ซูหรานมองดูเปลวไฟบนอัญมณี และตรวจสอบให้แน่ใจว่ามันเหมือนกับที่เธอวาดตามปกติ“คุณก็เคยเห็นแล้วนี่คะ เปลวไฟ”เมื่อนึกถึงตอนที่เย่ถิงเซินช่วยเธอเอาไว้ในการแข่งขันเครื่องประดับรอบชิงชนะเลิศวันนั้น ซูหรานก็ยังคงรู้สึกขอบคุณอยู่แต่เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่คำตอบที่เย่ถิงเซินต้องการเย่ถิงเซินยืนขึ้น และเดินไปทางซูหราน “ผมรู้ว่ามันคือเปลวไฟ แต่ทำไมคุณถึงทำเครื่องหมายแบบนี้ล่ะ? ”ซูหรานเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึงทำไมถึงทำเครื่องหมายแบบนี้กันล่ะ?ซูหรานคิดกลับไปกลับมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ “อาจจะเป็นนิสัยของฉันตั้งแต่เด็กมั้งคะ! ”ในความทรงจำ ทุกครั้งที่แม่ทำของชิ้นหนึ่งออกมา เธอก็มักจะเคยชินกับการที่ทำเครื่องหมายเอาไว้ในจุดลับตาจนติดเป็นนิสัยซูหรานมองดูสีหน้าที่จริงจังของเย่ถิงเซิน รู้สึกประหลาดใจกับปฏิกิริยาของเขา “นี่มันก็น่าจะปกติไม่ใช่เหรอคะ? ”ปกติงั้นเหรอ?เย่ถิงเซินเหลือบมองซูหรานตระกูลเย่เริ่มต้นจากการทำเครื่องประดับ และเกือบทุกคนในตระกูลเย่สามารถทำชิ้นงานขึ้นมาเองกับมือได้ หลังจากที่ทุกคนในตระกูลเย่ทำเครื่องประดับเสร็จ พวกเขาก็มักจะทำเครื่องหมายไว้ในจุดที่ลับตาคนและสิ่งที่ซูหราน
ซูหรานถูกนาฬิกาปลุกปลุกให้ตื่น เมื่อมองดูนาฬิกา เวลาก็ปาไปแปดโมงแล้วพอนึกถึงเวลาที่นัดกันเอาไว้ในวันนี้ ซูหรานก็รีบลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจเธอคว้าโทรศัพท์มือถือที่ถูกชาร์จจนเต็มบนโต๊ะข้างเตียง แล้วโทรหาเยว่เซียงทันที “คนของอีกฝ่ายถึงหรือยัง? ผู้เชี่ยวชาญที่ให้โจวหมิงอวี้เชิญมาถึงไหนแล้ว? แล้วก็ยังมีเครื่องประดับที่เพิ่งทำเสร็จนั่นอีก...... ”“ประธานเสี่ยวซูไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ”เครื่องประดับเหล่านั้น สามีของประธานเสี่ยวซูเอาไปแล้วค่ะซูหราน “......”จัดเตรียมเอาไว้แล้วงั้นเหรอ?หากต้องการสับเปลี่ยนเครื่องประดับ ก็จะต้องเตรียมการพิเศษบางอย่างเอาไว้ด้วยสิเธอต้องไปด้วยตัวเอง!ขณะที่กำลังจะลงจากเตียง เธอเงยหน้าขึ้นก็เห็นฟู่จิ้นหานยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าประตูฟู่จิ้นหานเหลือบมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า “คุณแน่ใจนะว่าจะออกไปในสภาพนี้? ”ซูหรานตกใจนิดหน่อย พอก้มมองดูตัวเองก็เห็นว่าตัวเองสวมชุดนอนที่ทำจากผ้าไหม วัสดุค่อนข้างบาง บางจนถึงขั้นสามารถมองเห็นเรือนร่างที่เร่าร้อนภายในได้อย่างชัดเจนพอเงยหน้าขึ้น เธอก็พบกับแววตาของฟู่จิ้นหานที่กำลังจ้องมอ
ฟู่จิ้นหานเหลือบมองไปยังซูหรานดวงตาของทั้งสองสบกัน ชุดนอนเซ็กซี่ที่อยู่ในตู้เสื้อผ้าก็แวบขึ้นมาในหัวของซูหราน แก้มของเธอก็ค่อย ๆ ร้อนขึ้นมา“เขามาที่นี่ทำไม? ”“ประธานเสี่ยวซูคะ นี่คือผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินที่เชิญมาค่ะ แล้วก็เครื่องประดับเหล่านั้นฉันได้มอบให้คุณผู้ชายแล้วค่ะ”ซูหราน ! ! !เยว่เซียงเรียกเขาว่าคุณผู้ชาย ราวกับว่าเขาต่างหากที่เป็นบอสใหญ่จริง ๆ !นอกจากนี้ ทำไมจึงมอบเครื่องประดับให้เขากันล่ะ?ถ้าอิงตามแผนการที่วางแผนเอาไว้ อีกสักพักก็จะเกิดเรื่องชุลมุนวุ่นวายขึ้น จากนั้นโจวหมิงอวี้ก็จะใช้ประโยชน์จากความวุ่นวายนี้เพื่อสับเปลี่ยนเครื่องประดับ ทุกอย่างก็จะเป็นไปตามแผนแต่ในเวลานี้ ซูหรานกลับเริ่มไม่แน่ใจนิดหน่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินที่ได้รับเชิญจากทั้งสองฝ่าย คุณหญิงคนนั้นเปิดตู้เซฟออก จากนั้นผู้เชี่ยวชาญด้านการประเมินที่คุณหญิงคนนั้นพามาก็ได้เริ่มประเมินเครื่องประดับที่อยู่ในตู้นิรภัยไปครึ่งหนึ่งแล้ว......แต่ความวุ่นวายที่คาดหวังยังไม่เกิดขึ้นซูหรานเหลือบมองโจวหมิงอวี้ เธออยากที่จะถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นแต่โจวหมิงอวี้กลับไม่ได้
การมาถึงของตำรวจ ออกจะอยู่นอกเหนือความคาดหมายของซูหรานไปสักหน่อยตำรวจล้อมบรรดาบอดี้การ์ดคุณหญิงเอาไว้ก่อนผู้หมวดหลินจะเดินมาตรงหน้าซูหราน “คุณชายฟู่ไม่เป็นอะไรนะครับ?”ฟู่จิ้นหานทำหน้าขรึมถ้าเมื่อกี้เขาไม่ออกตัวเร็วกว่านี้ อีกฝ่ายคงทำร้ายซูหรานไปแล้ว!ฟู่จิ้นหานมองไปทางบอดี้การ์ดที่ถูกเขาถีบกระเด็นไปอีกทาง “เขา...ทำร้ายภรรยาของฉัน!”ผู้หมวดหลินเหงื่อไหลออกมาตามขมับก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมงตอนที่เขาได้รับแจ้งเหตุว่าโรงแรมใหญ่ในเมืองไห่เฉิงจะเกิดเหตุทะเลาะวิวาทเขาก็ไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่นัก แต่ดีที่มีคนเห็นว่าคนแจ้งความคือคุณชายสามฟู่คำว่า “คุณชายสามฟู่” คำนี้ คนในประเทศคนไหนไม่รู้จักบ้าง?เขาเป็นถึงผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลฟู่เชียวนะผู้หมวดหลินเองก็ไม่รอช้ารีบพาคนออกมาทันทีผู้หมวดหลินมองไปทางผู้หญิงที่นอนร้องโอดโอยบนพื้นหนึ่งที ในใจคิดว่าคนนี้ต่างหากที่ถูกทำร้าย!“คุณชายฟู่...”“ฉันแค่ป้องกันตัว!” ฟู่จิ้นหานไม่เปิดโอกาสให้ผู้หมวดหลินได้พูดอะไรถ้าไม่ใช่เพราะกลัวว่าจะเป็นการเปิดเผยตัวตน เขาไม่มีทางให้ตำรวจเข้ามายุ่งแน่ ๆคนอย่างฉินฟั่งใช้แค่คนเดี
ซูจี้ไห่ได้ยินว่าเหตุการณ์ข้างในเปลี่ยนไปก็รีบวิ่งหนีแต่ในตอนที่เขากำลังจะขึ้นรถก็ถูกฉินฟั่งดักเอาไว้ ไม่นานก็ถูกตำรวจตามจนเจอซูหรานในฐานะเจ้าทุกข์ก็ไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจด้วย“คุณ....”ผู้หมวดหลินเดินเข้ามาในตอนที่อีกฝ่ายกำลังจะพูดว่า ‘คุณชายสาม‘ ฟู่จิ้นหานก็มองไปรอบห้องอย่างหวั่นใจเมื่อเห็นว่าซูหรานยังไม่ได้ออกมาก็ดึงสายตากลับมา “ภรรยาของฉันไม่ชอบให้ใครเรียกฉันว่าคุณชายสาม ต่อจากนี้เรียกแค่คุณฟู่ก็พอ โดยเฉพาะตอนที่อยู่ต่อหน้าภรรยาฉัน เข้าใจไหม?”ผู้หมวดหลินชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบเปลี่ยนคำเรียก “ครับ ผมจะจำไว้ครับ! คะ...คุณชายฟู่!”ซูอินเพิ่งจะมาถึงที่ประตูก็ได้ยินที่ฟู่จิ้นหานพูด [ภรรยาของฉันไม่ชอบให้ใครเรียกฉันว่าคุณชายสาม...]ในตอนแรกที่ตั้งใจจะเดินเข้าไปก็หยุดเท้าลงเธอไม่คิดว่าคุณชายฟู่จะสอดมือเข้ามายุ่งเรื่องนี้ ถ้าคุณชายฟู่เห็นเธอก็จะต้องสงสัยเรื่องการสร้างเรื่องเพชรปลอมมาทำร้ายซูหรานแน่ ๆซูอินกุมท้องไว้ก่อนจะพูดเสียงอ่อย “แม่คะ หนูไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ แม่เข้าไปจัดการเรื่องพ่อเถอะ”ซุนฉินรู้ว่าเธอท้องอยู่ก็ไม่ได้พูดอะไรแต่เดินเข้าไปด้านในคนเดียวซูหรานให้ปากคำ
ซูหรานมาถึงหลุมศพที่นอกเมือง“แม่คะ หนูมาเยี่ยม”ซูหรานมองไปที่รูปหน้าหลุมศพของแม่ ดวงตาของเธอเหมือนแม่มากจริง ๆแม่เป็นคนที่สวยมากในตอนที่ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ร่างที่ถูกนำออกมา หน้าของแม่เละหมดจนจำไม่ได้ ต่อให้คนแต่งหน้าศพทำจนสุดฝีมือก็ยังคืนความงามให้ไม่ได้เธอร้องไห้เพื่อให้แม่ตื่นขึ้นมา แต่ต่อให้เธอร้องดังแค่ไหน ดวงตาของแม่เธอก็ปิดแน่นสนิทคุณลุงกู้บอกว่าแม่ของเธอตายแล้ว!แล้วตอนนี้ ซิงหลานจิวเวลรี่ก็ไม่มีแล้วงั้นเหรอ?“ถ้าหนูรู้ว่าซูจี้ไห่จะแอบทำแบบนี้ก่อน เรื่องมันคงไม่เป็นแบบนี้...”เรื่องราวมากมายในบริษัท เธอยังไม่ได้จัดการเลยแต่ซูจี้ไห่แอบทำแบบนี้ เธอก็รู้เลยว่าเรื่องของซิงหลานจิวเวลรี่คงไม่ได้จัดการได้ง่ายขนาดนั้นแต่เธอจะไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ แบบนี้!“แม่คะ ไม่ว่ายังไงหนูจะรักษาซิงหลานจิวเวลรี่เอาไว้ให้ได้!” เธอกล่าวคำสาบานด้วยสายตาแน่วแน่ซูหรานพูดอะไรอยู่หน้าหลุมศพอีกมากมายเธอรู้สึกเหนื่อยเกินไป จึงหลับไปโดยไม่รู้ตัวอากาศในตอนกลางคืนมีลมพัด ไม่นานก็มีฝนตกลงมาเบา ๆเย่ถิงเซินในชุดสูทสีขาวยืนกลางร่มให้ซูหรานที่หน้าหลุมศพไม่ไกลกัน ฟู่จิ้นหานก็มองด้วยแววตาไ
“ครับ ยืมอาศัย!”“บ้านหลังนั้นเป็นของคุณชายใหญ่จี้ ไม่รู้ว่าคุณซูหรือว่าคุณชายฟู่กันแน่ที่สนิทกันกับคุณชายจี้ขนาดนี้!”รปภ.คนนั้นเพิ่งจะนึกได้ว่าเปิดเผยข้อมูลผู้อยู่อาศัยไปก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อซูอินยังยืนอยู่ที่เดิมไม่รู้ทำไม เธอคิดว่าเรื่องนี้มันแปลก ๆดูจากฐานะของคุณชายสามฟู่จะซื้อบ้านที่เมืองไห่เฉิงก็ง่ายนิดเดียวทำไมถึงต้องมาอยู่บ้านของจี้เยี่ยนโจวด้วย?ซูอินอยากจะรู้คำตอบเดี๋ยวนั้นและในตอนนั้นเองที่เธอได้รับข้อความจากหลินเยว่เยว่มีวิดีโอหนึ่งคลิป และเสียงบันทึกอีกหนึ่งไฟล์ซูอินกดเปิดฟังเสียงบันทึก“พี่อินอิน ทำไมยังไม่มาอีกล่ะ? วันนี้พี่เป็นตัวเด่นเลยนะ วันนี้เราจะฉลองให้นังคนโชคร้ายซูหรานกัน ฉันจะดื่มให้เยอะ ๆ เลย!”ตั้งแต่ที่รู้ว่าซูจี้ไห่เอาคนของซิงหลานจิวเวลรี่ออกมาจนหมดแล้วโยนแต่เปลือกไปให้ซูหรานไม่ต้องพูดเลยว่าหลินเยว่เยว่มีความสุขแค่ไหนเธอหวังอยากจะให้ซิงหลานจิวเวลรี่รีบ ๆ ล้มละลายไปเร็ว ๆ แบบนี้เธอก็จะเหยียบซูหรานไว้ใต้เท้าได้!แต่เธอกลับไม่รู้เรื่องที่ซูจี้ไห่ต้องไปที่สถานีโรงพักเรื่องนี้ซูอินนึกถึงเรื่องที่สงสัยในหัวตัวเอง ไม่อยากสนใจเท่าไหร่นักแต
“นายแต่งงานแล้วเหรอ? ให้ตายเถอะ!”“แต่งกับคนสวยเหรอ? ฉันจะบ้า!”“ได้ยังไงกันเนี่ย! ให้ตายเถอะ...”เพราะว่าข้อมูลที่ได้รับมันรุนแรงเกินไป เขาก็เลยเดินวนไปวนมาตรงนั้นอยู่หลายครั้งก่อนจะกระทืบเท้าอีกหลายทีเพื่อจะบอกว่าเขาตกใจมาก ๆ!หลังจากตกใจไป จี้เยี่ยนโจวเหมือนนึกอะไรได้ “แต่ว่าแต่งงานก็แต่งงานสิ จะมีสัญญาแต่งงานไปทำไม?”ฟู่จิ้นหาน : ……ทำไมถึงต้องมีสัญญา?เขาคงจะพูดว่าเพราะเขารับเงินจากซูหรานมาก้อนหนึ่งถึงแต่งงานไม่ได้ใช่ไหม?เขาเป็นถึงคุณชายสามฟู่นะ ถ้าเกิดเขารู้ว่าตัวเองขายตัวเองเพื่อแลกเงินจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?ฟู่จิ้นหานเงียบไปเล็กน้อย แต่ในหัวของจี้เยี่ยนโจวกลับคิดบทละครของครอบครัวคนรวยได้แล้ว “นายคงไม่ใช่เพราะกลัวว่าเธอจะเข้ามาเพราะนายเป็นคุณชายสามหรอกใช่ไหม เธออยากได้เงินของนาย อยากได้สถานะจากนาย เพราะอย่างนั้นนายก็เลยทำไปเพื่อป้องกันใช่ไหม?”ฟู่จิ้นหานขมวดคิ้ว ขี้เกียจจะอธิบาย“หรือว่าเพราะคนสวยท้องแล้วนายคิดว่าเธอไม่คู่ควรกับนาย ก็เลยรอให้เธอคลอดแล้วค่อยสลัดเธอทิ้ง แบบทิ้งแม่แต่เก็บลูก?”ฟู่จิ้นหาน : ……อะไรกันนี่?เห็นว่าจี้เยี่ยนโจวยิ่งพูดยิ่งออกทะเล ฟู่จิ้นหา