บทที่ 676

“อรุณสวัสดิ์ มาแล้ว”

ภายในหน้าเซ็ต เวินเหลียงกำลังก้มหน้ามองรูปภาพที่สุ่ม ๆ ถ่ายไปในกล้อง เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงพูดคุยก็เงยหน้าขึ้นมา ครั้นเห็นว่าโจวอวี่มาแล้ว ก็ทักทายพลางยิ้มแย้ม

เมื่อเห็นเวินเหลียง ฝีเท้าของโจวอวี่ก็หยุดชะงัก นัยน์ตาเต็มไปด้วยความสับสน “อรุณสวัสดิ์ มาเช้าขนาดนี้เลยเหรอ?”

“ใช่แล้ว นี่เป็นครั้งแรกไม่ใช่เหรอ? ก็ต้องตั้งใจและกระตือรือร้นหน่อยไม่ใช่หรือไง?”

เวินเหลียงยิ้มพลางเอ่ย พร้อมกับหยิบกล้องถ่ายรูปมาถ่ายฉากที่เพิ่งเซ็ตเสร็จสองสามรูป กำลังหาฟีลลิ่ง จึงไม่เห็นสายตาของโจวอวี่

“ฉันไปแต่งหน้าก่อนนะ”

“ไปเถอะ” เวินเหลียงมองรูปในกล้องโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา

โจวอวี่เม้มริมฝีปากแน่น มองเวินเหลียงด้วยนัยน์ตาลึกซึ้ง

เขาอยากถามให้ชัดเจนเป็นอย่างมาก ว่าระหว่างเธอกับฟู่เจิงมันเรื่องอะไรกัน?

เธอชอบฟู่เจิงขนาดนั้นเลยเหรอ?

ขนาดฟู่เจิงนอกใจก็ยังให้อภัยได้

“คุณโจวคะ?” ผู้ช่วยเห็นโจวอวี่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมไม่ขยับเขยื้อน จึงเรียกเตือนขึ้น

โจวอวี่ได้สติกลับมา เขามองเวินเหลียงทีหนึ่งก่อนจะหมุนตัวเข้าไปในห้องแต่งตัว

สองวันก่อนทีมงานของโจวอวี่ส่งเอกสารความต้องการฉบับ