Share
บทที่ 677
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 678
“ปล่อยมือ” เวินเหลียงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาโจวอวี่มองเธอ นิ้วมือทั้งห้าพลางเริ่มกำแน่นขึ้นเรื่อย ๆ“ปล่อยเธอนะ!”ทันใดนั้น ก็มีเสียงผู้ชายเสียงหนึ่งแว่วดังขึ้นมาจากตรงมุมเลี้ยวเวินเหลียงพลันหัวใจเต้นผิดจังหวะจบเห่แล้ว ฟู่เจิงมาได้ยังไงเนี่ย?คำพูดที่เธอพูดออกไปเมื่อครู่ เขาได้ยินหมดทุกอย่าง? จะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?ฟู่เจิงสาวเท้าก้าวยาวเข้ามา จากนั้นก็ปัดข้อมือของโจวอวี่ออกไป ก่อนจะยืนขวางอยู่ตรงหน้าเวินเหลียง จ้องโจวอวี่ด้วยแววตาแหลมคม ประกาศกร้าวอำนาจเด็ดขาด “เธอพูดชัดเจนแล้ว โจวอวี่ เธอไม่ชอบคุณ ต่อไปไม่ต้องมาตามตอแยเธออีก!”“เราไปกันเถอะ”ฟู่เจิงเดินไปข้างหน้าพร้อมจูงมือของเวินเหลียงไปด้วยเวินเหลียงสองจิตสองใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินตามไปโจวอวี่ยืนอยู่ที่เดิม มองเงาเบื้องหลังของทั้งสองคนที่เดินจากไป ก่อนจะหลับตาลงอย่างขมขื่นเมื่อเดินเลี้ยวออกไปตรงมุม ฝีเท้าของเวินเหลียงก็ช้าลง พร้อมถอนหายใจเฮือกหนึ่ง“ทำไม? ปวดใจเหรอ?” ฟู่เจิงชำเลืองมองเธอทีหนึ่ง มุมปากพลางกระตุกรอยยิ้มขึ้นโจวอวี่เป็นเหมือนผีที่ตามหลอกตามหลอนจริง ๆแต่ว่าเขาเองก็ต้องขอบคุณโจวอวี่เหมือนกั
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 679
“เธอหมายความว่า ที่เธอบอกว่าจะคืนดีกับฉัน ชอบฉัน ล้วนเป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น ก็แค่ใช้ฉันมาเป็นเครื่องมือให้โจวอวี่วางมือไป?” นัยน์ตาฟู่เจิงเต็มไปด้วยความคล้ำดำหมอง พร้อมกับชำเลืองมองมาเบา ๆเมื่อได้ยินน้ำเสียงแสนอันตรายของเขา เวินเหลียงก็อธิบายเพื่อตัวเอง “อืม...ก็ไม่ถึงขนาดใช้หรอก ก็แค่...ถือโอกาสให้ช่วยเท่านั้น... ”“หึ” ฟู่เจิงหัวเราะเย้ยหยันออกมาเสียงหนึ่ง “เวินเหลียง เธอนี่ชอบใช้มุกนี้จริง ๆ เลยนะ!”ตอนยังไม่หย่ากัน เธอก็ใช้โจวอวี่มายั่วยุเขา หลังจากนั้นเธอยังใช้เมิ่งเซ่อมาทำให้เขาถอย พูดอย่างกับเป็นเรื่องจริง จนเขาปักใจเชื่อไปแล้ว ถ้าไม่ได้ฟู่ซือฝานโน้มน้าวเขา เขาก็คงวางมือไปนานแล้วเวินเหลียงเม้มปากอย่างเป็นกังวล ไม่ได้พูดตอบอะไรกลับไปภายในรถเงียบสงัดลงฟู่เจิงฉวยโอกาสชำเลืองมองฟู่เจิงทีหนึ่งขณะติดไฟแดง ถูกเขาจับได้พอดี เธอจึงรีบชักสายตากลับทันที แสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นไฟเขียวแล้ว เวินเหลียงเหยียบคันแร่งจู่ ๆ ฟู่เจิงก็พูดขึ้นว่า “ในเมื่อเธอบอกกับโจวอวี่ว่าจะคืนดีกับฉันแล้ว งั้นสองสามวันนี้เราก็ยังต้องทำตัวสนิทสนมกันหน่อย แสดงละครตบตาให้ดี ๆ จะได้ไม่ถูกเขาจับได้
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 680
เที่ยงวันอาทิตย์ เวินเหลียงและฟู่เจิงพาฟู่ซือฝานกลับบ้านใหญ่ด้วยกัน“คุณย่าทวด หนูกับคุณลุงแล้วก็คุณป้าสะใภ้มาหาคุณย่าทวดแล้วค่ะ!”เจ้าตัวน้อยปัดมือของเวินเหลียงออก แล้ววิ่งตึงตึง ๆ เข้าไปหา“โอ้ ฝานฝาน ย่าทวดคิดถึงเธอจังเลย”คุณหญิงกำลังใส่แว่นสายตายาวนอนอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนเก้าอี้นอนที่ระเบียงเมื่อได้ยินเสียง เธอก็วางหนังสือพิมพ์ลงพร้อมถอดแว่นตาออก ก่อนจะเดินไปยังห้องรับแขกพลางโบกมือให้ฟู่ซือฝาน เธอถามขึ้นพร้อมยิ้มแย้มว่า “คุณลุงกับคุณป้าสะใภ้ของเธอมาด้วยกันเหรอ?”“ค่ะ”ดวงตากลมโตของฟู่ซือฝานเปล่งประกาย เธอหัวเราะฮ่า ๆ ออกมาเสียงหนึ่ง พร้อมกับเขย่งปลายเท้าขึ้นขยับเข้ามาใกล้ ๆ ไม่ต้องบอกเลยว่าเธอมีชีวิตชีวาแค่ไหนคุณหญิงโน้มตัวอย่างให้ความร่วมมือฟู่ซือฝานขยับเข้าไปซุบซิบข้างหูเธอ “ตอนนี้หนูเรียกว่าป้าสะใภ้ ป้าสะใภ้ก็ไม่โต้กลับแล้วค่ะ”ก่อนหน้านี้คุณป้าสะใภ้มักจะเรียกตัวเองว่าอา ส่วนตอนนี้น่ะเหรอฮ่า ๆ ๆ ๆ...“ดี ๆ ๆ”คุณหญิงยืดตัวตรง บนใบหน้าเผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความปลาบปลื้มออกมาเธอต้องมีความสุขอยู่แล้วที่เห็นทั้งสองคนคืนดีกันเมื่อเห็นทีท่าแผลง ๆ ของเจ้าตัวน้อย ใ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 681
“ไม่เป็นไรค่ะ นี่เป็นสิ่งที่หนูควรทำอยู่แล้ว!” ฟู่ซือฝานหัวเราะฮ่า ๆ ก่อนจะเปรยถามขึ้นว่า “พรุ่งนี้จะเปิดเรียนแล้ว คุณป้าจะไปส่งหนูไหมคะ?”“กลัวว่าจะไม่ได้น่ะ พรุ่งนี้เช้าป้าจะต้องไปขึ้นเครื่องบิน”ไม่รอให้ฟู่ซือฝานพูด ฟู่เจิงก็ชิงถามก่อนว่า “ขึ้นเครื่องบิน? เธอจะไปไหน?”“เมืองจิง ไปเข้าร่วมงานมอบรางวัลการแข่งขันถ่ายภาพ”ฟู่เจิงชะงักไป สายตามองไปด้านหน้าด้วยใบหน้าไร้อารมณ์เขาจำได้ว่า ฮั่วตงเฉิงคือหนึ่งในคณะกรรมการของการแข่งขันถ่ายภาพ เขาเองก็คงกลับไปด้วยแน่ ๆฟู่เจิงเม้มริมฝีปาก“ว้าว คุณป้าเก่งจังเลยค่ะ!” ฟู่ซือฝานประหลาดใจวันจันทร์ ณ โรงเรียนอนุบาล ฟู่ซือฝานมาถึงยังห้องเรียน เธอถามเพื่อนร่วมโต๊ะว่า “วันนี้เช้าใครมาส่งเธอเหรอ?”“แม่ของฉัน ทำไมเหรอ?” เพื่อนร่วมโต๊ะไม่เข้าใจฟู่ซือฝานแสร้งทำเป็นถอนหายใจ “วันนี้คุณป้าเป็นคนมาส่งฉัน หม่ามี๊ของฉันไปเมืองจิงแล้วน่ะ”เด็กที่เรียนโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ภูมิหลังของครอบครัวแต่ละคนถ้าไม่ใช่คนมีเงินก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง ที่บ้านมีคนขับรถมีแม่บ้านไม่ใช่เรื่องที่ควรค่าให้ประหลาดใจอะไรเป็นอย่างที่คิดเอาไว้ เพื่อนร่วมโต๊ะลวดถามขึ้นว่า
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 682
หลังกินมื้อเที่ยงเสร็จ ฮั่วตงเฉิงก็ไปส่งเวินเหลียงที่โรงแรมห้าดาวที่ทางผู้จัดงานจัดเตรียมเอาไว้ให้ ตอนบ่ายไปซ้อมใหญ่ยังสถานที่จัดงานหนึ่งทุ่มตรง เวินเหลียงมาถึงยังพิธีจัดงานมอบรางวัลพิธีมอบรางวัลยังไม่เริ่ม มีผู้ร่วมการแข่งขันที่ได้รับรางวัลสองสามท่านมาถึงแล้ว กำลังนั่งพูดคุยกันอยู่บนที่นั่งที่แปะชื่อของตนเอาไว้เวินเหลียงนั่งลงในตำแหน่งที่นั่งของตน ก่อนจะเปิดโน้ตเตรียมคำพูดที่ใช้พูดในตอนรับรางวัลถัดไปทางขวาสองที่นั่งมีช่างภาพหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ ช่างภาพคนนั้นมองเวินเหลียง ก่อนจะหันไปพูดกับคนที่อยู่ข้าง ๆ ต่อข้างช่างภาพหนุ่มเป็นชายสวมแว่น เขาโน้มตัวไปด้านหน้าข้ามตัวช่างภาพหนุ่มไปมองเวินเหลียง ก่อนจะกลับมาซุบซิบกันว่า “นี่ คนที่อยู่ข้างนายใช่คนที่ได้รางวัลที่หนึ่งนั่นไหม? วันนั้นฉันส่องเฟซบุ๊กเธอถึงได้รู้ว่าเธอคืออดีตภรรยาของประธานบริหารฟู่ซื่อ”ช่างภาพหนุ่มชำเลืองมองเวินเหลียงเงียบ ๆ “เหมือนจะใช่”ชายใส่เว่นเบ้ปากอย่างเหยียดหยาม “ฉันเดาว่าคงซื้อรางวัลนี้มาแน่ ๆ นายเชื่อไหม? วั่งเฉิงนั่นน่าสงสารมาก ผลงานดีได้รางวัลที่หนึ่ง แต่ไม่นึกเลยว่าจะกลายเป็นของคนอื่นไปเสียได้ แถมตัวเอง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 683
เวินเหลียงก้มหน้าก้มตา ทว่านิ้วมือที่กำลังพิมพ์ข้อความหยุดลงแล้ว นัยน์ตาพลางประกายการครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งออกมาวั่งเฉิงเป็นลูกพี่ลูกน้องของพี่ตงเฉิง?ปฏิกิริยาแรกของเธอคือไม่เชื่อรู้จักกันมานานขนาดนี้ เวินเหลียงรู้สึกว่าฮั่วตงเฉิงไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้ญาติทำความผิดโดยไม่ห้ามปรามหรือใช้อำนาจข่มเหงรังแกคนที่อ่อนแอกว่าอีกอย่าง ตอนที่เธอส่งหลักฐานให้ฮั่วตงเฉิง ปฏิกิริยาของฮั่วตงเฉิงไม่เหมือนคนที่รู้เรื่องอยู่ก่อนแล้วคุณลุงพูดขึ้นอีกว่า “คนมีเงินก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ”“ผมเสิร์ชหาดู ชื่อจริงของตงเจ๋อชื่อว่าฮั่วตงเฉิง มีความเป็นไปได้จริง ๆ ว่าวั่งเฉิงจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา ลูกพี่ลูกน้องเขาคงไม่ได้ชอบเขาหรอกนะ?” ชายสวมแว่นยิ้มพลางเอ่ยคาดเดาช่างภาพหนามส่ายหน้า “ไม่หรอกมั้ง? นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว จะมีเรื่องลูกพี่ลูกน้องชอบกันได้ยังไง?”“นี่” คุณลุงพูดขึ้นมา “ญาติกันทางสายเลือดน่ะคงไม่มี แต่ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องทางสายเลือดของตงเจ๋อ เป็นหลานสาวของคุณนายที่เป็นแม่เลี้ยงเขา”เมื่อเวินเหลียงได้ยินดังนั้น ก็นึกไปถึงท่าทีไร้เหตุผลของแม่เลี้ยงฮั่วตงเฉิง ทันใดนั้นก็คิด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 684
เธอจำได้แม่น ในช่วงสองสามวันนั้นที่ถูกรังแกอย่างโหดร้ายที่สุด เธอถึงขั้นเก็บไปฝันว่าแม่กลับมา แม่กอดเธอพร้อมกับบอกว่าจะไม่จากไปไหนอีก หลังจากนั้นเธอก็มีเพื่อนที่โรงเรียนแล้ว และไม่มีใครรังแกเธออีกทว่าเมื่อตื่นขึ้นมา มีเพียงผ้าห่มเย็น ๆ ผืนหนึ่งกับค่ำคืนที่มืดสนิท เธอนอนขดตัวพร้อมน้ำตาที่ไหลพรั่งพรูออกมาอย่างช่วยไม่ได้ตอนประถมเธอฝันแบบนี้บ่อยมาก ทว่าหลังจากนั้นก็เริ่มน้อยลงไปตามอายุที่โตขึ้นเรื่อย ๆ ของเธอครั้งสุดท้ายที่ฝันแบบนี้ เธอจำไม่ค่อยได้แล้วว่าเป็นเมื่อไร แต่สรุปก็คือมีสิบกว่าปีแล้วก่อนหน้านี้เวินเหลียงก็มีคิดบ้างว่าตอนนี้ ‘เธอ’ อยู่ที่ไหน? แต่งงานใหม่หรือเปล่า? ทำไมถึงใจร้ายขนาดนั้น ไม่เคยมาเยี่ยมเธอเลย? ข้างกายมีลูกอีกคนไปตั้งนานแล้วใช่ไหมถึงได้ทิ้งเธอให้อยู่ไกล ๆ ตัว?บางครั้งเวินเหลียงก็เคียดแค้นที่ ‘เธอ’ ทิ้งเวินเหลียงเอาไว้ บางครั้งก็คิดว่า ‘เธอ’ มีความลำบากใจของตัวเองใช่ไหมหลังจากนั้นเวินเหลียงเลิกเฝ้ารอผู้ที่มีบทบาทเป็นแม่คนนี้แล้ว และไม่เคียดแค้นอะไรกับ ‘เธอ’ อีก ทำเป็นว่าบนโลกใบนี้ไม่มีคนคนนี้อยู่หลังพ่อจากไป ต้องเดินโซซัดโซเซมาตลอดทางหลายปีมานี้ เธอก็ผ่าน
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 685
ฝานฝานยังไม่ทันพูดจบ เสียงชายหนุ่มที่คุ้นเคยก็พูดแทรกเข้ามา “ฝานฝาน ไปอาบน้ำได้แล้ว”ฟู่ซือฝานเงยหน้าขึ้นแล้วเบะปากอย่างไม่พอใจ “หนูกำลังคุยกับคุณป้าอยู่นะ!”“อาบน้ำเสร็จแล้วค่อยกลับมาคุยต่อ”มือใหญ่ข้างหนึ่งปรากฏขึ้นกลางหน้าจอ มือนั้นลูบศีรษะของฟู่ซือฝาน“ฝานฝานรีบไปอาบน้ำเร็วเข้าเถอะ อาบน้ำเสร็จแล้วเราค่อยมาคุยกันต่อนะ” เวินเหลียงเอ่ย“คุณป้ารอหนูก่อนนะคะ” ฟู่ซือฝานวางโทรศัพท์ลงแล้วลุกออกไปทันใดนั้นหน้าจอก็สั่นขึ้นมาระลอกหนึ่ง ใบหน้าหล่อเหลาของฟู่เจิงปรากฏขึ้นกลางหน้าจอ หน้าตาที่เคร่งขรึมทำให้คนสัมผัสได้ถึงการโจมตีที่รุนแรงเขามองวิวทิวทัศน์เบื้องหลังเวินเหลียง ก่อนจะถามขึ้นว่า “พิธีมอบรางวัลจบแล้วเหรอ?”“ฉันไม่ได้เข้าร่วม”“ทำไมล่ะ?”“เกิดเรื่องไม่คาดคิดนิดหน่อย เลยให้คนไปรับแทนน่ะ”“เรื่องไม่คาดคิดอะไร?” ฟู่เจิงเอ่ยถามขึ้น“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก” เวินเหลียงหลีกเลี่ยงไม่ยอมตอบฟู่เจิงมองสีหน้าของเธอในหน้าจอ “อารมณ์ของเธอไม่เหมือนกับที่เธอบอกฉันเลยนะ”เขามองออก เธอไม่สบอารมณ์เล็กน้อยเวินเหลียงไม่คิดว่าฟู่เจิงจะสายตาเฉียบแหลมขนาดนี้ นัยน์ตาเธอเปล่งประกาย พลางเม้มริ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 718
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 717
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 716
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 715
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 714
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 713
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 712
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 711
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 710
