Mag-log inShare
Kabanata 130
Huling Na-update:
2024-09-14 14:53:29
Kaugnay na kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 131
Corvus’ POVNasa likod ako ng isa na namang lumang ospital, tahimik ang paligid maliban sa tunog ng hangin na humahampas sa mga basag na bintana. Ang dating lugar na ito ng na dating sikat na ospital ay isang abandonadong gusali na puno ng madilim na enerhiya. Tinuro sa akin ng mahiwagang swimming pool na may dalawang demonyong naninirahan dito.Ramdam ko na agad hindi lang ako ang narito. Pinagmasdan ko ang dilim na bumabalot sa paligid—madalas itong itinatago ng gabi, ngunit alam kong may dalawang demonyo ang nag-aabang sa akin dito.Nilanghap ko ang hangin at naramdaman ko ang dagundong ng tubig sa malayo. Ang kapangyarihan ko ay nakaagapay sa akin. Hindi na ako takot sa kanila. Hindi na ako mahina. Sa mga nagdaang araw, inaral ko ang bawat aspeto ng aking kakayahan. Ngayon, ang tubig ay hindi na lamang isang elemento; ito ay bahagi ko na. Ito ang aking armas, ang aking kasamahan sa bawat labanan.“Halika na kayo,” bulong ko sa hangin. “Alam kong nandiyan kayo.”Lumabas mula sa ani
Huling Na-update : 2024-09-15Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 132
Corvus’ POVNakatayo ako sa may bintana ng aking mansiyon habang hawak ang isang basong tubig habang nagmamasid din sa kalangitan. Matagal-tagal na rin mula nang maramdaman ko ang ganitong klaseng takot. Hindi ito ordinaryong takot, ito ay isang takot na bumabalot sa buong pagkatao ko. Hindi ko na alam kung saan magsisimula o kung ano ang susunod kong hakbang. Ang demonyong iyon... masyadong mabilis, masyadong tuso.Nasa loob ng kuwarto si Alina, ang aking syota, at ilang buwan na rin siyang nagdadalang-tao. Tahimik siya pero ramdam kong labis-labis na rin ang takot niya. Paano ba naman, halos limampung tao na ang natagpuang patay—tuyo ang katawan, wala nang dugo at parang sinipsip pati ang kaluluwa at laman. Hindi ko maalis sa isipan ko ang mga bangkay. Hindi ko na rin kayang bilangin kung ilang gabi na akong hindi nakakatulog ng maayos.Nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni nang marinig ko ang kaluskos mula sa likod. Si Alina.“Corvus, hindi ka pa rin ba nakakapahinga?” mahina ang
Huling Na-update : 2024-09-16Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 133
Corvus’ POVGustong-gusto ko namang labanan na si Vorthak. Pero paano ko magagawa iyon kung ni hindi ko pa nga natutunton kung saan siya nagtatago? Masyado siyang magaling. Bawat lugar na pinupuntahan ko, parang laging nauuna siya. Iniwan na lamang ang mga walang buhay na katawan bilang ebidensya ng kaniyang presensya. Bawat pagsasalarawan ng mga saksi, pare-pareho: malamig, mahina ang mga biktima. Wala na silang dugo at wala na silang laman. Para silang mga inabandonang katawan na wala nang halaga. Ang sakit na dulot nito ay hindi lang sa pisikal na aspeto, kundi sa takot na hatid sa mga tao—sa amin ni Alina.“Corvus…” muli niyang tawag. “Paano kung hindi ito kaya ng mga kakayahan mo?”Pumikit ako at huminga nang malalim. Sinasaktan ako ng mga tanong ni Alina, hindi dahil mali siya, kundi dahil alam kong posibleng tama siya. Alam kong malakas ako, ngunit ang demonyong ito... hindi ko pa siya nakaharap nang direkta. Parang anino lang siyang umiikot, palaging isang hakbang na nauuna ka
Huling Na-update : 2024-09-16Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 134
Corvus’s POVSa ilalim ng lumulubog na araw, lumabas ako ng mansiyon dala ang kapangyarihan ng tubig na pinag-aralan ko na nang pinag-aralan. Matagal ko nang pinaghandaan ang laban na ito, ngunit iba ngayon ang pakiramdam ko. Walang alam sina Alina at ang iba pa na tatapusin ko na ang paghahasik ng lagim ni Vorthak. Ayoko nang manahimik pa. Ang mga galaw at plano ko ay sinarili ko lang. Tanging ako lang ang nagplano. Mas maganda kasi mas malinis kong naisip ang mga ‘to.Alam kong si Vorthak ay malapit nang lumabas mula sa kaniyang tinataguan. Hindi na kasi siya tumigil sa pagpaslang sa mga tao. At hindi na talaga ako natutuwa sa stress na dala niya sa amin at sa iba pang mga tao. Ang dami nang nawalan ng mga mahal sa buhay. Wawakasan ko na ‘to ngayon.Pumasok ako sa kagubatang nakapalibot sa likod ng mansiyon ko at habang mas napupunta ako looban ng gubat, mas nararamdaman ko ang presensya ng demonyo. Tama ako, tuwing sisilip ako sa bintana ng kuwarto ko, amoy kong parang kakaiba ang
Huling Na-update : 2024-09-17Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 135
Alina’s POVSa mga nakalipas na araw, napansin ko ang pagbabago kay Corvus. Iba siya ngayon. Kung dati ay palaging malakas at masigla, ngayon ay halos buong araw siyang nakahiga. Halos hindi ko na siya makausap nang maayos dahil palaging natutulog. Noong una, inisip ko na baka pagod lang siya pero habang lumilipas ang mga araw, parang mas lalong lumalala. Mahina siya, nilalagnat at ayaw lumabas ng kuwarto. Hindi siya ganito dati.Isang umaga, habang nakahiga siya sa kama, dahan-dahan akong lumapit at umupo sa gilid niya. Hinaplos ko ang noo niya. Mainit pa rin. “Corvus,” mahina kong tawag sa kaniya pero hindi siya kumibo. Nakapikit siya at parang nahihirapan. Ang bigat sa dibdib na makita siyang ganito. Siya, na palaging matapang at matatag, ngayon ay parang isang ordinaryong tao lamang na inuubo at nilalagnat.Naaalala ko pa dati kung paano niya ako ipinagtanggol laban sa mga kalaban. Kung paano niya ginamit ang kanuyang kapangyarihan upang protektahan ako at ang buong bayan. Pero ng
Huling Na-update : 2024-09-18Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 136
Alina’s POV“Bakit kailangan ko pang mag-makeup, Ma?” Napakunot ang noo ko habang tinitingnan ang sarili ko sa rearview mirror ng sasakyan. Ang akala ko, simpleng day-trip lang ito sa beach. Pero bakit parang may binabalak ang mama ko at si White Lady?Si White Lady na katabi ni Mama sa unahan ay abala rin sa kakausap sa phone.Hindi ko alam kung sino ang kausap niya. Ngayon ko lang siya nakitang babad sa phone. Dati naman ay hindi siya mahilig mag-cellphone.“Just relax, Alina,” sagot ni Mama nang nakangiti. “You’re going to have a great time.”“Yeah, just trust us, sweetie,” dagdag ni White Lady tumitingin saglit sa akin mula sa rearview mirror. Umi-english na rin siya ngayon kaya natatawa ako. “Alam naming lahat kung gaano ka kapos sa oras lately, kaya enjoy this day, okay?”“Pero, bakit hindi natin kasama si Corvus?” I asked, worried. Hindi ko pa siya natatanong ng diretso dahil sabi niya, busy siya sa work nitong mga nakaraang linggo.“He’s occupied, sweetheart,” Mama answered vag
Huling Na-update : 2024-09-19Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 137
Alina’s POVPagdating namin malapit sa altar, nakita ko si Corvus, in his elegant white suit. Akala ko ba ay busy siya sa work? My heart skipped a beat. He looked so handsome, his eyes shining with love and anticipation. Pero ang hindi ko ma-gets, bakit parang nakatingin ang lahat sa amin?And then it hit me. This wasn’t just some beach outing or event. Corvus was here, and he was standing beside what looked like a pastor. Oh my god.“Corvus, what’s happening?” I asked, tears already welling up in my eyes. Hindi ako makapaniwala. All this time, while I thought he was busy with work, he was preparing something so special, so beautiful.He stepped forward, taking my hands in his. “I know I’ve been keeping secrets, but I wanted to surprise you. I wanted this day to be perfect. Alina, today isn’t just about us being together. It’s about us becoming one. Will you marry me? Right here, right now?”Nag-propose na siya matagal na, nauntol lang dahil sa maraming problema. Pero dahil matagal na
Huling Na-update : 2024-09-19Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 138
Corvus’ POVParang mababaliw ako sa sobrang kaba habang binabagtas namin ang daan papuntang ospital. Halos mamutla na ako sa sobrang lakas ng pagpiga ni Alina sa kamay ko. Hanggang ngayon, nag-echo pa rin sa utak ko ang sigaw niya kanina sa bahay, “Corvus! Manganganak na ako!”Naramdaman ko kung paanong parang nawalan ako ng ulirat ng mga ilang segundo bago tuluyang kumilos para ihanda ang lahat. Nilagay ko siya sa kotse nang maingat pero puno ng pagmamadali, tinawagan ang doktor namin, at pinatakbo ang sasakyan na parang wala nang bukas. Ngayon, habang naririnig ko ang humahalinghing na boses ni Alina sa likod ng kotse, iniisip ko lang kung paano ko pa ba siya maaalalayan. Wala akong magawa kundi idiin nang husto ang accelerator. Sa bawat pagdaing ni Alina, parang may sumasaksak sa puso ko.“Corvus, masakit! Masakit na sobra!” bulalas niya habang ang mga mata’y nakapikit habang pinipilit na huminga ng malalim.“Malapit na tayo, Alina. Konti na lang,” panay ang tingin ko sa salamin, k
Huling Na-update : 2024-09-20
Pinakabagong kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Special chapter
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Pangarap Kong Matikman Ka Epilogue
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 232
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 231
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 230
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 229
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 228
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 227
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 226
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag
