บทที่ 164

หลี่ฮุ่ยหรานขมวดคิ้วแน่น: “พวกคุณเป็นใครกัน?”

คนหัวล้านหนึ่งในนั้นพูดขึ้น: “แน่นอนว่าต้องเป็นเจ้าหนี้ของคุณไง คุณก็คือจางกุ้ยหลาน?”

“จางกุ้ยหลานคือคุณแม่ของฉัน”

ชายหัวล้านพูด: “งั้นพวกเราก็ไม่ได้มาผิดที่ แม่ของคุณยืมเงินจากซิ่นต๋าสินเชื่อของพวกเราไปหนึ่งร้อยล้านบาท บอกว่าจะคืนจนครบภายในสิบวัน”

พูดจบ ชายหัวล้านก็หยิบสัญญาออกมา ด้านบนเขียนชื่อจริงของแม่ของเธออย่างชัดเจน

หลี่ฮุ่ยหรานงุนงงในทันที จากนั้นหันมองไปทางแม่ของตัวเอง: “แม่ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”

จางกุ้ยหลานพูดจาอ้อมแอ้ม: “ฉัน......คือ ไหนบอกว่าสิบวันไม่ใช่เหรอ? พวกคุณทำไมถึงมาวันนี้ล่ะ?”

ชายหัวล้านยิ้มเยาะ: “นับตั้งแต่วันที่คุณยืมเงิน ไม่ใช่เริ่มนับวันที่สอง”

“คือว่า พวกคุณผ่อนผันหน่อยได้ไหม พรุ่งนี้ฉันจะเอาเงินคืนให้พวกคุณ” จางกุ้ยหลานรีบพูดขึ้น

“คุณล้อเล่นเหรอ? ติดหนี้ใช้หนี้เป็นเรื่องที่ถูกต้องตามหลัก เรื่องแบบนี้ผ่อนผันกันได้ด้วยเหรอ?” ชายหัวร้านสายตาแน่นิ่ง ดูท่าทางแบบนี้อีกฝ่ายไม่อยากคืนเงินสินะ

“แม่? แม่ไปยืมเงินหนึ่งร้อยล้านบาทตั้งแต่ตอนไหน? แม่เอาเงินหนึ่งร้อยล้านบาทนี้ไปทำอะไร?”

หลี่ฮุ่ยหรานรีบพูดขึ้น

“เงิ