บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี: บทที่ 111 - บทที่ 120

จี้เยี่ยนโจวพูดทิ้งท้ายว่า “ได้” เอาไว้ จากนั้นก็วางสายไปฟู่จิ้นหานนั่งบนโซฟาตรงหน้ากองเงินสด ใบหน้าของเขาดูมืดมนฉินฟั่งยืนอยู่ตรงประตู ไม่กล้าแม้แต่จะส่งเสียงหายใจครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้ช่วยชีวิต จี้เยี่ยนโจวก็มาถึง“จิ้นหาน นายนี่ใจร้ายมากเลยนะ นายไม่รับสายฉันเลยด้วยซ้ำ สมควรแล้วที่สาวงาม......” เสียงของจี้เยี่ยนโจวดังขึ้นก่อนที่เขาจะก้าวเข้าไปในประตูด้วยซ้ำทันทีที่เขาพูดถึงสาวงาม ฉินฟั่งก็เงยหน้าขึ้นทันที และโบกมือให้เขาหุบปากด้วยแววตาที่ตื่นตระหนกจี้เยี่ยนโจวรู้สึกสับสนหลังจากเดินเข้าไปในประตู เขาก็เห็นฟู่จิ้นหานนั่งอยู่หน้ากองเงินสด มองดูตาไม่กะพริบ จากนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้ว“คุณชายสามฟู่ผู้สูงส่งเริ่มสนใจเงินทองตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? เงินของฟู่ซือกรุ๊ปยังไม่มากพออีกเหรอ? นี่นายกำลังพยายามใช้การจ้องมองเงินพวกนี้ เพื่อจะกระตุ้นความคาดหวังในการหาเงินของนาย คุณชายสามให้เพิ่มพูนมากขึ้นกว่าเดิมอยู่รึไง?”จี้เยี่ยนโจวไม่ได้มองดูฉินฟั่งที่กำลังขยิบตาให้เขาอย่างบ้าคลั่งเลยแม้แต่น้อย จากนั้นเขาก็เข้าไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ ฟู่จิ้นหานสายตาของเขาเหลือบเห็นซองเอกสาร เขาก็เอื้อ

“ว้าย......”ถ้าไม่ใช่เพราะมีกำแพงอยู่ฝั่งตรงข้าม ซูอินคงเละเป็นโจ๊กไปแล้วเสียงประตูปิดกระแทกตามหลังเธอ ไม่ว่ายังไงซูอินก็ไม่เข้าใจ จากปฏิกิริยาร่างกายของคุณชายสามฟู่ เห็นได้ชัดว่ายานั่นออกฤทธิ์แล้วนี่นอกจากนี้ เขาเองก็เห็นเธอเป็นซูหรานไปแล้ว ไม่ใช่รึไง?มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?“กรี๊ด......”ซูอินกัดฟัน แล้วมองไปทางประตูที่ปิดอยู่ และกระทืบเท้าของเธออย่างไม่พอใจภายในห้อง ฟู่จิ้นหานพิงประตู ในเวลานี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าร่างกายของเขาไม่น่าเมาได้ง่ายขนาดนั้นความร้อนในร่างกาย เหมือนกับความร้อนบนร่างกายของซูหรานในคืนนั้นมาก......ถูกวางยาอย่างงั้นเหรอ?เมื่อฟู่จิ้นหานนึกถึงผู้หญิงคนเมื่อกี้ จากนั้นก็เหลือบมองขวดไวน์ที่อยู่บนโต๊ะ ดูเหมือนว่าเขาจะแน่ใจอะไรบางอย่างได้แล้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมืดมนราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ“บ้าเอ้ย!” ฟู่จิ้นหานสาปแช่งด้วยเสียงที่แผ่วเบา แล้วเดินตรงเข้าไป เขาต้องการที่จะใช้น้ำเย็นดับความร้อนของร่างกายเจินหลินย่วนซูหรานใช้เวลาในช่วงเย็นเพื่อเก็บข้าวของข้อตกลงหย่าร้างก็มอบให้สามีตัวพ่อของเธอเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าจะเป็นการเช่าร่วมกัน และเธอก็ไ

แววตาของฟู่จิ้นหานดูเย็นชา “เธอมาได้ยังไง?”นอกจากซูหรานแล้ว ก็มีเพียงแค่จี้เยี่ยนโจวเท่านั้นที่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่จี้เยี่ยนโจวตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเผชิญหน้ากับความโกรธที่ซ่อนเร้นของฟู่จิ้นหาน แรงผลักดันของเขาก็อ่อนลงทันที “เย่ซือเหยียนพยายามตามหานาย ฉันก็เลยพาเธอมา ยะ......ยังไงก็เป็น......เพื่อนกัน”ฟู่จิ้นหานขมวดคิ้วหัวใจของจี้เยี่ยนโจวเต้นรัว ก่อนที่เขาจะอธิบายต่อไปอีกว่า “เดิมทีฉันก็ขึ้นมาด้วย แต่ฉันเพิ่งจะมีสายเข้ามา ฉันเลยขอให้เธอเข้ามาก่อน เมื่อกี้......ไม่เป็นไรใช่ไหม?”จี้เยี่ยนโจวเหลือบมองห้อง และรู้สึกว่าฉากตรงหน้านี้ค่อนข้างคุ้นตาทันใดนั้น เขาก็จับอะไรบางอย่างได้ รูม่านตาของเขาก็ขยายกว้างขึ้น “เมื่อคืนนี้นาย......คือใคร? นี่นายถูกคนอื่นจัดการมาใช่ไหม? เป็นผู้หญิงคนไหนกัน?”จู่ ๆ จี้เยี่ยนโจวก็มองดูฟู่จิ้นหานด้วยแววตาที่มาพร้อมกับข้อกล่าวหา “นายมีเซ็กส์ตอนที่นายเมามากขนาดนี้ แล้วสาวสวยคนนั้นล่ะ เป็นยังไงบ้าง?”ฟู่จิ้นหาน “......”เขารู้ว่าจี้เยี่ยนโจวกำลังเข้าใจผิดเขากลับไม่อยากอธิบาย แต่เพราะสายตาที่น่าตำหนิของจี้เยี่ยนโจวนั่น ดูเหมือนว่าเขาจะมองซูหรานด้

ก่อนที่ฉินฟั่งจะทันได้พูดจบ ฟู่จิ้นหานก็เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา“พรุ่งนี้ค่อยคุย!” ฟู่จิ้นหานก้าวเท้ายาว ๆ ไปข้างหน้าจะมีเรื่องอะไรสำคัญไปมากกว่าการไปส่งข้าวให้ซูหรานกัน?“แต่......” แต่ถ้าจะให้พูดในวันพรุ่งนี้ เกรงว่ามันจะสายเกินไป!ฉินฟั่งมองตามหลังท่าทางที่มีความสุขของคุณชายที่กำลังจะหายไปจากสายตา จากนั้นก็ตกอยู่ในความรู้สึกสงสัยเห็นได้ชัดว่าเขาในเมื่อวานราวกับคนที่เพิ่งจะอกหักมา อารมณ์ค่อนข้างหดหู่ และต้องการที่จะอยู่ห่างจากโลกภายนอก แต่ผ่านไปแค่คืนเดียว ก็ดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเมื่อคืนเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?ฉินฟั่งคิดว่า บางทีคุณซูอาจจะไม่ได้สำคัญสำหรับคุณชายขนาดนั้นก็ได้ ไม่เช่นนั้น เขาที่เพิ่งจะอกหัก จะหลุดพ้นจากความรู้สึกที่แตกสลายได้ไวขนาดนั้นได้ยังไง?และข่าวที่เขาเพิ่งจะได้รับเมื่อครู่......ฉินฟั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ตัดสินใจที่จะลืมมันไปในขณะเดียวกันนี้เอง ซูหรานก็ได้จัดการกับเรื่องในบริษัทจนเสร็จ เธอมองดูเวลา ตอนนี้ก็เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงสิบนาทีแล้วเป็นเวลาที่เหมาะที่จะออกไปทานอาหารกลางวันซูหรานเก็บข้าวของอย่างลวก ๆ จากนั้นก็หยิบกระเป๋

“ขอบคุณค่ะ คุณชายใหญ่เย่......” ซูหรานที่เพิ่งจะตกใจก็ค่อย ๆ สงบลง และรีบกล่าวขอบคุณเขาอย่างรวดเร็วเย่ถิงเซินส่งยิ้มให้ด้วยความอ่อนโยน “นี่ผมถึงขั้นเรียกคุณว่าซูหรานแล้วนะ แต่คุณยังเรียกผมว่าคุณชายใหญ่เย่อยู่เลย แบบนี้มันห่างเหินเกินไปรึเปล่าครับ?”ซูหราน “......”ถ้าไม่ให้เรียกว่าคุณชายใหญ่เย่ แล้วจะให้เรียกเขาว่าอะไรกันล่ะ? เย่ถิงเซินงั้นเหรอ? นั่นมัน......ไม่ค่อยสุภาพไปหน่อยมั้ง!“พี่ใหญ่เย่ เรียกผมว่าพี่ใหญ่เย่ก็ได้ครับ!” แววตาของเย่ถิงเซินมาพร้อมกับความรู้สึกเอ็นดู“ค่ะ พี่ใหญ่เย่!”ชื่อเรียกนี้ ไม่ห่างเหินเกินไป แล้วก็ไม่ล้ำเส้นเกินไป กำลังดีเลย!ไม่ไกลจากตรงนั้น ฟู่จิ้นหานเองก็เดินเข้ามาในสวนสนุกด้วยเช่นกันพอเห็นท่าทีพูดคุยและหัวเราะด้วยกันของพวกเขาทั้งสอง แววตาของเขาก็ดูเหมือนว่าต้องการที่จะสังหารใครสักคนคุณชายสามฟู่ผู้สง่างามอย่างเขา ในตอนที่เขาจัดระเบียบฟู่ซือกรุ๊ปใหม่ เขาคือผู้ที่ทรงอิทธิพลมากที่สุด แถมยังเป็นคนที่เด็ดเดี่ยว แต่เมื่อถึงตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับซูหราน เขากลับไม่สามารถทำอะไรได้เลย ฉินฟั่งที่อยู่ข้าง ๆ เองก็ไม่กล้าส่งเสียงออกมาเลยด้วยซ้ำ เพราะกลัวว่า