All Chapters of หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี: Chapter 121 - Chapter 130

ซูหรานและเย่ถิงเซินหันกลับไปมองพร้อมกันทันทีที่เห็นว่าใครอยู่ด้านหลัง สีหน้าของทั้งสองก็เปลี่ยนทันทีผู้ที่มาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเย่ซือเหยียนเย่ถิงเซินขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง ในเวลาแบบนี้เขากลับไม่อยากให้เย่ซือเหยียนเข้ามารบกวนแต่ก็น้อยมากที่เย่ซือเหยียนจะเห็นเย่ถิงเซินอยู่กับผู้หญิงคนไหนสักครั้ง และผู้หญิงคนนี้......สายตาของเย่ซือเหยียนค่อย ๆ ไล่ขึ้นไปบนหน้าของซูหรานในตอนที่ซูหรานเห็นเธอ ร่างกายของซูหรานก็แข็งทื่อ ต่อให้เธอจะสวมแว่นกันแดด แต่ซูหรานก็ยังจำเธอได้!เธอคือผู้สนับสนุนคนใหม่ของสามีตัวพ่อของเธอคิดไม่ถึง ว่าจะได้มาเจอเธอที่นี่แล้วสามีตัวพ่อของเธอล่ะ? เขาเองก็มาด้วยเหรอ?ซูหรานกวาดสายตามองไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ตัว พอไม่เห็นเงาของสามีตัวพ่อของเธอ เธอถึงได้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกแต่ครู่ต่อมา เธอถึงได้ค้นพบว่า เธอรู้สึกกลัวเล็กน้อยหากต้องเผชิญหน้ากับพวกเขาในตอนที่ทั้งสองยืนอยู่ด้วยกันอีกครั้งโดยเฉพาะหลังจากเมื่อคืนนี้ เธอเองก็รู้สึกอึดอัดอยู่นิดหน่อยเย่ถิงเซินสังเกตเห็นว่าสีหน้าของซูหรานไม่ค่อยดี เขาจึงถามด้วยความเป็นห่วง “ซูหราน คุณโอเคใช่ไหม?”จากข้อมูลที่เขามี

ชั่วขณะหนึ่ง ทั้งสามต่างก็พยายามฉุดรั้งซูหรานเอาไว้ซูหรานรู้สึกว่าหลินเยว่เยว่และซูอินเป็นเหมือนกับกาวหนังสุนัขวันนี้ที่พิพิธภัณฑ์มีงานนิทรรศการจัดแสดงโบราณวัตถุ เธอไม่อยากที่จะทะเลาะวิวาท กลัวจะทำให้เสียบรรยากาศในขณะที่เธอกำลังจะผลักทั้งสามคนออกไป แล้วเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาลากทั้งสามคนนี้ออกไปอยู่นั้น แต่เธอยังไม่ทันได้เริ่มทำอะไร จู่ ๆ หลินเยว่เยว่ก็สะดุดเท้าของเธอทันที“โอ้ย......”หลินเยว่เยว่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และไม่สามารถประคองตัวเองเอาไว้ได้ในขณะที่ร่างของเธอกำลังจะล้มลง ก็ดูเหมือนว่าเธอจะพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายในการรักษาความมั่นคงของร่างกายเอาไว้ดังนั้นเธอจึงปล่อยมือที่ก่อนหน้านี้คว้าเสื้อผ้าของซูหรานเอาไว้ออก แต่เห็นได้ชัดว่าเมื่อไม่มีจุดศูนย์ถ่วง ร่างกายของเธอก็ยิ่งไม่มั่นคงมากยิ่งขึ้นท่ามกลางความเร็วเหมือนสายฟ้าแลบ หลินเยว่เยว่จึงทำได้เพียงแค่คว้าผมของคนข้าง ๆ เอาไว้“อ๊าก......” ผมของซูอินถูกคว้าเอาไว้ จนทำให้เธอเจ็บหนังศีรษะและแค่เธอคนเดียวก็ไม่สามารถรับน้ำหนักทั้งหมดเอาไว้ได้ในขณะที่หลินเยว่เยว่ล้มลงกับพื้น ซูอินเองก็ร่วงลงไปกระแทกพื้

เย่ซือเหยียนรู้สึกว่านี่มันน่าขันสิ้นดีเธอเป็นถึงลูกสาวของตระกูลเย่แห่งจิงเฉิง นับตั้งแต่คนคนนั้นหายตัวไป เธอจึงกลายเป็นเจ้าหญิงของตระกูลเย่เพียงคนเดียวแล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่มีคนปาเงินใส่หน้าเธอ“คุณจะให้เท่าไหร่?”หลินเยว่เยว่กวาดสายตาขึ้นลง แม้ว่าเธออยากที่จะติดสินบนด้วยเงิน แต่ถ้าให้มากเกินไปก็เท่ากับกัดเนื้อตัวเองเปล่า ๆ “แสนหนึ่ง ขอแค่เธอไม่ต้องเข้าไป แล้วถ้ามีใครถามเธอ เธอก็บอกไปว่า เธอเองก็เห็นเหมือนกันว่าพี่ของฉันถูกผู้หญิงคนนั้นผลักจนต้องล้มลงกับพื้น ยังไงซะแค่ประโยคนี้ประโยคเดียวแล้วได้เงินตั้งหนึ่งแสน ฉันว่าสำหรับเธอมันก็คุ้มเกินพอแล้วนะ”เย่ซือเหยียนยืนฟังอยู่เงียบ ๆ และไม่ได้พูดอะไรพอเห็นว่าเธอไม่ปฏิเสธ หลินเยว่เยว่ก็เข้าใจไปโดยปริยายว่าเธอเห็นด้วยยังไงซะ อยู่ดี ๆ ก็มีเงินหนึ่งแสนร่วงลงมาจากฟ้า ใครมันจะปฏิเสธได้กันล่ะ?“นี่ให้เธอ รอให้จนกว่าเธอจะทำตามแผนที่ฉันเพิ่งพูดไปได้สำเร็จก่อน แล้วเดี๋ยวฉันจะให้เงินหนึ่งแสนกับเธอแน่นอน”หลินเยว่เยว่เขียนเบอร์โทรศัพท์ให้เธอ เธอกลัวว่าถ้าให้เงินไปแล้ว อีกฝ่ายจะไม่ทำตามที่ตกลง เพราะงั้นเธอจึงกะว่าจะให้หลังจบเรื่องหลินเย

ซูหรานเปิดโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ก็พบกับคลิปวิดีโอที่อยู่ในนั้นในวิดีโอ เป็นหลินเยว่เยว่ที่เริ่มเป็นฝ่ายเดินมาขวางทางซูหรานก่อน นอกจากภาพที่ปรากฏในคลิปแล้ว เสียงที่บันทึกได้ก็ชัดเจนมากเช่นกันทันใดนั้นเสียงในโทรศัพท์ก็ดังขึ้น“ม่านหลิน พี่อินอิน รีบเข้ามาช่วยฉันเร็วเข้า ฉันไม่เชื่อหรอก ว่าพวกเราสามคนจะจัดการเธอไม่ได้!”ทันใดนั้น การแสดงออกของหลินเยว่เยว่ก็เปลี่ยนไปทันทีซูหรานรู้ว่าวิดีโอนี้เป็นการบันทึกเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อกี้จากนั้นก็เหลือบมองสามีตัวพ่อของเธอ ฟู่จิ้นหานก็เข้าใจสิ่งที่เธอจะสื่อได้ในทันที เขาเรียกตำรวจสองคนที่อยู่ข้าง ๆ ให้มาดูเนื้อหาในวิดีโอด้วยกันในเวลาเดียวกัน เย่ถิงเซินก็คว้าลู่ซิวหนิง และลากไปทางซูหราน เพื่อให้เขาดูให้ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นในวิดีโอ พวกเธอทั้งสามคนรุมทำร้ายซูหราน ซูหรานก็แค่ป้องกันตัวเท่านั้นแล้วจู่ ๆ หลินเยว่เยว่ก็สะดุดเท้าตัวเอง แต่ก่อนที่เธอจะล้ม เธอก็ไปคว้าซูอินที่อยู่ข้าง ๆ จึงทำให้ทั้งสองคนลงไปกองอยู่กับพื้น......และแล้วความจริงก็ปรากฏลู่ซิวหนิงเองก็ตกตะลึงในทันทีอินอินบอกกับเขาชัดเจนว่าซูหรานเป็นคนผลักเธอ จนทำให้เ

ซูหรานทำได้เพียงยิ้มเบา ๆ และไม่ได้พูดอะไรอีกเหมือนว่าเธอจงใจปฏิบัติต่อผู้คนเหล่านี้ไม่ต่างจากตัวตลก ที่คอยพูดจาหยาบคายใส่เธอตอนนี้ปล่อยให้พูดไปก่อน พอถึงเวลาที่ต้องขอโทษเธอขึ้นมาเมื่อไหร่ จะได้สนุกยิ่งกว่านี้แน่ซุนฉินมองเห็นรอยยิ้มที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของซูหราน ทันใดนั้นก็ทำให้เกิดความกังวลขึ้นมาเล็กน้อยแต่ว่าเธอเองก็รู้ดี ว่าซูจี้ไห่นั้นก็เกลียดซูหรานอยู่เช่นกัน เธอจึงชักจูงให้ซูจี้ไห่เข้ามาช่วยเป็นกองหนุนอีกแรง “จี้ไห่ คุณต้องให้ความเป็นธรรมกับอินอินนะคะ......”ซูจี้ไห่ก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยง แต่ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร เย่ถิงเซินที่มาด้วยกันก็ได้ยืนขวางหน้าเขาต่อให้เขาสวมเสื้อผ้าธรรมดา แต่ก็สง่างามราวกับเจ้าชาย และด้วยบุคลิกที่ดูสูงส่งเช่นนี้ จึงทำให้ซูจี้ไห่รู้สึกขาดความมั่นใจเล็กน้อยซูหรานเดินตรงไปนั่งลงบนโซฟาในวอร์ดด้วยการกระทำนี้ ก็ยิ่งกระตุ้นความโกรธของซูจี้ไห่และซุนฉินขึ้นไปอีก“เหอะ ไม่ทีท่าทีสำนึกผิดเลยแม้แต่น้อย เจ้าหน้าที่ พวกเราไม่ต้องการคำขอโทษแล้วล่ะ พวกเราจะใช้กฎหมายเข้ามาแก้ไขปัญหานี้เอง”ตำรวจหลายคนต่างก็มีท่าทางสับสนเหลือบมองไปยัง