บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี: บทที่ 141 - บทที่ 150

“ก็คุณเป็นคนพูด แล้วให้ผมเป็นคนเขียนเองนี่ ส่วนลายนิ้วมือคุณก็เป็นคนประทับเอง นี่คุณสงสัยว่าผมเป็นคนปลอมสัญญาขึ้นมาเองอยู่งั้นเหรอ?”ขณะที่ฟู่จิ้นหานพูด ดวงตาของเขาก็ดูเศร้าสร้อย “ผมเคยบอกแล้ว ว่ารอให้คุณสร่างเมาก่อน แล้วค่อยคุยเรื่องสัญญากัน แต่คิดไม่ถึงว่าคุณยังจะมาสงสัยในตัวผมอีก ช่างเถอะ ในเมื่อคุณไม่ยอมรับ เช่นนั้นสัญญานี้คุณฉีกทิ้งไปเลยก็ได้ ถึงไม่มีสัญญานี้ ผมก็จะช่วยคุณอยู่ดี......”ฟู่จิ้นหานดึงสัญญากลับมาจากมือของซูหรานใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยความรู้สึกเสียใจราวกับว่าซูหรานทำผิดต่อเขาจริง ๆขณะที่ซูหรานเฝ้าดูอยู่นั้น ในใจก็เกิดความรู้สึกตำหนิตัวเองขึ้นมา ไม่นานเธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเพิ่งจะทำบาปที่ใหญ่มาก ๆ ลงไปเขาแค่อยากจะช่วยเธอ แต่ตัวเธอเองกลับมาสงสัยในตัวเขา......นอกจากนี้ เงินสองพันห้าร้อยล้านที่ต้องเตรียมตามคำขอของซูอิน เธอก็ยังขาดแคลนอยู่จริง ๆ บางทีเรื่องนี้อาจเป็นไปตามที่เขาพูดจริง ๆ ก็ได้ แล้วตัวเองก็คงเป็นคนยืนกรานที่จะทำสัญญานี้ขึ้นมาจริง ๆ พอเห็นว่าฟู่จิ้นหานกำลังจะฉีกสัญญา ซูหรานก็รีบหยุดเขาทันที “เดี๋ยวก่อน......”แววตาของฟู่จิ้นหานส่องประ

คุณท่านเย่บ่นพึมพำ “เย่ เธอสกุลเย่......”แสงแห่งความคาดหวังในดวงตาของคุณท่านเย่ก็เริ่มหรี่ลงทีละนิดไม่ใช่เธอเธอเคยสาบานเอาไว้ ว่าชาตินี้เธอจะเป็นแค่ฉินเหยียนเท่านั้น ต่อให้ฟ้าถล่มดินทลาย เธอก็จะไม่มีวันใช้นามสกุลเดียวกันกับเขาดังนั้น เธอจึงไม่สามารถเป็นเธอไปได้คุณท่านเย่สูดหายใจเข้าลึก โบกมือไล่ความผิดหวังในใจ แล้วมองดูซูหราน “แม่ของหนูอยู่ที่ไหนเหรอ?”ริมฝีปากของซูหรานกระตุก “เธอเสียแล้วค่ะ”คุณท่านเย่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับว่าเขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้เขาเหลือบมองซูหรานด้วยความไม่สบายใจ จากนั้นก็คว้าข้อมือของเธอ แล้วพูดว่า “มา นั่งลงสิ”“ลูกสาวฉันกับแม่ของเธอเกิดวันเดียวกันนี่ นี่ถือว่าเรามีวาสนาต่อกัน ในเมื่อโชคชะตากำหนดให้มาเจอกันแบบนี้ งั้นเราก็ฉลองวันเกิดให้พวกเธอด้วยกันดีไหม? เค้กก็มีแล้วด้วย” คุณท่านเย่เสนอ“ดีค่ะ” ซูหรานเองก็ไม่ปฏิเสธเธอยังอยากจะฉลองวันเกิดให้แม่ของเธออยู่ การที่ได้พบชายชราคนนี้ ก็ถือว่ามีวาสนาต่อกันซูหรานและคุณท่านเย่ช่วยกันแบ่งเค้ก จากนั้นก็จุดเทียนแสงเทียนสะท้อนใบหน้าของคนทั้งสอง ชายชราและหญิงสาวต่างก็จ้องมองไปยังเปลวเทียน ร

“ได้”หลังจากนั้นไม่นาน ซูหรานดูเหมือนว่าจะยอมให้สัญญา จึงได้ตอบรับฟู่จิ้นหานไฟห้องฉุกเฉินยังคงเปิดอยู่หลังจากที่ฟู่จิ้นหานรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว เขาก็โทรหาแพทย์ชื่อดังจากโรงพยาบาลซินเหอหลังจากได้รับการช่วยเหลือ ชายชราก็รู้สึกตัวชายชราถูกย้ายไปยังห้องไอซียู ซูหรานเพิ่งจะจัดการขั้นตอนรับผู้ป่วยของโรงพยาบาลเสร็จ เย่ถิงเซินเองก็ตามตัวเขาจนเจอภายในวอร์ด ฟู่จิ้นหานมองไปยังคุณท่านเย่ที่นอนอยู่บนเตียง มองแค่แววเดียวก็รู้ตัวตนของเขาได้ในทันทีเขาคิดไม่ถึงว่าคุณท่านเย่จะมาที่ไห่เฉิงยิ่งไปกว่านั้น คิดไม่ถึงว่าคนที่ซูหรานพูดถึง คนที่แบ่งเค้กก้อนเดียวกันกับเธอเพื่อฉลองวันเกิดให้ลูกสาวจะเป็นคุณท่านเย่“คุณปู่ครับ......”เย่ถิงเซินรีบพุ่งเข้าประตูไปทันที และเห็นคนที่อยู่บนเตียงตาปิดสนิท เขาก็ร้องเรียกสองสามคำด้วยเสียงต่ำ แต่กลับไม่มีการตอบสนองใด ๆจนกระทั่งเขาแน่ใจว่าเครื่องตรวจวัดชีพจรเป็นปกติดี เขาถึงได้โล่งใจขึ้นมาบ้างจากนั้นเขาก็เห็นว่าฟู่จิ้นหานอยู่ในห้องพักผู้ป่วยด้วย ความประหลาดใจก็ปรากฏในดวงตาของเขา“นายเองเหรอ? นายมาอยู่นี่ได้ไง?”เย่ถิงเซินแทบจะเปิดโหมดป้องกันในทันทีที

“อิจฉาสิ ต้องอิจฉาอยู่แล้ว! นั่นคือตระกูลเย่แห่งเมืองจิงเฉิงเลยนะคะ ไม่ว่าใครจะเป็นผู้โชคดีก็ตาม ต้องมีความสุขมากถึงขั้นนอนไม่หลับเช้าจรดเย็นแน่เลย”แววตาของซูรานเป็นประกาย เมื่อนึกถึงตระกูลเย่ ก็มองเห็นเงินทองมากมายกองอยู่ตรงหน้าแล้วเห็นท่าทางหมกมุ่นแบบนี้ ฟู่จิ้นหานก็กลอกตาใส่อย่างช่วยไม่ได้เขาอยากจะบอกกับเธอ ว่าต่อให้ใครจะเป็นผู้โชคดีก็ตาม เธอก็ไม่จำเป็นต้องไปอิจฉาหรอกเพราะว่าเธอมีได้มากกว่าผู้โชคดีคนนั้นตั้งหลายเท่าเพราะสุดท้าย ฟู่ซือกรุ๊ปก็ร่ำรวยที่สุดในประเทศอยู่แล้ว“คุณอยากไปเหรอครับ?” ฟู่จิ้นหานถามด้วยความไม่มั่นใจ“ก็ต้องไปอยู่แล้วสิคะ ฉันยังอยากไปดูว่าใครคือผู้โชคดีคนนั้นกันแน่!” เธอสัญญากับคุณชายใหญ่เย่ไว้แล้วด้วย จะให้ผิดสัญญาก็คงจะไม่ได้ฟู่จิ้นหานก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเธอจะไป งั้นเขาไม่ไปก็ได้ แบบนี้ก็ไม่ต้องจับได้แล้ว และตามปกติตัวตนของเขาก็คงจะไม่ถูกพบเข้าแล้วล่ะแต่เมื่อเขานึกถึงเรื่องที่เย่ถิงเซินมอบบัตรเชิญให้กับเธอ ทำไมเขากลับรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักนะถ้าให้พูดถึงเย่ถิงเซินกับซูหรานแล้ว ก็ไม่มีอะไรวางใจได้เลย ในโอกาสแบบนี้ เขาคงจะยอมให้เย่ถิงเซินไม่ได้แน่

“ช่วยเหรอ?” นี่คงไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับสาวสวยหรอกนะ?จี้เยี่ยนโจวเอ่ยปากไม่กี่คำเขาก็เดาได้ในทันทีเขารู้จักฟู่จิ้นหานเป็นอย่างดี ผู้ชายคนนี้ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็สามารถจัดการได้หมด แต่ไม่ใช่กับสาวสวยที่ไม่มีวิธีจัดการอยากจะให้เขาช่วยเหรอ? นั่นคงไม่ได้หมายถึง วันนี้ตัวเขาจะได้มีโอกาสโชคดีได้รู้จักสาวน้อยคนสวยหรอกเหรอ?“ได้ได้ได้ เดิมทีคืนนี้ฉันก็ไม่อยากไปที่เอิกเกริกนั่นหรอกนะ แต่เห็นแกหน้านาย ฉันจะไปก็ได้”จี้เยี่ยนโจวรีบตอบตกลงด้วยความกระตือรือร้น......งานเลี้ยงต้อนรับหลานสาวของตระกูลเย่ในครั้งนี้ เย่ถิงเซินจะต้องจัดงานที่วิลล่าบนภูเขาของตระกูลเย่ในเมืองไห่เฉิงอย่างแน่นอนหนึ่งวันก่อนหน้านั้น คุณท่านเย่ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว จากนั้นก็ถูกรับตัวไปที่วิลล่าหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล เย่ซือเหยียนก็เป็นคนที่คอยดูแลคุณท่านเย่อยู่ข้าง ๆ ตลอดในเวลานี้ที่งานเลี้ยงใกล้เข้ามา ระหว่างรอ เย่ซือเหยียนและคุณท่านเย่ก็ได้เลือกชุดที่จะใส่สำหรับงานเลี้ยงที่จะมาถึงเย่ถิงเซินที่อยู่ข้างนอกประตู สายตาจับจ้องไปที่คุณท่านเย่ด้วยความสับสนจากนั้นเขาก็เรียกหมอที่ดูแลอาการป่วยของคุณท่านเ