“เมื่อกี้ใครอยากจะเป็นแฟนเขาล่ะ? เมื่อกี้ใครบอกว่าเขาหน้าตาหล่อ รูปร่างดี เตรียมว่าคืนนี้จะไม่กลับไปโรงแรม? เมื่อกี้ใครคิดจะใช้เงินของฉันเลี้ยงเขา?”เวินเหลียงเงียบไป กระตุกยิ้มมุมปาก “นั่นแค่ฟังก็รู้แล้วว่าเป็นเรื่องโกหก...ฉันแค่กำลังทดสอบพวกคุณ”“ฉันเป็นกังวลจนกระวนกระวายไปเอง อาเหลียง ฉันกลัว”คำว่า ‘กลัว’ มันเหมือนกับแมลงปอตัวหนึ่ง เกิดระลอกคลื่นเล็กน้อยในจิตใจอันสงบของเวินเหลียงเวินเหลียงเงยหน้ามองฟู่เจิงฟู่เจิงเอ่ย “ฉันกลัวมาก ฉันกลัวว่าเธอจะชอบเขาเข้าจริง ๆ แล้วจะคบกับเขาให้ได้ ฉันกลัวว่าเธอจะไปจากฉันอย่างสมบูรณ์จริง ๆ ฉันกลัวว่าฉันจะไม่มีโอกาสไปเอาตัวเธอกลับคืนมาอีก ฉันอกสั่นขวัญแขวนทุกวัน”“เพราะงั้น วันนั้นหลังจากที่เห็นโจวอวี่กอดเธอ ฉันก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ อดไม่ได้ที่จะลงจากรถมาเจอเธอ ฉันกลัวจริง ๆ กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนไปเป็นเจ้าสาวของคนอื่นในชั่วพริบตา และฉันก็เป็นได้แค่อดีตสามีที่ไม่มีความสำคัญอะไร”นัยน์ตาของฟู่เจิงลึกซึ้ง ดำขลับจนเหมือนค่ำคืนวันที่แสงแดดอ่อนตอนหน้าหนาวในเมืองเจียงเฉิงน้ำเสียงของเขา นัยน์ตาของเขา ดูเหมือนรักเธอลึกซึ้งเป็นอย่างมากแต่นี่จะเป็นไปไ
Read more