แชร์

บทที่ 113 เขาไม่อยากที่จะรังแกเธอ

“ว้าย......”

ถ้าไม่ใช่เพราะมีกำแพงอยู่ฝั่งตรงข้าม ซูอินคงเละเป็นโจ๊กไปแล้ว

เสียงประตูปิดกระแทกตามหลังเธอ ไม่ว่ายังไงซูอินก็ไม่เข้าใจ จากปฏิกิริยาร่างกายของคุณชายสามฟู่ เห็นได้ชัดว่ายานั่นออกฤทธิ์แล้วนี่

นอกจากนี้ เขาเองก็เห็นเธอเป็นซูหรานไปแล้ว ไม่ใช่รึไง?

มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?

“กรี๊ด......”

ซูอินกัดฟัน แล้วมองไปทางประตูที่ปิดอยู่ และกระทืบเท้าของเธออย่างไม่พอใจ

ภายในห้อง ฟู่จิ้นหานพิงประตู ในเวลานี้ เขาก็ตระหนักได้ว่าร่างกายของเขาไม่น่าเมาได้ง่ายขนาดนั้น

ความร้อนในร่างกาย เหมือนกับความร้อนบนร่างกายของซูหรานในคืนนั้นมาก......

ถูกวางยาอย่างงั้นเหรอ?

เมื่อฟู่จิ้นหานนึกถึงผู้หญิงคนเมื่อกี้ จากนั้นก็เหลือบมองขวดไวน์ที่อยู่บนโต๊ะ ดูเหมือนว่าเขาจะแน่ใจอะไรบางอย่างได้แล้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมืดมนราวกับพายุที่โหมกระหน่ำ

“บ้าเอ้ย!” ฟู่จิ้นหานสาปแช่งด้วยเสียงที่แผ่วเบา แล้วเดินตรงเข้าไป เขาต้องการที่จะใช้น้ำเย็นดับความร้อนของร่างกาย

เจินหลินย่วน

ซูหรานใช้เวลาในช่วงเย็นเพื่อเก็บข้าวของ

ข้อตกลงหย่าร้างก็มอบให้สามีตัวพ่อของเธอเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าจะเป็นการเช่าร่วมกัน และเธอก็ไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status