonang katawan na wala nang halaga. Ang sakit na dulot nito ay hindi lang sa pisikal na aspeto, kundi sa takot na hatid sa mga tao—sa amin ni Alina.“Corvus…” muli niyang tawag. “Paano kung hindi ito kaya ng mga kakayahan mo?”Pumikit ako at huminga nang malalim. Sinasaktan ako ng mga tanong ni Alina, hindi dahil mali siya, kundi dahil alam kong posibleng tama siya. Alam kong malakas ako, ngunit ang demonyong ito... hindi ko pa siya nakaharap nang direkta. Parang anino lang siyang umiikot, palaging isang hakbang na nauuna ka
Last Updated : 2024-09-16
Latest chapter
Pangarap Kong Matikman Ka Special chapter
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Pangarap Kong Matikman Ka Epilogue
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 232
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 231
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 230
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 229
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 228
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 227
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 226
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag
