Share

บทที่ 691

รถยนต์มาจอดอยู่หน้าประตูโรงแรม เวินเหลียงเปิดประตูลงมาจากรถ เธอค้ำยันประตูเอาไว้แล้วหมุนตัวกลับไปมอง “พี่ตงเฉิง ขอบคุณนะคะ ฉันขึ้นไปก่อนนะ พวกคุณกลับดี ๆ นะคะ”

“อืม จริงสิ พรุ่งนี้เธอบินไฟล์ทกี่โมงเหรอ เดี๋ยวฉันจะไปส่งเธอเอง”

“จะเป็นการรบกวนคุณหรือเปล่าคะ?”

“ไม่เลย ฉันจะมารับเธอนะ ยังไงต้องพาเธอไปส่งให้ได้” ใบหน้าของฮั่วตงเฉิงแฝงไปด้วยรอยยิ้ม ทว่าไม่ได้มีมาดอะไร

เวินเหลียงตอบไปตามความจริง “ในตั๋วเขียนว่าตอนบ่ายโมงค่ะ”

“งั้นฉันจะมารับเธอประมาณเที่ยงนะ ถึงเวลานั้นจะส่งข้อความบอกเธออีกที”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ตงเฉิง เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”

“เจอกันพรุ่งนี้”

เวินเหลียงโบกมือลาฮั่วตงเฉิง แล้วเข้าไปในโรงแรม

รถยนต์จอดอยู่ตรงที่ห่างไปไม่ไกลอยู่ตลอด ฮั่วตงเฉิงมองเงาร่างของเวินเหลียงกระทั่งเดินลับสายตาไป ถึงสั่งให้คนขับรถออกรถได้

เวินเหลียงเดินออกจากลิฟต์พลางล้วงคีย์การ์ดห้องออกมาจากกระเป๋า

ครั้นเดินผ่านมุมเลี้ยวมุมหนึ่ง ฝีเท้าของเธอก็เป็นอันต้องชะงักไป

มีเงาร่างสูงตระหง่านแสนคุ้นเคยร่างหนึ่งยืนอยู่หน้าประตูห้องของเธอ

คุ้นเคยถึงขั้นที่ว่าแม้เวินเหลียงไม่เห็นหน้า ก็รู้ทันทีว่านั่นคือฟู่เจิง

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status