บทที่ 160

ได้ยินคำเตือนของน้องสาว ฉินสือโมโหมากกว่าเดิม

และก็ไม่เกรงใจอีกต่อไป

ตั้งท่าให้ดีและพุ่งออกไปเต็มกำลัง โจมตีไปทางหลินเฟิง

หัตถ์สายฟ้าดุดันและบ้าระห่ำจริง ๆ หนึ่งหมัดปล่อยออกไป ลมหมัดเหมือนฟ้าร้องฟ้าผ่า

หลินเฟิงกลับไม่ใส่ใจสักนิด แค่ปัดเบา ๆ ก็สะบัดกำปั้นของฉินสือออกไปได้

“แม่งเอ๊ย......”

ฉินสือสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก

หัตถ์สายฟ้าเจ็ดกระบวนท่าสามสิบหกวิธีปล่อยออกไปจนหมด

หลินเฟิงรับมือได้โดยที่สีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง

จนกระทั่งฉินสือต่อยหมัดสุดท้ายออกไป

หลินเฟิงรับรู้ถึงกระบวนท่าทั้งหมดของเขาแล้ว

เขาพูดขึ้นช้า ๆ: “คุณให้ความสำคัญกับการโจมตีมากเกินไป ข้อบกพร่องถูกเปิดเผยออกมาโดยเลือนราง”

เสียงที่นุ่มนวลและสงบนิ่งแบบนี้

เมื่ออยู่ที่ข้างหูของฉินสือกลับเป็นเหมือนฟ้าร้องดังระเบิด

เห็นเพียงแค่หลินเฟิงก็ร่ายหัตถ์สายฟ้าขึ้นมา เขาปรับเปลี่ยนหัตถ์สายฟ้าอีกครั้ง

เหมาะสมกับผู้ชายที่ฝึกบำเพ็ญมากยิ่งขึ้น

ทันใดนั้น ฉินสือหยุดชะงักอยู่กับที่ ม่านตาขยายใหญ่ด้วยความตกตะลึงอย่างมาก

เขารู้สึกว่าบนตัวของหลินเฟิงเหมือนมีแสงสว่าง

หลินเฟิงปล่อยหมัดออกไป เหมือนพายุที่โหมกระหน่ำไม่หยุดหย่อน

ฉินสือถู