All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 671 - Chapter 680

“ตอนนี้อารมณ์เป็นยังไงบ้าง?” ฟู่เจิงมาข้าง ๆ เธอ “ยังไม่ดีขึ้นเหรอ?”เวินเหลียงสัมผัสได้โดยไม่รู้ตัว ที่ฟู่เจิงพาเธอออกมารับลม เป็นเพราะอารมณ์เธอไม่ดีในใจของเธอผุดความอบอุ่นขึ้นมาสายหนึ่ง จากนั้นเธอก็หันไปยิ้มให้เขา “ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณนะ”ไม่ใช่แค่รู้สึกขอบคุณที่เขาพาเธอออกมารับลม ยังมีตอนบ่ายด้วย เขามาถึงได้ทันเวลาพอดี ได้ทวงความยุติธรรมให้ฟู่ซือฝานและเธอฟู่เจิงมองเธอตาไม่กะพริบแสงไฟจากอีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสว่างจ้า ทิ้งเงาแสงสะท้อนที่แสนสะดุดตาจุดหนึ่งเอาไว้บนนัยน์ตาของเขา สะท้อนจนนัยน์ตาของเขาเปล่งประกายราวกับแสงวิบวับในน้ำ ประกายวับวาบเส้นแสงสว่างจ้าทอดมาบนใบหน้าด้านข้างของเขา เจียระไนเค้าโครงของเขาให้ดูยิ่งมีมติมากยิ่งขึ้นเวินเหลียงเหม่อลอยไปครู่หนึ่งหลังจากนั้นฟู่เจิงก็เอ่ยประโยคหนึ่งที่ทำให้เวินเหลียงอยากจะเอามีดแทงเขาให้ตายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ถ้าอยากขอบคุณฉันจริง ๆ ก็จูบฉันทีหนึ่งสิ”เวินเหลียง: “...”ความสวยงามและความซาบซึ้งทั้งหมดพลันมลายหายไปทันทีเธอได้สติกลับมา พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากพลางกลอกตาขาวมองฟู่เจิงทีหนึ่ง “ฝันหวานไปเถอะ”เวินเหลียงหมุนตัวเดินอ

ซึ่งก็หมายความว่า เรื่องปลอมแปลงชื่อขโมยรูปภาพนี้ ทางผู้จัดงานรู้ดีอยู่แล้วแต่ยังเพิกเฉย กระทั่งมีส่วนรู้เห็นเป็นใจด้วยส่วนไอดีวั่งเฉิงที่ถูกแปะทับนั้น เวินเหลียงรู้สึกคุ้นตามาก เมื่อลองไปเสิร์ชหาดูถึงได้รู้ว่า คนคนนี้เคยได้รับรางวัลที่สองในการแข่งขันถ่ายภาพซีซันก่อนรางวัลที่สองนี้เป็นเรื่องจริงหรือเรื่องโกหกก็ยังไม่รู้ เป็นไปได้อย่างมากว่าจะขโมยมาเช่นกันหากการแข่งขันหนึ่งถูกเปิดโปงข่าวอื้อฉาวแบบนี้ออกไป เช่นนั้นแล้วคุณค่าที่แท้จริงของการแข่งขันนี้ก็จะลดฮวบลงไปถ้าเวินเหลียงจำไม่ผิด ฮั่วตงเฉิงเป็นคณะกรรมการของการแข่งขันการถ่ายภาพซานเหอ และเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง ต้องมีความเกี่ยวข้องกับทางผู้จัดการอย่างแน่นอนเนื่องจากนึกถึงหน้าของเขา เวินเหลียงจึงไม่ได้เปิดโปงและประณามไปเลยโดยตรง แต่เธอส่งหลักฐานที่ตัวเองจัดการรวบรวมเอาไว้ส่งไปให้ฮั่วตงเฉิงส่วนหนึ่ง พร้อมอธิบายต้นสายปลายเหตุผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ฮั่วตงเฉิงก็ตอบกลับมา “อาเหลียง ขอโทษจริง ๆ นะ การประกาศในเว็บไซต์ทางการแก้ไขเรียบร้อยแล้ว ฉันจะหาคำอธิบายในเรื่องนี้มาให้เธออย่างแน่นอน”“ขอบคุณนะคะพี่ตงเฉิง มีอะไรก็บอกฉันมาตรง ๆ เป็นไป

“ฉันเข้าใจความรู้สึกที่พี่ตงเฉิงไม่อยากเปิดเผยต่อสาธารณะได้ค่ะ คุณเป็นคนจัดตั้งการแข่งขันการถ่ายภาพซานเหอ ชื่อเสียงของการแข่งขันพัวพันกับการจัดการแข่งขันซีซันอื่น ๆ หลังจากนี้ และพัวพันกับหน้าตาของคุณด้วย แต่ว่าพอมาเกิดเรื่องพรรค์นี้ขึ้น มันทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่า เรื่องแบบนี้ในก่อนหน้านี้จะมีเยอะกว่านี้หรือเปล่า แต่เพราะถูกเหยียบเอาไว้ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา...”“เธอวางใจได้เลย ฉันจะให้คนตรวจสอบใหม่อีกครั้ง ถ้าเจอเหตุการณ์ประเภทนี้อีก ทางผู้จัดงานจะเรียกเก็บรางวัลกลับมา”“งั้นต้องรบกวนพี่ตงเฉิงด้วยนะคะ”ที่เวินเหลียงทำได้ก็มีแค่เรื่องพวกนี้เท่านั้น“ไม่ลำบากเลย นี่เป็นสิ่งที่ฉันต้องทำอยู่แล้ว เรื่องนี้ทำให้ฉันเสียหน้าจริง ๆ เอาแบบนี้ก็แล้วกัน รอเธอมาเข้าร่วมงานมอบรางวัลที่เมืองจิง ฉันจะเป็นเจ้ามือชดใช้ให้เธอดี ๆ สักสองสามมื้อก็แล้วกัน”“ขอบคุณค่ะพี่ตงเฉิง งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะคะ”หลังเวินเหลียงแชร์ว่าได้รับรางวัลในเฟซบุ๊ก โจวอวี่ก็ส่งไลน์มาแสดงความยินดีกับเวินเหลียงทันที พร้อมพูดถึงเรื่องที่จะให้เธอมาถ่ายภาพส่วนบุคคลให้เขาเวินเหลียงส่งมีมตอบกลับไป: “นายจะให้ฉันถ่ายให้จริง ๆ เห

เขากำลังทำอะไรน่ะ?เวินเหลียงเงยหน้ามองเขาด้วยความสงสัยเมื่อโจวอวี่เห็นว่าพี่หู่ไม่ได้สนใจ ก็ชี้ไปที่โทรศัพท์เงียบ ๆเวินเหลียงเปิดอ่าน โจวอวี่ใช้ให้เธอหาข้ออ้างออกไปข้างนอก เขามีเรื่องอยากจะคุยกับเธอเธอปิดเสียงโทรศัพท์ก่อนจะชำเลืองมองพี่หู่ แล้วตอบกลับไปว่า “คุยในโทรศัพท์ไม่ได้เหรอ? ถ้าถูกถ่ายได้...”โจวอวี่ตอบกลับ “อย่าเลิกคบกันดื้อ ๆ เพราะกลัวว่าจะเกิดปัญหาได้ไหม ต่อไปฉันกับเธอจะไม่ได้เจอกันเพราะถูกถ่ายรูปได้เหรอ?”เขาพูดขึ้นอีกว่า “วางใจเถอะ มันไม่ส่งผลกระทบต่องานฉันหรอก”“งั้นก็ได้”เวินเหลียงเก็บโทรศัพท์ เธอนั่งกินข้าวต่ออีกสองสามนาที ก่อนจะหาข้ออ้างออกไปเข้าห้องน้ำ แล้วลุกออกไปจากห้องรับรองหลังออกมาจากห้องน้ำ เธอก็ไปรอที่ปากทางหนีไฟไม่นานโจวอวี่ก็เดินมา “รอนานแล้วใช่ไหม?”“ไม่เลย นายอยากจะคุยอะไรกับฉันเหรอ?”โจวอวี่มองเวินเหลียงด้วยความสงสัย สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสน ภายในดวงตาลึกซึ้งเผยความรู้สึกเสน่หาแสนเข้มข้นออกมาเมื่อเห็นสีหน้านี้ของเขา ในใจเวินเหลียงก็เต้นตึกตักขึ้นมาโจวอวี่...ยังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ?นับตั้งแต่ที่เธอปฏิเสธโจวอวี่ที่ร้านอาหารครั้งนั้น ความ

“เธอหมายความว่า ที่เธอบอกว่าจะคืนดีกับฉัน ชอบฉัน ล้วนเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น ก็แค่ใช้ฉันมาเป็นเครื่องมือให้โจวอวี่วางมือไป?” นัยน์ตาฟู่เจิงเต็มไปด้วยความคล้ำดำหมอง พร้อมกับชำเลืองมองมาเบา ๆเมื่อได้ยินน้ำเสียงแสนอันตรายของเขา เวินเหลียงก็อธิบายเพื่อตัวเอง “อืม...ก็ไม่ถึงขนาดใช้หรอก ก็แค่...ถือโอกาสให้ช่วยเท่านั้น... ”“หึ” ฟู่เจิงหัวเราะเย้ยหยันออกมาเสียงหนึ่ง “เวินเหลียง เธอนี่ชอบใช้มุกนี้จริง ๆ เลยนะ!”ตอนยังไม่หย่ากัน เธอก็ใช้โจวอวี่มายั่วยุเขา หลังจากนั้นเธอยังใช้เมิ่งเซ่อมาทำให้เขาถอย พูดอย่างกับเป็นเรื่องจริง จนเขาปักใจเชื่อไปแล้ว ถ้าไม่ได้ฟู่ซือฝานโน้มน้าวเขา เขาก็คงวางมือไปนานแล้วเวินเหลียงเม้มปากอย่างเป็นกังวล ไม่ได้พูดตอบอะไรกลับไปภายในรถเงียบสงัดลงฟู่เจิงฉวยโอกาสชำเลืองมองฟู่เจิงทีหนึ่งขณะติดไฟแดง ถูกเขาจับได้พอดี เธอจึงรีบชักสายตากลับทันที แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นไฟเขียวแล้ว เวินเหลียงเหยียบคันแร่งจู่ ๆ ฟู่เจิงก็พูดขึ้นว่า “ในเมื่อเธอบอกกับโจวอวี่ว่าจะคืนดีกับฉันแล้ว งั้นสองสามวันนี้เราก็ยังต้องทำตัวสนิทสนมกันหน่อย แสดงละครตบตาให้ดี ๆ จะได้ไม่ถูกเขาจับได้