All Chapters of Isabella Flores: Chapter 1 - Chapter 10

Agosto 2003 Isang pamilyar na ihip ng hangin ang sumalubong sa babaeng kababa lamang ng bus. Bitbit ang isang maleta, maingat niya itong ipinuwesto sa gilid niya habang inililibot ang tingin sa plaza. Puno ng makukulay na banderitas ang itaas. Maingay ang paligid dahil sa rami ng tao at nakadagdag pa sa ingay ang mga musiko na pumaparada sa gitna ng kalsada. " Mama, piyesta po ngayon dito? " Napatingin ang babae sa batang lalaking kumapit sa kamay niya. " Ang daming tao sa kalsada. Paano mo natin mahahanap si Papa? " Nakangiting tumango ang babae sa tanong ng kaniyang anak. " Tiyak naman na hahanapin rin tayo ng ama mo. Sa ngayon, tapusin muna natin ang parada para makatawid tayo sa kabilang kalsada. " Tumango ang batang lalaki saka ibinalik ang tingin sa harap. Sa rami ng tao sa harapan nila, wala siyang masyadong maaninag sa mga pumaparada. Sinubukan niyang tumingkayad upang silipin ang dahilan ng sigawan ng mga tao pero bigo pa rin siyang makita ang mga banda ng musiko at mga d

Alas-dos na ng madaling araw, ngunit hindi pa rin magawang makatulog ni Isabella sa dami ng pumapasok sa isip niya. Maingat siyang bumangon at bumaba mula sa kaniyang kama. Mahimbing ng natutulog ang dalawang kasambahay na kasama ni Isabella sa kuwarto kaya dahan-dahan siyang kumilos palabas ng kuwarto nila. Tanging liwanag lamang mula sa labas ang nagbibigay ng ilaw sa madilim na pasilyong nilalakaran ni Isabella. Malaki at bilog na bilog ang buwan ngayon, tumatagos ang liwanag nito mula sa salaming bintana papasok sa loob ng mansyon dahilan para marating ni Isabella ang kusina nang walang kahit na anong nagagawang ingay. Kumuha siya ng baso at pinuno ito ng tubig upang ito'y kaniyang dire-diretsong inumin. " Hindi ka makatulog? " halos mapatalon si Isabella sa kinatatayuan niya nang marinig ang boses ni Catriona mula sa likuran niya. Nilingon ito ni isabella at nakitang may hawak itong baso na may kalahating laman na gatas. " K-Kanina ka pa rito? " tanong ni Isabella ngunit tinaa

Hindi maipinta ang hitsura ni Isabella habang sinusukatan siya sa baywang ni Sarina—ang babaeng nakatalagang gumawa ng trahe de boda at barong ng dalawang taong nakatakdang ikasal sa darating na linggo. " Ang liit ng baywang niyo, Señorita. 24-inch lang? Size na ng hita ko 'to. " Makuwelang wika ni Sarina habang inililista ang sukat ng baywang ni Isabella sa dala nitong kuwaderno. Nahihiyang ngumiti si Isabella, hindi sigurado kung dapat bang tignan ito bilang pagpuri gayong ang dahilan ng liit ng baywang niya ay dahil isa hanggang dalawang beses lang siya kung kumain sa isang araw. Minsan patago pa dahil sa buong araw ay puro utos ang naririnig niya mula sa madrasta. Pasimpleng dinaanan ng tingin ni Isabella ang sopa kung saan naroroon si Maximo, kasama ang kanang kamay nito na si Leonardo na nakatayo sa likuran nito. Abala si Maximo sa pagtingin ng larawan ng mga modelo na may suot na barong. Nagbabakasakali na may magustuhang estilo at hindi na magpatahi ng bago. Saglit itong

Sa bawat buka ng bibig ni Don Hector, masusi itong binabasa ni Maximo. Hindi niya dinig kung ano ang pinag-uusapan nila Leonardo dahil may kalayuan ang puwesto nila kung saan nakaparada ang kotseng sinasakyan niya. " A-Ang akala ko kasi ay bukas pa ang kasal. Linggo na pala ngayon? " Napakamot si Don Hector sa ulo, naghahanap nang kapani-paniwalang idadahilan. " Pasensya na at nalito ako sa petsa. Hindi ko alam na ngayong araw pala iyon. " Napatango si Leonardo saka inayos ang kaniyang salamin sa mata. " Sayang naman kung ganoon. Inaasahan pa naman kayo ng mga Castellano. " Tila may kuminang sa mata ni Don Hector nang marinig ang sinabi nito. " Talaga? Hinanap ako ng mga Castellano? " " Hindi niyo man lang ba muna tatanungin kung kumusta ang anak niyo? " tanong ni Leonardo na naging rason upang magising si Don Hector. Nawala ang aliwalas sa mukha nito at sinadyang palitang ng lungkot ang mga mata. " Sa katunayan, kaya rin ako bumalik rito sa sa casino ay dahil sa kaniya. Ginagawa

Sa loob ng opisina ng mansyon, tahimik na nakaupo si Maximo sa harap ng mesa, ang kaniyang mga mata ay nakatutok sa mga letrang nakasulat sa papel na hawak niya. May kinalaman ito sa negosyo, subalit ang kaniyang isip ay wala sa binabasa dahil okupado ito ng mga impormasyong nakalap tungkol kay Catriona. Buntong hininga na ibinaba ni Maximo ang hawak na papel at isinandal ang likod sa kinauupuan niya. Inangat niya ang tingin sa orasang nakasabit sa dingdig, pasado alas nuebe na ng gabi at hanggang ngayon hindi niya magawang tapusin ang trabaho. Buong akala ni Maximo ay makakatulong ang ginawa niyang pagpapa-imibistiga sa unica hija ni Don Hector, subalit lalo pang lumaki ang mga tanong na nabuo sa isip niya matapos mabasa ang mga impormasyong nakalap ng taong inutusan niyang nag ngangalang Simon. Si Catriona Bustamente ay dalawangput anim na taong gulang na babae. Kaisa-isang anak ng dating abogado at propesor na si Don Hector Bustamente at ng matapobreng si Doña Leticia Bustamen