Share

บทที่ 123 เลือดไหลแล้ว

ชั่วขณะหนึ่ง ทั้งสามต่างก็พยายามฉุดรั้งซูหรานเอาไว้

ซูหรานรู้สึกว่าหลินเยว่เยว่และซูอินเป็นเหมือนกับกาวหนังสุนัข

วันนี้ที่พิพิธภัณฑ์มีงานนิทรรศการจัดแสดงโบราณวัตถุ เธอไม่อยากที่จะทะเลาะวิวาท กลัวจะทำให้เสียบรรยากาศ

ในขณะที่เธอกำลังจะผลักทั้งสามคนออกไป แล้วเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาลากทั้งสามคนนี้ออกไปอยู่นั้น แต่เธอยังไม่ทันได้เริ่มทำอะไร จู่ ๆ หลินเยว่เยว่ก็สะดุดเท้าของเธอทันที

“โอ้ย......”

หลินเยว่เยว่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และไม่สามารถประคองตัวเองเอาไว้ได้

ในขณะที่ร่างของเธอกำลังจะล้มลง ก็ดูเหมือนว่าเธอจะพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายในการรักษาความมั่นคงของร่างกายเอาไว้

ดังนั้นเธอจึงปล่อยมือที่ก่อนหน้านี้คว้าเสื้อผ้าของซูหรานเอาไว้ออก แต่เห็นได้ชัดว่าเมื่อไม่มีจุดศูนย์ถ่วง ร่างกายของเธอก็ยิ่งไม่มั่นคงมากยิ่งขึ้น

ท่ามกลางความเร็วเหมือนสายฟ้าแลบ หลินเยว่เยว่จึงทำได้เพียงแค่คว้าผมของคนข้าง ๆ เอาไว้

“อ๊าก......” ผมของซูอินถูกคว้าเอาไว้ จนทำให้เธอเจ็บหนังศีรษะ

และแค่เธอคนเดียวก็ไม่สามารถรับน้ำหนักทั้งหมดเอาไว้ได้

ในขณะที่หลินเยว่เยว่ล้มลงกับพื้น ซูอินเองก็ร่วงลงไปกระแทกพื้
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status