บทที่ 132

หลินเฟิง ไม่ให้โอกาสเขาหายใจ รีบพุ่งไปข้างหน้าเขาอย่างรวดเร็ว

"ตายซะ"

ชายสวมหน้ากากได้ตะโกนออกไป

เขาดึงปกเสื้อด้วยมือซ้าย เสื้อกันลมบนตัวของเขาก็โบกสะบัดทันที

เข็มเงินที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อก็ถูกเหวี่ยงออกไปทันที

มันซัดลงมาเหมือนฝนที่ตกกระหน่ำ

หลินเฟิงโบกมีดเหล็กในมือต้านไว้

มืออีกข้างกั้นใบหน้าของตัวเองไว้

เข็มเงินชิ้นใหญ่ถูกซัดออกไปทันที

แต่ยังมีเข็มเงินจำนวนหนึ่งติดอยู่ในร่างกายของเขา

เมื่อชายสวมหน้ากากเห็นแบบนี้ ก็ยิ้มมุมปากอย่างได้ใจ "เจ้าหนู โดนเข็มเงินสามเล่มของฉันเข้า วันนี้แกได้ตายแน่นอน"

“ไม่มีใครถอนพิษของฉันได้ ถ้าอยากมีชีวิตอยู่ ก็ตัดแขนตัวเองแล้วคุกเข่าขอร้องฉันซะ”

หลินเฟิงรู้สึกหนาวสั่นข้างในทันที

พิษนี้ทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยเป็นอย่างมาก

เป็นเงาเทียนซวงที่ถังหว่านตกลงไป

ครั้งนี้ต้องเป็นคนที่วางยาพิษถังหว่านแน่ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ไม่ปล่อยให้เขาหนีไปได้

ความโกรธของหลินเฟิงปะทุออกมาจากก้นบึ้งของใจ ฟันทุกอย่างขาดออกเป็นท่อนๆ ด้วยกำลังมีดที่มี

ชายสวมหน้ากากตกใจมาก คาดไม่ถึงว่าชายหนุ่มคนนี้ยังสามารถใช้พลังงานภายในของเขาได้

เขาหลบโดยไม่ลังเลและตะโกนบอกถังหยุนเหล่