บททั้งหมดของ หลังหย่ากัน ประธานสาวสวยขอคืนดี: บทที่ 111 - บทที่ 120

738

บทที่ 111

แน่นอนว่าหวางเส้าหลงไม่เชื่อที่จางกุ้ยหลานพูด และคิดว่าเธอก็แค่คุยโวโอ้อวดโบกไม้โบกมืออย่างทนไม่ไหว: “พอแล้วๆ อย่ามาทำให้ผมชักช้าอยู่ตรงนี้”พูดจบก็โอบเอวแฟนสาวหุ่นนางแบบเดินจากไปจางฮุ้ยหลานยังอยากจะแก้ตัวอีกสักหน่อย และหลินเฟิงที่อยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา: “เขาขี้เกียจสนใจคุณ แต่คุณยังจะเสนอหน้าทำดีกับเขาอีก”“นายเงียบไปเลยนะ นี่มันเกี่ยวอะไรกับนาย?”จางฮุ่ยหลานถลึงตาดุใส่เขาถังหว่านในเวลาก็ถือไมโครโฟนเดินขึ้นมากลางเวทีใบหน้าเผยรอยยิ้มด้วยความเป็นอาชีพ: “วันนี้เป็นพิธีตัดริบบิ้นเปิดโครงการซีเฉิง ก่อนอื่นฉันอยากแนะนำพาร์ตเนอร์ของฉันสักหน่อยค่ะ...”“ประธานกรรมการของหลี่ซื่อกรุ๊ป คุณหลี่ฮุ่ยหราน...”ถังหว่านพูดจบเสียงปรบมือด้านล่างเวทีก็ดังกึกก้องขึ้นในทันทีเห็นเพียงหลี่ฮุ่ยหรานสวมกระโปรงยาวสีฟ้า และเดินจับชายกระโปรงเดินขึ้นไปอย่างช้าๆหวางเส้าหลงปรบมือแบบส่งไปที แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้ารูปไข่สวยไร้ที่ติของหลี่ฮุ่ยหรานตกตะลึงจนกรามแทบค้างดวงตาคู่นั้นจ้องมองหลี่ฮุ่ยหรานด้วยความที่ไม่ยากจะเชื่อ“นี่...นี่แม่งเป็นไปได้ไง?”เขาเห็นกับตาว่าแผลเป็นจากคมมีดบนหน้
Read More

บทที่ 112

นับตั้งแต่ที่ไดนาสตี้บาร์ครั้งก่อน ทำให้รู้จักหน้าคร่าตาของหวางเส้าหลงเธอก็รังเกียจหวางเส้าหลงมากเหมือนกันแม้หลินเฟิงจะเป็นคนไร้ประโยชน์ไปบ้าง แต่อย่างน้อยก็ไม่เหมือนหวางเส้าหลงที่จอมปลอมขนาดนั้นตัวเธอเองมองคนผิดไปแล้วจริงๆหวางเส้าหลงรู้ว่าหลี่ฮุ้ยหรานยังโกรธอยู่จึงหัวเราะเหอะๆ แล้วพูดขึ้น: “ฮุ้ยหราน ที่ผ่านมาผมไม่ดีเอง ผมไม่ควรเอาดีเข้าตัวเลย”“ผมรับรองว่าต่อไปนี้จะไม่ทำแบบนี้อีกเป็นอันขาด คุณให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะนะ”หลี่ฮุ้ยหรานหัวเราะด้วยเย็นชา: “โอกาสอะไร? ที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทอะไรกันไม่ใช่เหรอ?”หวางเส้าหลงพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง หลี่ฮุ้ยหรานในเวลานี้ไม่คิดจะคืนดีกับเขาแล้วมองดูหลี่ฮุ้ยหรานหายไปท่ามกลางฝูงชนหวางเส้าหลงโกรธจนกัดฟันกรอดและกำหมัดแน่น ในใจก็ด่าขึ้นว่า: “เดี๋ยวได้เจอดีแน่ หลี่ฮุ้ยหราน”“ฉันช่วยให้มึงได้ร่วมมือกับตระกูลถัง ไม่คิดเลยว่ามึงแม่งยังกล้าถีบส่งฉัน”“ไม่ช้าก็เร็วฉันจะให้แกได้ชดใช้”หลินเฟิงนั่งอาบแดดอยู่บนม้านั่งตัวหนึ่งที่อยู่ด้านล่างเวทีหลี่ฮุ้ยหรานในเวลานี้ได้เดินมาจากทางด้านหลังของเขา และนั่งลงข้างๆ เขาหลินเฟิงลืมตาขึ้นอย่า
Read More

บทที่ 113

หลินเฟิงได้ยินประโยคนี้ก็ขมวดคิ้วในทันทีสู่ขอ และยังจะเป็นดองกับจางเต๋อหลินด้วยเนี่ยนะ? เหมือนจางเต๋อหลินจะมีหลานสาวที่มีอายุพอจะแต่งงานได้แค่คนเดียวด้วยสิคงไม่ใช่จางเจียหนิงหรอกนะ?เลี่ยวกั๋วต้งยิ้มเบาๆ แล้วพูดขึ้น: “เหวินเชาวางใจเถอะนะ ลุงไม่เคยลืมเรื่องนี้เลย”“ครั้งนี้ไม่ใช่แค่เป็นพ่อสื่อให้กับหนู ยังจะช่วยแนะนำงานให้กับหนูด้วย”เดิมทีเขาไม่อยากที่จะรับปากเรื่องนี้เลย แต่เมื่อคืนวานเขาคิดแผนการที่สมบูรณ์แบบขึ้นได้ซึ่งไม่เพียงจะช่วยเป็นพ่อสื่อให้กับหลี่เหวินเชา แถมยังทำให้หลี่เหวินเชาได้มีงานที่ไม่เลวงานหนึ่งทำหลี่เหวินเชาทำหน้าสีตกตะลึง: “ยังช่วยผม...หางานด้วยงั้นเหรอครับ?“งานอะไรเหรอครับ?” เขาถามขึ้นด้วยความประหลาดใจส่วนตัวเขาไม่คิดที่จะอยากทำงานเลยสักนิด หากจะต้องทำงานไม่สู้ใช้ชีวิตไปกับวันกับพี่สาวของตัวเองอยู่อย่างนั้นดีกว่าเลี่ยวกั๋วต้งยิ้มพร้อมพูดขึ้น: “ทำงานให้กับคุณหนูถัง”“ซืด...ทำงานเป็นลูกน้องของถังหว่านงั้นเหรอ?” จางกุ้ยหลานตกใจได้ทำงานอยู่ข้างกายของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง นั่นเป็นงานที่ใครหลายคนใฝ่หาและใช่ว่าจะได้มา“กั๋วต้ง คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเก่งขนา
Read More

บทที่ 114

“พวกเขามาแก้แค้น?”ถังหว่านส่ายหัว: “ไม่แน่ใจ...เจอหน้าเดี๋ยวก็รู้เอง”ฝ่ายตรงข้ามมีเป้าหมายอะไรกันแน่ยังไม่แน่ใจนักแต่แน่นอนว่าถังหว่านจะประหม่าไม่ได้จึงต้องพาหลินเฟิงและฉินอิ๋งไปเจรจาด้วยหลินเฟิงและฉินอิ๋งเดินตามหังถังหว่านอย่างเงียบๆทั้งสามคนเดินมาถึงสุดทางเดิน ก่อนจะผลักประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องรับรองที่เหลืองอร่ามแวววาวชายวัยกลางคนสวมสูทกำลังเล่นจอกเหล้าอยู่ภายในห้องด้านหลังของเขามีชายสามคนยืนอยู่ โดยเป็นชายชราผมหงอกสวมเสื้อคลุมยาวคนหนึ่งและชายหนุ่มหุ่นล่ำอีกสองคนทั้งสามวางมาดไม่ธรรมดา แววตาคมกริบ เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นบอดี้การ์ดชายวัยกลางคนนั่นพอเห็นถังหว่านเดินเข้ามา ชายคนนั้นก็วางจอกเหล้าที่อยู่ในมือลงแล้วเผยรอยยิ้มที่เป็นมิตรออกมา: “คุณหนูถัง ช่างให้ผมรอนานมากเลยนะ”ถังหว่านนั่งลงตรงข้ามกับชายคนนั้นแล้วยิ้มเบาๆ: “คุณเซี่ยงคะ ต้องขออภัยด้วยจริงๆ ค่ะ เมื่อครู่มีพิธีตัดริบบิ้นโครงการที่ก่อตั้งใหม่ก็เลยมาสายนิดหน่อยค่ะ”ชายวัยกลางคนคนนี้ก็คือเซี่ยงตงเซิง ปู่รองของตระกูลเซี่ยงโดยปกติจะรับผิดชอบจัดการธุระต่างๆ ทั้งหมดของตระกูลเซี่ยงเซี่ยงตงเซิงโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ
Read More

บทที่ 115

ฉินอิ๋งส่งสายตาให้กับหลินเฟิงในทันทีเธอลังเลเล็กน้อยอยู่ครู่หนึ่งถ้าไม่ตอบตกลงก็จะดูเหมือนกับว่าตัวเองนั้นขี้ขลาด และทำให้พี่หว่านเอ๋อรต้องหายหน้าถ้าตอบตกลงก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายมีเป้าหมายอะไรพี่หลินแสดงท่าทีว่ายังไงก็ได้ และก็ถือว่าตอบตกลงแล้วมันจะทำไม“ไม่รู้ว่าผู้เฒ่าไป๋อยากจะประลองยังไง?”ไป๋จินเต๋อยิ้มแล้วพูดขึ้น: “คนแก่อย่างผมอายุอานามปูนี้แล้วร่างกายก็ถดถอย สู้คนหนุ่มสาวอย่างพวกคุณไม่ได้แล้ว”“ให้ลูกศิษย์ของผมสองคนนี้ไปประลองฝีมือกับพวกคุณจะดีกว่าไหม?”หลินเฟิงหรี่ตาลงผู้เฒ่าคนนี้ลมปราณล้ำลึก ลมปราณภายในก็มั่นคง ไม่รู้ว่าแข็งแกร่งกว่าลูกศิษย์ทั้งสองกี่เท่าคิดไม่ถึงว่าจะถ่อมตัวแบบนี้ ดูเหมือนว่าจะไม่คิดจะลงมือจริงๆ นะครั้งนี้น่าจะเป็นแค่การลองเชิง“ได้สิ งั้นวันนี้เรามารู้จักกันด้วยการประลองยุทธ”ไป๋จินเต๋อหันไปมองลูกศิษย์ทั้งสองคนของตัวเอง: “เทียนซิง ตี้ส้า พวกนายสองคนใครจะประลองก่อนดี?”ฉินอิ๋งก้าวออกมาก่อนเลยพร้อมกับพูดว่า: “ก็ไม่ทำเป็นต้องให้คุณหลินต้องลงมือหรอกค่ะ ให้ฉันเป็นคนที่จะประลองกับพวกเขาทั้งสองคนเองค่ะ”“พวกคุณทั้งสองคนก็เข้ามาพร้อมกันเถอะค่ะ”หลิ
Read More

บทที่ 116

เทียนซิงโยกตัวหลบก็เลยเหลือแค่ฉินอิ๋งคนเดียวทว่าการโจมตีของตี้ส้าไม่ได้ลดความเร็วลงเลยฉินอิ๋งต้องการทำให้เทียนซิงต้องยอมหลบไปเพื่อให้ตัวเองหลุดจากการถูกจับได้ในจังหวะที่เธอคิดจะโยกตัวหลบนั้น กลับพบว่าตัวเองขยับตัวไม่ได้ไม่ว่ามีเส้นไหมสี่เส้นอยู่บนแขนและขาตั้งแต่เมื่อไหร่ พลังซ่อนเร้นจับเธอจนขยับไปไหนไม่ได้เห็นว่ากำปั้นของอีกฝ่ายจะกระแทกเข้าใบหน้าของฉินอิ๋ง“จบเห่แล้ว”ฉินอิ๋งพูดขึ้นอยู่ในใจ หลับตาลงด้วยจิตใต้สำนึกในช่วงเวลาสำคัญ หลินเฟิงหยิบเข็มเงินออกมาหนึ่งเล่ม และดีดออกไปเข็มเงินพุ่งเข้าใส่ข้อศอกของฉินอิ๋งร่างกายของฉินอิ๋งสาวกำปั้นในทันที“ปัง”เสียงดังลั่นฉินอิ๋งถอยหลังไปหลายก้าวจนชนและเข้าไปในอ้อมกอดของหลินเฟิงทั้งตัว“อย่าขยับ”เสียงของหลินเฟิงดังขึ้นข้างหู และมือข้างหนึ่งโอบไหล่ของเธอไว้เส้นไหมทั้งสี่เส้นที่อยู่บนตัวของฉินอิ๋งเชื่อมโยงไปยังฝ่ามือของไป๋จินเต๋อท่ามกลางแสงแดด ถ้าไม่สังเกตให้ดีก็ไม่มีทางจะมองเห็นได้ชัดเจนเมื่อครู่ที่ฉินอิ๋งตึงจนขยับตัวไปไหนไม่ได้ เพราะเธอถูกไป๋จินเต๋อควบคุมไว้ใช้พลังซ่อนเร้นควบคุมเส้นไหมล่ามแขนและขาทั้งสองข้างของเธอ
Read More

บทที่ 117

เซี่ยงตงเซิงหัวเราะและพูดขึ้น: “ฮ่าๆๆ วัยรุ่นเขาประลองยุทธเพื่อเป็นเพื่อนกัน ถือเป็นเรื่องปกติ”ถังหว่านไม่เชื่อว่าเป็นการประลองยุทธทั้งนั้น หลินเฟิงและฉินอิ๋งปลอดภัยดี เธอจะไปโวยวายไปก็จะดูไม่ดีก่อนที่จะหันไปพูดขึ้น: “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นเราก็ขอตัวกลับก่อนนะ ขอบคุณที่คุณเซี่ยงต้อนรับ”เซี่ยงตงเซิงพยักหน้า: “คุณถังต้องคิดพิจารณาข้อเสนอของผมให้ดีนะครับ ผมรอคุณถังอยู่ทุกเมื่อ”“ฉันจะคิดให้ดีแน่นอน” ถังหว่านพูดจบก็ทำหน้าเย็นชาพาหลินเฟิงและฉินอิ๋งจากไปเซี่ยงตงเซิงมองแผ่นหลังของทั้งสามคนที่กำลังเดินจากไป สายตาหรี่ลง“ผู้เฒ่าไป๋ ความสามารถที่แท้จริงของทั้งสองคนนั้นเป็นไงบ้าง?”ไป๋จินเต๋อกำลังที่จะพูด“พู” กระอักเลือดออกมาเซี่ยงตงเซิงและคนอื่นๆ พากันตกตะลึง“ท่านอาจารย์....”“ผู้เฒ่าไป๋...เป็นอะไรไป?” เซี่ยงตงเซิงก้าวไปหาแล้วถามขึ้นอย่างร้อนรนไป๋จินเต๋อกัดฟันพูดขึ้น: “ความสามารถของเจ้าหนุ่มเมื่อกี้นั่นมันธรรมดา”“เมื่อกี้ผมใช้ลมปราณภายในสู้กันกับเขา เจ้าหนุ่มนั่นถอยหลังไปแค่เจ็ดก้าวก็โจมตีผมจนกระอักเลือด”เซี่ยงตงเซิงตะลึงจนอ้าปากค้าง: “อะไรนะ? ความสามารถที่แท้จริงของไอ้เ
Read More

บทที่ 118

ประโยคนี้ของหลินเฟิงพูดออกมาอย่างน่าเกรงขามมากถังหว่านได้ยินดังนั้นก็โล่งอกในทันที: “ได้ยินคุณพูดแบบนี้ ฉันก็ไม่กลัวแล้ว”“อีกเดี๋ยวฉันยังต้องไปบริษัทสักหน่อย พวกคุณสองคนก็ไปกับฉันด้วยนะ ถือว่าดูแลความปลอดภัยให้กับฉันแล้วกัน”ช่วงนี้ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษเอาไว้หน่อยก็ดีหลินเฟิงก็ไม่ได้ขัดอะไรยังไงซะตัวเองกลับโรงแรมไปก็ไม่มีอะไรให้ทำกลับมาถึงบริษัทเชิงถังฉินอิ๋งไม่เพียงจะเป็นบอดี้การ์ดของถังหว่านแล้วยังเป็นผู้ช่วยประจำตัวของเธออีกด้วย ช่วงเวลาปกติยังสามารถช่วยเธอจัดการเอกสารบ้างแน่นอนว่าเธอก็ติดตามถังหว่านไปที่ห้องทำงานด้วยเช่นกันส่วนหลินเฟิงไม่เข้าใจการบริหารบริษัทเลย การจะเข้าไปในห้องทำงานก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรจึงไปที่ห้องพักผ่อนแขกวีไอพีคนเดียวสถานที่แห่งนี้เงียบสงบมาก เขาหาที่สบายๆ เพื่อหลับตาพักสมองและฝึกรวมลมปราณภายในไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ ประตูห้องพักผ่อนแขกวีไอพีถูกคนผลักเปิดออกหลินเฟิงลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ และคนที่มานั้นก็คือเลี่ยวกั๋วต้งเพียงแต่ว่าครั้งนี้เขามาเพียงลำพังห้องพักผ่อนแขกวีไอพีทั้งใหญ่มีเพียงหลินเฟิงอยู่คนเดียว เลี่ยวกั๋วต้งมองไปก็เห็น
Read More

บทที่ 119

เลี่ยวกั๋วต้งพูดอย่างภาคภูมิใจ: “คุณถัง จริงแล้วผมมาในครั้งนี้ก็เพื่อตั้งใจจะมาแนะนำคนที่มีความสามารถคนหนึ่งให้กับคุณครับ”ถังหว่านสงสัยจนอึ้งพูดไม่ออก: “คนที่มีความสามารถ?”เลี่ยวกั๋วต้งตบหน้าอกแล้วพูดขึ้น: “คนนี้เรียนจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังเลยนะครับ ความสามารถส่วนตัวสูงมาก”ถังหว่านยิ้ม: “ผู้บริหาระดับสูงของบริษัทเชิงถังก็จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังทั้งนั้นนะ ประเด็นนี้อธิบายอะไรไม่ได้หรอกนะคะ”เลี่ยวกั๋วตงพูดต่อไปว่า: “แต่คนนี้เป็นหลานเขยของจางเต๋อหลินเชียวนะครับ ชื่อเสียงของจางเต๋อหลินคุณถังคงจะเคยได้ยินมาก่อนสินะครับ?”“ซืด...”ถังหว่ายหายใจเข้าด้วยความตกตะลึง แน่นอนว่าเธอรู้จักจางเต๋อหลินแม้แต่จางเจียหนิง เธอก็รู้จักไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าเจ้าเด็กคนนั้นจะแฟนด้วยทว่าคนที่สามารถเป็นถึงหลานเขยของจางเต๋อหลินได้ ระดับวิชาแพทย์ของคนนี้น่าจะไม่เลวเลยตัวเองกำลังจะก่อตั้งบริษัทการแพทย์และเภสัชอยู่พอดี และเป็นตอนที่อยากได้คนที่มีความสามารถทางด้านการแพทย์แบบนี้มาก“ถ้าสิ่งที่คุณพูดมาเป็นความจริง เขามาทำงานได้ตลอดเวลาเลยนะ”เลี่ยวกั๋วต้งถามกลับ: “งั้นไม่รู้ว่าคุณถังจะยอมให้เขาทำงาน
Read More

บทที่ 120

“เป็นพ่อสื่อ?”จางเต๋อหลินตกตะลึงหลานสาวของตัวเองก็อายุไม่น้อยแล้วจริงๆ แต่เธอกลับไม่คิดอยากจะแต่งงานเลยสักนิดตัวเองรีบร้อนไปด้วยก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีห้ามใจตัวเองไม่ได้จึงต้องถามออกมาด้วยความอยากรู้: “ไม่ทราบว่าคุณเลี่ยวต้องการแนะนำคุณชายของตระกูลไหนให้ผมครับ?”เลี่ยวกั๋วต้งตอบ: “จริงๆ ฝ่ายชายก็ไม่ถือว่าเป็นลูกชายจากตระกูลร่ำรวยอะไรหรอกครับ แต่ผมกล้ายืนยันว่าความสำเร็จในอนาคตของเขาจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนครับ”จะว่าไป หลี่ซื่อกรุ๊ปยังไม่ถึงขั้นสำหรับกลุ่มระดับบนของเจียงโจวแต่ตอนนี้พวกเขาได้ร่วมมือกับถังหว่าน ความสำเร็จในอนาคตนั้นไร้ขีดจำกัด“นี่...”จางเต๋อหลินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย พูดแบบนี้แสดงว่าอีกฝ่ายก็เป็นแค่คนธรรมดาไร้กำลังอำนาจแม้ว่าตัวเองจะไม่ได้เป็นคนหัวสูงเลือกปฏิบัติ แต่อย่างน้อยครอบครัวของทั้งสองฝ่ายก็จะต้องมีสังคมและฐานะที่เท่าเทียมกันสิหลานสาวสุดรักของตัวเองจะไปแต่งงานกับคนแบบนี้ไม่ได้!เลี่ยวกั๋วต้งรีบอธิบาย: “หมอเทวดาจางครับ คุณอย่าดูว่าเด็กคนนี้จะไม่มีภูมิหลังอะไรครับ อายุก็เพิ่งจะยี่สิบต้นๆ แต่เขาได้เป็นที่ปรึกษาส่วนตัวของถังหว่านแล้วนะครับ”“ความส
Read More
ก่อนหน้า
1
...
1011121314
...
74
DMCA.com Protection Status