All Chapters of ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว: Chapter 431 - Chapter 440

ณ โรงพยาบาล"ไปลากเธอออกมาให้ฉัน!"น้ำเสียงของจี้ซือหานเย็นชาถึงกระดูก ทำเอาอาเจ๋อเหงื่อตกอย่างห้ามไม่ไหว ดูท่าทางว่าวันนี้นายท่านจะลงมือเองซะแล้วเมื่ออาเจ๋อรับคำสั่งมา ก็ไปห้องอาบน้ำด้วยตัวเอง จับแขนหักๆของเซิ่งจิ่น แล้วลากมาตลอดทางจนถึงตรงหน้าจี้ซือหานเซิ่งจิ่นกุมข้อมือที่ถูกห้ามเลือด ตัวสั่น มองไปที่จี้ซือหานที่แผ่รังศีรังหารไปทั้งตัวด้วยความหวาดกลัวชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟา ปรายตามองเซิ่งจิ่นราวกับมึงคนที่ตายไปแล้ว จากนั้นกางฝ่ามือออกอาเจ๋อที่อยู่ด้านหลัง รีบนำมีดสีทองเล่มเล็กวางลงบนฝ่ามือของเขาจี้ซือหานจับมีดเล่มเล็กในมือขึ้นมา ใช้ปลายมีดแตะเงินดอลลาร์ที่วางอยู่บนโต๊ะกระจก"สองร้อยห้าสิบล้านบาท ถือเป็นค่าใช้จ่ายที่เธอช่วยรักษาผิวแผ่นหลังของซูหว่านให้ บุญคุณที่ฉันติดค้างเธอ ได้หมดสิ้นตั้งแต่วินาทีนี้"เซิ่งจิ่นมองเงินดอลลาร์ก้อนโต ทันใดนั้นดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวก็เบิกกว้าง จี้ซือหานใช้เงินตอบแทนบุญคุณ คงไม่ใช่ว่า...เธอยังไม่ทันคิดคำว่า "ฆ่า" ขึ้นมา ก็เห็นจี้ซือหานลุกขึ้นยืน เดินมาตรงหน้าเธอ จากนั้นค่อยๆย่อตัวสูงใหญ่ลง"หมดบุญคุณกันแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาชำระแค้น

เจียงโม่ก่นด่าเสร็จ ก็พูดขึ้นต่อ "แต่คุณซูก็กล้าหาญอยู่ เธอยืนอยู่ที่เดิมอยู่แปบนึง ก็อยากจะเข้าร้านอาหารไปหาคุณ คงอยากจะถามคุณต่อหน้าให้รู้เรื่อง แต่ถูกรปภ.รั้งตัวเอาไว้""อันนี้ต้องโทษฉัน ฉันกลัวว่าจะมีคนสอดแนม ก็เลยเหมาร้าน แล้วก็กลัวคนในกลุ่มจะมาหาฉันได้ทุกเมื่อ ก็เลยสั่งรปภ.ไว้ว่าจะต้องแสดงการ์ดเชิญ นายก็คงเข้าใจดี การ์ดเชิญเป็นรหัสลับของกลุ่ม"ภาพจากกล้องวงจรปิด เปลี่ยนไปฉายภาพที่เซิ่งจิ่นห้ามไม่ให้ซูหว่านเคาะกระจก เมื่อเห็นภาพนี้ เจียงโม่ก็หันกลับมาตบที่เซิ่งจิ่นอีกครั้ง"ทั้งที่เธอก็รู้ว่าร้านนั้นติดตั้งกระจกLOW-E ไม่บอกคุณซูก็ว่าแย่แล้ว ยังจะไปห้ามเธอ สมควรตาย!"เซิ่งจิ่นโดนตบจนไม่มีแรงจะขัดขืน ความเจ็บปวดขนนิ้วมือ ข้อมือ ใบหน้า ทำให้เธอนอนราบอยู่บนพื้น พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียวเจียงโม่ตบเสร็จ ก็ดึงสายตากลับมา มองจี้ซือหานที่กำลังสั่นไปทั้งตัว"ขอโทษ ตอนที่ออกจากร้านอาหาร ฉันขอให้ทุกคนใส่หูฟังไร้สายไว้ เพื่อจะได้สะดวกในการติดต่อกับคนอื่นๆ เพราะงั้นคุณซูที่ตามมาด้านหลัง พยายามตะโกนเรียกชื่อคุณ แต่ก็ไม่มีใครสังเกตเห็น อีกทั้งคืนนั้นฝนตกหนัก พวกเราที่กำลังติดต่ออยู่กับสำน

ความหมายของจี้ซือหานก็คือ ไม่ต้องการให้เธอเข้ามายุ่งแบบนี้ก็ดี ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน เมื่อเกิดความเข้าใจผิด เจ้าตัวแก้ไขด้วยตัวเอง จะดูจริงใจมากกว่าแต่เจียงโม่ยังกังวลนิดหน่อย เธอกลัวว่าเพื่ออธิบายให้ชัดเจนแล้ว จี้ซือหานจะเปิดเผยเรื่องขององค์กร และตัวตนลังเลอยู่ไม่กี่วินาที เจียงโม่ก็เลือกที่จะหมุนตัวกลับไป แล้วกำชับว่า"ประธานจี้ สถานะของคุณเกี่ยวข้องถึงชีวิตของทุกคนในS คุณจะอธิบายกับเธอก็ได้ แต่ห้ามเปิดเผยตัวตนเด็ดขาด..."จี้ซือหานช้อนดวงตาคมเหมือนนกอินทรีย์ที่แดงก่ำ กวาดมองเจียงโม่อย่างเย็นชา"ฉันเชื่อใจซูหว่าน"เขาจะบอกเธอ เรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับเขา และจะไม่ปิดบังอะไรต่อเธออีกแบบนี้ต่อไปถ้าเขาต้องปฏิบัติภารกิจเพื่อองค์กร หว่านหว่านก็จะไม่เข้าใจเขาผิดอีกเจียงโม่ที่อยู่ข้างๆ อยากจะพ่นน้ำยาฆ่าเชื้อใส่เขาสักที แล้วค่อยด่าเขาว่าไอ้คนบ้ารักไม่ลืมหูลืมตาแต่สุดท้ายเธอก็อดทนเอาไว้ได้ ไม่ได้พูดอะไร แค่ส่งสายตาให้อาเจ๋อ แล้วจึงเดินออกจากห้องผู้ป่วยโดยแสร้งว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นหลังจากที่อาเจ๋อได้รับสัญญาณจากเจียงโม่ ปรายตามองเซิ่งจิ่นที่สลบอยู่นิดหน่อย แล้วอาศัยโอ

ตอนที่อลันมาบรรยายที่คณะแพทย์ของพวกเขา ซีอี้ก็ปิ๊งเธอตั้งแต่แรกพบเพื่อให้ตัวเองได้คู่ควรกับเธอ เขาศึกษาวิชาแพทย์อย่างหนัก จนระยะนี้มีชื่อเสียงประมาณนึงในวงการแพทย์ระดับสากล ถึงได้กล้าสารภาพรักกับเธอแต่มักจะได้รับการปฏิเสธจากอลันอยู่เสมอ กระทั่งวันนี้ เขาถึงได้รู้สาเหตุที่ถูกปฏิเสธที่แท้เธอก็เคยมีบาดแผล ส่วนแผลนั้นเป็นอะไร ซีอี้ไม่ต้องถามก็รู้ว่าต้องเกี่ยวข้องกับความรักแต่สำหรับซีอี้แล้ว เรื่องพวกนั้นไม่ได้สำคัญอะไร เพราะที่เขาชอบ ก็คือตัวตนของเธอเพราะงั้น ไม่ว่าเธอจะมีอดีตยังไง เขาก็มองข้าม และยอมรับได้หมด...อลันยังอยากจะปฏิเสธเขา แต่จู่ๆนิ้วเรียวยาวก็โอบเอวของเธอไว้"คุณหมอซี คุณนี่ใจกว้างซะจริง ผู้หญิงที่ถูกผมเล่นจนไม่เหลือชิ้นดี คุณก็ยังจะชอบ"อลันได้ยินคำว่า "เล่นจนไม่เหลือชิ้นดี" สีหน้าก็ซีด ความเกลียดในใจทำให้เธอผลักซูเหยียนออกโดยอัตโนมัติซูเหยียนที่ถูกอลันผลักออก ทันใดนั้นสีหน้าก็ดำทะมึนลง แต่ยังแสร้งว่าไม่รู้สึกอะไร ยกมือขึ้นเชยคางของอลัน"เธอกลัวว่าฉันจะพูดอะไรที่เกี่ยวกับเรื่องบนเตียงของเราต่อหน้าคุณหมอซีมากเกินไป ถึงได้ผลักฉันสินะ?"อลันกำหมัดแน่น ช้อนสายตา

หลังจากที่เครื่องบินแลนด์ดิ้งที่เมืองเอ จี้ซือหานก็ดึงเข็มที่แปะติดอยู่หลังมือด้วยความรวดเร็ว และลุกขึ้นลงจากเครื่องบินอาเจ๋อเห็นเขาที่แม้แต่ยืนยังยืนไม่มั่น แต่กลับฝืนร่างกายเดินโซเซออกไปด้านนอกเขารีบพุ่งเข้าไปประคองจี้ซือหาน พยุงเขาออกจากสนามบินซูชิงที่รู้ว่าประธานจี้กลับประเทศมา ก็เตรียมรถมารอที่ด้านนอกสนามบินตั้งนานแล้วพอเห็นเขาเดินออกมาจากสนามบิน ก็รีบเข้าไปต้อนรับ "ประธานจี้"จี้ซือหานพยักหน้ารับเฉยชา แล้วหันไปมองอาเจ๋อ "นายกลับไปเถอะ"อาเจ๋อตอบรับอย่างนอบน้อมคำนึง แล้วหมุนตัวจากไปด้วยความรวดเร็วเขาติดตามคุณเย่ จะปรากฏตัวขึ้นก็ต่อเมื่อมีภารกิจเมื่ออาเจ๋อกลับไปแล้ว ซูชิงก็มองไปยังจี้ซือหานที่หน้าซีด ร่างกายดูซูบผอมลงเขาจำได้ว่าสี่เดือนก่อน สีหน้าท่าทางของประธานจี้ยังดีๆอยู่ แต่ตอนนี้กลับมีสภาพอิดโรยคนที่จะทำให้ประธานจี้ที่เย่อหยิ่งเย็นชากลายเป็นสภาพนี้ได้ เกรงว่าจะมีแค่คุณซูเท่านั้นพวกเขาสองคนน่าจะได้เจอกันที่วอชิงตัน แล้วทะเลาะกัน ประธานจี้ถึงได้โกรธจนเสียสุขภาพซูชิงลอบสังเกตอยู่ในใจ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมากมาย ประคองจี้ซือหานเข้าไปในรถด้วยความรวดเร็ว"ประธานจ