"โอเค งั้นพรุ่งนี้ฉันจะไปพบลุงสามก็แล้วกัน ผู้ใหญ่น่ะ ต้องเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่อยู่แล้ว คุณวางใจได้ ฉันจะทำให้ดีที่สุด"…หลังจากที่ลู่ซิวหนิงจากไปแล้ว ซูหรานก็เข้ามาหยิบรูปถ่ายบนพื้นขึ้นมา จากนั้นก็เหลือบมองไปที่หลินเยว่เยว่อย่างเย็นชา "รูปน่ะถ่ายได้ดี แต่น่าเสียดายอย่างเดียวว่า ไม่ได้ถ่ายเห็นหน้าของเขาด้วยน่ะสิ"หน้าตาของชายหนุ่มเมื่อวานนี้ ไม่แพ้ดาราหนุ่มเหล่านั้นเลยจริงๆหลินเยว่เยว่รู้สึกประหม่าเล็กน้อย เธอรู้ว่าซูหรานจะต้องสงสัยเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนอย่างแน่นอนในขณะที่เธอกำลังจะอธิบาย ซูหรานกลับมองไปที่ซูอินเสียนี่ซูอินเต็มไปด้วยความไร้เดียงสา อ่อนโยนและไร้พิษภัยราวกับดอกไม้สีขาวเล็กๆตลอดเวลา แต่ในใจกลับมีแต่ความเกลียดชังอย่างเต็มเปี่ยมเธอคิดไม่ถึงเลยว่า ขนาดจับได้ว่าซูหรานได้ไปยั่วยวนและพัวพันกับผู้ชายแบบนั้นแล้ว แต่ลู่ซิวหนิงกับไม่ยอมถอนการหมั้นหมายแต่อย่างใดเธอไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้ และกำลังคิดที่จะอาศัยโอกาสนี้ให้พ่อไล่ซูหรานออกจากวิลล่าไป แต่ซูหรานกลับกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากขึ้นมา และพูดคำที่เสียดแทงหัวใจของซูอินอย่างจังขึ้นมาว่า"คืนพรุ่งนี้จะเป็นงาน
รอยยิ้มที่เยาะเย้ยของฟู่จิ้นหานแข็งค้างอยู่บนใบหน้า และแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองหลังจากเวลาผ่านไปนานราวกับหนึ่งศตวรรษ ฟู่จิ้นหานก็ค่อยๆ เอ่ยขึ้นมาว่า "คุณ...พูดว่าอะไรนะ พูดอีกครั้งซิ!"ซูหรานกะพริบตาปริบๆ และพูดด้วยความจริงใจว่า "เราแต่งงานกันเถอะ!"เธอสามารถจ่ายได้!เธอคิดทบทวนดีแล้ว เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น วิธีการที่ดีที่สุดก็คือการแลกเปลี่ยนกัน ไม่ต้องมีใจ ไม่ต้องเกี่ยวข้องอะไรกันทั้งนั้น เธอจ่ายเงิน เขารับเงิน และผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้านี้ อาชีพของเขาพิเศษ และเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด!หลังจากที่ฟู่จิ้นหานสามารถย่อยเรื่องราวได้ ดวงตาของเขาก็มีความรังเกียจและไม่แยแสเพิ่มเข้ามาเขาเข้าใจเจตนาของเธอแล้ว!เหอะ……แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่รู้จักตัวตนของเขา แต่เธอก็คงเห็นเขาที่มีเงินมากมายอย่างนั้นน่ะสิดังนั้นเธอจึงกลับไปคิดทบทวน และก็มาหาเขาอีกครั้ง เพื่อต้องการที่จะปีนป่ายสามีที่ร่ำรวย? หรือแค่ต้องการเงินสักก้อน?เมื่อคิดถึงรอยแดงบนผ้าปูที่นอนในตอนเช้า ร่องรอยความรู้สึกผิดที่ซ่อนอยู่ในใจของฟู่จิ้นหานก็หายไปทันทีเพราะท้ายที่สุดแล้ว เมื่อคืนวานเขาได้ตัวของเธอ และเขาก
หนึ่งชั่วโมงต่อมา ด้านนอกที่ว่าการอำเภอฟู่จิ้นหานถือทะเบียนสมรสที่เพิ่งจะออกมาใหม่สดๆร้อนๆ ด้วยแววตาที่หนักอึ้งส่วนซูหรานกลับจูบทะเบียนสมรสอย่างตื่นเต้น และเริ่มที่จะตั้งหน้าตั้งตารองานแซยิดของตระกูลลู่ในวันพรุ่งนี้ โดยตั้งใจจะทำลายแผนการที่ลู่ซิวหนิงได้คิดเอาไว้จู่ๆ สายตาของเธอก็ทอดไปยังตัวของ "สามีตัวพ่อ" ที่อยู่ข้างๆด้วยรูปร่างและหน้าตาแบบนี้ของ "สามีตัวพ่อ" มันเพียงพอแล้วที่จะปัดลู่ซิวหนิงให้กระเด็นออกไป พรุ่งนี้เมื่อเขาไปปรากฏตัวในงานแซยิดของตระกูลลู่ มันคงเป็นการตอกหน้าลู่ซิวหนิงจนเจ็บอย่างแน่นอน!ยิ่งซูหรานคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น "คือว่า... พรุ่งนี้คุณว่างไปงานเลี้ยงกับฉันหรือเปล่า..."ฟู่จิ้นหานกำลังแยกแยะความจริงที่ว่าเขา "แต่งงาน" แล้ว จึงปฏิเสธโดยไม่ได้คิดว่า "ไม่ว่าง!""..."ซูหรานรู้สึกผิดหวังในใจขึ้นมาเล็กน้อยแต่ไม่นานเธอก็สามารถเข้าใจได้งานเลี้ยงแซยิดของตระกูลลู่ในวันพรุ่งนี้ ลุงสามฟู่ก็จะเข้ามาร่วมด้วย ซึ่งมันจะเป็นงานใหญ่อย่างแน่นอนและงานที่ใหญ่ขนาดนี้ เขาจะต้องหวาดกลัวเป็นแน่!ก่อนที่พวกเขาจะแยกทางกัน ซูหรานก็ได้กำช
ทันทีที่ซูหรานกลับมาถึงวิลล่าจิ่งหยวน เธอก็ถูกล็อกไว้ที่นอกประตูใหญ่"มันยังมีหน้ากลับมาอีกเหรอ ซุนฉิน คุณรีบไล่ตะเพิดมันออกไปเดี๋ยวนี้!" เสียงตะคอกของซูจี้ไห่ดังออกมาจากด้านในของประตู"จี้ไห่ คุณอย่าโกรธไปเลยนะ เดี๋ยวจะเป็นผลเสียต่อสุขภาพเอาได้…""คุณพ่อคะ ให้พี่สาวเข้ามาเถอะค่ะ การที่พี่สาวได้ทำเรื่องทรยศต่อคุณชายลู่นั้น อาจจะเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบก็ได้นะคะ ผู้ชายที่อยู่ในสถานที่แบบเย่หลินบาร์นั้นต่างก็ทำ...อาชีพแบบนั้นอยู่แล้วนะคะ เรื่องแบบนี้ พี่สาวให้เงินไป คนคนนั้นก็คงไม่ไปป่าวประกาศเรื่องไปทั่วหรอกนะคะ…"ในห้องนั่งเล่น ดูเผินๆแล้ว ซุนฉินและซูอินเหมือนจะออกหน้ามาพูดแทนซูหราน แต่ทุกคำกลับเหมือนราดน้ำมันลงบนเปลวไฟอย่างไงอย่างงั้นทันใดนั้น คำด่าทอของซูจี้ไห่ก็ยิ่งรุนแรงมากยิ่งขึ้น"มันไม่รักดี! คนอย่างซูจี้ไห่ไม่มีที่สำหรับลูกสาวที่ไร้ยางอายแบบมันอยู่หรอกนะ! ต่อไปอย่าให้มันก้าวเข้ามาเหยียบบ้านหลังนี้ได้อีก จะได้ไม่ต้องเอากาลกิณีมาแปดเปื้อนบ้าน อินอิน ลูกจิตใจดีและไร้เดียงสา อย่างได้เอามันเป็นเยี่ยงอย่างเด็ดขาด"ซูหรานอดไม่ได้ที่จะจุกในหัวใจ เธออดกลั้นเอาไว้จนรู้สึกเจ็บเธอรู้
ซูหรานที่เดิมทีตะโกน "เอาเงินคืนมา" อยู่ในใจ เมื่อได้รับโลเคชั่นที่ "สามีตัวพ่อ" ส่งมาให้แล้วนั้น จู่ๆ ความโกรธเกรี้ยวนั้นก็หายไปทันที"ถือว่าเขายังพอมีมโนธรรมในใจอยู่บ้าง!"ซูหรานไม่เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวและรีบไปที่โรงแรมทันทีเมื่อมาถึงด้านนอกของโรงแรม รอยยิ้มบนใบหน้าของซูหรานก็แข็งค้างทันทีสามีตัวพ่อได้พักอยู่ในโรงแรมห้าดาวอันดับสองในเมืองไห่เฉิง ห้องพักราคาหลายหมื่นต่อคืน เงินจำนวน 33,000 บาท เขาจะพักอยู่ที่ได้นานแค่ไหน?ซูหรานกุมหน้าอกของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว : ช่างเสียดายเสียจริงๆ!เมื่อเธอเดินตามหมายเลขของห้องที่เขาให้เอาไว้ ในที่สุดเธอก็มาถึงห้องสวีทสุดหรูของโรงแรม หัวใจของซูหรานแทบจะกระอักเลือด เธอสงสัยเหลือเกินว่า ด้วยเงินจำนวนน้อยนิดนี้เธอจะจ่ายเงินค่าห้องเพียงแค่คืนหนึ่งได้หรือไม่แล้ว! ! !ซูหรานหายใจเข้าลึกๆ และรู้สึกว่าจำเป็นต้องพูดอะไรกับ "สามี" คนนี้ดีๆสักหน่อยแล้ว!ประตูห้องถูกเปิดแง้มเอาไว้ ซูหรานผลักเปิดประตูและเดินเข้าไป แต่กลับไม่เห็นคนที่อยู่ด้านใน มีเพียงเสียงน้ำไหลที่ดังแว่วมาจากห้องน้ำเท่านั้นเขากำลังอาบน้ำอยู่!ซูหรานมองหาโซฟาแล้วนั่งลง โดยที่มือ
คฤหาสน์ตระกูลลู่ พื้นที่วิลล่าเขตเชิงเขาในเมืองไห่เฉิง เหล่าบรรดาแขกเหรื่อต่างทยอยกันมาถึงซูอินตั้งใจมาที่นี่ตั้งแต่เนิ่นๆ แล้วในห้องของลู่ซิวหนิงบนชั้นสอง หลังจากที่ทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนกัน ซูอินก็นอนบนตัวของลู่ซิวหนิง และคิดที่จะเกลี้ยกล่อมเขาต่อไปลู่ซิวหนิงจับมือเธอเอาไว้ "ลุงสามฟู่น่าจะมาถึงแล้วนะ คุณย่าให้ผมไปต้อนรับด้วยตัวเอง โอกาสที่หายากขนาดนี้ ผมจะพลาดไม่ได้นะ"ซูอินหางตาตกอย่างสิ้นหวัง ท่าทางที่บอบบางและน้อยเนื้อต่ำใจแบบนั้นของเธอ มันทำให้ลู่ซิวหนิงลำบากใจเป็นอย่างมากแต่เมื่อนึกถึงงานสำคัญในวันนี้ ลู่ซิวหนิงก็ช่วยสวมชุดในซูอินด้วยตัวเองชุดราตรีสีขาวบนตัวของเธอ ราวกับเจ้าหญิงที่บอบบางและไร้เดียงสาอย่างไม่มีที่ติ และก็ด้วยความไร้เดียงสานี้เอง ที่ทำให้เมื่อครู่ที่ผ่านมาเขาไม่สามารถยับยั้งชั่งใจเอาไว้ได้"ผมไม่เคยเห็นคุณสวมชุดนี้มาก่อนเลยนะ มันสวยมาก และการออกแบบก็ไม่เลวเลย!"ลู่ซิวหนิงถามออกมาอย่างสบายๆ แต่ดวงตาของซูอินกลับมีความประหม่าแวบเข้ามา จากนั้นก็แสร้งทำเป็นไร้เดียงสา พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า "คุณก็รู้ว่าฉันไม่ชอบของที่หรูหรา แต่วันนี้เป็นงานเลี้ยงแซย
และในเวลานี้ สีหน้าของเหล่าบรรดาคุณหนูนั้นก็เปลี่ยนไปทันทีแต่ซูหรานกลับกระตุกรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา เดินเข้าไปจัดชุดราตรีที่ดูจะใหญ่กว่าตัวให้กับซูอิน จากนั้นก็พูดด้วยน้ำเสียงที่สบายๆว่า"ชุดของ K&K ทั้งหมดทำตามไซซ์ของผู้ซื้อ อินอิน ขนาดไซซ์ของเราต่างกันนะ เธอชอบชุดนี้ทำไมไม่บอกฉันล่ะ ฉันจะได้ส่งคืนให้พวกเขาแก้ไขให้ ใส่แบบนี้มันไม่ค่อยจะพอดีตัวเท่าไหร่เลยนะ"จากนั้นเหล่าบรรดาคุณหนูถึงได้สังเกตเห็นว่า ชุดราตรีของซูอินไม่ค่อยเหมาะกับตัวสักเท่าไหร่พวกเธอลืมไปทันทีว่าซูอินดูน่าสงสารแค่ไหน และดวงตาที่มองมานั้นก็เต็มไปด้วยความดูแคลนอย่างเห็นได้ชัด"ที่แท้ก็ไม่ใช่ชุดของเธอเหรอ? เธอคงไม่ได้ขโมยชุดของพี่สาวเธอมาหรอกนะ ดูเหมือนว่าจะไซซ์เดียวกับคุณหนูใหญ่ซูเลยนะ""คิดไม่ถึงเลยว่า คุณหนูรองซูจะความฟุ้งเฟ้อได้ขนาดนี้ ได้ยินมาว่าเธอเป็นลูกติดที่แม่เลี้ยงลากมาด้วยใช่ไหม คนแบบนี้จิตใจร้ายกาจกว่าลูกนอกสมรสเสียอีกนะ!"ลูกติด...ลูกนอกสมรส...ซูอินไม่สามารถปั้นหน้าได้อีกต่อไป โดยมือที่กำหมัดเอาไว้นั่นก็สั่นตามไปด้วยแต่เธอก็ต้องอดทนอดกลั้นเอาไว้ หลังจากที่เหล่าบรรดาพวกคุณหนูได้เดินออกไปแล้วนั้น
ซูหรานมองไปรอบๆ และเห็นแผ่นหลังของชายร่างสูงผ่านม่านห้องน้ำชาแผ่นหลังแบบนั้น ดูเหมือนว่าเธอจะเคยเห็นที่ไหนมาก่อนในขณะที่ซูหรานกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ลู่ซิวหนิงกลับเดินเข้ามาหาเธอ และบังสายตาของเธอเอาไว้ "หรานหราน เร็วเข้าสิ ผมจะพาคุณไปแนะนำตัวกับคุณลุงสามนะ"ลู่ซิวหนิงคิดที่จะดึงมือของซูหราน แต่ซูหรานกลับหลบเลี่ยงด้วยความรังเกียจมีร่องรอยของความไม่พอใจแวบเข้ามาในดวงตาของลู่ซิวหนิง แต่เมื่อคิดถึงลุงสามฟู่ เขาก็ทำได้เพียงระงับอารมณ์ไว้เท่านั้น"ซูหราน สำหรับผม สำหรับตระกูลลู่ล้วนแต่เป็นโอกาสที่ดีในวันนี้ ตระกูลฟู่เป็นใหญ่หนึ่งในสามของเมืองจิงเฉิง และลุงสามก็เป็นผู้กุมอำนาจคนใหม่แบบนี้อีก ขอแค่ลุงสามยอมมาเป็นสักขีพยานในการแต่งงานของพวกเรา ประกอบกับซิงหลานจิวเวลรี่ที่คอยช่วยหนุนอยู่ ตำแหน่งทายาทของตระกูลลู่ก็จะตกมาเป็นของผมอย่างสมบูรณ์แล้วนะ!"แม้ว่าลู่ซิวหนิงจะเป็นหลานชายคนเดียวของตระกูลลู่ แต่ในตอนนี้ลู่ซิงหวาพ่อของเขาได้ควบคุมธุรกิจส่วนใหญ่ของตระกูลลู่อยู่ลู่ซิงหวามีลูกชายนอกสมรสอยู่ข้างนอก ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ลู่ซิงหวาได้เลื่อนตำแหน่งลูกชายนอกสมรสคนนั้น ซึ่งเป็นภัยคุกคามร
คิดจะใช้มุกนี้อีกแล้วเหรอ?ตีเธอหรือด่าเธองั้นเหรอ?ในเมื่อเธอขอมาแบบนี้ เช่นนั้นเธอก็จะสนองความต้องการให้เธอได้สมใจเอง!“เธอ......” มานี่ซูหรานยังพูดไม่ทันจบ ฟู่จิ้นหานก็ได้ส่งสัญญาณให้ฉินฟั่งเสียก่อนเรื่องทำร้ายคนแบบนี้ ทำไมต้องให้ซูหรานเป็นคนลงมือด้วยตัวกันล่ะ?ฉินฟั่งก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาอันรวดเร็วนั้น เขาก็ได้ตบหน้าซูอินไปหนึ่งทีเสียงเพี๊ยะดังขึ้น ไม่มีความปรานีใด ๆ ซูอินเดินเซจนแทบล้ม ยากที่จะทรงตัวเอาไว้ได้ ในหัวขาวโพลนไปหมด เหลือเพียงเสียงหึ่ง ๆ เท่านั้นใครกัน......ที่กล้าทำร้ายเธอได้ถึงขนาดนี้? !ทันทีที่ซูอินได้สติกลับมา เธอจึงมองไปที่ฉินฟั่งด้วยความโกรธฉินฟั่งได้รับการฝึกฝนมา เขาได้ฝึกฝนร่างกายจนแข็งแกร่งที่บริษัทชิงอวิ๋น แถมยังได้รับอิทธิพลจากฟูจิ้นหานที่มีความเด็ดขาดในการต่อสู้อีกด้วย เพียงแค่สายตาเดียว ความกดดันของซูอินก็ถูกลดทอนลงไปทันทีแต่จะให้ซูอินยอมได้อย่างไร?เธอเป็นถึงหลานสาวแท้ ๆ ของตระกูลเย่ ฉินฟั่งคนนี้......ก็เป็นแค่สุนัขรับใช้ข้างกายฟู่จิ้นหานเท่านั้นต่อให้การตบเธอจะเป็นความต้องการของฟู่จิ้นหาน แต่มีคนมากมายอยู่ด้วยขนาดนี้ ห
ไม่จำเป็นต้องแก้ไขพินัยกรรมงั้นเหรอ?ซูอินดีใจมาก รู้สึกเหมือนได้รับความมั่นใจมากขึ้นแน่นอนว่าขอแค่เธอยังเป็นลูกสาวของฉินเหยียนอยู่ คุณท่านเย่ก็จะเห็นแก่หน้าฉินเหยียน และยอมรับทุกอย่างที่เป็นเธอครั้งนี้ ไม่ว่าคุณท่านเย่จะรอดมาด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่ไม่ว่ายังไงพินัยกรรมของคุณท่าน เมื่อกี้ทุกคนต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนกันหมดแล้วคุณท่านเย่ได้มอบทุกอย่างของตระกูลเย่ให้กับเธอ แม้ว่าวันนี้เธอจะยังไม่ได้รับช่วงต่อจากตระกูลเย่ แต่เธอก็ยังเป็นผู้สืบทอดเพียงคนเดียวอยู่ส่วนคนพวกนี้......ซูอินรู้สึกไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่เมื่อนึกถึงวิดีโอเมื่อกี้แล้ว ซูอินจึงหันไปมองซูหรานที่อยู่ข้าง ๆ คุณท่านเย่ทันทีในตอนนี้ เธอไม่มีเวลามามัวคิดว่าคลิปวิดีโอนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ คือการใช้ประโยชน์จากอำนาจเสียงของคุณท่าน เพื่อช่วยลบข้อครหาและปฏิเสธว่าคนในคลิปไม่ใช่เธอน้ำสกปรกนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ต้องสาดไปที่ซูหรานให้ได้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ซูอินก็ขมวดคิ้วทันที “หนูไม่สนใจของนอกกายพวกนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าหากแม่ของหนูที่อยู่บนสวรรค์รู้ว่าหนูถูกใส่ร้ายด้วยคลิปวิดีโอนั้น จนทำ
น้ำเสียงนั้นดูทุ้มต่ำ แต่ก็มีความโกรธที่ไม่สามารถปิดบังเอาไว้ได้ปนอยู่ซูอินเงียบและไม่มีการตอบสนองอยู่นาน ส่วนคนอื่น ๆ ที่อยู่ตรงนั้น ก็กลับมีสีหน้าที่ดูต่างกันออกไปพวกเขาเพิ่งจะได้ยินอะไรกันแน่?เย่ซินกลืนน้ำลายลงคออึกหนึ่ง ก่อนจะกอดแขนตัวเองแน่น ราวกับพยายามขับไล่ความหนาวของเมื่อครู่นี้ที่แผ่ซ่านเข้ามาในร่างกายออกไปเธอหูฝาดไปรึเปล่านะ?เสียงนั้นน่ะ คือเสียงของคุณท่านจริง ๆ!แต่เห็น ๆ อยู่ว่าคุณท่านเสียชีวิตไปแล้ว แล้วร่างก็กำลังนอนอยู่ในโลงแก้วอีกด้วย จะมีเสียงออกมาได้อย่างไร?แต่เมื่อนึกถึงคำว่า “วิญญาณ” ขึ้นมา เย่ซินก็กลืนน้ำลายลงคอด้วยความตื่นตัวและเสียงที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ก็กลับยิ่งทำให้เย่ซือเหยียนมั่นใจในข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ได้ และเข้าใจมากยิ่งขึ้นว่าการแสดงในวันนี้มีซูอินที่เป็นเป้าหมาย!เย่ซือเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอสังเกตเห็นว่าทั้งเย่ถิงเซินและหยางซู พวกเขาสองคนไม่ได้มีปฏิกิริยาใด ๆ มากนักต่อเสียงของคุณปู่ในตอนนั้นเธอก็รู้ได้ในทันที ว่าทั้งสองคนเองก็มีส่วนร่วมในแผนการนี้ด้วยเช่นกันส่วนซูอิน......ตอนนี้ ในหัวของซูอินมันขาวโพลนไปหมดเธอเ
หน้าตาที่ดูไร้เดียงสาและอ่อนแอของซูอินแข็งทื่อทันทีชั่วขณะหนึ่ง เหมือนว่าหน้ากากนั้นของเธอจะถูกเจาะจนทะลุ สีหน้าเธอดูไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่ “พี่ซู พี่หมายความว่ายังไง?”“ฮึ หมายความว่ายังไงงั้นเหรอ? น้องอินอิน เธอคงไม่คิดว่าทุกคนจะโง่กันหมดหรอกใช่ไหม? ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเจอเธอ ฉันก็เดาได้แล้ว ว่าเธอเป็นคนยังไง ต่อหน้าก็แสร้งทำตัวไร้เดียงสาและอ่อนแอ แต่ในความเป็นจริง ใจกลับดำมืดเต็มไปด้วยแผนการ คุณสนุกกับการใช้หน้ากากที่เธอสร้างขึ้นมาหลอกลวงทุกคน ฉันก็เลยเล่นตามน้ำกับเธอไป แกล้งทำเป็นเชื่อในความดีและความไร้เดียงสาของเธอ”เสียงของหยางซูดังกึกก้องทั่วทั้งศาลาไว้ทุกข์ซูอินฟังแล้วก็รู้สึกบาดหูเป็นพิเศษในตอนนี้ ใบหน้าที่เคยแสดงความไร้เดียงสาของเธอก็เริ่มมีความโกรธปรากฏขึ้นมานิดหน่อยที่อยางซูจะบอกก็คือ ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อเธอ มันเป็นเพียงแค่การแสดงอย่างนั้นน่ะเหรอ?แล้วที่เมื่อวานเขารับปากเธอว่าจะใช้เส้นสายเรียกทนายอู๋มาล่ะ มันเพื่ออะไรกัน?มีคนอื่นอยู่ด้วย ซูอินจึงไม่สะดวกที่จะถามออกมาแต่เมื่อเธอจ้องไปที่ตาของหยางซู กลับทำให้หยางซูเข้าใจในทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไร และคิดจะ
ฟู่จิ้นหานก้มหน้าสบตากับซูหรานแววตาของเธอดูมั่นคง มือที่กำเสื้อตรงหน้าอกของเขาก็ยิ่งบีบแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ฟู่จิ้นหานรู้สึกกังวลในใจไม่หาย แต่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่สามารถขัดขืนซูหรานได้ฟู่จิ้นหานวางเธอลง แต่แขนของเขายังคงโอบเอวเธอเอาไว้อยู่ ท่าทางที่เขาปกป้องเธอนี้ ทำให้ผู้คนรอบข้างเกิดความคิดที่แตกต่างกันออกไปคนที่ตกใจและประหลาดใจที่สุด ก็คือเย่ซินฟู่จิ้นหาน......ผู้นำคนใหม่ของฟู่ซือกรุ๊ปคนนี้ เย่ซินเคยเห็นมาก่อนเขาจัดการกับฟู่ซือกรุ๊ปด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยม ซึ่งเป็นที่พูดถึงกันในจิงเฉิง แค่เธอได้ยินก็รู้สึกขนลุกทุกคนต่างก็พูดกันว่าฟู่จิ้นหานเป็นคนเย็นชาไร้ความรู้สึก แต่ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้ สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แววตาของเขาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ บ้างก็เหลือบมองไปยังอีกด้าน แต่แววตากลับเปลี่ยนเป็นเฉียบขาดในทันทีท่าทีที่ฟู่จิ้นหานปฏิบัติต่อผู้หญิงคนนี้พิเศษมากจริง ๆเย่ซินอดไม่ได้ที่จะมองไปยังคนที่อยู่ข้าง ๆ ฟู่จิ้นหาน และนึกถึงชื่อที่พวกเขาเพิ่งจะเรียกเธอขึ้นมาเมื่อกี้หรานหราน......ซูหราน......เธอคือหลานสาวที่คุณท่านรับอุปการะมา
ทุกคนต่างก็ตกตะลึงไปชั่วขณะเสียงของผู้หญิงที่ดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ ได้รับการปรับแต่งมาอย่างละเอียดถึงจะฟังไม่ชัดเจนว่าเป็นของใคร แต่ก็กลับฟังออกว่าบรรยากาศค่อนข้างจะเข้มข้นภายใต้เสียงร้องของหญิงสาว กระทั่งการพูดด้วยคำพูดที่ดูเปิดเผยต่าง ๆ ทำให้คนที่อยู่ ณ ตรงนั้นแค่ได้ยิน สีหน้าของพวกเขาก็เริ่มเปลี่ยนไปบ้างแล้วซูอินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย และแอบบ่นลินเยว่เยว่ที่ทำการแปลงเสียง แต่ยังไงก็ช่างเถอะ ต่อให้จะฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงของซูหราน แต่ภาพที่ทุกคนเห็นก็เป็นซูหราน ยังไงก็มีผลลัพธ์เดียวกัน!ซูอินเหลือบมองไปที่เย่ถิงเซินเธออยากเห็นมากที่สุด ก็คือปฏิกิริยาของเย่ถิงเซินหลังจากที่เขาเห็นว่าคนในคลิปคือซูหราน แต่เย่ถิงเซินเพียงแค่ขมวดคิ้ว และมีสีหน้าที่ดูไม่พอใจเท่านั้น เขากลับไม่หยิบโทรศัพท์ออกมาสักทีดูเหมือนว่าเย่ซินจะตกใจกับภาพที่เธอเห็นมาก เธอจ้องมองที่หน้าจอโทรศัพท์อย่างงงงวยภายในห้องไว้ทุกข์ เสียงของหญิงสาวยังคงดังกึกก้องอยู่ในบรรยากาศที่แปลกประหลาด ก็มีคนที่สองที่หยิบโทรศัพท์ออกมา และเปิดข้อความที่เพิ่งได้รับเมื่อสักครู่นี้อ่า......เสียงที่เหมือนกับก่อนหน้านี้ก็ดัง
“พวกเขาจะทำอะไร?”ในหัวเย่ซือเหยียนยังคงคิดไม่ตก ไม่สามารถคาดเดาภาพรวมของเรื่องราวได้เลยแต่เธอก็พอจะเข้าใจอยู่บ้าง: หากคุณท่านยังไม่ตายจริง ๆ เช่นนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้มันก็คือกับดักและกับดักนี้ ถูกจัดเตรียมเอาไว้เพื่อใครอย่างนั้นเหรอ?เย่ซิน? ตัวเธอ? หรือว่า......ซูอิน?เย่ซือเหยียนรู้สึกโชคดีที่เธอค้นพบเรื่องนี้ได้ก่อน ไม่เช่นนั้น เธอก็อาจจะตกหลุมพรางไปด้วยส่วนซูอิน......ความเกลียดชังสะสมอยู่ในดวงตาของเย่ซือเหยียนไม่ว่ากับดักนี้จะถูกจัดเตรียมเอาไว้สำหรับใครก็ตาม วันนี้ก็ยังถือว่าเป็นโอกาสที่ดีในตอนนั้นแทบจะในทันที เย่ซือเหยียนโทรหาสายสายหนึ่ง และสั่งการกับคนที่อยู่ปลายสายหนึ่งประโยค หลังจากวางสาย ในใจเย่ซือเหยียนก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป......ในขณะเดียวกัน ณ ศาลาไว้ทุกข์ ซูอินยังคงเต็มไปด้วยความคาดหวังกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นอาการเป็นลมของเย่ซือเหยียนทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมากรอจนกระทั่งพ่อบ้านจัดแจงให้คนพาเย่ซือเหยียนออกไป ซูอินก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ทนายอู๋ แต่สุดท้ายเธอก็รู้สึกกลัวว่าจะมีคนเห็นความลนลานของเธอ เธอจึงไม่กล้าพู
ดูเหมือนว่า ผู้ที่อยู่ในที่นั้นนอกจากท่านท่านเย่แล้ว ก็มีเพียงเย่ถิงเซินเท่านั้นที่สามารถตัดสินใจได้การกระทำนี้ ทำให้ซูอินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยต้องทำความเข้าใจก่อนว่า เธอคือผู้สืบทอดที่ถูกต้องตามกฎหมายของตระกูลเย่ และนอกจากนี้ ทนายความอู๋คนนี้เองก็เป็นพยานในการทำพินัยกรรมของคุณท่านเย่อีกด้วย เขาก็ควรจะรู้ว่าผู้ที่ได้รับผลประโยชน์จากพินัยกรรมของคุณท่านคือใครเขาควรถามเธอ และให้เธอเป็นผู้ตัดสินใจสิถึงจะถูกเขากลับถือหางให้เย่ถิงเซินเป็นตัวหลักแต่ไม่นาน ซูอินก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก ที่ทนายอู๋คนนี้เป็นคนที่มีตาแต่ไร้แวว รอให้ประกาศพินัยกรรมออกมาก่อน ว่าเธอคือผู้สืบทอดทรัพย์สินของตระกูลเย่ จะทำให้คนเหล่านี้ต้องตื่นตระหนกอีกครั้งแน่นอน“เชิญทนายประกาศได้เลยครับ”คำพูดของเย่ถิงเซินแต่ละคำ ทั้งหนักแน่นและชัดเจนทนายความอู๋เปิดถุงเอกสารที่ปิดผนึกเอาไว้ท่ามกลางสายตาของทุกคน และนำพินัยกรรมที่อยู่ข้างในออกมา“ฉัน เย่ชิงเหอ ทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของฉัน จะถูกสืบทอดโดย......”ทนายความอู๋กำลังอ่านเนื้อหาของพินัยกรรม ทุกคนในศาลาไว้ทุกข์ต่างก็ตั้งใจฟัง และเมื่อถึงจุดนี้ สีหน้าของทุกค
“มันแน่นอนอยู่แล้ว”หยางซูจ้องมองไปที่ซูอิน เขาจะไม่บอกกับเธอ ว่าทนายคนนั้นได้อยู่ที่ไห่เฉิงเรียบร้อยแล้วทันทีที่คุณท่านกลับมาที่ไห่เฉิง ก็ได้ให้ทนายรีบมาที่นี่อย่างลับ ๆและการกระทำของซูอินในคืนนี้ ดูท่าแล้ว คุณท่านเองก็น่าจะมองสถานการณ์ออกตั้งแต่แรกแล้วเมื่อได้รับคำตอบที่แน่นอนจากหยางซู ซูอินก็ยิ่งมีความสุขมากกว่าเดิมเธอไม่กล้าที่จะลำพองตัวมากเกินไป เหมือนว่าเธอจะรู้สึกพอใจมาก จึงถอนหายใจออกมา “การที่สามารถทำตามความปรารถนาของคุณปู่ได้ ก็ถือเป็นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณปู่ได้แล้วล่ะค่ะ”ซูอินลดสายตาลง ให้ดูเหมือนว่าเธอไม่มีความต้องการอะไรเลยจริง ๆแต่หยางซูกลับรู้จักธาตุแท้ของผู้หญิงคนนี้แล้วในที่สุดหยางซูก็ไม่สามารถอดทนต่อความเกลียดชังในใจได้ เขาจึงอ้างว่าตนรู้สึกเหนื่อย และต้องการพักผ่อน จึงขอให้ซูอินออกไปก่อนเมื่อกลับมาถึงห้อง ซูอินก็รีบวางแผนทุกอย่างที่เหลือทันทีเช้าวันถัดมา ทั้งวิลล่าก็เริ่มวุ่นวายตั้งแต่เช้าแล้วเมื่อวานได้มีการกำหนดให้เผาศพวันนี้ก่อนเริ่มการเผาศพ ก็ควรไปสักการะร่างของผู้เสียชีวิตเสียก่อนภายในโลงแก้วคุณท่านนอนอยู่ข้างใน ใบหน้าดูมีชีว