บททั้งหมดของ หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี: บทที่ 91 - บทที่ 100

เวลาเริ่มดึกขึ้นเรื่อย ๆภายใต้แสงไฟอันอบอุ่น ซูหรานยกมือขึ้นเพื่อเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอเธอจดจ่อกับมันมาก จนไม่ทันสังเกตว่าเย่ถิงเซินเฝ้ามองดูเธอจากตรงประตูมาพักใหญ่แล้วเย่ถิงเซินเคยเห็นผลงานของซูหรานมาก่อนงานฝีมือของสร้อยคอหยกจากการแข่งขันเครื่องประดับครั้งล่าสุด ต่อให้ฝึกมาเป็นสิบปีจนชำนาญ ก็ยากที่จะทำได้ประณีตขนาดนั้นซูหรานเพิ่งจะอายุ 20 นอกเหนือจากการฝึกฝนทักษะนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว ตัวเธอเองก็ต้องมีพรสวรรค์ด้วย“ว้าย...... ”จู่ ๆ ก็มีเสียงของความตกใจดังขึ้นทันทีที่ซูหรานได้ยินเสียง ก็มองไปทางเยว่เซียง จากนั้นก็เห็นว่ามือของเธอถูกเครื่องจักรทิ่มจนเกิดแผลซูหรานก้าวไปข้างหน้าทันที พอตรวจสอบแน่ใจแล้วว่าไม่มีอะไรร้ายแรง เธอถึงได้โล่งอกลงไปบ้างแต่มือนี้ไม่สามารถทำงานได้ต่อชั่วคราว“คุณไปทำแผลที่โรงพยาบาลก่อนเถอะ เดี๋ยวจะติดเชื้อเอาได้” ซูหรานรีบช่วยเยว่เซียงห้ามเลือดเอาไว้เยว่เซียงตำหนิตัวเองมากจนเกือบจะร้องไห้ “ฉันขอโทษนะคะ ประธานเสี่ยวซู เป็นฉันที่ไม่ระวังเอง นี่ฉันเพิ่มภาระให้คุณรึเปล่าคะ? ถ้าเกิดว่ามันเสร็จไม่ทันวันมะรืน...... ”“ทันสิ! เชื่อฉันเถอะ! ”ซูหราน

ซูหรานถูกนาฬิกาปลุกปลุกให้ตื่น เมื่อมองดูนาฬิกา เวลาก็ปาไปแปดโมงแล้วพอนึกถึงเวลาที่นัดกันเอาไว้ในวันนี้ ซูหรานก็รีบลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจเธอคว้าโทรศัพท์มือถือที่ถูกชาร์จจนเต็มบนโต๊ะข้างเตียง แล้วโทรหาเยว่เซียงทันที “คนของอีกฝ่ายถึงหรือยัง? ผู้เชี่ยวชาญที่ให้โจวหมิงอวี้เชิญมาถึงไหนแล้ว? แล้วก็ยังมีเครื่องประดับที่เพิ่งทำเสร็จนั่นอีก...... ”“ประธานเสี่ยวซูไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”เครื่องประดับเหล่านั้น สามีของประธานเสี่ยวซูเอาไปแล้วค่ะซูหราน “......”จัดเตรียมเอาไว้แล้วงั้นเหรอ?หากต้องการสับเปลี่ยนเครื่องประดับ ก็จะต้องเตรียมการพิเศษบางอย่างเอาไว้ด้วยสิเธอต้องไปด้วยตัวเอง!ขณะที่กำลังจะลงจากเตียง เธอเงยหน้าขึ้นก็เห็นฟู่จิ้นหานยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าประตูฟู่จิ้นหานเหลือบมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณแน่ใจนะว่าจะออกไปในสภาพนี้? ”ซูหรานตกใจนิดหน่อย พอก้มมองดูตัวเองก็เห็นว่าตัวเองสวมชุดนอนที่ทำจากผ้าไหม วัสดุค่อนข้างบาง บางจนถึงขั้นสามารถมองเห็นเรือนร่างที่เร่าร้อนภายในได้อย่างชัดเจนพอเงยหน้าขึ้น เธอก็พบกับแววตาของฟู่จิ้นหานที่กำลังจ้องมอ

การมาถึงของตำรวจ ออกจะอยู่นอกเหนือความคาดหมายของซูหรานไปสักหน่อยตำรวจล้อมบรรดาบอดี้การ์ดคุณหญิงเอาไว้ก่อนผู้หมวดหลินจะเดินมาตรงหน้าซูหราน “คุณชายฟู่ไม่เป็นอะไรนะครับ?”ฟู่จิ้นหานทำหน้าขรึมถ้าเมื่อกี้เขาไม่ออกตัวเร็วกว่านี้ อีกฝ่ายคงทำร้ายซูหรานไปแล้ว!ฟู่จิ้นหานมองไปทางบอดี้การ์ดที่ถูกเขาถีบกระเด็นไปอีกทาง “เขา...ทำร้ายภรรยาของฉัน!”ผู้หมวดหลินเหงื่อไหลออกมาตามขมับก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมงตอนที่เขาได้รับแจ้งเหตุว่าโรงแรมใหญ่ในเมืองไห่เฉิงจะเกิดเหตุทะเลาะวิวาทเขาก็ไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่นัก แต่ดีที่มีคนเห็นว่าคนแจ้งความคือคุณชายสามฟู่คำว่า “คุณชายสามฟู่” คำนี้ คนในประเทศคนไหนไม่รู้จักบ้าง?เขาเป็นถึงผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลฟู่เชียวนะผู้หมวดหลินเองก็ไม่รอช้ารีบพาคนออกมาทันทีผู้หมวดหลินมองไปทางผู้หญิงที่นอนร้องโอดโอยบนพื้นหนึ่งที ในใจคิดว่าคนนี้ต่างหากที่ถูกทำร้าย!“คุณชายฟู่...”“ฉันแค่ป้องกันตัว!” ฟู่จิ้นหานไม่เปิดโอกาสให้ผู้หมวดหลินได้พูดอะไรถ้าไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะเป็นการเปิดเผยตัวตน เขาไม่มีทางให้ตำรวจเข้ามายุ่งแน่ ๆคนอย่างฉินฟั่งใช้แค่คนเดี

ซูหรานมาถึงหลุมศพที่นอกเมือง“แม่คะ หนูมาเยี่ยม”ซูหรานมองไปที่รูปหน้าหลุมศพของแม่ ดวงตาของเธอเหมือนแม่มากจริง ๆแม่เป็นคนที่สวยมากในตอนที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ร่างที่ถูกนำออกมา หน้าของแม่เละหมดจนจำไม่ได้ ต่อให้คนแต่งหน้าศพทำจนสุดฝีมือก็ยังคืนความงามให้ไม่ได้เธอร้องไห้เพื่อให้แม่ตื่นขึ้นมา แต่ต่อให้เธอร้องดังแค่ไหน ดวงตาของแม่เธอก็ปิดแน่นสนิทคุณลุงกู้บอกว่าแม่ของเธอตายแล้ว!แล้วตอนนี้ ซิงหลานจิวเวลรี่ก็ไม่มีแล้วงั้นเหรอ?“ถ้าหนูรู้ว่าซูจี้ไห่จะแอบทำแบบนี้ก่อน เรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้...”เรื่องราวมากมายในบริษัท เธอยังไม่ได้จัดการเลยแต่ซูจี้ไห่แอบทำแบบนี้ เธอก็รู้เลยว่าเรื่องของซิงหลานจิวเวลรี่คงไม่ได้จัดการได้ง่ายขนาดนั้นแต่เธอจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แบบนี้!“แม่คะ ไม่ว่ายังไงหนูจะรักษาซิงหลานจิวเวลรี่เอาไว้ให้ได้!” เธอกล่าวคำสาบานด้วยสายตาแน่วแน่ซูหรานพูดอะไรอยู่หน้าหลุมศพอีกมากมายเธอรู้สึกเหนื่อยเกินไป จึงหลับไปโดยไม่รู้ตัวอากาศในตอนกลางคืนมีลมพัด ไม่นานก็มีฝนตกลงมาเบา ๆเย่ถิงเซินในชุดสูทสีขาวยืนกลางร่มให้ซูหรานที่หน้าหลุมศพไม่ไกลกัน ฟู่จิ้นหานก็มองด้วยแววตาไ

“นายแต่งงานแล้วเหรอ? ให้ตายเถอะ!”“แต่งกับคนสวยเหรอ? ฉันจะบ้า!”“ได้ยังไงกันเนี่ย! ให้ตายเถอะ...”เพราะว่าข้อมูลที่ได้รับมันรุนแรงเกินไป เขาก็เลยเดินวนไปวนมาตรงนั้นอยู่หลายครั้งก่อนจะกระทืบเท้าอีกหลายทีเพื่อจะบอกว่าเขาตกใจมาก ๆ!หลังจากตกใจไป จี้เยี่ยนโจวเหมือนนึกอะไรได้ “แต่ว่าแต่งงานก็แต่งงานสิ จะมีสัญญาแต่งงานไปทำไม?”ฟู่จิ้นหาน : ……ทำไมถึงต้องมีสัญญา?เขาคงจะพูดว่าเพราะเขารับเงินจากซูหรานมาก้อนหนึ่งถึงแต่งงานไม่ได้ใช่ไหม?เขาเป็นถึงคุณชายสามฟู่นะ ถ้าเกิดเขารู้ว่าตัวเองขายตัวเองเพื่อแลกเงินจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?ฟู่จิ้นหานเงียบไปเล็กน้อย แต่ในหัวของจี้เยี่ยนโจวกลับคิดบทละครของครอบครัวคนรวยได้แล้ว “นายคงไม่ใช่เพราะกลัวว่าเธอจะเข้ามาเพราะนายเป็นคุณชายสามหรอกใช่ไหม เธออยากได้เงินของนาย อยากได้สถานะจากนาย เพราะอย่างนั้นนายก็เลยทำไปเพื่อป้องกันใช่ไหม?”ฟู่จิ้นหานขมวดคิ้ว ขี้เกียจจะอธิบาย“หรือว่าเพราะคนสวยท้องแล้วนายคิดว่าเธอไม่คู่ควรกับนาย ก็เลยรอให้เธอคลอดแล้วค่อยสลัดเธอทิ้ง แบบทิ้งแม่แต่เก็บลูก?”ฟู่จิ้นหาน : ……อะไรกันนี่?เห็นว่าจี้เยี่ยนโจวยิ่งพูดยิ่งออกทะเล ฟู่จิ้นหา