All Chapters of สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง: Chapter 711 - Chapter 720

เยี่ยนหวยเปิดประตูรถออก “ฉันก็ต้องขึ้นรถน่ะสิ เธอขยับเข้าไปข้างในหน่อย”ถังซือซือตอบสนองกลับมาโดยอัตโนมัติ เขารู้จักกับฮั่วตงเฉิง และเขาเป็นคนบอกฮั่วตงเฉิง ฮั่วตงเฉิงก็ต้องไปส่งเขาด้วยอยู่แล้วเธอเบะปากใส่และไม่ยอมขยับเข้าไปข้างในอย่างไม่สบอารมณ์เยี่ยนหวยเข้ามานั่งในรถแล้วปิดประตูกลิ่นหอมสะอาดแสนคุ้นเคยเตะไปที่ปลายจมูกของถังซือซือเวินเหลียงถามขึ้นว่า “พี่ตงเฉิง คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”“เยี่ยนหวยเป็นคนบอกฉันน่ะ” ฮั่วตงเฉิงตอบกลับ “ไม่เป็นไรใช่ไหม? คืนนี้ตกใจหรือเปล่า?”“ยังโอเคค่ะ”“ได้เรื่องหรือยังว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”“...ได้เรื่องแล้วค่ะ”ฮั่วตงเฉิงหันหน้าไปมองเธอ “เป็นฝีมือใคร?”เวินเหลียงลังเลอยู่ครู่หนึ่งเยี่ยนหวยเอ่ยปากตอบแทน “คนของคนที่ชื่ออู๋ฮ่าวหรันที่คบอยู่กับลูกพี่ลูกน้องนาย”ฮั่วตงเฉิงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปที่เยี่ยนหวยเยี่ยนหวยพยักหน้ายืนยันเบา ๆนัยน์ตาของฮั่วตงเฉิงพลันประกายความอาฆาตแค้นออกมาราวกับอสูรที่อยู่ในนรก เพียงชั่วพริบตาเดียว เขาก็ย้ายสายตาไปที่เวินเหลียงพร้อมฉีกยิ้มแสดงความรู้สึกผิด “ขอโทษนะ อาเหลียง ฉันดูแลคนในครอบครัวกับเพื่อนไ

เวินเหลียงอ้าปากกัดเข้าไปสีหน้าของเธออย่างกับปุ๊กลุกที่เพิ่งกินแมวเลียเสร็จอย่างนั้น ทั้งน่ารักและน่าทะนุถนอม ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะอยากอุ้มขึ้นมาแล้วลูบคลำด้วยความรักดี ๆและเธอก็ถูกเขาเลี้ยงจนเชื่องไปโดยไม่รู้ตัวเหมือนกับปุ๊กลุกเช่นกันในช่วงเวลาที่เพิ่งหย่ากันนั้น เธอมีแต่ไล่เขาออกไป เคยเผยให้เห็นด้านที่อ่อนโยนอย่างวันนี้ให้เขาเห็นที่ไหนกัน?ความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนั้น มันเกินเลยคำว่าเพื่อนธรรมดา ๆ ไปแล้ว เขาเองก็ขาดเพียงแค่ชื่อฐานะเท่านั้นฟู่เจิงกระตุกยิ้มมุมฝีปาก พร้อมกับส่งส้มไปอีกกลีบหนึ่ง แล้วเอ่ยว่า “ฉันเดาว่าพ่อแม่ของอู๋ฮ่าวหรันจะมาหาเธอ และอาจใช้เงื่อนไขมาขอให้เธออภัยให้อู๋ฮ่าวหรัน พยายามต่อสู้เพื่อให้ได้รับโทษสถานเบา”พัวพันไปถึงเรื่องยาเสพติด ทางสถานีตำรวจได้ดำเนินคดีเป็นคดีอาญาไว้แล้ว จะให้อภัยกันเป็นการส่วนตัวไม่ได้ ตระกูลอู๋ต้องพยายามสรรหาวิธีให้ตัดสินลงอาญาอย่างแน่นอน แล้วค่อยคิดหาวิธีดำเนินการต่อไปเวินเหลียงชะงักไปครู่หนึ่ง “ถ้าฉันไม่ตอบตกลงล่ะ พวกเขาจะมาทำให้ฉันลำบากหรือเปล่า?”“ก็อาจจะ แต่มีฉันอยู่ทั้งคนนี่”เมื่อได้ยินฟู่เจิงพูดดังนั้น เวินเหลียงก็มองเ

ฟู่เจิงพลิกมือมากุมมือของเธอเอาไว้แทน จากนั้นก็เงยหน้ามองไปทางคุณท่านอู๋และคุณหญิงอู๋ “นี่คือเจตนาของผม ผมไม่เห็นด้วยกับการเห็นอกเห็นใจกัน อู๋ฮ่าวหรันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผมคิดว่าเขาควรรู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ในเมื่อพวกคุณไม่ได้อบรมสั่งสอนเขาดี ๆ งั้นก็ให้สังคมเป็นคนสั่งสอนเขาแทน”คุณท่านอู๋แสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง “คุณฟู่ ความเห็นของคุณไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญก็คือความเห็นของคุณเวิน ใช่ไหมครับคุณเวิน?”เวินเหลียงฟังความหมายข่มขู่ในคำพูดของคุณท่านอู๋ออก เธอมองฟู่เจิงทีหนึ่ง แล้วเขย่าแขนของเขา กำลังจะพูดขึ้นทว่ากลับได้ยินฟู่เจิงพูดขึ้นมาอีกครั้ง “คุณไม่จำเป็นต้องขู่อาเหลียงหรอกครับ เธอขี้ขลาด จริงสิ เกรงว่าลูกน้องของพวกคุณคงยังไม่ได้แจ้งพวกคุณ คุณจูปลอดภัยแล้วนะครับ”ฟู่เจิงคาดเดาได้ว่าคุณท่านอู๋จะต้องใช้วิธีผิดกฎหมายเพื่อช่วยอู๋ฮ่าวหรันอย่างแน่นอน ฟู่เจิงจึงสั่งให้คนของลู่เย่าคอยจับตาดูทุกการกระทำของคนตระกูลอู๋ตั้งแต่พวกเขามาถึงเจียงเฉิงขณะที่คุณท่านอู๋และคุณหญิงอู่มาที่นี่ ลู่เย่าได้พาคนไปช่วยจูฝานมาแล้วเวินเหลียงกับถังซือซือดีใจเป็นอย่างมากถังซือซือมองเงาร่างของฟู่เจิงทีหนึ่งเธอขอสาบ

เวินเหลียงเข้าใจแล้วว่าเขาหมายความว่ายังไง เธอเบะปากพลางส่ายหน้า “ยังไงก็ช่างมันเถอะ”เธอแค่คิดจะบริจาคเงินตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ทว่าจำนวนมันค่อนข้างมหาศาล ถึงได้ก่อตั้งมูลนิธิขึ้นมาเอง ไม่ได้คิดจะหยิบยืมมูลนิธิขูดรีดเงินแต่อย่างใดฟู่เจิงรู้อยู่แล้วเชียวว่าในจิตใต้สำนึก เธอก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไปคนหนึ่ง มีเรื่องอะไรก็แจ้งตำรวจแม้เป็นเช่นนี้แล้วฟู่เจิงก็ต้องคอยเป็นห่วงเธอเสมอ ทว่าเขาก็ยอมที่จะปกป้องเวินเหลียงที่มีความคิดง่าย ๆ แบบนี้ “ช่างเถอะ ช่างมันเถอะ ฉันคอยคุ้มกะลาหัวเธอ เธอไม่จำเป็นต้องรู้สึกติดค้างอะไรฉัน นอกจากเธอยังคิดจะจากไปอยู่”ฟู่เจิงมองเธอด้วยความหมายลึกซึ้ง “ฉันคงไม่ได้ไปพูดแทงใจดำเข้าหรอกนะ?”เวินเหลียง: “...”ทีแรกเธอก็ยังซาบซึ้งอยู่หรอกนะ ทว่าเมื่อได้ยินประโยคด้านหลัง เวินเหลียงก็กลอกตาขาว พร้อมตอบกลับด้วยทีท่าจริงจัง “เปล่าซะหน่อย ดูสิคุณสงสัยแค่ไหน”ทว่าแอบคิดอยู่ในใจว่า คดีการตายของพ่อลองเชื่อฟู่เจิงดูสักครั้งดีไหม? ต้องจากไปให้ได้เลยจริง ๆ หรือเปล่านะ?“ถึงยังไงจอมลวงโลกอย่างเธอ โกหกฉันที่เมืองจิงยังไง ฉันยังจำได้ดีนะ” ฟู่เจิงยิ้มทว่าก็ราวกั

“พี่ฮั่ว ผมไม่ได้จะติติงคุณนายส่งเดชนะ ถึงยังไงก็ไม่ใช่คนในครอบครัวเดียวกัน หลินอี้หน่วนเด็กคนนี้จิตใจคดเคี้ยว แถมยังอบรมสั่งสอนได้ยากอีก ถ้าเธอยังอยู่ในตระกูลฮั่ว ไม่ช้าก็เร็วต้องก่อปัญหาขึ้นมาแน่”“พี่ฮั่ว เราสองตระกูลซี้กันมาหลายรุ่นหลายชั่วอายุคน พี่ยังจำตอนที่คุณท่านทั้งสองยังอยู่ได้ไหม พ่อผมพาผมมาบ้านตระกูลฮั่ว เรื่องที่กลับไปทั้งเปลือยก้นน่ะ? จนถึงตอนนี้แม่ผมยังเอาเรื่องนี้มาล้อผมอยู่เลย ฮ่าวหรันกับตงเฉิงก็เติบโตมาด้วยกัน เห็นคนรุ่นหลังอย่างพวกเขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันดังเดิม ผมเองก็ปลื้มปีติเป็นอย่างมาก...พี่ฮั่ว พี่เองก็รู้ว่าพี่ชายและพี่สะใภ้ผมรักทะนุถนอมฮ่าวหรันขนาดไหน อย่าให้คนนอกเพียงคนเดียวมาทำลายความรักใคร่กลมกลืนเลยนะ”เห็นได้ชัดว่าที่พูดถึงเรื่องสองตระกูลคบกันมาหลายชั่วอายุคน เป็นการบอกโดยนัยว่าให้คุณท่านฮั่วส่งตัวหลินอี้หน่วนมา หากอู๋ฮ่าวหรันจะต้องติดคุกจริง ๆ ทั้งสองตระกูลก็จะบาดหมางกันคุณท่านฮั่วตอบ “ฉันเห็นฮ่าวหรันเป็นเหมือนหลานชายแท้ ๆ มาตลอด แน่นอนว่าฉันไม่อยากเห็นเขาต้องติดคุกอยู่แล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน ฉันจะเรียกหลินอี้หน่วนออกมาถามว่าเรื่องราวมันเป็นยั