เสียงต่อยและเสียงเตะมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องของซูจี้ไห่ ใช้เวลานานมากกว่าจะหยุดลงหากไม่ใช่เพราะฟู่จิ้นหานเห็นแก่หน้าซูหราน เขาก็ไม่รังเกียจที่จะจัดการไปอีกสักพักฟู่จิ้นหานโบกมือของเขา“พอแล้ว” ฉินฟั่งสั่งให้บอดี้การ์ดพวกนั้นหยุดจากนั้นเขาก็เดินตามฟู่จิ้นหานออกจากห้องไป“คุณชาย จะจัดการกับเขายังไงครับ?” ฉินฟั่งถามออกไปอย่างระมัดระวังฟู่จิ้นหานยืดแขนเสื้อของเขาออก แล้วยิ้มเบา ๆ “โยนมันทิ้งที่ไหนสักที่ เดี๋ยวก็กลับบ้านได้เองนั้นแหละ แล้วก็......”ฟู่จิ้นหานก็นึกเรื่องเงินสองพันห้าร้อยล้านที่ซูหรานโอนให้ซูจี้ไห่ขึ้นมาได้ บริษัทชิงอวิ๋นมีหลายวิธีที่จะทำให้ซูจี้ไห่คายเงินสองพันห้าร้อยล้านนั่นออกมาได้ แต่ก็ไม่ควรทำให้ซูจี้ไห่รู้ว่าคนที่ทุบตีเขาวันนี้เกี่ยวข้องกับซูหรานฟู่จิ้นหานขมวดคิ้ว และในไม่ช้าเขาก็คิดวิธีออก“ล่อมันโดยใช้ชื่อของคุณชายสามฟู่ ทำให้ซูจี้ไห่เข้าตลาดหุ้นซะ”เงินสองพันห้าร้อยล้านที่เขาแย่งมาจากซูหราน ฟู่จิ้นหานจะทำให้เขาคายออกมาไม่ให้ขาดเลยสักบาทเดียว!ไม่นาน ซูจี้ไห่ก็ถูกยัดใส่กระสอบอีกครั้ง สิบนาทีต่อมา เขาก็ถูกยัดเข้าไปในรถ อีกครึ่งชั่วโมงต่อมา รถก็หยุดอยู่
“ได้”หลังจากนั้นไม่นาน ซูหรานดูเหมือนว่าจะยอมให้สัญญา จึงได้ตอบรับฟู่จิ้นหานไฟห้องฉุกเฉินยังคงเปิดอยู่หลังจากที่ฟู่จิ้นหานรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว เขาก็โทรหาแพทย์ชื่อดังจากโรงพยาบาลซินเหอหลังจากได้รับการช่วยเหลือ ชายชราก็รู้สึกตัวชายชราถูกย้ายไปยังห้องไอซียู ซูหรานเพิ่งจะจัดการขั้นตอนรับผู้ป่วยของโรงพยาบาลเสร็จ เย่ถิงเซินเองก็ตามตัวเขาจนเจอภายในวอร์ด ฟู่จิ้นหานมองไปยังคุณท่านเย่ที่นอนอยู่บนเตียง มองแค่แววเดียวก็รู้ตัวตนของเขาได้ในทันทีเขาคิดไม่ถึงว่าคุณท่านเย่จะมาที่ไห่เฉิงยิ่งไปกว่านั้น คิดไม่ถึงว่าคนที่ซูหรานพูดถึง คนที่แบ่งเค้กก้อนเดียวกันกับเธอเพื่อฉลองวันเกิดให้ลูกสาวจะเป็นคุณท่านเย่“คุณปู่ครับ......”เย่ถิงเซินรีบพุ่งเข้าประตูไปทันที และเห็นคนที่อยู่บนเตียงตาปิดสนิท เขาก็ร้องเรียกสองสามคำด้วยเสียงต่ำ แต่กลับไม่มีการตอบสนองใด ๆจนกระทั่งเขาแน่ใจว่าเครื่องตรวจวัดชีพจรเป็นปกติดี เขาถึงได้โล่งใจขึ้นมาบ้างจากนั้นเขาก็เห็นว่าฟู่จิ้นหานอยู่ในห้องพักผู้ป่วยด้วย ความประหลาดใจก็ปรากฏในดวงตาของเขา“นายเองเหรอ? นายมาอยู่นี่ได้ไง?”เย่ถิงเซินแทบจะเปิดโหมดป้องกันในทันทีที
เย่ถิงเซินและเย่ซือเหยียนต่างก็พากันตกตะลึงทั้งสองคนมองหน้ากัน เย่ซือเหยียนยังไม่เข้าใจสถานการณ์ที่ชัดเจนด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เมื่อกี้เธอกำลังจะบอกกับคุณท่านเย่ ว่าเธอก็คือหลานสาวของเขาเองทันใดนั้นคุณท่านเย่ก็รู้สึกกังวลนิดหน่อย “ทำไมล่ะ? ยังไม่เต็มใจเหรอ? การเป็นหลานสาวของฉัน มันจะเป็นประโยชน์ต่อเธอหลายด้านเลยนะ”คุณท่านเย่ลองโยนข้อเสนอออกไป“ได้ค่ะ หนูจะเป็นหลานสาวของคุณปู่!” เย่ซือเหยียนคิดว่าคุณปู่น่าจะแค่อาการกำเริบ และยังไม่ได้สติกลับมาดีเท่าไหร่จึงทำได้แค่ดำเนินการตามความปรารถนาที่คุณท่านเย่ขอมาก็เท่านั้นเองผู้อาวุโสเย่ดีใจเป็นอย่างมาก เขารีบสั่งการกับเย่ถิงเซินในทันที“ดี ดี อาเซิน เธอไปเตรียมการได้เลย ฉันจะจัดงานเลี้ยงให้ยิ่งใหญ่ ให้ทุกคนได้รับรู้ ว่าฉันหาเธอพบแล้ว”“เธอ” ในที่นี้ทั้งเย่ถิงเซินและเย่ซือเหยียนก็รู้ดีว่าหมายถึงใครฉินเหยียน!ไม่ว่าจะเป็นอาเหยียนในอดีต หรือว่าเย่ซือเหยียนในตอนนี้ พวกเธอต่างก็มีโอกาสเข้ามาในตระกูลเย่ ทั้งหมดนั้นเพียงเพราะพวกเธอต่างก็มีดวงตาที่คล้ายกับฉินเหยียนมากก็เท่านั้นแววตาของคุณท่านเย่ที่มีต่อฉินเหยียน ได้สารภาพทุก
“อิจฉาสิ ต้องอิจฉาอยู่แล้ว! นั่นคือตระกูลเย่แห่งเมืองจิงเฉิงเลยนะคะ ไม่ว่าใครจะเป็นผู้โชคดีก็ตาม ต้องมีความสุขมากถึงขั้นนอนไม่หลับเช้าจรดเย็นแน่เลย”แววตาของซูรานเป็นประกาย เมื่อนึกถึงตระกูลเย่ ก็มองเห็นเงินทองมากมายกองอยู่ตรงหน้าแล้วเห็นท่าทางหมกมุ่นแบบนี้ ฟู่จิ้นหานก็กลอกตาใส่อย่างช่วยไม่ได้เขาอยากจะบอกกับเธอ ว่าต่อให้ใครจะเป็นผู้โชคดีก็ตาม เธอก็ไม่จำเป็นต้องไปอิจฉาหรอกเพราะว่าเธอมีได้มากกว่าผู้โชคดีคนนั้นตั้งหลายเท่าเพราะสุดท้าย ฟู่ซือกรุ๊ปก็ร่ำรวยที่สุดในประเทศอยู่แล้ว“คุณอยากไปเหรอครับ?” ฟู่จิ้นหานถามด้วยความไม่มั่นใจ“ก็ต้องไปอยู่แล้วสิคะ ฉันยังอยากไปดูว่าใครคือผู้โชคดีคนนั้นกันแน่!” เธอสัญญากับคุณชายใหญ่เย่ไว้แล้วด้วย จะให้ผิดสัญญาก็คงจะไม่ได้ฟู่จิ้นหานก็ขมวดคิ้วขึ้นมาเธอจะไป งั้นเขาไม่ไปก็ได้ แบบนี้ก็ไม่ต้องจับได้แล้ว และตามปกติตัวตนของเขาก็คงจะไม่ถูกพบเข้าแล้วล่ะแต่เมื่อเขานึกถึงเรื่องที่เย่ถิงเซินมอบบัตรเชิญให้กับเธอ ทำไมเขากลับรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนักนะถ้าให้พูดถึงเย่ถิงเซินกับซูหรานแล้ว ก็ไม่มีอะไรวางใจได้เลย ในโอกาสแบบนี้ เขาคงจะยอมให้เย่ถิงเซินไม่ได้แน่
ซูหรานชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นเสียงออดอ้อนของสามีตัวพ่อก็ดังก้องอยู่ข้างหูของเธอ“คืนนี้อย่าไปงานเลี้ยงเลยนะ”น้ำเสียงเย้ายวนทำให้คนจินตนาการไปไกลใบหน้าของซูหรานค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง อย่าไปงานเลี้ยงเหรอ? ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะกับเธอ......จู่ ๆ ความคิดและจินตนาการบางอย่างก็วนเวียนอยู่ในใจ หูก็เริ่มรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาซูหรานก้มหน้าลง ไม่กล้าที่จะจ้องหน้าเขาแล้วก็พูด “แบบนั้นมันไม่ดีเลยนะ”“ไม่ดียังไงเหรอ งั้นถ้างานเลี้ยงไม่มีอะไรต้องไป จะยังไปด้วยกันกับผม......”สามีตัวพ่อยิ่งพูดก็ยิ่งใจกล้ามากขึ้น ซูหรานจึงรีบปิดปากเขาไว้ในทันทีฟู่จิ้นหานอึ้งไปนิดหน่อย เมื่อริมฝีปากสัมผัสกับฝ่ามือของเธอ จู่ ๆ ก็มีความคิดแปลก ๆ เกิดขึ้นในใจ เมื่อเห็นซูหรานที่พยายามหลบตา ประกอบกับใบหน้าแดงก่ำ ก็ทำให้รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังคิดอะไรแผลง ๆ อยู่แล้วทันใดนั้นฟู่จิ้นหานก็หัวเราะออกมาเบา ๆเสียงหัวเราะนั้นทำให้ซูหรานตกใจ เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นแววตาสนุกสนานของเขา“คุณคิดอะไรอยู่เหรอ?” แววตาของฟู่จิ้นหานยิ้มแย้ม ราวกับว่าเขามองเธอออกทะลุปรุโปร่งเมื่อซูหรานได้สติกลับมาแล้ว ก็รู้ว่าตัวเธอกำลังจินตนาการ
“ช่วยเหรอ?” นี่คงไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับสาวสวยหรอกนะ?จี้เยี่ยนโจวเอ่ยปากไม่กี่คำเขาก็เดาได้ในทันทีเขารู้จักฟู่จิ้นหานเป็นอย่างดี ผู้ชายคนนี้ไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นใครก็สามารถจัดการได้หมด แต่ไม่ใช่กับสาวสวยที่ไม่มีวิธีจัดการอยากจะให้เขาช่วยเหรอ? นั่นคงไม่ได้หมายถึง วันนี้ตัวเขาจะได้มีโอกาสโชคดีได้รู้จักสาวน้อยคนสวยหรอกเหรอ?“ได้ได้ได้ เดิมทีคืนนี้ฉันก็ไม่อยากไปที่เอิกเกริกนั่นหรอกนะ แต่เห็นแกหน้านาย ฉันจะไปก็ได้”จี้เยี่ยนโจวรีบตอบตกลงด้วยความกระตือรือร้น......งานเลี้ยงต้อนรับหลานสาวของตระกูลเย่ในครั้งนี้ เย่ถิงเซินจะต้องจัดงานที่วิลล่าบนภูเขาของตระกูลเย่ในเมืองไห่เฉิงอย่างแน่นอนหนึ่งวันก่อนหน้านั้น คุณท่านเย่ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว จากนั้นก็ถูกรับตัวไปที่วิลล่าหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล เย่ซือเหยียนก็เป็นคนที่คอยดูแลคุณท่านเย่อยู่ข้าง ๆ ตลอดในเวลานี้ที่งานเลี้ยงใกล้เข้ามา ระหว่างรอ เย่ซือเหยียนและคุณท่านเย่ก็ได้เลือกชุดที่จะใส่สำหรับงานเลี้ยงที่จะมาถึงเย่ถิงเซินที่อยู่ข้างนอกประตู สายตาจับจ้องไปที่คุณท่านเย่ด้วยความสับสนจากนั้นเขาก็เรียกหมอที่ดูแลอาการป่วยของคุณท่านเ
เมื่อได้ยินเธอพูดชื่อซูหรานออกมาจากปาก ซูอินก็รู้สึกประหลาดใจมากยังไม่ทันที่สมองของเธอจะเรียกสติกลับมา เย่ซือเหยียนก็จำเธอได้แล้ว“เธอนี่เอง” ริมฝีปากของเย่ซือเหยียนโค้งงอจนเห็นเป็นรอยยิ้มจาง ๆ ขึ้นมาวันที่เต็มไปด้วยการเยินยอและเอาใจแบบนี้ อีกนิดเดียวเธอก็แทบจะดูไม่ออกผู้หญิงที่แท้งในพิพิธภัณฑ์ในวันนั้นนี่ คือเธอไม่ใช่หรอกเหรอ?เธอมีเรื่องบาดหมางกันกับซูหรานนี่!“เธอกับซูหรานเป็นพี่น้องกันเหรอ?” เย่ซือเหยียนที่อยู่สถานีตำรวจในวันนั้น ก็พอจะรู้ความสัมพันธ์ของผู้หญิงแท้งลูกคนนั้นกับซูหรานมาบ้างแต่ในเวลานี้ ซูอินยังคงมีสีหน้างุนงงอยู่ เย่ซือเหยียนมองไปในตา จากนั้นก็ยกมุมปากขึ้นแล้วพูด “คุณหนูซูแท้งมานี่คะ ร่างกายดีขึ้นแล้วหรือยัง?”ทันใดนั้นซูอินก็ถึงกับสะดุ้ง นั่นทำให้เธอนึกออกในทันทีเธอคือผู้หญิงที่อยู่ในห้องน้ำเมื่อตอนนั้นนี่เองวันนั้นเธอเอาแต่สนใจแค่เรื่องที่จะใส่ร้ายซูหราน ไม่ได้ไปสนใจคนรอบๆ นัก แต่จากนั้นเธอก็ได้ยินลู่ซิวหนิงพูดว่า ก่อนที่ซูหรานจะเปิดเผยคลิปวิดีโอ ก็ยังมีผู้หญิงอีกคนที่เป็นพยานให้กับซูหรานด้วยที่แท้ก็เธอนี่เองสินะ!ท่าทางของซูอินดูไม่ค่อยเป็นธรร
บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบไปครู่หนึ่งซูอินจ้องมองเย่ซือเหยียน จดจ่อรอฟังคำตอบอย่างกระวนกระวายทันใดนั้น เย่ซือเหยียนก็ยิ้ม แล้วหันไปมองซูอิน “ใครบอกว่าฉันไม่ชอบกันล่ะ? ผู้หญิงที่สวยมากขนาดนั้น ถ้าพี่ชายฉันชอบ ฉันก็ชอบด้วย”แต่ถึงกระนั้น ซูอินก็กลับมองเห็นความหมายที่แท้จริงในดวงตาของเธอเธอไม่ชอบซูหราน!ฮึ! นั่นมันเยี่ยมไปเลย!ในใจของซูอินรู้สึกพออกพอใจมาก เธอไม่ได้ถามอะไรออกไปอีก เธอแค่หยุดการกระทำไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดกับผู้โชคดีที่อยู่ตรงหน้าของเธอคนนี้ “ต่อไปถ้าคุณมีเรื่องอะไร ก็สั่งอินอินได้ตลอดเลยนะคะ”ความหมายชัดเจนจนไม่อาจชัดเจนไปมากกว่านี้อีกแล้ว“ถ้าอย่างนั้นคงต้องรบกวนเธอแล้วล่ะ” เย่ซือเหยียนพูดพร้อมรอยยิ้มฟู่จิ้นหานใส่ใจซูหรานมากขนาดนั้น เช่นนั้นเธอก็เท่ากับถูกกำหนดให้เป็นศัตรูกับซูหรานแต่สำหรับบางเรื่อง หากมีตัวช่วยหน่อยก็น่าจะสะดวกกว่าหลังจากที่ซูอินออกจากห้องด้วยความพอใจ เย่ซือเหยียนก็ได้ทำการเปลี่ยนชุดในตอนที่ซูหรานมาถึง ท้องฟ้าก็มืดสนิท แต่ที่วิลล่ากลับยังคงสว่างไสวเย่ถิงเซินเห็นซูหรานเดินเข้ามาจากระยะไกล เขาพูดอะไรบางอย่างกับแขกที่อยู่ข้าง ๆ เขา จาก