Share
บทที่ 360
Related chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 361
“ถ้าฉันไม่ได้มาด้วย วันนี้พวกเธอแพลนจะไปไหนกันเหรอ?” โจวอวี่รับเครื่องเคียงที่พนักงานนำมาเสิร์ฟไปวางไว้ตรงขอบโต๊ะ“ไปนั่งเรือข้ามฟากน่ะ ได้ยินมาว่าถ่ายรูปโรงละครโอเปร่ากับสะพานฮาร์เบอร์บนเรือจะยิ่งสวยขึ้นไปอีก” เวินเหลียงคีบปลาย่างมาชิ้นหนึ่ง ก่อนจะเอาก้างออกแล้วใส่เข้าไปในปาก สัมผัสกรอบนอกนุ่มใน“งั้นก็ไปนั่งเรือข้ามฟากกันเถอะ ฉันแล้วแต่พวกเธอเลย” โจวอวี่เห็นว่าในแก้วของเวินเหลียงน้ำหมดเกลี้ยงจนมองเห็นก้นแล้ว จึงถามขึ้นว่า “เธออยากได้สไปรท์ไหม? เดี๋ยวฉันไปเอาให้เธอแก้วหนึ่งเอง”“อืม” เวินเหลียงใส่เห็ดเข็มทองสองชิ้นลงไปในซุปที่เดือดปุด ๆ“เรียบร้อยแล้ว” โจวอวี่วางแก้วกลับไปตรงหน้าเวินเหลียง แล้วนั่งลง“ขอบคุณนะ”“สองสามวันมานี้พวกเธอคงเที่ยวในซิดนีย์กันเกือบครบแล้วใช่ไหม? ต่อไปแพลนจะไปไหนล่ะ?”“อันที่จริงตอนแรกพรุ่งนี้พวกเราจะไปเมลเบิร์นกัน แต่วันนี้นายเพิ่งมาถึง นายยังไม่ได้เที่ยวในซิดนีย์เลย...”“ไม่เป็นไร ก่อนหน้านี้ตอนฉันมาประชาสัมพันธ์ที่ซิดนีย์ เคยเที่ยวเล่นที่นี่แล้ว พรุ่งนี้ก็ไปเมลเบิร์นเลยก็แล้วกัน” โจวอวี่เอ่ย“งั้นก็ได้”ฟู่เจิงที่อยู่ร้านกาแฟฝ่ายตรงข้ามเห็นโจวอวี่
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 362
โจวอวี่คนนี้มันช่างเจ้าเล่ห์จริง ๆ!“อาเหลียง เธอยิ้มหน่อย โพสต์ท่าหน่อย”การโพสต์ท่าของเวินเหลียงค่อนข้างกร่อย เธอทำแต่ท่าฉีกยิ้มริมฝีปากเล็กน้อย แล้วก็ชูสองนิ้วไว้ข้างแก้ม“โอเค! ถ่ายเสร็จแล้ว พวกเธอดูเอาละกันว่าเป็นไงบ้าง?”ถังซือซือเขย่าโทรศัพท์ เวินเหลียงและโจวอวี่วิ่งล้อมเข้ามาดูผู้หญิงที่อยู่ในรูปภาพมีชีวิตชีวาเป็นอย่างมาก รอยยิ้มสดใสสวยงาม จิตใจสงบผู้ชายในรูปหน้าตาหล่อเหลา ยิ้มจนราวกับพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง เผยฟันขาวที่เรียงตัวสวยออกมาทั้งปากเบื้องหลังของพวกเขาเป็นน้ำทะเลสีครามเข้ม สิ่งที่อยู่ไกล ๆ ทางซ้ายคือโรงละครโอเปร่าซิดนีย์อันงดงาม ส่วนทางขวาเป็นสะพานฮาร์เบอร์อันยิ่งใหญ่คนและวิวขับกันให้เด่นยิ่งขึ้นไปอีก ดีเลิศสมบูรณ์แบบ ทำเอาไม่รู้จะมองไปทางไหนดีโจวอวี่พยักหน้าอย่างพอใจ “ขอบคุณมากนะครับ ถ่ายได้สวยมาก พวกคุณอยากถ่ายรูปไหม? ผมช่วยถ่ายให้พวกคุณได้นะ”“เยี่ยมเลยค่ะ!” ถังซือซือลากเวินเหลียงไปข้างราวบันได พร้อมโพสต์ท่าเมื่อเทียบการโพสต์ท่าระหว่างเวินเหลียงกับโจวอวี่และถังซือซือกับเวินเหลียง สองคนหลังเปลี่ยนท่าโพสต์มากกว่า และคนที่เปลี่ยนท่าโพสต์มากที่สุดก็คือถังซื
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 363
วันต่อมา พวกเวินเหลียงทั้งสามคนก็นั่งเครื่องบินไปยังเมลเบิร์นเที่ยวเล่นกันจนดึกถึงได้หาร้านอาหารกินข้าวในขณะที่กำลังกินข้าวกันอยู่นี้เอง โจวอวี่ก็ได้รับข้อความจากผู้จัดการส่วนตัว“โจวอวี่ แพลนเที่ยวของนายคงล่มแล้ว อีกสองวันซีรีส์เรื่องความรักในฤดูร้อนจะเปิดกล้องแล้ว นายรีบกลับประเทศด่วน”ขณะที่เห็นข้อความนี้ ในหัวของโจวอวี่ก็เต็มไปด้วยความฉงนเขาขยี้ตาตัวเอง เช็กให้มั่นใจว่าตัวเองไม่ได้มองผิด “พี่หู่ พี่ไม่ได้กำลังล้อผมเล่นใช่ไหม? ความรักในฤดูร้อนเปิดกล้องหลังปีใหม่ไม่ใช่เหรอ?”“เมื่อกี้เพิ่งจะแจ้งลงในกลุ่ม ว่าขยับเวลามาถ่ายก่อนกำหนดน่ะ”เดิมทีแล้วโจวอวี่รับไม่ได้เลย “ทำไมถึงได้กะทันหันแบบนี้?”“เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้แน่ชัดเหมือนกัน ก่อนหน้านี้ไม่ได้ข่าวเลย พรุ่งนี้นายกลับประเทศมาเลยก็แล้วกัน ฉันจะให้ผู้ช่วยจองตั๋วเครื่องบินให้นาย ถ้ากลับมาไม่ทันพิธีบวงสรวงเปิดกล้อง สื่อพวกนั้นได้เริ่มเดานั่นเดานี่ไปเรื่อยแน่”เมื่อคิดว่าพรุ่งนี้ตนต้องกลับไปแล้ว หัวใจของโจวอวี่ก็แหลกสลายไปทั้งดวง เขาถามขึ้นอย่างอ่อนแรงว่า “ลาหยุดได้ไหม?”“นายคิดว่าไงล่ะ?”บทบาทสมทบอื่น ๆ ยังพอเข้ากองถ่ายช้าไ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 364
เวินเหลียงหยุดฝีเท้า “ถ้างั้นส่งนายตรงนี้ก็แล้วกันนะ ทางนั้นเป็นเคาน์เตอร์เช็คอิน ขอไปไม่ไปกับนายละกันนะ”โจวอวี่มองนาฬิกาข้อมือทีหนึ่ง ยังคงอาลัยอาวรณ์อยู่เล็กน้อย “ก็ได้ พวกเธอกลับไปเถอะ ไม่ถ่วงเวลาการเดินทางของพวกเธอแล้ว รอพวกเธอกลับประเทศไปค่อยรวมตัวกันใหม่ก็แล้วกัน”เวินเหลียงกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังลั่นแว่วมาจากด้านหลัง “โจวอวี่อยู่ตรงนั้น!”เมื่อสิ้นเสียง เสียงฝีเท้านับไม่ถ้วนก็พุ่งตรงมาทางนี้อย่างรวดเร็วเวินเหลียงเบือนหน้าไปมอง ฝูงคนที่ราวกับกระแสน้ำก็ถาโถมเข้ามาราวกับมด เดิมทีเธอยังไม่ทันได้ตอบสนอง ก็ถูกเบียดจนกลายเป็นขนมเปี๊ยะคนแล้วผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนเบียดไปจากข้างกายเวินเหลียง เบียดจนเวินเหลียงหัวหมุนไปหมดฝูงชนยิ่งฮึกเหิมขึ้น จู่ ๆ ก็มีแรงผลักมหึมาดันมาชนเวินเหลียง เธอล้มลงไปนอนบนพื้น เสียงกรีดร้องด้วยความตกตะลึงถูกเสียงกรี๊ดกร้าดกลบไปจนสิ้น ทันใดนั้นก็มีคนเหยียบไปบนขาของเธอขาคนนับไม่ถ้วนผ่านข้างกายของเธอไป กระทั่งมีคนไม่ทันระวังเหยียบไปบนตัวเธอ และมีบางคนไม่ทันระวังเตะเธอด้วยเสียงกรีดร้องของเวินเหลียงถูกกลบมิด ไม่มีใครสนใจขณะที่จะต
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 365
ฟู่เจิงพาเวินเหลียงไปตรวจที่โรงพยาบาลระหว่างทางไป เวินเหลียงส่งไลน์หาถังซือซือข้อความหนึ่ง “ถังถัง เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม? ฉันถูกเหยียบจนได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้กำลังไปโรงพยาบาล เธอกลับไปรอฉันที่โรงแรมก็แล้วกัน”ถังซือซือส่งอิโมจิผู้รอดชีวิตจากภัยพิบัติมาตัวหนึ่งถัง “ฉันไม่เป็นอะไร”ถัง “แม่มันเถอะ ซาแซงพวกนี้อย่างกับพวกนอกรีต!”ถัง “เธอบาดเจ็บหนักหรือเปล่า?”ฮอตแอนด์คูล “ไม่หนัก ไม่ต้องเป็นห่วง”ถัง “เธอไปโรงพยาบาลเองคนเดียวเหรอ? ตอนนี้เธออยู่ไหน? เดี๋ยวฉันไปเป็นเพื่อนเธอเอง”เวินเหลียงมองฟู่เจิงที่นั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับข้าง ๆ ทีหนึ่ง “ตอนนี้ฉันออกมาจากสนามบินแล้ว เธอกลับไปโรงแรมก่อนได้เลย”ผ่านไปสองสามวินาที ทันใดนั้นถังซือซือก็ตอบกลับมาว่า “อาเหลียง เมื่อกี้เหมือนฉันเห็นเงาของอีตามืดบอดฟู่ด้วย!”หัวใจของเวินเหลียงเต้นผิดจังหวะ เธอชำเลืองมองฟู่เจิงด้วยความกระวนกระวายใจ รู้สึกอย่างกับลอบเจอสามีคนเก่าแล้วถูกสามีคนปัจจุบันจับได้ว่าคบชู้อย่างนั้น “เธอคงมองผิดไปแล้วละมั้ง? เขาจะมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”หลังส่งข้อความไป เวินเหลียงก็จ้องหน้าจอโทรศัพท์ อกสั่นขวัญแขวนสุด ๆ“ฉันอาจมองผิด
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 366
ฟู่เจิงหยิบยาทามาจากมือเธอด้วยใบหน้าที่ไม่เปลี่ยนสีหน้า เขาเดินไปนั่งลงบนโซฟา เปิดกระปุกยาทา “ฉันช่วยใส่ยาให้เธอเอง เดี๋ยวใส่ยาเสร็จฉันก็ไป”เวินเหลียงยื่นมือไปลูบหน้าผาก “...”“ถ้าเธออยากจู๋จี๋กับฉันมากขึ้นอีกหน่อย จะนวดต่อก็ได้นะ” ฟู่เจิงพูดขึ้นมาแบบนี้เวินเหลียงจ้องฟู่เจิงเขม็งสองที นัยน์ตาคมราวกับมีดเธอจนปัญญา ได้แต่หยิบคัตตอนบัตออกมาวางบนโต๊ะกล่องหนึ่ง ภายใต้สถานการณ์ที่ฟู่เจิงนั่งอยู่ข้าง ๆ เธอเลิกกระโปรงขึ้นจนถึงเข่าบนขาเล็ก ๆ ที่เดิมทีขาวผ่องไร้รอยขีดข่วนตอนนี้เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำดำเขียว และยังมีบางที่ที่ราวกับถูกรองเท้าส้นสูงเหยียบ ทิ้งรอยบุ๋มลึกเอาไว้ ตรงขอบเป็นแผลถลอกภายในดวงตาลึกซึ้งของฟู่เจิงมีอารมณ์อย่างหนึ่งกลอกไปกลอกมาอยู่ในนั้น มือใหญ่ ๆ ลูบไปบนขาเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำดำเขียวของเวินเหลียงเบา ๆ “เจ็บไหม?”พูดตามตรงขอแค่ไม่กดก็ไม่เจ็บเพียงแต่มือของฟู่เจิงเบามาก เบาถึงขั้นที่ว่าอย่างกับขนนกพาดผ่านไป ทำเอารู้สึกคันยุบยิบ พาเวินเหลียงขนลุกซู่ไปทั้งตัว“รีบทายาให้มันเร็วหน่อยได้ไหม!”ฟู่เจิงหน้าคลำดำเขียว เขาบีบยาทาลงไปบนคัตตอนบัต แล้วแตะไปตรงที่มีรอยฟกช้ำ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 367
“ฉันช่วยเธอ แต่เธอพูดขอบคุณแค่ประโยคเดียว จากนั้นก็ผลักไสไล่ส่งฉันเนี่ยนะ อาเหลียง เธอแน่ใจนะว่าจะถีบหัวส่งหลังเสร็จเรื่องกันแบบนี้?”เวินเหลียงหมดคำพูดไปสองสามวินาที “ก็คิดซะว่าฉันถีบหัวส่งหลังเสร็จเรื่องก็แล้วกัน คุณเองก็ไม่รักษาคำพูดเหมือนกันนี่ เคยบอกเอาไว้ดิบดีว่าจะไม่มาตามติดฉันต้อย ๆ อีก คุณอย่าบอกฉันว่าคุณมาทำงานนอกสถานที่ แล้วมาเจอที่สนามบินโดยบังเอิญนะ?”“ถ้าฉันไม่ตามเธอ ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเธอจะบาดเจ็บจนถึงขั้นไหน! เดี๋ยวก็กระเป๋าสตางค์หายบ้าง เดี๋ยวก็ได้รับบาดเจ็บบ้าง เธอจะให้ฉันวางใจได้ยังไง?”“พวกเราหย่ากันแล้วนะ เรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณไม่ต้องมาสนใจก็ได้”“เธอ...”สีหน้าของฟู่เจิงพลันเคร่งขรึมลงทันที นัยน์ตาหมองคล้ำสีหน้าของเวินเหลียงซีดเผือด เธอถอยหลังก้าวหนึ่งตามสัญชาตญาณฟู่เจิงขยับเข้าไปใกล้ก้าวหนึ่ง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสงสัย “เธอพูดประโยคเมื่อกี้อีกรอบสิ!”เวินเหลียงถอยหลังก้าวหนึ่งพร้อมทั้งนัยน์ตาเปล่งประกาย “พวกเราหย่ากันแล้ว เรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณไม่ต้องมาสนใจก็ได้”น้ำเสียงสั่นเครือ ทำท่าอย่างไม่มั่นใจมากพอสีหน้าของฟู่เ
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 368
เมื่อเห็นเวินเหลียงและถังซือซือขึ้นมาบนรถบัส ภายในรถก็เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วก็ดังขึ้นต่อเวินเหลียงและถังซือซือเลือกที่นั่งแล้วนั่งลงข้างกันชายหนุ่มตรงที่นั่งด้านหน้ายิ้มแย้มพร้อมทั้งทักทายพวกเธอ “พี่สาวทั้งสองคน พวกพี่เป็นคนที่ไหนเหรอ? มาออสเตรเลียนี่มาทำงานหรือมาเที่ยวเหรอครับ?”เพื่อนที่นั่งข้างชายหนุ่มมองเวินเหลียงสองสามที ทว่าไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็หันหน้าไปคุณลุงที่อยู่หน้าชายหนุ่มเองก็เป็นมิตรเช่นเดียวกัน “ดูจากอายุของพวกเธอสองคนแล้ว ไม่เหมือนนักเรียน”ถังซือซือยิ้มพลางเอ่ยว่า “พวกเรามาที่นี่เพื่อมาเที่ยวค่ะ บ้านเดิมอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง พวกนายล่ะ”เมื่อพูดถึงบ้านเดิม นักท่องเที่ยวที่อยู่ในรถก็ครึกครื้นขึ้นมาทันที พร้อมทั้งรายงานมณฑลของตัวเอง ยอมรับว่าเป็นคนบ้านเดียวกันบ้าง หากไม่ใช่คนบ้านเดียวกันก็ตีสนิท อย่างเช่น “ผมมีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคนบ้านเดียวกับพวกคุณเลย...”หลังจากนั้นก็มีคนขึ้นมาบนรถอีกเจ็ดแปดคน ไกด์นำเที่ยวเช็กชื่อ ก่อนจะปิดประตูและออกเดินทางหลังรถเริ่มขับเคลื่อน ภายในห้องโดยสารเงียบลงไปมาก ที่ควรทำอะไรก็ทำอย่างนั้นไปบางคนก็พูดคุยกับเ
Latest chapter
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 706
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 705
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 704
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 703
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 702
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 701
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 700
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 699
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง บทที่ 698
