บททั้งหมดของ หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: บทที่ 131 - บทที่ 140

หลินเฟิง ไม่ให้โอกาสเขาหายใจ รีบพุ่งไปข้างหน้าเขาอย่างรวดเร็ว"ตายซะ"ชายสวมหน้ากากได้ตะโกนออกไปเขาดึงปกเสื้อด้วยมือซ้าย เสื้อกันลมบนตัวของเขาก็โบกสะบัดทันทีเข็มเงินที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อก็ถูกเหวี่ยงออกไปทันทีมันซัดลงมาเหมือนฝนที่ตกกระหน่ำหลินเฟิงโบกมีดเหล็กในมือต้านไว้มืออีกข้างกั้นใบหน้าของตัวเองไว้เข็มเงินชิ้นใหญ่ถูกซัดออกไปทันทีแต่ยังมีเข็มเงินจำนวนหนึ่งติดอยู่ในร่างกายของเขาเมื่อชายสวมหน้ากากเห็นแบบนี้ ก็ยิ้มมุมปากอย่างได้ใจ "เจ้าหนู โดนเข็มเงินสามเล่มของฉันเข้า วันนี้แกได้ตายแน่นอน"“ไม่มีใครถอนพิษของฉันได้ ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ ก็ตัดแขนตัวเองแล้วคุกเข่าขอร้องฉันซะ”หลินเฟิงรู้สึกหนาวสั่นข้างในทันทีพิษนี้ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมากเป็นเงาเทียนซวงที่ถังหว่านตกลงไปครั้งนี้ต้องเป็นคนที่วางยาพิษถังหว่านแน่ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ปล่อยให้เขาหนีไปได้ความโกรธของหลินเฟิงปะทุออกมาจากก้นบึ้งของใจ ฟันทุกอย่างขาดออกเป็นท่อนๆ ด้วยกำลังมีดที่มีชายสวมหน้ากากตกใจมาก คาดไม่ถึงว่าชายหนุ่มคนนี้ยังสามารถใช้พลังงานภายในของเขาได้เขาหลบโดยไม่ลังเลและตะโกนบอกถังหยุนเหล่

ถ้าเขาวางปืนลงตอนนี้ ก็สามารถให้โอกาสเขาอีกครั้งได้แต่ชายหนุ่มคนนี้กลับกล้าลั่นไก เขาต้องตายแน่ๆทันทีที่พูดจบ เขาก็ใช้แรงบิดมัน“ค่า” เป็นเสียงที่คมชัดคอของถังหยุนเหลยก็ขาดออกนอนตายตาไม่หลับเขานึกไม่ถึงเลยว่าหลินเฟิงไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาแบบนี้หลังจากสังหารถังหยุนเหลยแล้ว หลินเฟิง ก็มองไปรอบๆ ไม่เห็นร่องรอยของชายสวมหน้ากากเขาเจอหินสะอาดก้อนหนึ่ง จึงนั่งพักผ่อนตามลำพังขณะนี้ ฉินหยิงก็ตามมาทัน ทันใดนั้นก็เห็นเลือดบนฝ่ามือของหลินเฟิงจึงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและถามว่า "คุณหลิน ไม่เป็นไรใช่ไหม?"หลินเฟิงก้มมองไปที่ฝ่ามือของเขา ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ไม่เป็นไร"หลังจากพูดจบ เขาก็ดึงกระสุนออกจากฝ่ามืออย่างแรงเลือดสีแดงไหลออกมาฉินหยิงที่อยู่ด้านข้างดูหวาดกลัว กลืนน้ำลายของเธอหลังจากตกตะลึงอยู่นาน ในที่สุดก็รู้สึกตัว จึงรีบถอดเสื้อคลุมออก ฉีกเสื้อออกเป็นเส้นๆคุกเข่าต่อหน้าหลินเฟิง และช่วยพันผ้าพันแผลที่ฝ่ามือของเขาเอวของฉินหยิงนั้นบางราวกับต้นหลิว แต่กลับมีมัดกล้ามเนื้อไม่น้อยแม้จะไม่ใช่สาวสวย แต่ก็ปฏิเสธรูปร่างของคนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้แบบนี้ไม่ได้แม้แต่ถังหว่าน

หลินเสวี่ยเยี่ยนส่ายหัวไปมา “คุณอยากเก็บหลินเฟิงขนาดนั้นเลยหรอ?”ถังหว่านหลี่ถอนหายใจแล้วพูดว่า "คุณเพิ่งมาเจียงโจวไม่นาน มีบางเรื่องที่คุณยังไม่เข้าใจ"“หลินเฟิงคนนั้นไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด ไม่แน่ว่าตระกูลถังกลับมาเพราะเจ้าเด็กคนนั้นนะ”"เหอะ"หลินเสวี่ยเยี่ยนพูดเหอะเบาๆ “ฉันหวังว่ามองคนถูกนะ”บนรถ ถังหว่านที่นั่งอยู่ข้างคนขับก็มองหลินเฟิงผ่านกระจกมองหลังแล้วถามว่า "หลินเฟิง คุณรู้ไหมว่าครั้งนี้ใครเป็นแกนนำ?"หลินเฟิงส่ายหัวไปมา "ชายคนสวมหน้ากากคนนั้น ฉันเห็นหน้าเขาไม่ชัด"“แต่คนนั้นน่าจะเป็นคนของลัทธิเซียนหนานไห่”“ลัทธิเซียนหนานไห่?” ถังหว่านขมวดคิ้วขึ้นลัทธินี้ตัวเองยังไม่ได้ยินมาก่อนเลยทำไมต้องไปลงมือเองหละ?“พวกเราไม่ได้มีเรื่องเครียดแค้นกับพวกเขานะ!”“คนนั้นอยู่ภายใต้เซี้ยงตงเซิง ถังหยุนเหลยพูดจากปากตัวเอง”หลินเฟิงอธิบายว่า: "เซี้ยงตงเซิงรับปากถังหยุนเหลย หลังจากที่จัดการคุณเขาจะมาดูแลบริษัทเชิงถังธุรกิจที่เจียงโจว"ถังหว่านกัดฟันสีเงินของเธอ กำหมัดแน่นพร้อมแอบด่า “ไอ้เซียงตงเฉิงนี่..."“ยังไงก็ตาม ใครคืออาจารย์เหลียง? ทำไมตระกูลเซี้ยงถึงลอบฆ่า” หลินเฟิงถามด้

เลี่ยวกั๋วต้งขมวดคิ้วขึ้นเขาอยู่ใกล้ชิดกับจางกุ้ยหลานเพราะอยากได้เงินเธอเท่านั้น ทุกวันอยู่ใกล้กับหญิงแก่วัยสี่สิบจนเขาอยากจะอ้วกแล้ว เมื่อเห็นผู้ชายที่รักของเธอขมวดคิ้วขึ้น จางกุ้ยหลานเลยถามว่า "ทำไมหรอกั๋วต้ง คุณไม่ตกลงงั้นเหรอ?"“เอ่อ...จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงหละ?”เลี่ยวกั๋วต้งเปลี่ยนสีหน้าทันที พูดด้วยรอยยิ้มเจื่อนๆ "จริงๆฉันคิดเรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เหมาะ""ทำไมล่ะ?"“หนึ่งคือเราไม่มีสถานะกัน ถึงแม้ว่าเราจะแต่งงานครั้งที่สอง แต่ฉันคิดว่าก็ควรทำให้มันเป็นกิจลักษณะทำให้คนทั้งเจียงโจวรู้”เมื่อได้ยินจางกุ้ยหลานได้ยินสิ่งนี้ หน้าเธอก็ยิ้มอย่างเขินอาย "เราก็โตๆกันแล้ว ทำไมถึงคิดเรื่องเด็กๆแบบนี้อยู่?"“จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ การแต่งงานมันเป็นเรื่องใหญ่ ฉันมาเที่ยวมาบ้านคุณตลอดก็จะถูกคนอื่นเอาไปนินทาได้” เลี่ยวกั๋วต้งพูดอย่างชอบธรรมพอจางกุ้ยหลานได้ฟังก็รู้สึกว่าดูมีเหตุสมผลในใจก็รู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งขึ้น เธอไม่คิดว่าเลี่ยวกั๋วต้งจะคิดถึงเพื่อเธอมากมายขนาดนี้ตัวเองไม่ได้ดูคนผิดไปจริงๆเลี่ยวกั๋วต้งพูดอย่างเศร้าโศกในเวลานี้ "อีกอย่าง เรื่องที่บริษัทก็มีเ

ทันทีที่เข้าไป พนักงานธนาคารในชุดมืออาชีพก็รีบเดินมาข้างหน้าแล้วพูดว่า "คุณผู้ชายคะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?"หลินเฟิงหยิบเช็คออกมา "เปิดบัญชีให้ผมหน่อยครับ และฝากเงินในเช็คเข้าไปครับ"เมื่อพนักงานเห็นเช็ค คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเงินจำนวนมหาศาลถึง 20 ล้าน จึงรีบพูดว่า "กรุณามากับฉันด้วยค่ะ ธุรกรรมของคุณเป็นบริการวีไอพีระดับสูง ฉันจะแจ้งให้ผู้จัดการทราบ และให้เขาช่วยจัดการให้ค่ะ”หลินเฟิงพยักหน้า "ยุ่งยากจัง"สุดท้ายแล้ว หากฝากเงินจำนวนมหาศาล 20 ล้านในธนาคารใดก็ตาม ก็อยู่ในระดับผู้มีอิทธิพลแล้วโดยปกติแล้วธนาคารไม่กล้าละเลยพนักงานธนาคารแนะนำหลินเฟิงเข้าไปในล็อบบี้ที่ตกแต่งอย่างหรูหราอีกทั้งยังนำกาแฟมาให้เขาเป็นการส่วนตัว โน้มตัวลงมาโดยไม่ลืมที่จะเบียดตัวเองเข้าไปชิดเนินเขาที่สวยงามปรากฏต่อหน้าหลินเฟิงธนาคารเจียงโจวต้อนรับแขกผู้มีเกียรติมากมาย แต่คนรุ่นใหม่และร่ำรวยอย่างหลินเฟิงนั้นหายากโดยปกติแล้วพนักงานธนาคารไม่ยอมที่จะปล่อยโอกาสนี้ไปน่าเสียดายที่หลินเฟิงไม่ได้มองด้วยซ้ำนี่ทำให้เธอผิดหวังมากสักพัก ผู้จัดการในชุดสูทก็ได้เดินเข้ามาทันทีที่เข้าไป เขาก็โค้งคำนับหลินเฟิง"สวัสด