แต่งงานมาสามปี เธอโรจน์รุ่งพุ่งแรง แต่รังเกียจสามีไร้ความสามารถ หลังจากหย่าแล้วถึงรู้ว่าสามีที่ถูกมองว่าไร้อนาคตคนนี้กลับเป็นคนที่สูงเกินเอื้อมสำหรับเธอ
View Moreปู่ของเขาคือหมอเลี่ยวผู้โด่งดังระดับโลกเชียวนะ!หลานชายของหมอเลี่ยวเรียกอาจารย์หลินเฟิงงั้นเหรอ?ตู้เผิงนวดขมับของเขา ความตกตะลึงที่มีต่อหลินเฟิงไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้“ไปที่ห้องข้างๆ ก่อน พาคนที่ฉันจัดการเรียบร้อยแล้วไปด้วย ที่ชั้นบนยังมีอีกคน”หลินเฟิงชี้ไปในทิศทางหนึ่งแล้วพูดว่า:“อ่อใช่ ฉันใช้พลังชี่ของฉันในการเย็บแผลบนร่างกายของพวกเขา ต้องใช้สมุนไพรสมบัติล้ำค่ากว่าร้อยปีเพื่อรักษาพลังชี่ของไว้ประมาณหนึ่งสัปดาห์”“คนที่อยู่ห้องข้างๆ ชื่อฟางเลี่ยง ค่ารักษาที่ต้องใช้จ่ายเรียกเก็บที่ฉันได้ ส่วนคนที่อยู่ชั้นบน เรียกเก็บจากตระกูลซุน”ได้ยินหลินเฟิงใช้คำพูดสั้นๆ อธิบายเรื่องที่น่าหวาดกลัวเลี่ยวจงตัวสั่นสะท้าน ท่าทางของคนทั้งคนก็ถ่อมตัวมากยิ่งขึ้นเลี่ยวจงในตอนนี้ อารมณ์ซับซ้อนอย่างถึงที่สุดอันดับแรกเขาได้ยินชัดเจนว่าหลินเฟิงใช้พลังชี่แท้เย็บแผล พลังชี่แท้จริงสามารถนั้นได้จริงหรือ?แพทย์แผนโบราณประเทศมังกรจะอัศจรรย์เกินไปหน่อยไหม?จากนั้นใช้สมุนไพรสมบัติล้ำค่าหลายร้อยประคองพลังชี่แท้ไว้ เวลาแค่หนึ่งสัปดาห์ก็สามารถรักษาหายได้?เลี่ยวจงงุนงงไปหมดวิธีการนี้เกินจริงไปหน่อยแ
เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงพูดแบบนี้ ตู้เผิงก็ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆยังไงวันนี้พูดทุกอย่างออกไปแล้ว เขาไม่มีทางที่จะแตะต้องภรรยาของซุนหยวนเหว่ยอีก ดังนั้นตระกูลซุนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแก๊งเลี่ยหยางของเขาอีกต่อไปแม้ว่าคนรักของเขาจะขอร้องเขาอย่างสิ้นหวัง แต่ตู้เผิงก็ตอบกลับเธอเพียงคำเดียว"ไสหัวไป!"“ขอร้องล่ะนังหนู เมื่อครู่ฉันผิดเอง เธอขอร้องอาจารย์ของเธอ ให้เขาคืนไตของลูกชายฉันมาได้ไหม ฉันเอาอะไรมาแลกก็ได้”เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้รับผลประโยชน์ใดๆ จากตู้เผิงได้เลย ภรรยาของซุนหยวนเหว่ยก็ไม่กล้าที่จะวิงวอนหลินเฟิง ได้แต่หันหัวหอกไปทางอวี๋จื่อเสวียนเท่านั้นกลับไม่รู้เลยว่า อวี๋จื่อเสวียนคือคนที่เกลียดตระกูลซุนของพวกเขามากที่สุดเธอเหลือบมองหญิงวัยกลางคนด้วยความดูถูก ยิ้มเยาะพูดว่า:“ไตของลูกคุณหมายถึงอะไร?”“พวกเราเพิ่งพูดชัดเจนแล้วว่านี่คือไตของฟางเลี่ยง ฟางเลี่ยงมีเมตตา เสียสละตนเองเพื่อช่วยชีวิตลูกชายของคุณ”“แต่ตระกูลซุนของคุณล่ะ? เคยให้ความเคารพแก่ฟางเลี่ยงผู้มีพระคุณคนนี้สักนิดบ้างไหม?”“ฉันกับอาจารย์หลินไม่ใช่คนไร้เหตุผล เงินสองล้านห้าแสนบาทคืนให้พวกคุณแล้ว เรื่องไตของฟางเลี่ยง ต
ภรรยาของซุนหยวนเหว่ยก็ไม่ได้มีเวลาสนใจอะไรขนาดนั้นแล้ว“ก่อนหน้านี้ตอนที่คุณอยู่บนเตียง ก็ไม่เคยทำท่าทางอย่างในวันนี้กับฉันเลยนะ!”“อะไรนะ?!”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ซุนหยวนเหว่ยที่อยู่ไกล ๆก็รู้สึกราวกับโดนฟ้าผ่าภรรยาของตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะนอกใจตัวเอง.....แววตาของซุนหยวนเหว่ยมืดลงจนแทบจะหมดสติไปและตอนนี้เขาก็เข้าใจแล้วว่า เพราะอะไรแก๊งเลี่ยหยางถึงได้กระตือรือร้นที่จะปกป้องตัวเองมากขนาดนี้หลังจากวุ่นวายมาครึ่งวัน ก็เป็นภรรยาของตัวเองที่เหยียบเรือสองแคมเมื่อเห็นหญิงสาวคนนี้คอยรังควานตัวเองอยู่ ในขณะที่ต้องเผชิญหน้ากับหลินเฟิง ตู้เผิงก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อยตู้เผิงไม่ได้โง่ว่าระหว่างหลินเฟิงกับคนรักแล้ว มันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องคิดอะไรเลยเขาเลือกหลินเฟิงอย่างไม่ลังเลน่าขันถ้าหากช่วยผู้หญิงคนนี้จัดการหลินเฟิงต่อให้ตู้เผิงมีหลายชีวิตก็ไม่เพียงพอที่จะให้หลินเฟิงฆ่าได้ต่อให้วันนี้เขาโชคดีสามารถพาคนรักของตัวเองหนีไปได้แต่หลังจากกลับไปที่แก๊งเลี่ยหยาง พี่ใหญ่ของตัวเอง ตู้ไหวก็จะไม่ยอมปล่อยเขาไปง่าย ๆอยู่ดีหลินเฟิงกับคนรักดูเหมือนว่าจะต้องเลือกระหว่างท่านหลินก
หลังจากนั้นไม่นาน ซุนหยวนเหว่ยก็เอามือปิดหน้าของตัวเองเอาไว้ พร้อมกับมองไปทางตู้เผิงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ“น้อง...น้องตู้เผิง นาย...นายตบฉันทำไม?”“ตบคุณทำไม? วันนี้ฉันยังอยากจะฆ่าคุณให้ตายด้วยซ้ำ!”ตู้เผิงพุ่งเข้าไปคว้าคอเสื้อของซุนหยวนเหว่ย แล้วผลักเขาลงบนโต๊ะอาหารไม้เนื้อแข็งในบ้านของตัวเอง“ปัง!”ซุนหยวนเหว่ยรับการโจมตีอย่างหนักในครั้งนี้ ริมฝีปากก็ถึงกับมีเลือดออก แล้วฉากตรงหน้าก็เริ่มที่จะพร่ามัวเขาพยายามดิ้นรนที่จะลุกขึ้นจากพื้น และไม่รอให้เขาได้พูดอะไร ก็ได้เห็นฉากที่ทำให้หัวใจของเขาเย็นวาบไปถึงกระดูกเพียงแค่เห็นตู้เผิงโบกมือ และเรียกลูกน้องแก๊งเลี่ยหยางทั้งหมดในแก๊งที่ติดตามเขามา ทยอยพากันคุกเข่าลงข้างหนึ่งต่อหน้าหลินเฟิง“สวัสดีครับ ท่านหลิน!”“สวัสดีครับ ท่านหลิน!”ซุนหหยวนเหว่ยที่เพิ่งจะยืนขึ้นได้ ก็ได้ยินเสียงทักทายดังสนั่นพร้อม ๆกัน ทันใดนั้นก็ราวกับว่าพละกำลังทั้งหมดถูกดึงออกไปจนหมด แล้วก็ล้มลงไปกับพื้นพร้อมกับเสียงดังโครม“ท่านหลิน? อะไร.....”ซุนหยวนเหว่ยมองดูฉากตรงหน้าด้วยความตกใจ คนทั้งคนดูงุนงงไปหมดผู้ชายที่เย่อหยิ่งคนนั้น เป็นใครกันแน่?ทำไม...แ
ป้าจางก็กลัวเช่นเดียวกัน เธอไม่เคยเห็นซุนหยวนเหว่ยมีท่าทางที่ดุร้ายอย่างนี้มาก่อนเลยเธอไม่กล้าขัดขืน ก่อนจะรีบกดปุ่มในห้องรับแขกเพื่อเปิดประตูเหล็กที่ด้านนอกคฤหาสน์ทันใดนั้นก็มีเสียงดังวุ่นวายเข้ามาเมื่อรับรู้ถึงเสียงฝีเท้าที่ดังกึกก้องเข้ามาใกล้ที่นี่มากขึ้นเรื่อย ๆ รอยยิ้มอันชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซุนหยวนเหว่ย“ยังอยากจะทำให้ฉันกลัวอยู่อีกเหรอ? แกคิดว่าแกเป็นใครกัน?!”“ล่วงเกินฉัน ก็แสดงว่าหาเรื่องกับตระกูลจีและแก๊งเลี่ยหยางด้วย ฉันอยากจะรู้ว่าเบื้องหลังของแกมีอะไรกันแน่ ใครที่จะสามารถปกป้องแกได้!”เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเสียงคำรามที่ดุดันของซุนหยวนเหว่ย หลินเฟิงก็ส่ายหน้าด้วยความเสียดาย แม้แต่แววตาที่มองไปทางซุนหยวนเหว่ยก็ยังเต็มไปด้วยความสงสาร“ปัง!”เพียงแค่เห็นประตูคฤหาสน์ที่จู่ ๆก็ถูกเตะเปิดออก ก็มีชายหนุ่มในชุดสูทเดินนำหน้าเข้ามาเขาถือแท่งเหล็กอยู่ในมือ ในปากคาบบุหรี่ ทั้งยังสวมแว่นตากันแดดสีฉูดฉาดอีกด้วย ดูมีออร่าไปทั้งตัวอย่างมาก“ซุนหยวนเหว่ย ทำไมเปิดประตูก็ยังต้องใช้เวลานานขนาดนี้อีก? ใครกล้าทำเรื่องบ้า ๆในตระกูลซุนของคุณ?”ในขณะที่ชายในชุดสูทกำลังไต่ถาม
“พวกคุณ....”เดิมทีซุนหยวนเหว่ยคิดว่าทั้งสองคนนี้จะพาฟางเลี่ยงหนีไปแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะยังรออยู่ที่นี่การกระทำแบบนี้ ไม่สามารถเรียกว่าอวดดีได้อีกต่อไปแล้วเหมือนกับเป็นการขี้ใส่หัวของซุนหยวนเหว่ยแล้วยังยืมกระดาษจากเขาอีก!ซุนหยวนเหว่ยเกือบจะหายใจไม่ออก และเป็นลมด้วยความโกรธป้าจางที่อยู่ด้านข้าง ก็คอยรินชาให้กับหลินเฟิงและอวี๋จื่อเสวียนด้วยท่าทางที่ระมัดระวัง ทั้งยังคอยกระพริบตาให้กับซุนหยวนเหว่ย และยังใช้สายตาขอความช่วยเหลือไปทางซุนหยวนเหว่ยอีกด้วย“พวกแก....กล้ามากนะ!”ซุนหยวนเหว่ยโกรธมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว เขาถึงกับต้องจับราวบันไดเอาไว้ เพื่อรักษาสมดุลของร่างกายตัวเองเขาชี้ไปที่หลินเฟิงและอวี๋จื่อเสวียนพร้อมกับพูดว่า :“พวกแกทำเรื่องชั่วร้ายขนาดนี้แล้ว คิดไม่ถึงว่าจะยังกล้าดื่มชากันที่นี่อีก?!”“พวกเราจะดื่มชากันที่ไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”อวี๋จื่อเสวียนมองไปที่ซุนหยวนเหว่ยด้วยแววตาเหยียดหยาม จากนั้นก็แบะปากและพูดขึ้นว่า :“อีกทั้ง พวกเราทำอะไรที่ผิดกฎหมายหรือเปล่า? เพียงแค่ซื้อของที่คุณซื้อไป กลับคืนมาเท่านั้น”“แก....”ซุนหยวนเหว่ยโกรธจนพูดไม่ออกสักประโย
คนธรรมดาทั่วไปก็สามารถพบแพทย์ได้ที่ศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวแต่เพราะชื่อเสียง จึงทำให้คนที่มาพบแพทย์ที่ศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวมีค่อนข้างเยอะในวันปกติ ศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวแทบจะเปิดให้บริการเต็มที่แค่นัดหมายคิว ก็ต่อคิวไปสองเดือนแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึงการขอให้คนของศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวมาบริการถึงที่บ้านเลยนี่เป็นสิทธิพิเศษที่สี่ตระกูลใหญ่จะมีได้!ที่จริงซุนเชี่ยนก็เคยนัดหมายให้ฟางเลี่ยงไว้แล้วเช่นกัน แต่พวกเขากลับดูถูกตระกูลซุนของพวกเขาถ้าอยากจะพบแพทย์ ก็ให้พวกเขาพาคนป่วยไปที่บ้านได้เลยศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวจะให้การรักษาแก่ตระกูลซุนเล็ก ๆเพียงตระกูลเดียวได้อย่างไร? นอกจากว่าเธอจะสามารถจ่ายค่ารักษาพยาบาลที่สูงลิ่วได้สุดท้ายซุนเชี่ยนก็ทำได้เพียงยกเลิกไปเท่านั้นแต่ตอนนี้หลินเฟิงที่สามารถโทรหาคนของศูนย์การแพทย์ตระกูลเลี่ยวได้ด้วยการโทรศัพท์เพียงครั้งเดียวความมั่นใจนี้ ทำให้ซุนเชี่ยนรู้สึกไม่สบายใจอาจารย์คนนี้ของอวี๋จื่อเสวียน จริง ๆแล้วเป็นใครกันแน่?เบื้องหลังของเขาคืออะไรกันแน่?......ไม่นานหลังจากนั้น ซุนหยวนเหว่ยก็ค่อย ๆได้สติและภาพแรกที่ได้เห็น
“อ๊ะ?”คำพูดของหลินเฟิงทำให้ซุนหยวนเหว่ยและภรรยาคิดอะไรไม่ออก แต่ในตอนที่ทั้งสองตกตะลึง หลินเฟิงก็แทงเข็มเงินเข้าที่ช่องท้องส่วนล่างของซุนซิน“อ้ากกกก!”ทันใดนั้นซุนซินก็ส่งเสียงร้องดังลั่นออกมาทันที“พ่อแม่ ช่วยผมด้วย เจ็บมากเลย! ช่วยผมด้วยยยย!”เมื่อเผชิญหน้ากับเสียงร้องขอความช่วยเหลือของลูกชาย ซุนหยวนเหว่ยก็เบิกตากว้าง พร้อมกับพุ่งเข้าไปหาหลินเฟิงอย่างบ้าคลั่ง“ไอ้สัตว์ร้าย! แกปล่อยลูกชายของฉันเดี๋ยวนี้!”“ฉันจะสู้กับแกเอง!”สามีภรรยาซุนหยวนที่สู้สุดชีวิตถูกอวี๋จื่อเสวียนเตะจนล้มลงไปด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวภรรยาของซุนหยวนเหว่ยล้มลงและหมดสติไปทันทีเพราะเลือดเดือดพล่านอวี๋จื่อเสวียนนั่งคร่อมซุนหยวนเหว่ย ก่อนจะจับผมของเขาแล้วยกหัวของเขาขึ้นมา และยัดเช็คสองล้านห้าแสนบาทที่หลินเฟิงโยนออกไปนั้น เข้าไปในปากของเขา “คุณดูให้ฉันดี ๆสิ!”“ชีวิตก็คือชีวิตของลูกชายตระกูลคุณ แล้วชีวิตของฟางเลี่ยง มันไม่ใช่ชีวิตงั้นเหรอ?!””“สองล้านห้าแสนบาท วันนี้คุณจะต้องรับมัน! แล้วจากนั้นก็ต้องดูลูกชายของเขา เอาของที่แย่งชิงมาจากฟางเลี่ยงคืนกลับไป!”“อื้อ อื้อ อื้อ....”ซุนหยวนเหว่ยดิ้นรนไม่
หลินเฟิงเหลือบมองซุนหยวนเหว่ย แล้วรู้สึกสับสนเล็กน้อย“ผมไม่ได้บอกไปแล้วงั้นเหรอ? สองล้านห้าแสนบาท เพื่อซื้อไตของฟางเลี่ยงกลับคืนมา”ขณะที่กำลังพูดอยู่ เขาก็ผลักซุนซินลงไปกับพื้น จากนั้นก็หยิบเข็มเงินที่หนาและยาวออกมาจากถุงผ้าที่ติดตัวมา“พ่อ....พ่อ พ่อ ช่วยผมด้วย ช่วยผมด้วย___!”ซุนซินมองแววตาที่สงบนิ่งของหลินเฟิง และสัมผัสได้ถึงความคมของเข็มเงินในมือของหลินเฟิง ก็หวาดกลัวอย่างมากจนต่อสู้ดิ้นรนไม่หยุด“ไอ้...ไอ้สัตว์ร้าย แกปล่อยลูกชายของฉันนะ!”ซุนหยวนเหว่ยตกใจอย่างมาก ผู้ชายคนนี้ต้องการเอาไตของลูกชายตัวเองจริง ๆงั้นเหรอ?!“ขอร้องล่ะ ไม่เอา ไม่เอานะ!”หากบอกว่าซุนหยวนเหว่ยยังมีอารมณ์ฉุนเฉียวอยู่บ้าง ภรรยาของซุนหยวนเหว่ยที่อยู่ข้าง ๆก็คงตกใจกลัวแทบตายแล้วต้องรู้ว่า ซุนซิน ลูกชายคนเล็กคนนี้ คือทุกสิ่งทุกอย่างของเธอหากมีอะไรเกิดขึ้นกับซุนซิน เธอก็คงไม่สามารถมีชีวิตต่อไปได้อีกเพราะอย่างนั้นภรรยาของซุนหยวนเหว่ยที่เห็นฉากนี้ ก็รีบหยุดด่าทอหลินเฟิง และอดทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรงตรงหัวเข่า ก่อนจะก้มหัวขอร้องไปทางหลินเฟิง“คุณฆ่าฉันเถอะ ขอร้อง อย่าแตะต้องลูกชายของฉัน!”“พ่อ แ
ถ้าไม่การคัดค้านอะไร ก็เซ็นใบหย่าเถอะคฤหาสน์ของตระกูลหลี่ในเจียงโจวสาวงามในชุดกี่เพ้าผลักเอกสารไปตรงหน้าหลินเฟิงหญิงสาวตรงหน้านี้เป็นแม่ยายของเขา จางกุ้ยหลานเมื่อมองใบหย่าที่อยู่ตรงหน้า หลินเฟิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยคุณแม่ นี่หมายความว่าอะไรจางกุ้ยหลานกอดอก พูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ตระกูลหลี่เป็นบริษัทมหาชนแล้ว “ช่องว่างระหว่างคุณกับฮุ่ยหรานก็เริ่มกว้างขึ้นเรื่อยๆ และไม่ได้มีผลประโยชน์ใดๆกับการงานของฮุ่ยหรานเลย” “มีแต่จะฉุดรั้งการพัฒนาของฮุ่ยหราน หากเป็นเช่นนี้ก็หย่ากันเร็วๆดีกว่า”หลินเฟิงยิ้มอย่างขมขื่น ถามกลับว่า”นี่คือความคิดของฮุ่ยหรานหรือความคิดคุณแม่ครับ”จางกุ้ยหลานสีหน้าเย็นลง “นี่คือความคิดทุกคนของตระกูลหลี่เรา” “ที่คุณได้แต่งงานกับฮุ่ยหราน แค่เพราะสัญญาการแต่งงานที่คุณปู่ตั้งไว้” “สามปีมานี้ ที่คุณกินอยู่ในบ้านเรา ตระกูลหลี่เรามีความเมตตาต่อคุณมากแล้ว “ถ้าคุณรู้ตัว ก็รีบเซ็นชื่อ”หลินเฟิงหายใจเข้าลึกๆสามปีก่อน เขาใช้ความสัมพันธ์ทั้งหมดของตัวเองที่มีเพื่อช่วยพัฒนาตระกูลหลี่ช่วยพัฒนาเป็นบริษัทมหาชนจากร้านค้าที่เล็กๆแต่ในสายตาของตระกูลหลี่ เขากลับกลายเป...
Comments