Share

บทที่ 714

Author: ธารดารา
คุณหญิงอู๋สีหน้าคงเดิม เอ่ยขึ้นทั้งตีหน้าซื่อแสร้งเป็นคนดี “หนู ๆ ทั้งสองคน ความตั้งใจเดิมที่พวกเรามาก็แค่อยากช่วยฮ่าวหรันให้พ้นโทษเท่านั้น ไม่ได้อยากทำร้ายเพื่อนของเธอทั้งสองคนเลย พวกเธอลองเอาใจเขามาใส่ใจเราดูสิ ไม่มีใครอยากเห็นลูกของตัวเองติดคุกหรอกนะ ที่ต้องใช้แผนสกปรก ๆ แบบนี้เพราะว่าอับจนหนทางแล้วจริง ๆ ควรแก้ไขความขัดแย้งไม่ใช่ขัดแย้งกันยิ่งกว่าเดิม ฉันหวังว่าพวกเธอจะพิจารณาให้ดีนะ”

“พูดเสียเพราะยิ่งกว่าร้องเพลงอีกนะ!” ถังซือซือกลอกตาขาวใส่ “พูดไปพูดมาท้ายที่สุดก็แค่อยากให้เราอภัยให้ลูกชายตัวดีของพวกคุณไม่ใช่เหรอ?”

“ถ้าคุณถังอยากด่าละก็ เชิญด่ามาให้พอใจเลย” คุณหญิงอู๋เอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ “แต่หลังจากด่าเสร็จแล้ว หวังว่าคุณถังจะใจเย็นลงแล้วก็ตั้งใจครุ่นคิดดี ๆ ได้นะคะว่าเห็นศักดิ์ศรีหรือเพื่อนของพวกคุณสำคัญกว่ากัน?”

เห็นท่าทางสงบและใจเย็นของคุณหญิงอู๋ ถังซือซือก็ท้อแท้หมดกำลังใจ แทบอยากจะแฟบตัวลงไปราวกับลูกบอลแล้ว

เธอสบตากับเวินเหลียงทีหนึ่ง แม้คุณหญิงอู๋จะพูดแบบนั้น ทว่าพวกเธอมีเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้น

เวินเหลียงเย้ยหยันขึ้นมาเสียงหนึ่ง เอ่ยขึ้นว่า “พวกคุณทำแบบนี้ ก็เท่ากั
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 715

    ฟู่เจิงพลิกมือมากุมมือของเธอเอาไว้แทน จากนั้นก็เงยหน้ามองไปทางคุณท่านอู๋และคุณหญิงอู๋ “นี่คือเจตนาของผม ผมไม่เห็นด้วยกับการเห็นอกเห็นใจกัน อู๋ฮ่าวหรันโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ผมคิดว่าเขาควรรู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ในเมื่อพวกคุณไม่ได้อบรมสั่งสอนเขาดี ๆ งั้นก็ให้สังคมเป็นคนสั่งสอนเขาแทน”คุณท่านอู๋แสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง “คุณฟู่ ความเห็นของคุณไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญก็คือความเห็นของคุณเวิน ใช่ไหมครับคุณเวิน?”เวินเหลียงฟังความหมายข่มขู่ในคำพูดของคุณท่านอู๋ออก เธอมองฟู่เจิงทีหนึ่ง แล้วเขย่าแขนของเขา กำลังจะพูดขึ้นทว่ากลับได้ยินฟู่เจิงพูดขึ้นมาอีกครั้ง “คุณไม่จำเป็นต้องขู่อาเหลียงหรอกครับ เธอขี้ขลาด จริงสิ เกรงว่าลูกน้องของพวกคุณคงยังไม่ได้แจ้งพวกคุณ คุณจูปลอดภัยแล้วนะครับ”ฟู่เจิงคาดเดาได้ว่าคุณท่านอู๋จะต้องใช้วิธีผิดกฎหมายเพื่อช่วยอู๋ฮ่าวหรันอย่างแน่นอน ฟู่เจิงจึงสั่งให้คนของลู่เย่าคอยจับตาดูทุกการกระทำของคนตระกูลอู๋ตั้งแต่พวกเขามาถึงเจียงเฉิงขณะที่คุณท่านอู๋และคุณหญิงอู่มาที่นี่ ลู่เย่าได้พาคนไปช่วยจูฝานมาแล้วเวินเหลียงกับถังซือซือดีใจเป็นอย่างมากถังซือซือมองเงาร่างของฟู่เจิงทีหนึ่งเธอขอสาบ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 716

    ตอนบ่ายฟู่เจิงมาที่บ้านเวินเหลียงเวินเหลียงอดไม่ได้ที่จะรีบต้อนรับขับสู้ให้เขาเข้ามา ก่อนจะถามขึ้นว่า “เป็นยังไงบ้าง?”ฟู่เจิงเห็นสีหน้าของเวินเหลียงแล้วก็รู้สึกขำเล็กน้อยเธอไม่เคยต้อนรับขับสู้เขาแบบนี้มาก่อน“จัดการเรียบร้อยแล้ว” ฟู่เจิงนั่งลงบนโซฟา“พวกคุณเจรจากันยังไง?” เวินเหลียงนั่งลงตรงหน้าเขา อย่างกับนักเรียนที่ดีคนหนึ่ง เธอเผยความปลื้มปีติยินดีออกมาบนใบหน้า“เขาขอให้ผมเข้าใจที่เขารักลูกสุดหัวใจ ผมเลยขอให้เขาเข้าใจที่ผมรักภรรยาดุจชีวิต” ฟู่เจิงกระตุกยิ้มมุมปากขึ้นมารอยยิ้มหนึ่งเวินเหลียงเองก็กระตุกมุมปากขึ้นมาเช่นกัน “ฟู่เจิง ฉันเพิ่งรู้ว่าหน้าคุณนี้มันหนามากจริง ๆ”“เธอเพิ่งรู้เหรอ?”เวินเหลียง: “...”เธอเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “หลังจากนั้นล่ะ? เขาคงไม่ละทิ้งหนังสือยอมความเพราะเรื่องนี้หรอกใช่ไหม”“แน่นอนว่าไม่มีทางอยู่แล้ว เพราะงั้นฉันก็เลยชี้จุดหนึ่งให้เขา”“หมายความว่ายังไง?”“ฉันใช้ให้พวกเขาไปหาตระกูลฮั่ว” ฟู่เจิงมองเธอด้วยท่าทีจริงจังทีหนึ่ง “เธอรู้ไหมว่าคำให้การของอู๋ฮ่าวหรันที่สถานีตำรวจคืออะไร?”เวินเหลียงส่ายหน้า “ไม่รู้”“เขาบอกว่า ที่เขาทำแบบนี้เพราะไ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 717

    เวินเหลียงเข้าใจแล้วว่าเขาหมายความว่ายังไง เธอเบะปากพลางส่ายหน้า “ยังไงก็ช่างมันเถอะ”เธอแค่คิดจะบริจาคเงินตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ทว่าจำนวนมันค่อนข้างมหาศาล ถึงได้ก่อตั้งมูลนิธิขึ้นมาเอง ไม่ได้คิดจะหยิบยืมมูลนิธิขูดรีดเงินแต่อย่างใดฟู่เจิงรู้อยู่แล้วเชียวว่าในจิตใต้สำนึก เธอก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไปคนหนึ่ง มีเรื่องอะไรก็แจ้งตำรวจแม้เป็นเช่นนี้แล้วฟู่เจิงก็ต้องคอยเป็นห่วงเธอเสมอ ทว่าเขาก็ยอมที่จะปกป้องเวินเหลียงที่มีความคิดง่าย ๆ แบบนี้ “ช่างเถอะ ช่างมันเถอะ ฉันคอยคุ้มกะลาหัวเธอ เธอไม่จำเป็นต้องรู้สึกติดค้างอะไรฉัน นอกจากเธอยังคิดจะจากไปอยู่”ฟู่เจิงมองเธอด้วยความหมายลึกซึ้ง “ฉันคงไม่ได้ไปพูดแทงใจดำเข้าหรอกนะ?”เวินเหลียง: “...”ทีแรกเธอก็ยังซาบซึ้งอยู่หรอกนะ ทว่าเมื่อได้ยินประโยคด้านหลัง เวินเหลียงก็กลอกตาขาว พร้อมตอบกลับด้วยทีท่าจริงจัง “เปล่าซะหน่อย ดูสิคุณสงสัยแค่ไหน”ทว่าแอบคิดอยู่ในใจว่า คดีการตายของพ่อลองเชื่อฟู่เจิงดูสักครั้งดีไหม? ต้องจากไปให้ได้เลยจริง ๆ หรือเปล่านะ?“ถึงยังไงจอมลวงโลกอย่างเธอ โกหกฉันที่เมืองจิงยังไง ฉันยังจำได้ดีนะ” ฟู่เจิงยิ้มทว่าก็ราวกั

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 718

    หลินอี้หน่วนเห็นหลินเจียหมิ่นเงียบไม่ตอบ จึงรีบเอ่ยขึ้นอย่างร้อนใจว่า “คุณอาคะ คุณอาต้องช่วยหนูนะคะ”หลินเจียหมิ่นได้สติกลับมา แล้วตอบกลับไปอย่างอ่อนโยนว่า “เธอบอกว่าอู๋ฮ่าวหรันเป็นคนก่อเรื่องทั้งหมดไม่ใช่เหรอ? ตำรวจไม่ได้จับเธอไปด้วย งั้นเธอก็ไม่เกี่ยวอะไรด้วยแล้ว วางใจเถอะ”หลินอี้หน่วนหัวใจเต้นตึกตัก ๆ “แต่หนูกลัว ถ้าเขาอยากลดโทษหนักให้เป็นเบา แล้วพูดสาวมาถึงตัวหนูที่สถานีตำรวจจะทำยังไง? ไหนจะตระกูลอู๋อีก ถ้าพวกเขายืนยันว่าหนูมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องราวล่ะ? คุณอาเขยจะลากหนูไปรับโทษเพื่อรักษาความสัมพันธ์ระหว่างสองตระกูลหรือเปล่าคะ?”ทางอู๋ฮ่าวหรันหลินอี้หน่วนไม่เป็นกังวลเลยเขาเป็นคนที่ยอมทำทุกสิ่งเพื่อตามจีบ เพียงแค่เธอกระดิกนิ้ว ให้เขาไปทางตะวันออก เขาก็ไม่กล้าไปทางตะวันตกแน่นอนสิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือคนตระกูลอู๋ถึงยังไงก็เป็นตระกูลใหญ่ แต่ละคนล้วนเป็นบุคคลผู้เจนโลก ดูออกได้ง่ายว่าเธอยุยงส่งเสริมอู๋ฮ่าวหรัน ต้องมาถามหาคำอธิบายกับตระกูลฮั่วอย่างแน่นอนหลินเจียหมิ่นกำลังจะตอบกลับ ทันใดนั้นก็มีเสียงดังเสียงหนึ่งแว่วดังมาจากชั้นล่างเมื่อหลินอี้หน่วนวิ่งไปดูตรงข้างหน้าต่าง

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 719

    “พี่ฮั่ว ผมไม่ได้จะติติงคุณนายส่งเดชนะ ถึงยังไงก็ไม่ใช่คนในครอบครัวเดียวกัน หลินอี้หน่วนเด็กคนนี้จิตใจคดเคี้ยว แถมยังอบรมสั่งสอนได้ยากอีก ถ้าเธอยังอยู่ในตระกูลฮั่ว ไม่ช้าก็เร็วต้องก่อปัญหาขึ้นมาแน่”“พี่ฮั่ว เราสองตระกูลซี้กันมาหลายรุ่นหลายชั่วอายุคน พี่ยังจำตอนที่คุณท่านทั้งสองยังอยู่ได้ไหม พ่อผมพาผมมาบ้านตระกูลฮั่ว เรื่องที่กลับไปทั้งเปลือยก้นน่ะ? จนถึงตอนนี้แม่ผมยังเอาเรื่องนี้มาล้อผมอยู่เลย ฮ่าวหรันกับตงเฉิงก็เติบโตมาด้วยกัน เห็นคนรุ่นหลังอย่างพวกเขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันดังเดิม ผมเองก็ปลื้มปีติเป็นอย่างมาก...พี่ฮั่ว พี่เองก็รู้ว่าพี่ชายและพี่สะใภ้ผมรักทะนุถนอมฮ่าวหรันขนาดไหน อย่าให้คนนอกเพียงคนเดียวมาทำลายความรักใคร่กลมกลืนเลยนะ”เห็นได้ชัดว่าที่พูดถึงเรื่องสองตระกูลคบกันมาหลายชั่วอายุคน เป็นการบอกโดยนัยว่าให้คุณท่านฮั่วส่งตัวหลินอี้หน่วนมา หากอู๋ฮ่าวหรันจะต้องติดคุกจริง ๆ ทั้งสองตระกูลก็จะบาดหมางกันคุณท่านฮั่วตอบ “ฉันเห็นฮ่าวหรันเป็นเหมือนหลานชายแท้ ๆ มาตลอด แน่นอนว่าฉันไม่อยากเห็นเขาต้องติดคุกอยู่แล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน ฉันจะเรียกหลินอี้หน่วนออกมาถามว่าเรื่องราวมันเป็นยั

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 720

    “ในเมื่อไม่เกี่ยวกับเธอ แล้วเธอจะหนีทำไม?” ฮั่วจวินซานแค่นเสียงฮึทีหนึ่งพลางมองหลินเจียหมิ่น “ช่วงนี้สภาพอากาศเปลี่ยนแปลง เธอดูแลตงหลินให้ดี เรื่องอื่นเธอไม่ต้องมายุ่งอะไรทั้งนั้น”“แต่ว่า ถึงยังไงหนวนหน่วนก็เป็นลูกเพียงคนเดียวของพี่ชายและพี่สะใภ้ฉันนะคะ” พูดพลางหลินเจียหมิ่นก็น้ำตาซึมขึ้นมาตรงขอบตา “ก่อนหน้านี้ตอนอยู่ที่บ้านเก่า พี่ใหญ่ของฉันดีกับฉันที่สุด ของดีอะไรก็จะเหลือไว้ให้ฉันเสมอ ฉันถูกบ้านสามีเก่าแฉ ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ใหญ่ฉันคอยหนุนหลัง จะหย่ากันสำเร็จง่าย ๆ ได้ยังไง? ถ้าเกิดเรื่องอะไรกับหนวนหน่วนขึ้นมา อีกร้อยปีฉันจะมีหน้าไปเจอพี่ใหญ่ฉันได้ยังไง?”“ฉันรู้ว่าเธอให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ญาติพี่น้อง กลัวว่าจะต้องรู้สึกผิดกับพี่ใหญ่ของเธอ แต่ถ้าเธอหวังดีกับเขาจริง ก็ไม่ควรตามใจเขาจนเสียนิสัยกลายเป็นอย่างนี้! ถ้าเจิ้งเหวินไม่บอกฉัน ฉันก็ไม่รู้เรื่องที่เขาไปขโมยผลงานภาพถ่ายคนอื่นมาด้วยซ้ำ”ฮั่วจวินซานมองใบหน้าที่ดูแลเป็นอย่างดีตามแบบฉบับที่แสนงดงามทว่าอ่อนแอของภรรยา ก็นึกไปถึงความน่าสงสารและน่าเวทนาของภรรยาในตอนที่เจอกันครั้งแรก น้ำเสียงของเขายังคงขึงขัง ทว่าเห็นได้ชัดว่าท่าทีผ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 721

    “แล้วไอ้วิธีที่ดีต่อทั้งสองฝ่ายนั่น พ่อคิดออกหรือยังครับ?” ฮั่วตงเฉิงยิ้มทว่าราวกับไม่ยิ้ม ทำเป็นว่ามองความคิดในใจฮั่วจวินซานไม่ออก“ฉันได้ยินมาว่าผู้เสียหายเป็นเพื่อนของแก? งั้นก็รบกวนแกช่วยไปเจรจากับพวกเธอด้วยตัวเองหน่อย ขอแค่พวกเธอยกโทษให้ฮ่าวหรัน จะด้วยเงื่อนไขอะไรก็ได้ทั้งนั้น”“ที่แท้นี่ก็คือวิธีที่ดีต่อทั้งสองฝ่ายที่พ่อบอกเหรอ?”เมื่อได้ยินน้ำเสียงถากถางของฮั่วตงเฉิง ขอบตาของฮั่วจวินซานก็กระตุก เขาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขังว่า “คุณเวินนั่นเป็นนักเรียนของแกไม่ใช่เหรอ? ขอแค่แกออกหน้า เธอต้องไว้หน้าแกอยู่แล้ว”การแข่งขันถ่ายภาพก่อนหน้านี้ ทางฮั่วตงเฉิงก็เกิดเรื่องเกิดราวขึ้น ปล่อยให้หลินอี้หน่วนอาศัยช่องโหว่ กว่าจะแก้ไขได้ไม่ง่ายเลย วันนั้นในห้องรับรองอู๋ฮ่าวหรันก็พูดจาละลาบละล้วงเวินเหลียง บวกกับเรื่องในครั้งนี้เข้าไปอีก ฮั่วตงเฉิงไม่มีหน้าไปขอให้เวินเหลียงยกโทษให้อู๋ฮ่าวหรันจริง ๆเห็นฮั่วตงเฉิงลังเล ฮั่วจวินซานก็ชำเลืองมองเขา ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกว่า “หรือว่าจะเป็นเหมือนที่ฮ่าวหรันสารภาพ แกถูกเวินเหลียงทำให้ลุ่มหลง ยอมเห็นฮ่าวหรันติดคุก ทนเห็นลูกพี่ลูกน้องแกเกิดเรื่องได้ แต่ไม่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 722

    ณ กองถ่ายเวินเหลียงที่เพิ่งถ่ายไปฉากหนึ่งกำลังอ่านบทละครอยู่ในห้องแต่งตัวทีมงานคนหนึ่งชะโงกหน้ามาที่ประตู เมื่อเห็นเวินเหลียงก็เดินเข้ามา “คุณเวิน มีคนมาหาคุณอยู่ด้านนอกน่ะ”“ใครเหรอคะ?” เวินเหลียงเงยหน้าขึ้นมาจากบทละครสถานการณ์แบบนี้ คนที่มาต้องมีความสัมพันธ์กับตัวนักแสดงอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นทีมงานคงไม่มาแจ้งโดยเฉพาะ ไม่งั้นแฟนคลับก็ต่อแถวมาเจอไอดอลกันหมดแล้ว“บอกว่าเป็นแม่ของคุณค่ะ”เวินเหลียงอึ้งไปสองสามวินาที หลังได้สติกลับมาก็ตอบกลับทีมงานไปอย่างราบเรียบว่า “แม่ฉันจากไปยี่สิบกว่าปีแล้ว คนที่อยู่ข้างนอกคงเป็นสิบแปดมงกุฎแน่ คุณไล่เขาไปก็พอแล้วค่ะ”ทีมงานประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง พร้อมแอบพึมพำในใจว่า คำว่า ‘จากไป’ ที่เวินเหลียงบอกคงจะหมายถึงตายใช่ไหม?“โอเคค่ะ ฉันจะไปไล่เธอเดี๋ยวนี้”ทีมงานมาถึงข้างรถที่จอดอยู่นอกรั้วกองถ่าย พร้อมชำเลืองมองประเมินหลินเจียหมิ่นที่นั่งอยู่ในเบาะที่นั่งด้านหลังสองสามที หน้าตาก็ดูเหมือนคนปกติ แต่ไม่นึกเลยว่าจะเป็นสิบแปดมงกุฎ!เธอพูดกับหลินเจียหมิ่นอย่างไร้ซึ่งความเกรงใจ “คุณไปเถอะ คุณเวินไม่ออกมาพบคุณ”คิ้วอันงดงามของหลินเจียหมิ่นขมวดเข้าหา

Latest chapter

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 945

    อิเลียลุกขึ้นพรวด พลางมองเยี่ยนหวยอย่างเหลือเชื่อ“ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นพี่ชายของเธออยู่ ก็เชื่อฟังฉัน แล้วกลับไปเมืองฟิลาเดลเฟียพรุ่งนี้ซะ!” เยี่ยนหวยนั่งตัวตรงพลางเงยหน้ามองเธออยู่บนโซฟา“ฉันไม่กลับ!” อิเลียเดือดดาลจนแค่นเสียงฮึออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะกลับไปนั่งตรงมุมโซฟา “อยากกลับพี่ก็กลับไปเองซะเลยสิ!”“ฟู่เจิงไม่ใช่คนดี ต่อให้ระหว่างพวกเธอมีลูกด้วยกัน เขาก็ไม่มีทางคบกับเธอ”ก่อนหน้านี้ฟู่เจิงเคยมีเรื่องอื้อฉาวว่ามีชู้ ตอนนี้ก็มีอดีตภรรยาที่มีความสัมพันธ์คลุมเครือมาอีกคน ขอให้เป็นผู้ใหญ่ที่รักลูกสาว ก็จะไม่มีวันเลือกเขาทั้งนั้น“พี่รู้ได้ยังไงว่าเขาไม่ใช่คนดี? พี่รู้ได้ไงว่าเขาจะไม่คบกับฉัน? วันนี้ตอนเที่ยงเรายังไปกินข้าวด้วยกันอยู่เลย!”เมื่อเห็นอิเลียดื้อดึง ในใจของเยียนหวยก็รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ เขาแสยะยิ้มออกมาทีหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พวกเธอไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกันตามลำพัง แต่ฟู่ซือฝานอยู่ข้าง ๆ ใช่ไหม?”ในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ฟู่เจิงจะมากินข้าวกับอิเลียตามลำพังได้ยังไง? นอกเสียจากเขาคิดจะเลิกกับเวินเหลียงจริง ๆ“...ใช่ ก็เขาเป็นลูกของพวกเรานี่” เมื่อเห็นว่าถูกเดาทางถูก อิเลียก็พูดอึ

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 944

    แต่หลังจากเดินตามแผนแล้วถึงได้พบว่า นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลยถ้าพ่อแม่คุณลุงคุณป้ารู้ว่าเธอมีลูกนอกสมรสข้างนอก ต้องเข้ามาแทรก และไม่แน่ว่าจะพาตัวเธอกับลูกกลับไป“อิเลีย ผมเข้าใจนะครับคุณในฐานะแม่แท้ ๆ คุณอยากรีบกระชับความสัมพันธ์กับฝานฝาน แต่ก็อย่าตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะมักจะไปหาฝานฝานที่โรงเรียนอนุบาล แบบนี้จะส่งผลกระทบกับชีวิตของเธอได้นะครับ”“ฉันรู้แล้วค่ะ ต่อไปจะไม่ไปหาเขาที่โรงเรียนอนุบาลอีก ฉันเห็นว่าคุณกินน้อยมาก อาหารที่เหลือไม่ถูกปากหรือเปล่า?”ฟู่เจิง “...ก่อนมาผมกินมาบ้างแล้ว”หลังกินข้าวเที่ยงเสร็จ ฟู่ซือฝานรบเร้าขอกลับกับฟู่เจิงเธอล้วงกลยุทธ์ร้องไห้งอแงชักดิ้นชักงออยู่ที่พื้นของเด็กห้าขวบออกมาอย่างล้ำลึก ไม่มีเหตุผล ทว่าอิเลียฝืนเธอไม่ได้อิเลียทำได้เพียงกลับไปที่บ้านของเซี่ยเจิน“อิเลีย เธอกลับมาแล้วเหรอ?”เมื่อเห็นอลิซนั่งอยู่บนโซฟา อิเลียเดินมานั่งลง “เป็นยังไงบ้าง? ครั้งนี้เธอไปเมืองซีกับซีซาร์ ได้แสร้งทำเป็นเจอโดยบังเอิญ แล้วไปกินข้าวกับเขาอะไรหรือเปล่า?”อลิซเบะปาก “เปล่า”“ทำไมล่ะ? โอกาสดีขนาดนั้นทำไมเธอไม่คว้าเอาไว้?”“เขางานยุ่งมาก ฉันกล

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 943

    อิเลียจัดผมด้วยท่าทางราวกับไม่มีเจตนาอื่น หน้าตาเผยความตื่นเต้นออกมาดูท่าเธอจะเลือกวิธีถูกจริง ๆในตอนนี้เธอเพิ่งเข้าใกล้ฟู่ซือฝานไม่เท่าไร ท่าทีของฟู่เจิงเขาก็ผ่อนคลายลงเยอะแล้วผ่านไปยี่สิบนาที ฟู่เจิงก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องรับรองนี่เป็นการเจอกันครั้งที่สองหลังจากวันนั้นเขานั่งลงข้าง ๆ ฟู่ซือฝาน พลางพยักหน้าให้อิเลียเบา ๆ “รบกวนแล้ว ไม่ถือสาที่ผมมาร่วมโต๊ะด้วยใช่ไหม?”“ไม่ถือสา นั่งเถอะค่ะ”สีหน้าของอิเลียเย็นชา ราวกับยังอยู่ต่อหน้าคุณหญิงและฟู่ชิงเยว่ครั้งก่อน เธอไม่ได้โกรธที่ฟู่เจิงปฏิเสธเธออย่างไร้ความปรานี“งานผมยุ่งมาก ยากที่จะใส่ใจคุณกับฝานฝานได้มากขนาดนั้น”“ฝานฝานเป็นลูกของฉัน นี่เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้ว ฉันไม่รู้ว่าคุณจะมา ก็เลยสั่งอาหารไปสุ่ม ๆ เดี๋ยวอาหารมาเสิร์ฟคุณก็ดูแล้วกันว่าอยากจะสั่งเพิ่มไหม”“ผมไม่เลือกกิน” ฟู่เจิงตอบจากนั้นพนักงานก็เริ่มมาเสิร์ฟอาหารฟู่เจิงมองเนื้อแพะที่มาเสิร์ฟเต็มโต๊ะ เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก้มหน้าไปมองฟู่ซือฝานฟู่ซือฝานก้มศีรษะน้อย ๆ อย่างกระวนกระวายอิเลียหยิบตะเกียบขึ้นมา “ไม่ต้องเกรงใจ กินเลยค่ะ”ฟู่เจิงลังเลอยู่ครู่หนึ่

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 942

    เจียงเฉิงเที่ยงวันศุกร์ อิเลียไปรับฟู่ซือฝานออกไปกินข้าวเที่ยงที่คฤหาสน์ย่านซิงเหอวานเธอฉีกยิ้มพลางพูดกับฟู่ซือฝานว่า “เมื่อวานแม่ว่าจะไปรับหนูที่โรงเรียนอนุบาล จู่ ๆ ก็นึกถึงคำพูดของหนูเมื่อครั้งก่อนได้ ก็เลยมาวันนี้ วันนี้ตอนบ่ายแม่จะพาหนูไปเล่นดี ๆ เป็นยังไงจ๊ะ?”ฟู่ซือฝานเอียงคอพลางครุ่นคิด “ตอนบ่ายหนูต้องทำการบ้าน แค่กินข้าวเที่ยงก็พอแล้วค่ะ”“ก็ได้ งั้นหนูคิดไว้หรือเปล่าว่าอยากกินอะไร?”“ไปร้านอาหารที่มีเมนูเนื้อแพะแนะนำแล้วกันค่ะ” ฟู่ซือฝานเอ่ยขึ้นด้วยทีท่าจริงจัง “วันนี้คุณลุงบอกว่าจะไปกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนหนู ไม่รู้ว่าจะมาไหม”นัยน์ตาอิเลียวาบความปลื้มปีติออกมา “จริงเหรอ?”“เขาเคยบอกไว้แบบนี้ค่ะ คุณน้าคะ ที่คุณน้ารับหนูออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะอยากกระชับความสัมพันธ์กับหนูสองต่อสองเหรอคะ? ทำไมถึงหวังให้คุณลุงมาด้วยล่ะคะ?”เจ้าตัวน้อยเอ่ยถามขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง“น้า...น้ามีเรื่องอยากพูดคุยกับพ่อของหนูน่ะ แล้วก็หวังว่าเราจะได้กินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว” อิเลียรีบหาข้ออ้างทันทีเจ้าเด็กคนนี้ หูตาเฉียบแหลมจริง ๆ“อ้อ”“น้าจะหาร้านอาหารเนื้อแพะเดี๋ยวน

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 941

    “เรียกฉันทำไม?” เยี่ยนหวยมองเธอด้วยสีหน้าไร้เดียงสา“ตอนนี้มันฤดูร้อน”ผ่านฤดูใบไม้ผลิมาแล้ว“ฉันแค่นึกถึงวันนั้นที่ไปติวให้เธอแล้วเจอแม่เธอเข้าโดยบังเอิญ เธอคิดไปถึงไหน?” เยี่ยนหวยเลิกคิ้วถังซือซือชะงักไปมีครั้งหนึ่งตอนที่เธอติวอยู่ในบ้าน แล้วบังเอิญเจอแม่ของเธอเข้าจริง ๆ แต่นั่นมันเรื่องตอนเทอมที่สองเยี่ยนหวยต้องจงใจพูดถึงวันนั้นตอนเทอมแรกแน่ ๆ ให้เธอเข้าใจผิดถ้าเธอชี้ไปเลยว่าเยี่ยนหวยจำผิด ก็จะเข้าแผนของเยี่ยนหวย เหมือนว่าเธอยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีต คิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นของเธอกับเยี่ยนหวยอยู่ตลอด“ตอนนี้ไม่ใช่ฤดูร้อนเหรอ? นายคิดไปถึงไหนอีก?” เธอปัดตกเรื่องนี้ไปอย่างมั่นใจทันทีหลังพูดจบ เธอก็หมุนตัวเดินไปด้านหน้าต่อ “ไม่พูดแล้ว รีบไปร้านถัดไปเถอะ”อยู่ข้างนอกจนถึงสี่ทุ่ม ทั้งสองคนถึงกลับไปยังโรงแรมด้วยกันถังซือซืออยากเรียกรถกลับไปเอง ไม่อยากให้เยี่ยนหวยไปส่งเธอเยี่ยนหวยจึงเอ่ยไปตามตรงว่า “ฉันพักอยู่ที่โรงแรมเดียวกันกับเธอ”ถังซือซือ “...”นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแล้วคราวก่อนตอนที่เวินเหลียงถ่ายรูปเยี่ยนหวยรูปแรกที่เมืองฟิลาเดลเฟีย เวินเหลียงก็ถามว่าช่วงนี้เยี่ยนหวย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 940

    เมืองซีในฐานะเมืองใหญ่ของเจียงหนาน ประเภทของกินเล่นมีมากมาย ของกินเอกลักษณ์ที่ขึ้นชื่อไปทั่วประเทศอาทิ เต้าหู้เหม็น ไส้กรอกยักษ์ เส้นหมีเฝิ่น กุ้งเผ็ดเป็นต้นถังซือซือเคยมาเมืองซีตอนมาทำงานต่างถิ่นก่อนหน้านี้ เวลาค่อนข้างกระชั้นชิด จึงทำได้เพียงเดินช็อปปิงที่อื่น แต่เพิ่งเคยมาถนนคนเดินที่นี่เป็นครั้งแรกเธอซื้อไส้กรอกยักษ์สองชิ้นก่อน และแบ่งให้เยี่ยนหวยหนึ่งชิ้นกินไปได้เพียงครึ่งเดียว ถังซือซือก็หยุดอยู่ตรงหน้าร้านขายขนมฉือปา เธอกลืนน้ำลายแล้วถามขึ้นว่า “รู้ไหมคะว่าตรงไหนมีถังขยะบ้าง?”“ที่เหลือเธอไม่กินแล้วเหรอ?”“อืม”“ไม่อร่อย?”“ไม่ใช่ อร่อยมาก แต่ว่ายังมีของอร่อยอื่น ๆ อีกเยอะแยะ ฉันอยากเก็บท้องเอาไว้”เยี่ยนหวย “...”“เอามาให้ฉันก็ได้” เยี่ยนหวยรับไส้กรอกครึ่งชิ้นที่เหลืออยู่มาจากในมือของเธอ ก่อนจะเติมเข้าไปในท้องอย่างไม่มีภาระใด ๆถังซือซือซื้อขนมฉือปาแล้วเธอทำตัวอย่างกับโจร แต่ละร้านไม่ยอมปล่อยไปเลย ทว่าก็ชิมเพียงสองสามคำ ทั้งหมดที่เหลือก็โยนให้เยี่ยนหวยอย่างสบายใจเยี่ยนหวยเพลิดเพลินกับพฤติกรรมพรรค์นี้ ในใจเข้าใจได้ในทันที ราวกับกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหลังเรียนอย

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 939

    “มันเรื่องอะไรกันแน่?”ก่อนหน้านี้ที่เยี่ยนหวยอยู่ที่เจียงเฉิง กลับไม่ได้สังเกตเท่าไรว่าอิเลียกำลังทำอะไรอยู่ เธอออกไปข้างนอกทุกวัน เยี่ยนหวยคิดเพียงแค่ว่าเธอกำลังไปเที่ยวเล่นถังซือซือไม่ใช่คนที่จะกุเรื่องมั่วซั่ว เธอพูดแบบนี้ ต้องรู้อะไรบางอย่างแน่ ๆ“พูดไปแล้วก็ยาว ตอนแรกฟู่ชิงเยว่อาของฟู่เจิงรับเลี้ยงเด็กกำพร้าอยู่ที่เมืองนอก ตอนนี้อายุห้าขวบแล้ว ปีที่แล้วอาเหลียงแท้ง แล้วฟู่ชิงเยว่ติดธุระพอดี เลยส่งเด็กคนนั้นกลับประเทศมาให้ฟู่เจิงดูแลช่วงหนึ่ง ฟู่เจิงเลยให้เด็กคนนั้นอยู่ในประเทศไปเลยเพื่อง้ออาเหลียง ปกติจะมาอยู่เป็นเพื่อนอาเหลียง และเด็กคนนั้นเองก็เข้าไปอยู่ในทะเบียนบ้านของฟู่เจิง แต่ว่า...”เยี่ยนหวยเดาเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปออกแล้ว จึงรับช่วงเอ่ยขึ้นต่อว่า “แต่ว่าจู่ ๆ ก่อนหน้านี้ก็มีข่าวบอกว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกของฟู่เจิงกับอิเลีย?”“ใช่ รายละเอียดฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน เหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับอาของฟู่เจิงนิดหน่อย เธอรู้ตัวตนของเด็กผู้หญิงคนนั้นมาตั้งแต่แรก และไม่ชอบอาเหลียงมาโดยตลอด ยังไงตอนนี้อาเหลียงก็อยู่กับฉัน เขากับฟู่เจิงทะเลาะกันอีกแล้ว”เยี่ยนหวยเอ่ยควา

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 938

    “เยี่ยนหวย!!”ประตูลิฟต์เปิดออก ทั้งสองคนเข้าไปกันตามลำดับ แล้วลงไปยังลานจอดรถใต้ดินตรงมุมเลี้ยว ในหัวของผู้หญิงสวมหน้ากากอนามัยวาบภาพที่เห็นเมื่อครู่ขึ้นมา หมัดที่ห้อยอยู่กำขึ้นแน่น เธอก้มหน้าทั้งดวงตาที่ประกายความอำมหิตออกมาหากเวินเหลียงอยู่ตรงนี้ คงจะจำได้แน่ ๆ ว่าผู้หญิงที่สวมหน้ากากอนามัยคนนี้ก็คืออลิซที่เธอมาเจียงเฉิง ก็เพราะเยี่ยนหวย เยี่ยนหวยมาเมืองซีเมื่อสองวันก่อน เธอเองก็ตามมาเช่นกันอิเลียถามเลขาของเยี่ยนหวย เมื่อรู้โรงแรมของเขาก็บอกกับอลิซทีแรกอลิซคิดว่าเยี่ยนหวยมาทำธุระที่เมืองซี จากนั้นก็ค่อย ๆ พบว่ามันไม่ชอบมาพากลเยี่ยนหวยไม่ยุ่งเลยสักนิดแถมยังมีเวลาไปสอบถามร้านอาหารท้องถิ่น ถนนคนเดิน จุดชมวิวของเมืองซีเป็นต้น อีกต่างหาก ไม่เหมือนมาทำงานต่างถิ่น แต่เหมือนมาเที่ยวเสียมากกว่าจนกระทั่งวันนี้ เมื่อได้เห็นภาพนั้น อลิซถึงเข้าใจทุกอย่างที่แท้คนที่ซีซาร์ชอบไม่ใช่เฟย์ แต่เป็นถังซือซือเพื่อนของเฟย์!ที่แท้เขาไม่ได้มาทำงานต่างถิ่นที่เมืองซี แต่มาเพื่อตามจีบถังซือซือ!ที่เขาสอบถามร้านอาหารและจุดชมวิวของเมืองซี ก็เพื่อพาถังซือซือไปวันนี้!ในใจอลิซอิจฉาเป็นอย่างม

  • สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง   บทที่ 937

    เมื่อเยี่ยนหวยได้ยินดังนั้น ก็รู้ในทันทีว่าเวินเหลียงไม่ได้รักษาคำมั่นสัญญาแต่เขาก็เตรียมตัวไว้นานแล้ว วันนั้นหลังจากกลับไปก็ให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิด แล้วตัดคลิปมาใส่ไว้ในโทรศัพท์เมื่อได้ยินถังซือซือถามขึ้น เขาก็รีบส่งให้เธอทันที “ก็แค่คนที่ไม่สลักสำคัญอะไรคนหนึ่ง ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”ถังซือซือดูคลิปรอบหนึ่ง ก่อนจะเบะปาก “อยู่ต่างประเทศคุณเยี่ยนมีสาวมาชอบเพียบเลยนะคะ”“แต่ฉันสนใจอยากจะครอบครองแค่เธอ”“จะยอมให้ฉันครอบครองไหม คุณถัง?”เยี่ยนหวยนั่งเอี้ยวตัว แขนข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิงเก้าอี้ เขาโน้มตัวเข้ามา ตัวท่อนบนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ กลิ่นหอมฉุยจาง ๆ และกลิ่นอายของชายหนุ่มที่มาพร้อมกับการบุกรุกโอบล้อมเธอเอาไว้เขาดันแว่นตากรอบทอง สีหน้าอบอุ่น ฉีกยิ้มทว่าก็ราวกับไม่ยิ้ม มุมปากกระตุกรอยยิ้มเล็กน้อย ค่อนข้างมีความรู้สึกประเภทหน้าเนื้อใจเสือถังซือซือเหม่อไปครู่หนึ่ง“คุณถัง?”ใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้าขยายใหญ่ขึ้นอีกครั้ง ไออุ่นร้อนปะทะเข้ามาที่หน้า ในที่สุดถังซือซือก็ได้สติกลับมา เธอเอนหลังพลางตบหน้าอก “นายทำฉันตกใจหมด...ไป ไปเดินหาของกินเล่นกันเถอะ”เธอลุกขึ้นและเดินออกไปอย่าง

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status