Share
บทที่ 356
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 357
สีหน้าของเธอราบเรียบ ทว่าในใจตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ขนาดมือยังดูดีขนาดนั้น!เธอไม่ได้เจอผู้ชายที่โดนใจขนาดนี้มานานมากแล้ว!!ถ้าพลาดไป ไม่รู้จะไปหาได้จากที่ไหนอีก!เครื่องบินเทคออฟ กระทั่งลอยอยู่กลางอากาศในระดับความสูง เครื่องบินก็นิ่งลงหญิงสาวควบคุมไม่อยู่ ข้อศอกซึ่งพาดอยู่บนที่เท้าแขนไปถูกตัวชายหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ เธอรีบพูดสื่อสารด้วยภาษาอังกฤษว่า “ขอโทษนะคะ”“ไม่เป็นไรครับ” ชายหนุ่มเองก็ใช้ภาษาอังกฤษตอบกลับเช่นกัน น้ำเสียงเคร่งขรึมเป็นอย่างมากในใจของหญิงสาวลิงโลด แม้แต่น้ำเสียงยังไพเราะเสนาะหูขนาดนั้นเธอรีบตีสนิทต่อ “คุณจะไปไหนเหรอคะ?”“ซิดนีย์” ฟู่เจิงเปิดหน้านิตยสารเขารู้ว่าเวินเหลียงอยู่บนเที่ยวบินนี้ ทว่าเวินเหลียงไม่รู้ว่าเขาอยู่ด้วยอันที่จริงหลังเวินเหลียงออกไปวันนั้น เดิมทีเขาไม่ได้ขึ้นเครื่องบินออกไปยัยเด็กโง่นี่ ก็ยังใสซื่อบริสุทธิ์เหมือนอย่างเคย ไม่นึกเลยว่าจะไม่ยอมดูเขาขึ้นเครื่องบินไปกับตาตัวเองก่อน!ลู่เย่ากลับประเทศไปแล้ว เขาอยู่ข้างกายเวินเหลียงเพียงลำพัง ปิดบังสถานที่พักระหว่างเดินเดินทางนั้นเป็นเรื่องง่ายดายหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างตกตะลึง
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 358
เวินเหลียงตื่นมาตอนเย็น อาการเจ็ตแล็กดีขึ้นมากแล้ว จึงเรียกถังซือซือไปกินข้าวที่ร้านอาหารด้วยกันหลังกินข้าวมื้อค่ำเสร็จ ถังซือซือก็เสนอให้ไปเดินเล่นข้างนอกรอบข้างมีผู้คนพลุกพล่าน ส่วนมากเป็นนักท่องเที่ยวที่มาท่องเที่ยว ถ่ายรูปกันอย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเวินเหลียงและถังซือซือยืนอยู่ข้างท่าเรือ ลมทะเลเย็นสดชื่นพัดเข้ามาปะทะหน้า เย็นสบายเป็นอย่างมากแสงไฟสว่างไสว สะท้อนไปบนผิวน้ำทะเล เปล่งประกายระยิบระยับ แสงจันทร์สีทองกระเพื่อมไปมา งดงามเป็นอย่างยิ่งเวินเหลียงและถังซือซือถ่ายรูปกันอยู่ที่นี่สองสามรูป ทว่าเวินเหลียงมักรู้สึกเหมือนเบื้องหลังมีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองพวกเธออยู่แต่เมื่อเธอมองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นมีใครจากนั้นพวกเธอทั้งสองคนก็เดินวนรอบโรงละครโอเปร่าซิดนีย์รอบหนึ่ง ก่อนจะกลับไปยังโรงแรมอีกสองวันโจวอวี่ถึงจะมาสมทบ สองวันก่อนหน้ามีเพียงเวินเหลียงและถังซือซือเข้าวันที่สามเวินเหลียงและถังซือซือไปยังควีนวิกทอเรียบิลดิงควีนวิกทอเรียบิลดิงเป็นศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดของซิดนีย์ตัวอาคารมีประวัติศาสตร์ยาวนาน เป็นรูปทรงโดมแก้ว มีบันไดแบบวน ทุกที่ล้วนมีกลิ่นอายของความค
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 359
ตอนเที่ยงของวันต่อมา เวินเหลียงและถังซือซือเดินช็อปปิงกันจนเหนื่อย จึงไปกินข้าวในร้านอาหารแห่งหนึ่งระหว่างรอร้านอาหารเสิร์ฟอาหาร เวินเหลียงก็ไถโทรศัพท์ แล้วพูดขึ้นด้วยความสงสัยว่า “โจวอวี่ยังไม่ถึงอีกเหรอ? ทำไมไม่เห็นมีข้อความอะไรเลย?”ตามข้อมูลเที่ยวบินที่โจวอวี่ส่งให้ เช้าวันนี้ควรมาถึงซิดนีย์แล้วถังซือซือชำเลืองมองด้านหลังเวินเหลียงทีหนึ่ง นัยน์ตาประกายรอยยิ้มออกมาแวบหนึ่ง “อาจจะดีเลย์ละมั้ง รออีกสักเดี๋ยวก็แล้วกัน”“งั้นก็รออีกสักเดี๋ยวก็แล้วกัน”และในจังหวะนี้เอง จู่ ๆ ตรงหน้าเวินเหลียงก็มืดไปมีมือใหญ่ ๆ คู่หนึ่งมาปิดอยู่ที่ตาทั้งสองข้างของเธอ!เวินเหลียงจับมือทั้งสองตรงหน้าเอาไว้ตามสัญชาตญาณเจ้าของมือใหญ่คู่นั้นกดเสียงต่ำ “ทายสิว่าฉันคือใคร?! ถ้าทายถูกมีของขวัญให้ด้วยนะ!”เมื่อได้ยินเสียงนี้ เวินเหลียงก็รู้ในทันที ก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “โจวอวี่ นายยังเป็นเด็กอยู่เหรอ?!”โจวอวี่ปล่อยเวินเหลียง พลางหัวเสียเล็กน้อย “มันชัดขนาดนี้เลยเหรอ?”“แน่นอนว่าชัดสุด ๆ! นายอยากนั่งฝั่งไหน?” เวินเหลียงถามข้างเธอและถังซือซือล้วนมีเก้าอี้ว่างอยู่หนึ่งตัว“นั่งตรงนี้ก็แล้วกัน”
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 360
เนื่องด้วยเหตุนี้ เธอถึงไม่เคยใส่เครื่องประดับพวกนั้นเลย“พวกเธอชอบก็ดี”“ได้เป็นของใช้คู่กับเพื่อนสนิทพอดีเลย พรุ่งนี้เอามาใส่กันนะ” ถังซือซือรับกล่องมา จากนั้นก็พูดเตือนขึ้นว่า “คุณยังไม่รีบดูของขวัญที่อาเหลียงให้คุณอีกเหรอ? เมื่อวานตอนซื้อของเจอคนประสาทด้วย โชคดีที่ร้านรู้เหตุรู้ผล”โจวอวี่หยิบกล่องบนโต๊ะขึ้นมา พร้อมทั้งมองประเมินรูปร่างหน้าตา “นี่น่าจะเป็นนาฬิกาข้อมือใช่ไหม ช่วงนี้ฉันกำลังขาดนาฬิกาข้อมือพอดีเลย”พูดไปโจวอวี่ก็พลางเปิดกล่องออก นาฬิกาไขลานด้านในดูประณีตทว่าไม่ได้หรูหราจนเกินไป มีความรู้สึกเรียบโก้อย่างหนึ่ง“ว้าว อาเหลียง สายตาเธอไม่เลวเลยจริง ๆ! นาฬิกาข้อมือเรือนนี้ฉันชอบมาก รีบใส่ให้ฉันเร็วเข้าสิ”โจวอวี่ยัดนาฬิกาข้อมือไปในมือของเวินเหลียง จากนั้นก็วางข้อมือของตนไว้บนโต๊ะเวินเหลียงหยิบนาฬิกาข้อมือขึ้นมา ก่อนจะใส่ไปบนข้อมือของโจวอวี่เธอก้มหน้าลงเล็กน้อย ที่จอนหูมีผมร่วงหล่นลงมามองไปจากมุมของโจวอวี่ ขนตาของเธอทั้งดำขลับและทั้งยาว ราวกับพัดอันน้อย ๆ สองเล่ม เปล่งแสงแวววับ ผิวบนหน้าของเธอทั้งขาวและทั้งละเอียด ราวกับไข่ที่ปอกเปลือกแล้ว กระทั่งเขามองเห็นรูขุม
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 361
“ถ้าฉันไม่ได้มาด้วย วันนี้พวกเธอแพลนจะไปไหนกันเหรอ?” โจวอวี่รับเครื่องเคียงที่พนักงานนำมาเสิร์ฟไปวางไว้ตรงขอบโต๊ะ“ไปนั่งเรือข้ามฟากน่ะ ได้ยินมาว่าถ่ายรูปโรงละครโอเปร่ากับสะพานฮาร์เบอร์บนเรือจะยิ่งสวยขึ้นไปอีก” เวินเหลียงคีบปลาย่างมาชิ้นหนึ่ง ก่อนจะเอาก้างออกแล้วใส่เข้าไปในปาก สัมผัสกรอบนอกนุ่มใน“งั้นก็ไปนั่งเรือข้ามฟากกันเถอะ ฉันแล้วแต่พวกเธอเลย” โจวอวี่เห็นว่าในแก้วของเวินเหลียงน้ำหมดเกลี้ยงจนมองเห็นก้นแล้ว จึงถามขึ้นว่า “เธออยากได้สไปรท์ไหม? เดี๋ยวฉันไปเอาให้เธอแก้วหนึ่งเอง”“อืม” เวินเหลียงใส่เห็ดเข็มทองสองชิ้นลงไปในซุปที่เดือดปุด ๆ“เรียบร้อยแล้ว” โจวอวี่วางแก้วกลับไปตรงหน้าเวินเหลียง แล้วนั่งลง“ขอบคุณนะ”“สองสามวันมานี้พวกเธอคงเที่ยวในซิดนีย์กันเกือบครบแล้วใช่ไหม? ต่อไปแพลนจะไปไหนล่ะ?”“อันที่จริงตอนแรกพรุ่งนี้พวกเราจะไปเมลเบิร์นกัน แต่วันนี้นายเพิ่งมาถึง นายยังไม่ได้เที่ยวในซิดนีย์เลย...”“ไม่เป็นไร ก่อนหน้านี้ตอนฉันมาประชาสัมพันธ์ที่ซิดนีย์ เคยเที่ยวเล่นที่นี่แล้ว พรุ่งนี้ก็ไปเมลเบิร์นเลยก็แล้วกัน” โจวอวี่เอ่ย“งั้นก็ได้”ฟู่เจิงที่อยู่ร้านกาแฟฝ่ายตรงข้ามเห็นโจวอวี่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 362
โจวอวี่คนนี้มันช่างเจ้าเล่ห์จริง ๆ!“อาเหลียง เธอยิ้มหน่อย โพสต์ท่าหน่อย”การโพสต์ท่าของเวินเหลียงค่อนข้างกร่อย เธอทำแต่ท่าฉีกยิ้มริมฝีปากเล็กน้อย แล้วก็ชูสองนิ้วไว้ข้างแก้ม“โอเค! ถ่ายเสร็จแล้ว พวกเธอดูเอาละกันว่าเป็นไงบ้าง?”ถังซือซือเขย่าโทรศัพท์ เวินเหลียงและโจวอวี่วิ่งล้อมเข้ามาดูผู้หญิงที่อยู่ในรูปภาพมีชีวิตชีวาเป็นอย่างมาก รอยยิ้มสดใสสวยงาม จิตใจสงบผู้ชายในรูปหน้าตาหล่อเหลา ยิ้มจนราวกับพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง เผยฟันขาวที่เรียงตัวสวยออกมาทั้งปากเบื้องหลังของพวกเขาเป็นน้ำทะเลสีครามเข้ม สิ่งที่อยู่ไกล ๆ ทางซ้ายคือโรงละครโอเปร่าซิดนีย์อันงดงาม ส่วนทางขวาเป็นสะพานฮาร์เบอร์อันยิ่งใหญ่คนและวิวขับกันให้เด่นยิ่งขึ้นไปอีก ดีเลิศสมบูรณ์แบบ ทำเอาไม่รู้จะมองไปทางไหนดีโจวอวี่พยักหน้าอย่างพอใจ “ขอบคุณมากนะครับ ถ่ายได้สวยมาก พวกคุณอยากถ่ายรูปไหม? ผมช่วยถ่ายให้พวกคุณได้นะ”“เยี่ยมเลยค่ะ!” ถังซือซือลากเวินเหลียงไปข้างราวบันได พร้อมโพสต์ท่าเมื่อเทียบการโพสต์ท่าระหว่างเวินเหลียงกับโจวอวี่และถังซือซือกับเวินเหลียง สองคนหลังเปลี่ยนท่าโพสต์มากกว่า และคนที่เปลี่ยนท่าโพสต์มากที่สุดก็คือถังซื
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 363
วันต่อมา พวกเวินเหลียงทั้งสามคนก็นั่งเครื่องบินไปยังเมลเบิร์นเที่ยวเล่นกันจนดึกถึงได้หาร้านอาหารกินข้าวในขณะที่กำลังกินข้าวกันอยู่นี้เอง โจวอวี่ก็ได้รับข้อความจากผู้จัดการส่วนตัว“โจวอวี่ แพลนเที่ยวของนายคงล่มแล้ว อีกสองวันซีรีส์เรื่องความรักในฤดูร้อนจะเปิดกล้องแล้ว นายรีบกลับประเทศด่วน”ขณะที่เห็นข้อความนี้ ในหัวของโจวอวี่ก็เต็มไปด้วยความฉงนเขาขยี้ตาตัวเอง เช็กให้มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้มองผิด “พี่หู่ พี่ไม่ได้กำลังล้อผมเล่นใช่ไหม? ความรักในฤดูร้อนเปิดกล้องหลังปีใหม่ไม่ใช่เหรอ?”“เมื่อกี้เพิ่งจะแจ้งลงในกลุ่ม ว่าขยับเวลามาถ่ายก่อนกำหนดน่ะ”เดิมทีแล้วโจวอวี่รับไม่ได้เลย “ทำไมถึงได้กะทันหันแบบนี้?”“เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้แน่ชัดเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ไม่ได้ข่าวเลย พรุ่งนี้นายกลับประเทศมาเลยก็แล้วกัน ฉันจะให้ผู้ช่วยจองตั๋วเครื่องบินให้นาย ถ้ากลับมาไม่ทันพิธีบวงสรวงเปิดกล้อง สื่อพวกนั้นได้เริ่มเดานั่นเดานี่ไปเรื่อยแน่”เมื่อคิดว่าพรุ่งนี้ตนต้องกลับไปแล้ว หัวใจของโจวอวี่ก็แหลกสลายไปทั้งดวง เขาถามขึ้นอย่างอ่อนแรงว่า “ลาหยุดได้ไหม?”“นายคิดว่าไงล่ะ?”บทบาทสมทบอื่น ๆ ยังพอเข้ากองถ่ายช้าไ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 364
เวินเหลียงหยุดฝีเท้า “ถ้างั้นส่งนายตรงนี้ก็แล้วกันนะ ทางนั้นเป็นเคาน์เตอร์เช็คอิน ขอไปไม่ไปกับนายละกันนะ”โจวอวี่มองนาฬิกาข้อมือทีหนึ่ง ยังคงอาลัยอาวรณ์อยู่เล็กน้อย “ก็ได้ พวกเธอกลับไปเถอะ ไม่ถ่วงเวลาการเดินทางของพวกเธอแล้ว รอพวกเธอกลับประเทศไปค่อยรวมตัวกันใหม่ก็แล้วกัน”เวินเหลียงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังลั่นแว่วมาจากด้านหลัง “โจวอวี่อยู่ตรงนั้น!”เมื่อสิ้นเสียง เสียงฝีเท้านับไม่ถ้วนก็พุ่งตรงมาทางนี้อย่างรวดเร็วเวินเหลียงเบือนหน้าไปมอง ฝูงคนที่ราวกับกระแสน้ำก็ถาโถมเข้ามาราวกับมด เดิมทีเธอยังไม่ทันได้ตอบสนอง ก็ถูกเบียดจนกลายเป็นขนมเปี๊ยะคนแล้วผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนเบียดไปจากข้างกายเวินเหลียง เบียดจนเวินเหลียงหัวหมุนไปหมดฝูงชนยิ่งฮึกเหิมขึ้น จู่ ๆ ก็มีแรงผลักมหึมาดันมาชนเวินเหลียง เธอล้มลงไปนอนบนพื้น เสียงกรีดร้องด้วยความตกตะลึงถูกเสียงกรี๊ดกร้าดกลบไปจนสิ้น ทันใดนั้นก็มีคนเหยียบไปบนขาของเธอขาคนนับไม่ถ้วนผ่านข้างกายของเธอไป กระทั่งมีคนไม่ทันระวังเหยียบไปบนตัวเธอ และมีบางคนไม่ทันระวังเตะเธอด้วยเสียงกรีดร้องของเวินเหลียงถูกกลบมิด ไม่มีใครสนใจขณะที่จะต
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
