3
วิวาห์จำยอม
“เอ้า...ทำไมย้อนกลับมาเร็วจังล่ะเจ้าภณ อย่าบอกนะว่านางณิศามันยอมให้เอ็งแต่งงาน”
การเป็นผู้ใหญ่ที่อาบน้ำร้อนมาก่อนของกำนัน มองเหตุการณ์ทุกอย่างได้ชัดเจน ในเมื่อผู้หญิงเขามีคนอื่นไปแล้ว มันไม่มีความรักหลงเหลือมันคงมีก็แต่ผลประโยชน์
“ผมต้องการแต่งงานกับดิวให้เร็วที่สุดครับ”
ชายหนุ่มไม่ยอมพูดถึงคนรัก เพราะเขารู้ ยิ่งพูดถึงยิ่งทำให้กำนันมองณิศาไปในทางที่ไม่ดี
“ใจร้อนเสียด้วย เดี๋ยวฉันจะไปดูฤกษ์ดี ที่เร็วที่สุดกับหลวงตาที่วัดแล้วจะไปบอกเอ็งที่บ้าน”
ฤกษ์ที่เหมาะที่สุด เร็วสมใจจริงๆ ทั้งสองฝ่ายมีเวลาเตรียมตัวแค่สามวัน แต่ชาวบ้านในหมู่บ้านต่างมาช่วยกัน ไม่นานงานทุกอย่างก็พร้อมสำหรับงานแต่งงานในวันพรุ่งนี้
พิธีในช่วงเช้าเป็นในส่วนของพิธีสงฆ์ ชายหนุ่มพยายามมองหาคนรักแต่ก็ไม่พบว่าหญิงสาวมาร่วมงาน
ปาลิดาเธอเห็นสีหน้าของเจ้าบ่าว จิตใจที่คิดว่าจะหนักแน่น ก็ยังอดน้อยใจไม่ได้
พิธีเช้าและบ่ายผ่านไปได้ด้วยดี ถึงพิธีส่งตัวเข้าหอ บ้านหลังเล็กที่อยู่ติดกับบ้านของกำนัน ถูกตกแต่งให้เป็นเรือนหอของบ่าวสาว
หลังจากพิธีการส่งตัวเสร็จ ทุกคนออกจากห้อง เหลือทิ้งไว้แค่ ปาลิดากับกันตภณ บรรยากาศในห้องก็เงียบลงทันที
“ภณนายไม่จำเป็นต้องนอนกับฉันก็ได้นะ ถ้านายจะทำท่าทางรังเกลียดฉันแบบนี้”
ปาลิดาเห็นสายตาที่เจ้าบ่าวของเธอ มองเธอเหมือนเธอเป็นตัวที่น่ารังเกลียด หญิงสาวจึงอดพูดไม่ได้
“อย่าพูดอะไรที่ไม่ตรงกับใจเลย ถ้าเธอไม่อยากได้เราเป็นผัว คงไม่ให้กำนันยื่นข้อเสนอนี้หรอก เตรียมตัวขึ้นสวรรค์หรืออาจจะลงนรกได้เลย”
กันตภณคว้าผ้าเช็ดตัวและเดินเข้าห้องน้ำไป เสียงปิดประตูห้องน้ำดังจนปาลิดาสะดุ้งสุดตัว
“นี่เราคิดผิดหรือเปล่านะ ปกป้องเขาแต่กลับต้องมาเจออะไรแบบนี้”
หญิงสาวก้มหน้าฟุบลงกับฝ่ามือ เธอเริ่มกลัว เริ่มไม่แน่ใจ ว่าที่เธอตัดสินใจทำแบบนี้ เธอจะไม่ทุกข์จนเกินทนใช่ไหม
เสียงน้ำในห้องน้ำเงียบลง ปาลิดาซ่อนตัวอยู่ในผ้าห่ม เธอไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ถึงเธอจะรักชายหนุ่มมานานแค่ไหน แต่ถ้าคืนนี้เธอต้องเสียตัวให้เขา ทั้งที่เขามีแต่ความเกลียดชังให้เธอ เธอคงไม่รู้จักคำว่าความสุขแน่ๆ
“หลับแล้วเหรอ ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องใช้แรงเยอะ”
ชายหนุ่มในชุดนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ปิดไฟทุกดวงในห้อง เมื่อห้อนนอนมืดสนิท ผ้าขนหนูก็ถูกปลดลงไปกองอยู่กับผืน เหลือทิ้งไว้แค่ร่างบึกบึนเปลือยเปล่า ปาลิดาแอบหลี่ตามอง แต่ต้องรีบหลับต่อทันที เมื่อสายตาของเธอ หันไปเจอกับมังกรที่ยังไม่ทันจะตั้งตระหง่านก็ใหญ่จนน่าสะพรึงแล้ว
กันตภณคร่อมร่างเล็กที่นอนหลับตา อยู่ภายใต้ผ้าห่ม ให้เปลี่ยนจากนอนตะแคง มาเป็นท่าที่นอนหงายแทน
ปาลิดาทำตัวแข็งทื่อ เหมือนท่อนไม้ หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ
ผ้าห่มถูกกระชากออกอย่างแรง จนหญิงสาวเผลอลืมตาด้วยความตกใจ
“หลับไม่ใช่เหรอ หรืออยากจะลืมตา มาดูหน้าอนาคตผัวของเธอให้ชัดกว่านี้”
“ภณถ้าเธอไม่เต็มใจ เราแค่เล่นแสดงให้พ่อเชื่อก็ได้” หญิงสาวรู้สึกกลัวขึ้นมา
ไม่มีคำตอบจากปากของชายหนุ่ม เขาดึงชุดนอนของหญิงสาวขาดออกจากร่าง จนเหลือแค่เพียงชุดชั้นใน
ปาลิดาพยายามเอามือทั้งสองข้างของเธอ มาปิดป้องอกทั้งสองข้างไว้ แต่กลับถูกมือหนาจับมือของเธอตรึงไว้กับขอบหัวเตียง
ปากหนาซุกไซ้ซอกคอ อย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะย้ายมาสาละวัน รอบอกอวบที่ยังคงมีเสื้อในตัวจิ๋วปิดกั้นอยู่
กันตภณปล่อยมือที่เคยตรึงมือทั้งสองข้างของหญิงสาวไว้ และหันมาจัดการกับชุดชั้นในตัวจิ๋วและกางเกงชุดนอนของปาลิดา
เมื่อได้โอกาสที่เขาปล่อยมือเธอ หญิงสาวจึงใช้มือทั้งสองข้างปิดอกอวบของเธอ แต่มันอวบใหญ่แน่น จนเกินกว่ามือเล็กๆของเธอจะปิดไว้ได้
เมื่ออาภรณ์ทุกชิ้นถูกถอดออกจากการปกปิดร่างขาว อวบ จนหมดสิ้น แสงจากพระจันทร์ที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามา ทำให้ชายหนุ่มมีโอกาสได้เห็นความงามที่ถูกเสื้อผ้าปกปิดไว้ อกอวบที่กลมกลึงล้นมือ หน้าท้องแบนราบ ปลุกอารมณ์ความเป็นชายให้ลุกขึ้นมาอย่างที่ใครหน้าไหนก็ฉุดไม่อยู่
“ภณ...ดิวเจ็บ”
หญิงสาวทั้งเจ็บและเสียวเมื่อชายหนุ่มใช้ปากทั้งดูด ขบหัวนมสีชมพูของหญิงสาวเล่น อย่างมีความสุข
เมื่อชายหนุ่มปลุกอารมณ์ในตัวปาลิดาให้ลุกโชติช่วงไม่ต่างจากเขาในวลานี้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องตรึงมือเธอทั้งสองข้างไว้แล้ว
มือหนาทั้งบีบทั้งเคล้นอกอวบอย่างหนำใจ ก่อนจะใช้ลิ้นสากตวัดลัดเลาะไล่ลงมาจากซอกคออกอวบ มาถึงหน้าท้องที่แบนราบ และมาจบลงที่ส่วนที่อยู่ใต้สะดือ
ปาลิดานอนหนีบเกร็ง ขาทั้งสองข้างให้แนบชิดกันที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ แต่ในที่สุดมันก็แพ้พ่ายกับลิ้นสากของชายหนุ่ม ที่เลียไล่ลงมาจนถึงขาอ่อน หญิงสาวจึงค่อยๆผ่อนคลายลง
เมื่อขาทั้งสองข้างถูกแยกจากกัน สิ่งที่ถูกซ่อนไว้ก็ถูกสายตาของชายหนุ่มที่กำลังกระสันไปทั่วร่างกายจ้องมองอย่างมีอารมณ์
“ภณ! ไม่เอา”
ปาลิดาพยายามหนีบขาทั้งสองข้างอีกครั้ง เมื่อชายหนุ่มก้มหน้าลงและใช้ลิ้นสากลูบไล้กลีบอวบของเธอ ก่อนจะสอดแทรกลิ้นเขาไปสัมผัสกับเม็ดสีชมพูอ่อนของสาวบริสุทธิ์ จนปาลิดาบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน
อ่าสส! อ๋อยยย! ซีดดดด
จากที่กัดปากตัวเองไว้แน่น เพราะไม่ต้องการส่งเสียงครางให้คนตัวใหญ่ชอบใจ ที่ทำให้เธอเสียวซ่าน แต่มันก็เกินจะเก็บกลั้นไว้แล้วจริงๆ
เมื่อลิ้นของชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงน้ำสวาทที่ไหลออกมาจากถ้ำน้อย เขาก็เริ่มสอดใส่น้องชายที่ใหญ่โตดุจมังกร เขาไปเป็นส่วนหนึ่งในร่างกายของหญิงสาวทันที
“เจ็บ! ภณดิวเจ็บ”
เสียงของหญิงสาวไม่มีความหมายต่อชายหนุ่ม เขายังคงทำรุนแรงกับเธอ น้ำตาแห่งความเจ็บปวดของหญิงสาวไหลงอาบแก้มทั้งสองข้าง กันตภณยังคงกระแทกมังกรของเขา เข้าออกถ้ำน้อยที่หนทางแสนจะคับแคบเพราะไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน จนในที่สุดทางสวรรค์ของเขาก็มาถึง น้ำรักถูกปลดปล่อยเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายหญิงสาว
ทั้งคู่หายใจไม่เป็นจังหวะ โดยเฉพาะชายหนุ่ม หัวใจของเขาเต้นแรง จนปาลิดารู้สึกได้ เหมือนมันจะออกมาเต้นข้างนอกอยู่แล้ว
หญิงสาวค่อยๆขยับตัวลุกเพื่อเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกาย ตอนนี้ปาลิดารู้สึกเจ็บ และแสบน้องสาวของเธออย่างบอกไม่ถูก เคยมีคนบอกว่าคืนแต่งงานคืนแรก ชีวิตจะเหมือนได้ขึ้นสวรรค์แต่สำหรับ ปาลิดา เธอรู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่บนนรก ที่มีความเสียวซ่านเป็นรางวัล
4ข้าวใหม่ปลามัน วันนี้ปาลิดาตื่นสายกว่าทุกวัน เพราะเธอรู้สึกเนื้อตัวช้ำไปหมด แสงแดดจากนอกหน้าต่างลอดผ่านช่องว่างของผ้าม่านผืนสีขาวเข้ามา ทำให้หญิงสาวรู้ว่าตอนนี้คงสายมากแล้ว หญิงสาวพยายามจะลุกขึ้นจากที่นอนแต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกวูบและล้มลงกลับไปนอนบนที่นอนที่ตอนนี้ผ้าปูยุ่งเหยิงไปหมด “ดิว ดิว ” เสียงเรียกจากเสียงที่เธอฟังไม่ค่อยถนัด กว่าจะนึกได้ว่าคือเสียงของสามีของเธอนั่นเอง “ตัวร้อนเชียว ” กันตภณเอาหลังมือทาบลงที่หน้าผากของหญิงสาว ที่นอนหน้าแดงกร่ำอยู่บนที่นอน “รู้สึกเหมือนจะเป็นไข้เลย” ปาลิดาบอกสามี ทั้งที่เธอยังคงหลับตาอยู่ เพราะร่างกายอ่อนเพลียเกินกว่าจะลืมตาได้ “ภณนายทำอะไร” หญิงสาวถามเมื่อรู้สึก ว่ามีผ้าชุบน้ำมาสัมผัสกับเรือนร่างของเธอ “ก็เช็ดตัวให้อย่างไรล่ะ ไม่สบายก็นอนไป อย่าพูดมาก” ชายหนุ่มไล่เช็ดตัวให้ภรรยาตั้งแต่บริเวณที่อยู่นอกเสื้อผ้า ไปจนถึงในส่วนที่ถูกปกปิดไว้ นาทีนี้ปาลิดาก็ยังคงอายเขาอยู่ ถึงแม้เมื่อคืนเขาจะได้เห็นทุกส่วนของร่างกายเธอแล้ว แต่ด้วยพิ
5ทำตามสัญญา ชายหนุ่มเดินทางไปหานายอำเภอ เพื่อนำเงินที่กำนันให้ไปขอไถ่ที่คืนมา ให้กับครอบครัวของณิศา ตามที่กำนันได้สัญญาไว้ “ไม่เห็นต้องรีบมาไถ่คืนเลย เพิ่งจะเอามาจำนองไว้ไม่ถึงสัปดาห์” นายอำเภอพูดกับกันตภณ ชายหนุ่มได้ยินแล้ว ถึงกลับพูดไม่ออก เพราะคนรักของเขา บอกว่า นายอำเภอกำลังจะยึดที่ดิน เพราะพ่อของเธอนำมาจำนองไว้นานแล้ว แต่ถึงอย่างไรชายหนุ่มก็คิดว่าคนรักของเขาคงมีเหตุผลที่ต้องโกหกแบบนั้น เมื่อได้โฉนดคืน ภณก็เดินทางมุ่งหน้าไปที่บ้านของณิศาทันที แต่สิ่งที่เขาได้เจอคือนิรัช “เอ่อ..ภณคะ นี่คุณนิรัช ที่ณิศาเคยเล่าให้คุณฟัง วันนี้เราไปดูที่ดินกัน แต่ยังไม่มีใครยอมขายเลย” หญิงสาวร้อนตัว รีบแนะนำชายปลายหน้า ให้ชายหนุ่มที่เป็นคนรักกันรู้จัก “สวัสดีครับคุณภณ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” นิรัชไม่อยากให้อีกฝ่ายสงสัย จึงรีบขอตัวกลับทันที เพื่อต้องการเปิดทางให้ณิศาได้มีโอกาสเกลี่ยกล่อมเรื่องที่ดิน ที่เจ้านายของเขาอยากได้ด้วย “คุณดูสนิทกันจังเลยนะณิศา” กันตภณอดที่จะพูดไม่ได้
6น้อยใจ เช้านี้กันตภณเริ่มลงมือกับการปรับพื้นที่ เพื่อเตรียมกับการจะลงมะม่วง และขนุน เขาตั้งใจจะลองทำสักอย่างละไร่ก่อน เพราะไม่เคยมีประสบการณ์กลัวจะไปไม่รอด “น้ำในกระติกอย่าลืมเอาไปนะภณ” ปาลิดาตื่นมาตั้งแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารกลางวัน น้ำ และเธอจะตามไปทีหลัง เพราะต้องซักผ้าถูบ้านก่อน “ตามไปอย่าลืมแวะซื้อน้ำแข็งไปเพิ่มให้ด้วยนะ” ชายหนุ่มตะโกนบอกภรรยา ปาลิดารีบจัดแจงงานบ้าน เพราะอยากตามไปช่วยสามีให้ไวที่สุด ไม่ถึงสิบโมงเช้าหญิงสาวก็ขี่รถตามมาที่ ที่ดินที่พ่อของเธอให้ใช้ทำกิน แต่ภาพที่เห็นทำเอาปาลิดาถึงกับอยากลับบ้านทันที “เลือกแล้วก็ต้องสู้ เป็นถึงลูกกำนันอย่าให้ใครมาเหยียบจมูก” ยังไม่ทันจะคว้ารถและขี่กลับ ก็ต้องมาหยุดเพราะเสียงของคำ ซึ่งเป็นเสมือนพี่ชายของเธอ ถึงแม้เขาจะเป็นเพียงแค่ลูกของลูกน้องพ่อของเธอ “พี่คำ ดิวต้องทำยังไง เขาสองคนรักกัน ดิวนั่นแหละที่มาแย่ง” หญิงสาวใจไม่สู้เอาเสียเลย “แน่ใจเหรอว่าเขารักกัน ที่ดิวกับพี่ได้ยินและเห็นวันนั้น คนรักกันเขาทำกันใช่ไหม เราต่างก็รู้ว่าตอนนี้เจ้
7ช่วยกันสร้างตัว “นิรัชคุณว่ามันจะได้ผลเหรอ เมื่อวานนี้ฉันไปหาภณมา เขากลับสนใจแต่เมียเขาไม่สนใจฉันเลย” ณิศาโมโห หงุดหงิด จึงโทรเรียกชายหนุ่มผู้สามารถใช้รสรักทำให้เธอมีความสุขขึ้นมาได้ “ก่อนจะคุยกันเรื่องนี้ ผมว่าเรามาหาอะไรทำกันก่อนดีกว่า” จากบทรักบทแรกที่เกิดขึ้นที่เถียงหน้าในที่ของกันตภณ ตอนนี้บทรักครั้งต่อๆไป มันถูกพัฒนามาเป็นรีสอร์ตต่างอำเภอ เพราะจะได้ไม่มีใครมาพบเห็น บทสวาทที่แสนจะโลดโผน ของคนที่หลงในกลิ่นความโลกีย์ด้วยกันทั้งคู่ เป็นไปอย่างดุเดือด นิรัชเขามักจะหาอุปกรณ์เสริม มาสร้างความเสียวซ่านให้กับณิศาอยู่เรื่อยๆ จนหญิงสาวหลงในกามอารมณ์ที่เขามอบให้เธอ จนไม่มีที่ว่างในหัวใจให้ใครอีกเลย “นิรัชคุณนี่สุดยอดจริงๆ เล่นเสียณิศาใจจะขาด” หญิงสาวเอ่ยปากชมคู่นอน “คุณชอบของเล่นชิ้นใหม่ไหม ผมเพิ่งได้มาจากเพื่อนที่ญี่ปุ่นเลยนะ ” “ชอบสิคะ มันโดนจุดเสียว จนณิศารู้สึกเหมือนจะขาดใจเลย แต่มันก็ยังสู้ของคุณไม่ได้ มันตรงจุดตรงใจ มากกว่า” พูดจบหญิงสาวก็ก้มลงไปใช้ปาก ออรัลมังกรใหญ่ของนิรัช เพื่อเริ่มเกมใหม่ ท
8ขวางผลประโยชน์ “เหนื่อยไหมวันนี้ เห็นยกนั่นยกนี่ทั้งวัน” ภณถามภรรยาที่วันนี้เข้านอนก่อนเขาอีก “มันเมื่อยๆ สงสัยจะยกของผิดท่าไปหน่อย” เมื่อได้ยินคนตัวเล็กบอกว่าเมื่อย ภณก็สวมบทบาทหน้าที่เป็นหมอนวดทันที “ทำอะไร” หญิงสาวสะดุ้งเมื่อมือหนาบีบลงไปที่ขาของเขา “ก็นวดให้ไง เห็นบอกว่าว่าเมื่อย” “นวดอ่ะดี แต่เบาแรงหน่อยนะคะ พ่อแรงเยอะ ขาจะหักแล้ว” ภณหัวเราะให้กับคำพูดของภรรยา เขาลืมไปเลยว่า ขาของ ปาลิดาเล็กกว่าแขนของเขาเสียอีก คืนนี้สามีผู้มีแรงเยอะยอมให้ภรรยาได้พักร่างหนึ่งวัน เพราะต่างฝ่ายก็เหนื่อยกับงานที่สวนจนพากันหลับสนิทถึงเช้า*****หนึ่งเดือนผ่านไป***** สวนผลไม้ตอนนี้ถูกลงต้นไม้เต็มแล้วทุกพื้นที่ เหลือก็แต่ที่ดินของวิมล ที่ตอนนี้เลิกปลูกมันแล้ว เพราะต้องมาช่วยลูกชายดูแลสวน “ภณพ่อว่าจะให้เจ้าต้อมมันมาปลูกถั่วลิสงที่ที่ดินของเรา ไม่คิดค่าเช่ามัน เพราะมันก็ไม่มีที่ดินจะทำกิน และที่ดินเราจะได้บำรุงไปในตัวด้วย” วิมลบอกกับลูกชาย เพราะสงสารเด็กหนุ่มในหมู่บ้านที่กำลังมีลูกเล็ก ท
9แค้น “พ่อ พ่อได้ยินภณไหม” ชายหนุ่มร้องเรียกพ่อไปตลอดทาง วิมลทำได้เพียงแค่บีบมือลูกชายเพื่อให้รู้ว่าเขาได้ยินลูกอยู่ “รถพยาบาล มารอรับอยู่กลางทางแล้ว เพื่อความรวดเร็ว” ไม่นานพ่อของภณก็ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน ส่วนญาติๆถูกกันไว้ข้างนอก เพื่อสะดวกแก่การรักษา ทางโรงพยายบาลทำการผ่าตัดด่วน เพื่อเอากระสุนออก โชคยังดีที่ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่คนไข้เสียเลือดมาก เพราะกว่าที่ภณจะไปเจอ วิมลน่าจะถูกยิงมาได้สักพักแล้ว “ภณคุณจะไปไหน”ปาลิดาคว้าแขนสามีของเธอไว้ เมื่อเห็นว่าเขาทำท่ารีบร้อนจะเดินออกจากโรงพยาบาล“ผมจะไปฆ่ามัน” ชายหนุ่มกัดฟันแน่น“ภณคุณจะไปฆ่าใคร คุณรู้เหรอว่าใครทำ”“มันต้องเป็นฝีมือไอ้นิรัชแน่ๆ” ชายหนุ่มมั่นใจ“ใช่เขาคือคนที่น่าจะทำที่สุด แต่ก็ยังไม่ได้หมายความว่าเขาทำ การที่ภณจะไปฆ่าเขา แล้วพ่อล่ะ พ่อคุณต้องการคุณที่สุดในเวลานี้ ไม่ใช่พ่ออยู่โรงพยาบาล ลูกอยู่ในคุก ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของกฎหมาย คุณต้องตั้งสตินะภณ”ปาลิดาพยายามเรียกสติของสามีให้กลับคืนมา เธอเข้าใจ ว่าเป็นใคร ใครก็ต้องแค้น แต่ในเมื่อเรายังไม่มีหลักฐานแล
10ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกัน หัวใจของกันตภณตอนนี้มันวุ่นวายสับสนไปหมด เขาอยากให้ทุกอย่างเป็นแค่เพียงความฝัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่พ่อของเขาถูกยิง หรือเรื่องที่ทุกคนกำลังสงสัยว่าณิศาอยู่เบื้องหลัง ชายหนุ่มได้แต่เดินไปเดินมา เพราะทางโรงพยาบาลยังไม่เปิดให้เยี่ยม ต้องรออีกทีพรุ่งนี้เช้าเลย “สวัสดีครับ คุณใช่ลูกชายคุณวิมลที่ถูกยิงเมื่อช่วงเย็นใช่ไหมครับ” ตำรวจร้อยเวรเดินทางมาที่โรงพยาบาล เพื่อสอบสวนภณผู้เป็นลูกชายเพียงคนเดียว ชายหนุ่มให้การไปตามความจริงทุกอย่าง และเขาหลีกเลี่ยงการพูดถึงณิศาให้ได้มากที่สุด เพราะอย่างไรเสีย เขาก็ยังไม่เชื่อ จนกว่าจะมีพยานหลักฐานมายืนยันหรือบิดาของเขาบอกเขาด้วยตัวเอง “ตำรวจมาทำไมคะ” หญิงสาวเดินสวนกับตำรวจพอดี “ก็มาสอบถาม สอบสวนหาข้อมูลทั่วไป ” ชายหนุ่มตอบโดยที่ยังคงนั่งก้มหน้ากำมือทั้งสองข้างแน่น “ดิวแวะจองที่พักไว้แล้ว อยู่ห่างจากโรงพยาบาลแค่ไม่ถึงสองร้อยเมตร กลับไปพักก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ถึงจะเยี่ยมได้ ถ้ามีอะไรทางโรงพยาบาลจะโทรไปแจ้งอยู่แล้ว ภณไม่ต้องกังวล” ถึงแม้ไม่อยาก
11ความจริง ค่ำคืนนี้กันตภณหลับโดยไม่ต้องพึ่งยานอนหลับเลย เพราะเขารู้สึกสบายใจขึ้นมาก ที่พรุ่งนี้พ่อของเขาจะได้ถอดท่อช่วยหายใจ ความจริงทุกอย่างก็จะถูกเปิดเผย “มานอนกอดหน่อยสิ” ชายหนุ่มเรียกภรรยาที่กำลังนั่งหวีผม ให้มานอนข้างๆเขา เหมือนเด็กที่กำลังอยากอ้อนเอาอะไร “หวีผมอยู่...” ปาลิดาลากเสียง “ก็มาหวีตรงนี้ เดี๋ยวภณหวีให้” ปาลิดาอยากรู้ว่าสามีของเธอจะทำได้เหมือนที่พูดจริงไหม เธอจึงหยิบหวีและลุกไปนั่งข้างๆเขา “ผมคุณดำมากเลย ถ้ามีลูกผู้หญิงต้องผมสวยเหมือนคุณแน่ๆ” ชายหนุ่มพูดเหมือนลืมไปแล้ว ว่าเขาตกลงอะไรไว้กับครอบครัวของภรรยา“ถ้าพ่อภณหายแล้ว ภณจะกลับไปอยู่ดูแลพ่อก็ได้นะ”“แล้วดิวล่ะ” ชายหนุ่มถามกลับทันที“ดิวก็คงต้องอยู่ดูแลพ่อที่บ้าน”“ไม่เอา ถ้าดิวไม่ไปอยู่กับภณ ภณก็จะเอาพ่อมาอยู่กับเรา ดิวคงไม่ว่าภณนะ นอนไม่หลับแน่ๆถ้าต้องนอนคนเดียว”หญิงสาวแอบยิ้มให้กับคำตอบ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่ามันแทนคำว่ารักได้หรือเปล่า“แต่ก่อนคุณก็นอนคนเดียวนะ ทำมาเป็นจะนอนไม่หลับ”หญิงสาวแย่งหวีจากมือชายหนุ่มมาหวีเอง“ก็มันไม่ชินแล้