บททั้งหมดของ สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: บทที่ 691 - บทที่ 700

เวินเหลียงกลืนน้ำลายอึกหนึ่ง แล้วพูดด้วยท่าทีจริงจัง “เอ๊ะ เหมือนมันจะแบตหมดจริง ๆ นะ งั้นทำไมมันถึงได้ปิดเครื่องไปโดยอัตโนมัติล่ะ? คงไม่ได้พังแล้วหรอกนะ?”เธอเงยหน้าขึ้นไปยิ้มกับฟู่เจิง “ฉันยังคิดว่ามันปิดเครื่องไปโดยอัตโนมัติซะอีก”ฟู่เจิงมองเธอด้วยสีหน้าราบเรียบ พร้อมแสยะยิ้มทั้งที่ในใจไม่ยิ้มดูการแสดงโกหกไปเรื่อยนี่สิ ไปเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำยอดเยี่ยมได้เลยนะเนี่ย!เวินเหลียงพลันใจเต้นระรัวขึ้นมา เธออดไม่ได้ที่จะถอยหลังก้าวหนึ่ง “ทำไมคุณถึงมองฉันแบบนี้ล่ะ?”ฟู่เจิงเดินหน้าเข้ามาใกล้ ๆ พร้อมฉีกยิ้มเล็กน้อย “อาเหลียง ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าฝีมือการแสดงของเธอมันดีขนาดนี้ มิน่าล่ะผู้กำกับซ่งถึงได้ยืนกรานจะเชิญเธอไปแสดงซีรีส์ให้ได้ขนาดนั้น”ในใจเวินเหลียงราวกับมีเสียงดินถล่มตู้มอะไรบางอย่างเธออึ้งกิมกี่ไปอยู่สองสามวินาที ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก ยังคงหอบความหวังว่าจะโกหกจนเนียนผ่านไปได้อยู่สองสามส่วน “...คุณพูดแบบนี้หมายความว่าไง?”“ไม่เข้าใจเหรอ?” ฟู่เจิงเดินเข้ามาใกล้อีกก้าวหนึ่ง รอยยิ้มที่มุมปากกว้างขึ้นเรื่อย ๆ ทว่ายิ้มแค่ที่ปากแต่ในใจไม่ยิ้ม “ตอนฉันโทรหาเธอ เธอไม่ได้กินข้าวอย

ขณะที่เวินเหลียงกำลังสับสน ก็ได้รับสายระหว่างประเทศจากฟู่ชิงเยว่เธอยากจะเลี่ยงไม่ให้หวนนึกถึงบทสนทนานั่นที่ได้ยินจากในห้องทำงานของผู้กำกับที่สถานีตำรวจ ในใจเธอเปี่ยมล้นไปด้วยความมืดครึ้ม อารมณ์ดิ่งลงมาขั้นสุด“ฮัลโหลค่ะ คุณฟู่...มีเรื่องอะไรเหรอคะ?” เวินเหลียงถามขึ้นชืด ๆฟู่เยว่หัวเราะเย้ยหยันเบา ๆ ในน้ำเสียงแฝงความโอหังอยู่สองสามส่วน “ตอนนี้แม้แต่คำว่าคุณอาก็ไม่เรียกแล้ว?”“คุณอามีเรื่องอะไรก็พูดมาตรง ๆ เถอะค่ะ” น้ำเสียงของเวินเหลียงนิ่งสงบก่อนหน้านี้ผิวเผินเธอยังมีความเคารพต่อฟู่ชิงเยว่อยู่สองสามส่วน ทว่าตอนนี้ไม่อยากจะรักษามันเอาไว้แล้ว หากไม่ใช่เพราะเธอเป็นลูกสาวของคุณย่า เวินเหลียงไม่คิดจะรับสายด้วยซ้ำฟู่ชิงเยว่แค้นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง “งั้นฉันก็จะพูดตรง ๆ เลยแล้วกัน ต่อไปนี้เธออยู่ให้ห่างจากอาเจิงซะ! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ เธอกำลังจงใจเกาะอาเจิงอยู่! แม่เป็นยังไงลูกมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ รู้จักแต่อ่อยผู้ชายเหมือนแม่ปีศาจจิ้งจอกของเธอนั่นไม่มีผิด!”เวินเหลียงสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนจะกัดฟันเอ่ยขึ้นว่า “คุณอาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงคะ?”ฟู่ชิงเยว่รู้จักหลินเ

วันนี้ขณะถ่ายซีรีส์ เวินเหลียงจิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไรก่อนเข้างาน เธอได้รับข้อความ ฟู่เจิงให้คนไปชะลอที่สำนักงานอัยการ ในเวลาเพียงชั่วครู่ชั่วยามสำนวนไปถึงศาลไม่ได้ ไม่แน่อาจให้ตีกลับไปสอบสวนที่สถานีตำรวจใหม่โดยใช้เหตุผลว่าหลักฐานไม่เพียงพอ ขณะเดียวกันเขายังจ้างจี้เจ๋อทนายอันดับหนึ่งแห่งเจียงเฉิงมาให้ฟู่เยว่อีกด้วย เตรียมไว้สองลู่ทาง แม้ว่าจะชะลอไว้ไม่ได้ แต่ก็ตั้งใจให้ฟู่เยว่ได้รับโทษสถานเบาที่สุดถ้าเป็นปัญหาแค่เรื่องการจ้างทนาย เดิมทีเป็นสิทธิ์ที่ฟู่เยว่ควรจะมีอยู่แล้ว เวินเหลียงคงไม่รู้สึกว่ามีอะไร แต่เขาสอดมือไปถึงสำนักงานอัยการ เจตนายืดกระบวนการของคดีออกไปฟู่เจิงเชื่อที่ฟู่เยว่พูด ฉะนั้นฉู่ซืออี๋ต่างหากที่เป็นตัวการทำให้พ่อของเธอเสียชีวิต คิดจะยืดเวลาออกไป เพื่อหาหลักฐานที่เป็นประโยชน์กับฟู่เยว่มาแต่ขณะที่เวินเหลียงรู้เรื่องนี้เข้า คำพูดของฟู่ชิงเยว่ก็ผุดขึ้นในหัวทันที“อาเจิงรักฟู่เยว่มาก ตอนนี้กำลังคิดหาวิธีพลิกคดีให้ฟู่เยว่อยู่”ฉะนั้นถ้าคดีนี้ถูกส่งกลับไปสอบสวนใหม่อีกครั้ง ผลของการสืบสวนที่ออกมาจะเป็นเรื่องจริงแน่ ๆ?ในหัวเวินเหลียงสับสนไปหมดเธอไม่รู้เ

“แกไม่ใช่ลูกนอกสมรสของฟู่หรง เขาไม่ใช่พ่อของแกแต่เป็นคุณลุงของแกต่างหาก” คุณหญิงเอ่ยลมหายใจของฟู่เจิงติดขัดไปครู่หนึ่งข่าวนี้ราวกับสายฟ้าแสนน่าตกตะลึงที่ฟาดลงมาจากฟากฟ้า สั่นสะเทือนจนในหัวของฟู่เจิงสับสนไปหมดเขาไม่ใช่ลูกนอกสมรสของฟู่หรง?ฟู่หรงไม่ใช่พ่อของเขา?แต่เป็นลุงของเขา?ถ้าอย่างนั้นตัวตนของแม่เขา...เดาออกได้โดยทันทีฟู่เจิงไม่กล้าเชื่อ ทว่าจะไม่เชื่อก็ไม่ได้แม่ที่เขาตั้งตารอคอยมานานแสนนานตอนเด็ก ๆ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นฟู่ชิงเยว่ท้ายที่สุดเบาะแสที่ไม่ชัดเจนในก่อนหน้านี้เหล่านั้นก็มีคำตอบแล้วมิน่าล่ะตอนเด็ก ๆ ฟู่ชิงเยว่ถึงดีกับเขาขนาดนั้นมิน่าล่ะฟู่ชิงเยว่ถึงไม่ชอบหลานชายแท้ ๆ อย่างฟู่เยว่ แต่กลับชอบหลานชาย ‘นอกสมรส’ อย่างเขามากกว่ามิน่าล่ะฟู่ชิงเยว่มักจะชอบก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขา อันที่จริงแล้วนั้นเป็นการก้าวก่ายเรื่องแต่งงานของเขาด้วยฐานะแม่คุณหญิงเห็นสีหน้าอึ้งทึ่งของฟู่เจิง เธอก็รีบพูดต่อว่า “ชิงเยว่กับพ่อของแกรู้จักกันมาตั้งนานแล้ว แต่พ่อของแกถูกครอบครัวกดดันให้แต่งงานกับผู้หญิงอีกคน ชิงเยว่ถูกพ่อของแกหลอกให้ลุ่มหลง ไม่นึกเลยว่าจะไม่คิดตัดขาดจากกัน ฉัน

ฟู่เจิงชะงักไปครู่หนึ่ง “ผมไม่เข้าใจทำไมคุณต้องตั้งตัวเป็นศัตรูกับเวินเหลียงขนาดนั้นด้วย หรือว่าเป็นเพราะภรรยาคนที่สองของฮั่วจวินซาน หลินเจียหมิ่น?”แม่เลี้ยงของฮั่วตงเฉิงคือแม่ของเวินเหลียง ฟู่เจิงรู้เรื่องนี้ตั้งนานแล้วเป็นคนแปลกหน้าไม่ข้องเกี่ยวกันแล้ว เขาคิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องบอกเวินเหลียงแต่ไม่คิดเลยว่าเวินเหลียงจะไปรู้จักกับฮั่วตงเฉิงตอนเรียนมหาวิทยาลัยเข้าวันนั้นที่วิดีโอคอลกันที่เมืองจิง ดูเวินเหลียงอารมณ์ไม่ดีเอามาก ๆ เขาเดาว่าเธอคงจะรู้ตัวตนของหลินเจียหมิ่นแล้วเขากับเธอล้วนเป็นคนที่ถูกพ่อแท้ ๆ หรือแม่แท้ ๆ ทิ้งเหมือนกันเมื่อได้ยินว่าฟู่เจิงย้อนถามตนเหมือนกับที่เวินเหลียงถาม ฟู่ชิงเยว่ก็เดือดดาลจนในหัวดังหึ่ง ๆ ขึ้นมา “ใช่! ถ้าหลินเจียหมิ่นนังชั้นต่ำนั่นไม่ไปอ่อยฮั่วจวินซาน ตอนนี้ฉันก็เป็นภรรยาของเขา เธอก็จะเป็นคุณชายตระกูลฮั่ว ทั้งหมดของตระกูลฮั่วก็จะตกเป็นของเธอ เวินเหลียงก็เหมือนกับแม่เขา คิดเพ้อเจ้อแค่หวังใช้หน้าตาก็จะ...”ตอนเลิกกัน ฮั่วจวินซานเคยไปส่งเธอที่สนามบิน และบอกเธอเองกับปากว่า เขาจะคิดหาวิธีรับเธอกับลูกกลับมาเธอก็รอคอยอยู่ที่ต่างประเทศ คอยอยู่ตั