น้ำเสียงนั้นดูทุ้มต่ำ แต่ก็มีความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้ปนอยู่ซูอินเงียบและไม่มีการตอบสนองอยู่นาน ส่วนคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงนั้น ก็กลับมีสีหน้าที่ดูต่างกันออกไปพวกเขาเพิ่งจะได้ยินอะไรกันแน่?เย่ซินกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง ก่อนจะกอดแขนตัวเองแน่น ราวกับพยายามขับไล่ความหนาวของเมื่อครู่นี้ที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายออกไปเธอหูฝาดไปรึเปล่านะ?เสียงนั้นน่ะ คือเสียงของคุณท่านจริง ๆ!แต่เห็น ๆ อยู่ว่าคุณท่านเสียชีวิตไปแล้ว แล้วร่างก็กำลังนอนอยู่ในโลงแก้วอีกด้วย จะมีเสียงออกมาได้อย่างไร?แต่เมื่อนึกถึงคำว่า “วิญญาณ” ขึ้นมา เย่ซินก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตัวและเสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ก็กลับยิ่งทำให้เย่ซือเหยียนมั่นใจในข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ได้ และเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าการแสดงในวันนี้มีซูอินที่เป็นเป้าหมาย!เย่ซือเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าทั้งเย่ถิงเซินและหยางซู พวกเขาสองคนไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ มากนักต่อเสียงของคุณปู่ในตอนนั้นเธอก็รู้ได้ในทันที ว่าทั้งสองคนเองก็มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วยเช่นกันส่วนซูอิน......ตอนนี้ ในหัวของซูอินมันขาวโพลนไปหมดเธอเ
ไม่จำเป็นต้องแก้ไขพินัยกรรมงั้นเหรอ?ซูอินดีใจมาก รู้สึกเหมือนได้รับความมั่นใจมากขึ้นแน่นอนว่าขอแค่เธอยังเป็นลูกสาวของฉินเหยียนอยู่ คุณท่านเย่ก็จะเห็นแก่หน้าฉินเหยียน และยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอครั้งนี้ ไม่ว่าคุณท่านเย่จะรอดมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ไม่ว่ายังไงพินัยกรรมของคุณท่าน เมื่อกี้ทุกคนต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนกันหมดแล้วคุณท่านเย่ได้มอบทุกอย่างของตระกูลเย่ให้กับเธอ แม้ว่าวันนี้เธอจะยังไม่ได้รับช่วงต่อจากตระกูลเย่ แต่เธอก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวอยู่ส่วนคนพวกนี้......ซูอินรู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เมื่อนึกถึงวิดีโอเมื่อกี้แล้ว ซูอินจึงหันไปมองซูหรานที่อยู่ข้าง ๆ คุณท่านเย่ทันทีในตอนนี้ เธอไม่มีเวลามามัวคิดว่าคลิปวิดีโอนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการใช้ประโยชน์จากอำนาจเสียงของคุณท่าน เพื่อช่วยลบข้อครหาและปฏิเสธว่าคนในคลิปไม่ใช่เธอน้ำสกปรกนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องสาดไปที่ซูหรานให้ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซูอินก็ขมวดคิ้วทันที “หนูไม่สนใจของนอกกายพวกนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าหากแม่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์รู้ว่าหนูถูกใส่ร้ายด้วยคลิปวิดีโอนั้น จนทำ
คิดจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอ?ตีเธอหรือด่าเธองั้นเหรอ?ในเมื่อเธอขอมาแบบนี้ เช่นนั้นเธอก็จะสนองความต้องการให้เธอได้สมใจเอง!“เธอ......” มานี่ซูหรานยังพูดไม่ทันจบ ฟู่จิ้นหานก็ได้ส่งสัญญาณให้ฉินฟั่งเสียก่อนเรื่องทำร้ายคนแบบนี้ ทำไมต้องให้ซูหรานเป็นคนลงมือด้วยตัวกันล่ะ?ฉินฟั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาอันรวดเร็วนั้น เขาก็ได้ตบหน้าซูอินไปหนึ่งทีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น ไม่มีความปรานีใด ๆ ซูอินเดินเซจนแทบล้ม ยากที่จะทรงตัวเอาไว้ได้ ในหัวขาวโพลนไปหมด เหลือเพียงเสียงหึ่ง ๆ เท่านั้นใครกัน......ที่กล้าทำร้ายเธอได้ถึงขนาดนี้? !ทันทีที่ซูอินได้สติกลับมา เธอจึงมองไปที่ฉินฟั่งด้วยความโกรธฉินฟั่งได้รับการฝึกฝนมา เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนแข็งแกร่งที่บริษัทชิงอวิ๋น แถมยังได้รับอิทธิพลจากฟูจิ้นหานที่มีความเด็ดขาดในการต่อสู้อีกด้วย เพียงแค่สายตาเดียว ความกดดันของซูอินก็ถูกลดทอนลงไปทันทีแต่จะให้ซูอินยอมได้อย่างไร?เธอเป็นถึงหลานสาวแท้ ๆ ของตระกูลเย่ ฉินฟั่งคนนี้......ก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ข้างกายฟู่จิ้นหานเท่านั้นต่อให้การตบเธอจะเป็นความต้องการของฟู่จิ้นหาน แต่มีคนมากมายอยู่ด้วยขนาดนี้ ห
"ฉันจะซื้อคุณหนึ่งคืน ราคาแล้วแต่คุณจะคิดเลย"ที่เย่หลินบาร์ ซูหรานถูกวางยาเสียแล้ว!เนื้อตัวของเธอร้อนวูบวาบไปหมด ก่อนที่เธอจะอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่และทำเรื่องโง่ๆต่อหน้าสาธารณะเหล่านั้นลงไป เธอก็สบสายตาไปที่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอแล้วในตอนนี้เย่หลินบาร์เป็นคลับบาร์ผู้ชายที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองไห่เฉิง เหล่าบรรดาชายหนุ่มพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้ลูกค้าผู้หญิงที่อยู่รอบข้างพอใจ แต่มีเพียงเขาเท่านั้นที่นั่งอยู่ในบูธตรงมุมห้องเขาสวมเสื้อเชิ้ตผ้าซาตินสีดำ ใบหน้าหล่อเหลาและดูสูงส่ง มันช่างเป็นออร่าที่ไม่เข้ากับสภาพแวดล้อมโดยรอบเลยแม้แต่น้อยโดยแววตาที่เขามองมายังเธอนั้น ดูเหมือนจะแฝงไปด้วยความไม่พอใจอยู่เขากำลังหนักใจว่าเธอจะไม่มีปัญญาจ่ายใช่ไหม?"ไม่ต้องห่วง ฉันรวยมาก" ซูหรานต้องการหยิบบัตรในกระเป๋าออกมา เพื่อพิสูจน์สภาพทางการเงินของตัวเองแต่แล้วจู่ๆ เท้าของเธอก็อ่อนลง และเธอก็ล้มไปที่ตัวของชายหนุ่มคนนั้นอย่างเต็มแรงดวงตาของฟู่จิ้นหานฉายประกายความเย็นชาออกมา และคิดว่าเธอก็คงจะเหมือนหญิงสาวเหล่านั้นที่ต่างก็พากันกระโจนเข้ามาในอ้อมแขนของเขาเขาเพิ่งจะมาถึงเมืองไห่เฉิง และคนพวก
หลังจากนั้นอีกหนึ่งชั่วโมง ฟู่จิ้นหานก็ตื่นขึ้นมาภายใต้ผ้าห่ม นอกจากเสื้อผ้าที่แนบเนื้อแล้วก็ไม่มีอะไรอยู่เลย!ไม่เพียงเท่านั้น หญิงสาวคนนั้น ยังขโมยเสื้อผ้าของเขาไปอีกด้วย!ใบหน้าหล่อเหลาของฟู่จิ้นหานมืดมนทันทีที่จี้เยี่ยนโจวเดินเข้าประตูมา เขาก็เห็นฟู่จิ้นหานนอนอยู่บนเตียงที่ยุ่งเหยิงด้วยใบหน้าที่มืดมน โดยที่บนพื้นยังมีกระโปรงสีแดงที่ฉีกขาดตกอยู่ และเขาก็เข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น"นี่นาย... เปลี่ยนเพศแล้วงั้นเหรอ?"ทุกคนรู้ดีว่าคุณชายสามฟู่ไม่ใช่ผู้ชายที่เจ้าชู้ แต่ถึงจะเป็นอย่างนี้ ก็ยังมีหญิงสาวมากมายนับไม่ถ้วนที่อยากจะปีนขึ้นเตียงของเขาฟู่จิ้นหานเฉยเมยและไร้ความเมตตาต่อผู้หญิง อีกทั้งไม่เคยยอมปล่อยให้ผู้หญิงคนไหนได้บรรลุเป้าหมายเลยสักคนแต่ค่ำคืนที่ผ่านมา มันดูเร่าร้อนอย่างเห็นได้ชัด!ในตอนที่เขาได้รับสายจากฟู่จิ้นหานเมื่อคืนที่ผ่านมา ก็เป็นเวลาที่เขากำลังเมาหยำเปอยู่นั่นเอง จนกระทั่งเขาตื่นขึ้นมาในเช้าวันนี้ เขาก็จำได้ว่า ฟู่จิ้นหานขอให้เขาหาหมอส่วนตัวให้หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ฟู่จิ้นหานได้จัดบ้านหลังอื่นๆ ของตระกูลฟู่ และกลายเป็นผู้กุมอำนาจคนใหม่ของมหาเศรษฐีตระกูลฟู่
ภาพถ่ายของบาร์เมื่อคืนนี้!ใครเป็นคนถ่ายอย่างนั้นเหรอ?ในหัวของซูหรานมีแต่เสียงหึ่งๆ เต็มไปหมด"คุณพ่อคะ คุณพ่ออย่าโกรธจนเป็นผลเสียต่อสุขภาพไปเลยนะคะ ที่พี่สาวทำแบบนั้นก็คงเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นนะคะ ยังดีที่พี่ซิวหนิงได้ซื้อรูปภาพเหล่านั้นเอาไว้แล้ว ไม่งั้นหากรูปภาพเหล่านี้ถูกเปิดเผยออกมา มันคงมีผลกระทบต่อหุ้นของซิงหลานจิวเวลรี่อย่างแน่นอน"ซูอินที่อยู่ข้างๆ พูดปลอบโยนเบาๆ แต่ในใจกลับรู้สึกยินดีในความโชคร้ายของคนอื่นแบบสุดๆเมื่อคืนเธอขอให้หลินเยว่เยว่หลอกล่อซูหรานให้ไปที่เย่หลินบาร์ โดยที่เธอได้จัดเตรียมผู้ชายที่แข็งแกร่งสองสามคนเอาไว้ให้ เดิมทีเธอต้องการถ่ายภาพซูหรานที่กำลังทำตัวน่าขายหน้าขายตาท่ามกลางฝูงชนแต่คิดไม่ถึงเลยว่า ในตอนที่หลินเยว่เยว่กลับมานั้น ซูหรานกลับถูกชายคนหนึ่งพาตัวไปแล้วหลินเยว่เยว่สามารถถ่ายรูปได้เพียงไม่กี่ภาพเท่านั้นแต่ด้วยภาพถ่ายเพียงไม่กี่ใบนี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับซิ่วหนิงที่จะยกเลิกการหมั้นกับซูหรานซูอินจ้องมองซูหรานด้วยดวงตาที่ไร้เดียงสาราวกับดอกไม้ที่แสนจะบริสุทธิ์ ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นเสื้อเชิ้ตของผู้ชายบนตัวของเธอ "พี่คะ เสื้อของพี่..
"โอเค งั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปพบลุงสามก็แล้วกัน ผู้ใหญ่น่ะ ต้องเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่อยู่แล้ว คุณวางใจได้ ฉันจะทำให้ดีที่สุด"…หลังจากที่ลู่ซิวหนิงจากไปแล้ว ซูหรานก็เข้ามาหยิบรูปถ่ายบนพื้นขึ้นมา จากนั้นก็เหลือบมองไปที่หลินเยว่เยว่อย่างเย็นชา "รูปน่ะถ่ายได้ดี แต่น่าเสียดายอย่างเดียวว่า ไม่ได้ถ่ายเห็นหน้าของเขาด้วยน่ะสิ"หน้าตาของชายหนุ่มเมื่อวานนี้ ไม่แพ้ดาราหนุ่มเหล่านั้นเลยจริงๆหลินเยว่เยว่รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เธอรู้ว่าซูหรานจะต้องสงสัยเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนอย่างแน่นอนในขณะที่เธอกำลังจะอธิบาย ซูหรานกลับมองไปที่ซูอินเสียนี่ซูอินเต็มไปด้วยความไร้เดียงสา อ่อนโยนและไร้พิษภัยราวกับดอกไม้สีขาวเล็กๆตลอดเวลา แต่ในใจกลับมีแต่ความเกลียดชังอย่างเต็มเปี่ยมเธอคิดไม่ถึงเลยว่า ขนาดจับได้ว่าซูหรานได้ไปยั่วยวนและพัวพันกับผู้ชายแบบนั้นแล้ว แต่ลู่ซิวหนิงกับไม่ยอมถอนการหมั้นหมายแต่อย่างใดเธอไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ และกำลังคิดที่จะอาศัยโอกาสนี้ให้พ่อไล่ซูหรานออกจากวิลล่าไป แต่ซูหรานกลับกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นมา และพูดคำที่เสียดแทงหัวใจของซูอินอย่างจังขึ้นมาว่า"คืนพรุ่งนี้จะเป็นงาน
รอยยิ้มที่เยาะเย้ยของฟู่จิ้นหานแข็งค้างอยู่บนใบหน้า และแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองหลังจากเวลาผ่านไปนานราวกับหนึ่งศตวรรษ ฟู่จิ้นหานก็ค่อยๆ เอ่ยขึ้นมาว่า "คุณ...พูดว่าอะไรนะ พูดอีกครั้งซิ!"ซูหรานกะพริบตาปริบๆ และพูดด้วยความจริงใจว่า "เราแต่งงานกันเถอะ!"เธอสามารถจ่ายได้!เธอคิดทบทวนดีแล้ว เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น วิธีการที่ดีที่สุดก็คือการแลกเปลี่ยนกัน ไม่ต้องมีใจ ไม่ต้องเกี่ยวข้องอะไรกันทั้งนั้น เธอจ่ายเงิน เขารับเงิน และผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้ อาชีพของเขาพิเศษ และเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!หลังจากที่ฟู่จิ้นหานสามารถย่อยเรื่องราวได้ ดวงตาของเขาก็มีความรังเกียจและไม่แยแสเพิ่มเข้ามาเขาเข้าใจเจตนาของเธอแล้ว!เหอะ……แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่รู้จักตัวตนของเขา แต่เธอก็คงเห็นเขาที่มีเงินมากมายอย่างนั้นน่ะสิดังนั้นเธอจึงกลับไปคิดทบทวน และก็มาหาเขาอีกครั้ง เพื่อต้องการที่จะปีนป่ายสามีที่ร่ำรวย? หรือแค่ต้องการเงินสักก้อน?เมื่อคิดถึงรอยแดงบนผ้าปูที่นอนในตอนเช้า ร่องรอยความรู้สึกผิดที่ซ่อนอยู่ในใจของฟู่จิ้นหานก็หายไปทันทีเพราะท้ายที่สุดแล้ว เมื่อคืนวานเขาได้ตัวของเธอ และเขาก