บทที่ 436

จี้เป่ยเฉิงที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาศึกษาเครื่องส่งสัญญาณอยู่ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ก็ถอดถุงมือแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากชุดทำงาน

เมื่อเห็นว่าจี้ซือหานโทรมา จี้เป่ยเฉิงก็รีบเดินออกไปข้างนอก กดรับโทรศัพท์ "พี่รอง ไม่ง่ายเลยนะ กว่าจะเปิดเครื่องได้ พี่รู้หรือเปล่าว่าจี้เหลียงชวนบริหารกลุ่มบริษัทจี้ซะเละตุ้มเป๊ะ ช่วงนี้พวกเราหัวหมุนจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว พี่..."

จี้เป่ยเฉิงยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกเสียงเย็นของจี้ซือหานตัดบทขึ้นมา "นายรีบมาวอชิงตัน รับช่องต่อโปรเจคองค์การนาซ่า"

จี้เป่ยเฉิงนึกว่าตัวเองได้ยินผิดไป ก็อึ้งไปเล็กน้อย แล้วถาม "เกิดอะไรขึ้น?"

ก่อนหน้านี้ผู้ดูแลโปรเจคองค์การนาซ่าที่เคยวางตัวเอาไว้ก็คือเขา ตอนนี้เอาโปรคเจคมาคืนให้เขาอีก จะต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในประเทศแน่

หรือว่าไอ้จี้เหลียงชวนมันขายกลุ่มบริษัทจี้ไปแล้ว???

จี้เป่ยเฉิงไม่ได้ยินคำอธิบายจากจี้ซือหาน ได้รับแค่คำสั่ง "รีบมาทันที"

จี้ซือหานสั่งเสร็จ ก็กดวางสายไปทันที ช้อนสายตาขึ้นมองอาเจ๋อ "เตรียมเครื่องบิน เราจะกลับกันเดี๋ยวนี้"

เขารอไม่ได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว แค่อยากเจอหน้าซูหว่านเร็วๆ

อาเจ๋อรับคำ จากนั้นสั่งคนรับใช้ให้ช่วย