All Chapters of หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: Chapter 151 - Chapter 160

ความดูถูกในสายตาของ ถังอวิ๋นเฟิงไม่ได้ถูกซ่อนเอาไว้: "โชคดีที่ผู้นำตระกูลได้มองการณ์ไกลไว้ คราวนี้ส่งนักเล่นแร่แปรธาตุชื่อดังจากเมืองหลวงมา คุณคังโหยวฟู่มาเป็นผู้ช่วยพิเศษ""นับจากนี้ไป ธุรกิจยาของบริษัทเชิงถังจะได้รับการจัดการโดยอาจารย์คังและฉัน"ถังวานขมวดคิ้วบริษัทที่ก่อตั้งด้วยเงินและหยาดเหงื่อของตัวเอง ตอนนี้เขาอยากจะเข้ามารับช่วงต่อเหรอ? แล้วตัวเธอจะให้ทำอะไรต่อ?“พี่สอง ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหรอก แม้ว่าจะไม่มีสูตรยา แต่ฉันก็ยังสามารถครองตลาดยาในเจียงโจวได้”“ถ้าคุณต้องการส่วนแบ่ง ทำไมคุณไม่ตั้งบริษัทกับอาจารย์คังล่ะ” ถังอวิ๋นเฟิงหัวเราะเบาๆ : "ในเมื่อสูตรยาบำรุงสตรีถูกชิงไปแล้ว เธอจะไปต่อสู้อะไรกับตระกูลเซียงได้?"ถังวานพูดกลับด้วยความมั่นใจ: "คุณหลินได้พัฒนายาที่มีประสิทธิภาพไม่น้อยไปกว่ายาบำรุงสตรีให้ฉันแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น"“สูตรอะไร? เอาออกมาให้ฉันดูหน่อย” ถังอวิ๋นเฟิงถามอย่างจริงจัง“หยุดพูดล้อเล่นได้แล้วพี่สอง นี่เป็นความลับสุดยอด ถ้ารั่วไหลออกไปมีแต่สร้างหายะนะ”ถังวานหัวเราะเบาๆ:"ถ้าพี่สองต้องการ ฉันจะให้คุณบางส่วนเมื่อผลิตออกมาเป

ดวงตาของถังหว่านเบิกกว้าง และใบหน้าก็กลายเป็นขาวซีดเหมือนกับหยวกกล้วยเธอไม่เคยคาดคิดว่าหลินเฟิงจะดื่มทั้งหมดไปในฮึกเดียวปริมาณทั้งหมดนี่คือห้าสิบกรัมนะฉินหยิงรู้สึกขนลุกมากขึ้นและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรหลินเสว่เยี่ยนกอดอก พร้อมส่ายหัวและหัวเราะออกมาอย่างเย็นชาโดยคิดว่าหลินเฟิงเป็นคนโง่เง่าอย่างยิ่ง“คะ...คุณกำลังรนหาที่ตาย”คังโหย่วฟูคิดไม่ถึงว่าหลินเฟิงจะทำอะไรบุ่มบ่ามขนาดนี้“ยาแก้พิษของฉันสามารถแก้พิษได้เพียงห้ากรัมเท่านั้น ตอนนี้คุณได้กลืนผงดวงฤทัยแตกสลายไปจนหมดขวด แม้แต่ตัวฉันเองก็ช่วยคุณไม่ได้”ถังอวิ๋นเฟิงระเบิดเสียงหัวเราะ "ฮ่าๆ หลินเฟิง แกแส่หาเรื่องเองนะ ตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยแกได้"ถังหว่านรีบพูดกับคนรับใช้: "โทรหาหมอเทวดาจางเร็วเข้า"หลินเฟิงยกมือขึ้นเพื่อห้ามเธอเอาไว้ “ไม่จำเป็น พิษนี้ไม่มีผลอะไรต่อระบบประสาทนี้ ฉันสามารถรักษามันได้ด้วยการพลิกฝ่ามือเดียว”“หลินเฟิง เลิกพูดล้อเล่นสักที” ถังหว่านกังวลจนคิ้วขมวด“เหมือนฉันล้อเล่นเหรอ?”ท่าทางของหลินเฟิงจริงจัง: “พวกคุณอย่าเข้ามาใกล้ฉัน”จากนั้นเขาก็นั่งขัดสมาธิเขาเริ่มถ่ายโอนลมปราณภายในร่างเพื่อขับไล่พิษเย

"แก..." ถังอวิ๋นเฟิงกัดฟันด้วยความหงุดหงิดดวงตาของเขาจ้องมองไปที่หลินเฟิงอย่างดุร้าย: "คราวนี้แกชนะ รีบส่งยาแก้พิษมาได้แล้ว""ห้ะ?"หลินเฟิงยักไหล่และพูดว่า "พวกเราไม่เคยตกลงว่าจะมอบยาแก้พิษให้กับอีกฝ่ายนิ"“กะ...แกหมายความว่าอะไร?” ดวงตาของถังอวิ๋นเฟิงเต็มไปด้วยความว่างเปล่า มองไปที่หลินเฟิงด้วยความที่ไม่เชื่อไอ้เด็กคนนี้อยากเห็นฉันตายจริงๆเหรอ?หลินเฟิงส่ายหัวและตอบ: "ขอโทษนะคุณถัง ฉันไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องให้ยาแก้พิษแก่คุณ"“ไอ้คนแซ่หลิน แค้นนี้ฉันจะชำระคืนแน่” คังโหยวฟู่เดินไปข้างหน้าและด่าตามหลัง"ฮ่าๆ..."หลินเฟิงหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจและพูด: "คืนนี้เขาอาจจะไม่รอดด้วยซ้ำ อย่าไปมัวพูดแต่เรื่องในอนาคตเลย?""นี่..."คังโหยวฟู่พูดไม่ออกกับคำพูดนั้น“ลุงสอง ลุงสองได้โปรดช่วยฉันเร็วๆขอให้เขาให้ยาแก้พิษกับผมเถอะ ผมจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว”ถังอวิ๋นเฟิงร้องไห้ออกมาและจับขาลุงด้วยความเจ็บปวดตอนนี้ ถังว่านหลี่ไม่รู้จะทำอย่างไรดีเขาทำได้แค่มองหลินเฟิงอย่างอ้อนวอน: "คุณหลิน โปรดแสดงความมีน้ำใจด้วย อย่าต้องตกต่ำไปถึงระดับเดียวกับเขาเลย ทำไมไม่ให้ยาแก้พิษแก่เขาล่ะ?"ท้ายที่สุ

หลินเฟิงพยักหน้า: “แบบนั้นก็ดีแล้ว”“คุณถัง หลินคนนี้ขอลาไปก่อน”หลังจากกล่าวลาถังว่านหลี่แล้ว หลินเฟิงก็เดินตามฉินเสี่ยวเทียนไปที่รถของสำนักงานผู้ว่าราชการและออกจากบ้านตระกูลถังไปไม่ช้า รถก็มาถึงวิลล่าแห่งหนึ่งในเขตตงเฉิง ซึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางภูเขาและแม่น้ำ ทำให้ที่นี่เหมือนกับสรวงสวรรค์โดยเฉพาะวิลล่าที่ตั้งอยู่บนยอดเขาซึ่งถือได้ว่าเป็นศูนย์กลางของสรวงสวรรค์แห่งนี้หลินเฟิงจ้องผ่านหน้าต่างรถเป็นเวลานาน โดยคิดว่าถ้าฝึกตนที่นี่จะให้ผลลัพธ์เป็นสองเท่าอย่างแน่นอน ซึ่งใช้ความพยายามเพียงครึ่งเดียวขณะที่รถขับเข้าไปในจวนผู้ว่าราชการ ฉินหยิงก็รีบมาอย่างรวดเร็วและช่วยเปิดประตูรถให้หลินเฟิง“เชิญค่ะ คุณหลิน”"ขอบคุณครับ"ระหว่างทาง สมาชิกของตระกูลฉินต่างกำลังซ้อมหรือฝึกฝนศิลปะการต่อสู้เห็นได้ชัดว่าตระกูลฉินมีธรรมเนียมการต่อสู้ที่แข็งแกร่งหลินเฟิงได้ตามฉินเสี่ยวเทียนเข้าไปในห้องโถงข้างในมีชายคนหนึ่งที่แข็งแกร่งกำลังรออยู่แล้วหน้าตาความคล้ายคลึงกับท่านผู้ว่าฉินเมื่อเห็นฉินเสี่ยวเทียน ชายคนนั้นก็ลุกขึ้นยืนทันที "ท่านพ่อ"ฉินเสี่ยวเทียนพยักหน้า: "คุณหลิน ขอให้ฉันแนะนำคุณให้รู้จ

ได้ยินคำเตือนของน้องสาว ฉินสือโมโหมากกว่าเดิมและก็ไม่เกรงใจอีกต่อไปตั้งท่าให้ดีและพุ่งออกไปเต็มกำลัง โจมตีไปทางหลินเฟิงหัตถ์สายฟ้าดุดันและบ้าระห่ำจริง ๆ หนึ่งหมัดปล่อยออกไป ลมหมัดเหมือนฟ้าร้องฟ้าผ่าหลินเฟิงกลับไม่ใส่ใจสักนิด แค่ปัดเบา ๆ ก็สะบัดกำปั้นของฉินสือออกไปได้“แม่งเอ๊ย......”ฉินสือสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมากหัตถ์สายฟ้าเจ็ดกระบวนท่าสามสิบหกวิธีปล่อยออกไปจนหมดหลินเฟิงรับมือได้โดยที่สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลงจนกระทั่งฉินสือต่อยหมัดสุดท้ายออกไปหลินเฟิงรับรู้ถึงกระบวนท่าทั้งหมดของเขาแล้วเขาพูดขึ้นช้า ๆ: “คุณให้ความสำคัญกับการโจมตีมากเกินไป ข้อบกพร่องถูกเปิดเผยออกมาโดยเลือนราง”เสียงที่นุ่มนวลและสงบนิ่งแบบนี้เมื่ออยู่ที่ข้างหูของฉินสือกลับเป็นเหมือนฟ้าร้องดังระเบิดเห็นเพียงแค่หลินเฟิงก็ร่ายหัตถ์สายฟ้าขึ้นมา เขาปรับเปลี่ยนหัตถ์สายฟ้าอีกครั้งเหมาะสมกับผู้ชายที่ฝึกบำเพ็ญมากยิ่งขึ้นทันใดนั้น ฉินสือหยุดชะงักอยู่กับที่ ม่านตาขยายใหญ่ด้วยความตกตะลึงอย่างมากเขารู้สึกว่าบนตัวของหลินเฟิงเหมือนมีแสงสว่างหลินเฟิงปล่อยหมัดออกไป เหมือนพายุที่โหมกระหน่ำไม่หยุดหย่อนฉินสือถู