Share

บทที่ 711

เยี่ยนหวยเปิดประตูรถออก “ฉันก็ต้องขึ้นรถน่ะสิ เธอขยับเข้าไปข้างในหน่อย”

ถังซือซือตอบสนองกลับมาโดยอัตโนมัติ เขารู้จักกับฮั่วตงเฉิง และเขาเป็นคนบอกฮั่วตงเฉิง ฮั่วตงเฉิงก็ต้องไปส่งเขาด้วยอยู่แล้ว

เธอเบะปากใส่และไม่ยอมขยับเข้าไปข้างในอย่างไม่สบอารมณ์

เยี่ยนหวยเข้ามานั่งในรถแล้วปิดประตู

กลิ่นหอมสะอาดแสนคุ้นเคยเตะไปที่ปลายจมูกของถังซือซือ

เวินเหลียงถามขึ้นว่า “พี่ตงเฉิง คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

“เยี่ยนหวยเป็นคนบอกฉันน่ะ” ฮั่วตงเฉิงตอบกลับ “ไม่เป็นไรใช่ไหม? คืนนี้ตกใจหรือเปล่า?”

“ยังโอเคค่ะ”

“ได้เรื่องหรือยังว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

“...ได้เรื่องแล้วค่ะ”

ฮั่วตงเฉิงหันหน้าไปมองเธอ “เป็นฝีมือใคร?”

เวินเหลียงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

เยี่ยนหวยเอ่ยปากตอบแทน “คนของคนที่ชื่ออู๋ฮ่าวหรันที่คบอยู่กับลูกพี่ลูกน้องนาย”

ฮั่วตงเฉิงชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะมองไปที่เยี่ยนหวย

เยี่ยนหวยพยักหน้ายืนยันเบา ๆ

นัยน์ตาของฮั่วตงเฉิงพลันประกายความอาฆาตแค้นออกมาราวกับอสูรที่อยู่ในนรก เพียงชั่วพริบตาเดียว เขาก็ย้ายสายตาไปที่เวินเหลียงพร้อมฉีกยิ้มแสดงความรู้สึกผิด “ขอโทษนะ อาเหลียง ฉันดูแลคนในครอบครัวกับเพื่อนไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status