" ฉันจะทำให้พี่เธอรู้จักการสูญเสียเหมือนที่มันทำกับพี่ชายฉัน คนทรยศอย่างมันต้องตาย หรือการตายสำหรับมันจะง่ายไป เธอคิดว่าไงล่ะ ? " เทวินเดินเข้าไปหามิลินพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก เธอกลัวจนเนื้อตัวสั่นเทา " อย่าทำอะไรพี่ชายลินเลยนะคะ " " เสียใจสาวน้อย พี่ชายเธอทำตัวเองช่วยไม่ได้ "
ดูเพิ่มเติมบริษัท ADเมื่อมาถึงบริษัทมิลินและเทวินจึงเดินเข้าไปข้างในบริษัทพร้อมกันเหล่าพนักงานต่างยกมือไหว้เจ้านายทั้งสองด้วยความเคารพ" สวัสดีค่ะบอส " เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงานประธาน บริษัท พีชเลขาจึงเอ่ยสวัสดีเจ้านายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม เทวินเพียงแต่พยักหน้ารับด้วยใบหน้าเย็นชาเท่านั้น ก่อนจะจูงมือมิลินเดินเข้าไปในห้องทำงานทันที โดยไม่สนใจสีหน้าไม่พอใจของเลขาสาว เธอได้แต่ยืนมองทั้งคู่เดินจับมือกันไปด้วยความอิจฉา" เดี๋ยวให้ไอ้คิวพาไปหาหัวหน้าฝ่ายเขียนนะ " เทวินบอกกับเธอพร้อมกับเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะทำงานตัวเอง" ค่ะ " มิลินตอบรับแค่นั้นด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปนั่งรอที่โซฟาตัวยาว ไม่นานคิวก็เปิดประตูเข้ามาแกร๊ก---" พร้อมหรือยังครับ ? "" ค่ะพี่คิว "" ไปก่อนนะคะ " มิลินกล่าวคำลาคนรักด้วยรอยยิ้มหวาน แต่เขากับมองเธอด้วยสายตาละห้อยอย่างอ้อนวอนอะไรบางอย่าง" มองลินแบบนั้นทำไมคะ ? " มิลินเอียงคอถามอย่างสงสัยพร้อมกับเดินเข้าไปยืนตรงหน้าชายหนุ่ม" จะไม่เป็นเลขาฉันจริง ๆ หรอ ? "" ไม่ค่ะ คุณก็มีเลขาอยู่แล้วอีกอย่างลินก็อยากทำในสิ่งที่ชอบด้วยค่ะ "" แต่เธอท้องอยู่ฉันอยากให้เธออยู่ใกล้ ๆ "" ไม่ต้องห่วงลินกับล
ปัง ๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!!!เมื่อเทวินเข้ามาในห้องซ้อมยิงปืนได้ไม่นาน เสียงกระหน่ำของปืนก็ดังระรัวขึ้น ทำให้ลูกน้องที่ยืนเฝ้าบริเวณหน้าประตูถึงกับหันมองหน้ากันเลิกลั่กอย่างหวาดกลัวและเสียวสันหลังไปตาม ๆ กัน พวกเขาต่างรู้ดีว่าเจ้านายตัวเองเวลาโมโหแล้วบ้าคลั่งแค่ไหนใครก็ห้ามเข้าไปยุ่งเด็ดขาด" พี่คิวใครทำให้นายโมโหขนาดนี้ว่ะพี่ ? " ดำเอ่ยถามลูกพี่ตัวเองด้วยสีหน้ากลัว" ฟังจากเสียงปืนแล้วรู้สึกเสียวสันหลังเลยว่ะพี่ " ลูกน้องอีกคนพูดเสริม ซึ่งคิวที่ได้ฟังคำถาม และคำพูดต่าง ๆ จากลูกน้อง เขาเองก็พอจะรู้ว่าใครที่ทำให้เทวินโมโหขนาดนี้ แต่คิวก็ไม่ได้ตอบอะไรความสงสัยของเหล่าลูกน้อง" ป้านิดคะเห็นคุณเทวินหรือเปล่าคะป้า ? " มิลินเอ่ยถามป้าแม่บ้านที่กำลังจัดโต๊ะสำหรับอาหารเย็นอยู่ เธอตัดสินใจเดินลงมาจากห้องนอน เพื่อมาตามคนรักเมื่อรอยังไงก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะเข้ามาหาเธอสักที" ป้าเห็นคุยโทรศัพท์เสร็จแล้วก็เดินไปทางหลังบ้าน น่ะคะคงไปที่ห้องซ้อมยิงปืน ดูคุณเทวินท่าทางโมโหด้วยนะคะ "" หรอคะ ? ขอบคุณนะคะป้า "" ค่ะ จะทานเลยไหมคะ ? "" ยังค่ะเดี๋ยวลินไปตามคุณเทวินก่อน "" ค่ะคุณมิลิน " จากนั้นมิลินก็เดินไปที่ห้อง
หนึ่งเดือนต่อมา ---" พรุ่งนี้พวกเราก็ไม่ได้เจอกันแล้วเศร้าจัง " หวานพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำอย่างเศร้าใจ ขณะที่นั่งทานอาหารเที่ยงกันที่โรงอาหาร" อย่าเว่อร์ ! อีหวานแค่ฝึกงานไม่ได้ตายจากกัน "" ปากหมาอีแทน ! "" หึ " แทนส่งเสียงผ่านลำคออย่างไม่สะทกสะท้าน ก่อนจะตักข้าวเข้าปากไม่สนใจ" พวกแกนี่ชอบกัดกันตลอดเลยอ่ะ "" ก็ดูมันสิลินฉันอุตสาห์เศร้าคิดถึงเพื่อน "" ฮ่า ๆๆ " มิลินหัวเราะอย่างนึกขำกับทั้งสองเพื่อนรักที่ชอบหาเรื่องกันตลอด" มึงก็เหมือนกันอีลินรีบกินข้าวได้แล้วหลานกูหิวมัวแต่หัวเราะนั่นแหละ ! " แทนเงยหน้าขึ้นมาดุ มิลินน้ำเสียง หยากระด้างสนั่นหู" เห็นไหมลินดูมัน "" จ๊ะ คุณพ่อ " มิลินหันมายิ้มให้หวาน ก่อนจะตอบเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงขัน ๆ แทนไม่ได้ตอบโต้กลับเพียงแค่ปรายตาดุมองเท่านั้นหลายนาทีต่อมา ---" ได้กี่เดือนแล้วลิน ? " หวานถามระหว่างที่เดินมานั่งโต๊ะหินอ่อนที่เคยนั่งเป็นประจำ" สองเดือนแล้ว "" แล้วนายเทวินล่ะดูแลแกดีไหม ? "" ตอนนี้เขาดูแลฉันดีมากเลย แถมยังพูดเพราะกว่าทุกครั้งอีก "" อย่าพึ่งไว้ใจมันล่ะกันยังไงมันก็เป็นมาเฟียกูกลัวมึงจะ อันตรายเพราะมัน " แทน
หลายวันต่อมา ---" อืออออ !! " มิลินส่งเสียงผ่านลำคออย่างหงุดหงิด เมื่อถูกรบกวนขณะที่เธอกำลังนอนหลับฝันดี แต่กลับรู้สึกว่ามีอะไรมายุ่มย่ามบริเวณหน้าท้องแบนราบของเธอ มิลินค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมาอย่างลำบาก ภาพที่เห็นคือเสื้อยืดสีขาวถูกถลกขึ้นมาอยู่ใต้ราวนม เขาทั้งจูบ และดูดเป็นจ่ำ ๆ จนเห็นรอยแดงชัดเจน พร้อมกับใช้มือลูบไปมา ตรงบริเวณหน้าท้องแบนราบราวกับกำลังหยอกล้อ กับลูกน้อยในท้อง เธอจึงเอ่ยถามเทวินทันทีด้วยน้ำเสียงงัวเงีย" จะทำอะไรลินคะ ? "" ตื่นแล้วหรอ ? " เทวินเงยหน้าถามเสียงเรียบ เขาส่งยิ้มให้เธอเล็กน้อยก่อนจะยืดตัวขึ้นมานั่งขัดสมาธิ" ใช่ค่ะ คุุณกวนลินไงคะ "" ก็เล่นกับลูกไง " เทวินตอบเสียงเจ้าเล่ห์ เขากระตุกยิ้มมุมปากเพียงนิด" แน่ใจหรอคะว่าเล่นกับลูก ? ทำไมหน้าท้องลินถึงมีรอยแดงเต็มไปหมดได้ล่ะคะ ? "" ทีแรกก็เล่นกับลูกนั่นแหละ แต่พอเธอตื่นฉันก็รู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาเลย " " แต่ลินท้องอยู่นะคะ "" ทำได้ฉันปรึกษาไอ้ธันแล้ว "" คุณชอบทำแรงลินกลัวลูกเป็นอะไร "" สัญญาว่าจะทำเบา ๆ "" นะลินขอนะ " เทวินคลานเข้าไปหาเธอ พร้อมกับขอร้องด้วยน้ำเสียงอ้อน ก่อนจะเอาคางเกยกับหมอนใบใหญ่ที่เธอกำลัง
" บอสค่ะ ! " พีชเปิดประตูเข้ามาอย่างถือวิสาสะเธอเรียกชื่อเจ้านายหนุ่มด้วยน้ำเสียงตกใจ เมื่อเห็นทั้งคู่จูบกันอย่างดูดดื่ม" เข้ามาทำไม ? " เทวินผละจูบออกก่อนจะเอ่ยถามอย่างเสียอารมณ์" พีชเอาเอกสารมาให้บอสเซ็นค่ะ "" เอามา ! "" ค่ะ ๆ " พีชตอบเสียงตะกุกตะกัก เมื่อเทวินสั่งเสียงดังพร้อมกับจ้องเธอเขม็ง เธอจิกตาใส่มิลินอย่างไม่พอใจ ขณะที่เดินเอาเอกสารให้เจ้านายหนุ่ม" ลินหิว " ระหว่างที่เทวินเซ็นเอกสารเธอบอกกับชายหนุ่มด้วยใบหน้ามุุ้ย" เดี๋ยวให้ไอ้คิวไปซื้อเอาอะไร ? "" ไม่ค่ะ ลินอยากให้เลขาคุณไปซื้อให้ " เทวินขมวดคิ้วมองเธออย่างไม่เข้าใจ" บอสคะ พีชมีงานนะคะไม่ว่างไปซื้อให้หรอกค่ะ " พีชรีบปฏิเสธเสียงแข็งทันทีอย่างไม่พอใจ เมื่อเทวินเบี่ยงสายตามองเธอ" ไปซื้อให้เมียฉัน ! "" แต่พีช.... "" ฉันสั่ง ! "" ค่ะ ค่ะแล้วจะเอาอะไรหรอคะ ? " พีชตอบตกลงอย่างเลี่ยงไม่ได้เธอจ้องมิลินอย่างหมั่นไส้ แต่มิลินเองกลับยิ้มเยอะอย่างมีความสุข" เอา เค้กมะพร้าว เค้กช็อกโกแลต เค้กส้ม ชูครีม ชาไทยปั่น เอแคล แล้วก็กุ้งเผา ปลาหมึกเผา "" จะกินหมดหรอ ? " เทวินขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย เมื่อเธอสั่งมาเยอะขนาดนี้ ต่างจาก
วันต่อมา --- แสงแดดยามเช้าสอดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาตกกระทบกับใบหน้าเกลี้ยงเกลาของหญิงสาวให้ลืมตาตื่นขึ้นมาพบกับเช้าอันสดใส มิลินค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมา เธอรู้สึกถึงแรงกอดรัดจากคน ข้าง ๆ มิลินเอี่ยวหน้ามองข้างหลังก็เห็นเทวินนอนกอดเธออยู่ เธอคลี่ยิ้ม อย่างมีความสุุข เมื่อตื่นมาเจอเขาเป็นคนแรก เทวินขยับตัวเล็กน้อยพร้อมกับกระซับกอดเธอแน่นขึ้น มิลินจึงเปลี่ยนท่าหันหน้าเข้าหาเทวิน" ยิ้มอะไร ? "มิลินสะดุ้งเมื่อจู่ ๆ เขาก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับถามเธอเสียงแข็ง" ตกใจหมดเลยค่ะ "" หึ " เทวินส่งเสียงผ่านลำคอเบา ๆ ริมฝีปากหนายกยิ้มขึ้นทันที" ถ้าตื่นแล้วก็ปล่อยลินได้แล้วค่ะ "" จะรีบไปไหน ? "" ไม่ค่ะ แต่คุณไม่ทำงานหรอคะ ? "" อยากให้ฉันไป ? " เทวินเลิกคิ้วถาม" เปล่าค่ะ ลินแค่ถาม "" ไปบริษัทกับฉันนะ "" ค่ะ คุณปล่อยลินได้แล้วเดี่ยวลินขออาบน้ำก่อน "" อ๊ะ ! ทำอะไรคะ ? " มิลินร้องถามขึ้นอย่างตกใจเธอตวัดท้ายคอชายหนุ่มไว้แน่น เมื่อเขาอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวก้าวขาลงจากเตียงโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว" ก็ไปอาบน้ำ " เทวินพูดแค่นั้นก็อุ้มเธอ เดินเข้าห้องน้ำทันที" เดี๋ยวทำให้ " ระหว่างที่มิลินกำลังจะสระผมโดยมีเท
" มึงทำอะไรของมึงไอ้วิน! น้องมันท้องลูกมึงอยู่นะ ควรจะเอาใจหรือดูแลบ้างไม่ใช่ทำตัวเย็นชาอย่างนี้ ! " กร ดุเสียงห้าวแววทอดถอนหายใจอย่างเอี่ยมระอา" เรื่องของกู ! " เทวินกระแทกเสียงตอบอย่างหงุดหงิด" เออ ! เรื่องของมึงแต่กูสงสารเด็กในท้องซึ่ง ก็คือหลานกูมึงไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรอว่ะ ? " " กูขอเตือนเป็นครั้งสุดท้ายจะทำอะไรคิดดี ๆ ไม่งั้นมึงจะไม่เหลือคนที่มึงรักเลยสักกคน " กรพูดทิ้งท้ายดแค้วยถ้อยคำเตือนสติก่อนจะลุกไปนั่งทำงานที่โต๊ะทันทีอย่างเบื่อหน่าย ทิ้งให้ เทวินนั่งหน้าเครียดอยู่ตรงนั้นปึก !ขณะที่มิลินเดินออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งเธอกำลังปาดน้ำตาที่พึ่งผ่านการร้องไห้มา ทำให้เธอไม่ทันระวังเดินชนเข้ากับอกแกร่งของใครบางคน" ขะ...ขอโทษค่ะ "" เป็นอะไรมากหรือเปล่า มิลิน ? " พรีนเอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเรียบ" ปะ...เปล่าค่ะ " เธอปฏิเสธพรีนไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เธอยังจำคราวนั้นได้ที่เขามีเรื่องกับเทวินเพราะเธอเป็นต้นเหตุ" ร้องไห้ ? " มาเฟียหนุ่มเลิกคิ้วถามด้วยสีหน้าเย็นชา ต่างจากคราวแล้วที่สายตาเขาดูเจ้าเล่ห์ และไม่เย็นชาเหมือนตอนนี้" ปะ....เปล่าค่ะ ลินขอตัวก่อนนะคะ " มิลินยังคงปฏิเสธเธอ
" นายครับ "" มีอะไร ? " เทวินเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทด้วยสีหน้าเคร่งขรึม" เออ นายจะเอายังไงต่อครับในเมื่อเธอท้องแล้ว ? " คิวถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ" ทำตามแผนเดิม "" แต่นายครับผมว่า..... "" กูตัดสินใจแล้วมึงก็รู้ว่ากูเป็นคนยังไงเพราะฉะนั้นอย่าถามมาก ! " ไม่ทันที่คิวจะได้พูดจบประโยค เทวินจึงพูดแทรกขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงดุดัน จนคิวไม่กล้าจะพูดอะไรต่อ เขารู้ดีว่าเจ้านายตัดสินใจอะไรแล้วต้องทำให้สำเร็จ ไม่มีใครจะขัดขวางเขาได้" แค่นี้ใช่ไหมที่มึงเข้ามา ? "" ครับ แต่ในฐานะที่ผมทำงานกับนายมานานผมขอพูดหน่อยได้ไหมครับ ? " เทวินขมวดคิ้วมองอย่างไม่สบอารมณ์แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร" เด็กในท้องไม่เกี่ยวอะไรด้วยนะครับ ผมว่านายอย่าใช้วิธีนี้เลยดีกว่าครับอีกอย่างลูกในท้องก็เป็นลูกของนายเอง "" พูดจบหรือยังถ้าจบแล้วก็ออกไปกูจะทำงาน ! "" ผมเป็นห่วงนายนะครับไม่อยากให้นายเสียใจทีหลัง " คิวพูดแค่นั้นก็ก้มหัวให้ก่อนจะเดินออกไปทันที" _ "เทวินมองประตูที่ปิดลงด้วยความรู้สึกที่หลากหลายพอ มิลินท้องขึ้นมาจริง ๆ เขากับลังเลกับแผนการที่วางเอาไว้ก่อนหน้านี้ ใจหนึ่งก็รักอีกใจหนึ่งก็แค้น อดีตที่ผ่านมามันทำให้
มิลินรู้สึกลังเลที่จะตอบ ก่อนจะตัดสินใจตอบคำถามหมอหนุ่มเสียงแผ่วเบาอย่างกังวลใจ" ประมาณหนึ่งเดือนแล้วค่ะ เดือนนี้ก็ยังไม่มาลินว่าที่มาช้า เพราะลินคงเครียดไปค่ะเลยทำให้ประจำเดือนลินมาช้ากว่าปกติ "" คุณคิดอย่างนั้นหรอ ? " ธันเลิกคิ้วถามเขาจ้องมิลินด้วยสายตานิ่ง ๆ เพราะสิ่งที่เธอพูดเธอกำลังเดาผิด" มีอะไรไอ้ธัน ? "" เวลามึงมีอะไรกับมิลินมึงป้องกันหรือเปล่า ? "เทวินไม่ได้ตอบคำถามเพื่อนรักไปทันที แต่กับรอบมอง มิลินเพียงนิดอย่างลังเล คำถามหมอหนุ่มทำให้มิลินรู้สึกอายไม่น้อยที่ต้องพูดถึงเรื่องอย่างว่าให้คนอื่นฟัง" ไม่ " เทวินตอบแค่นั้นก่อนจะเบือนหน้าหนีทันที เมื่อเพื่อนรักเอาแต่จ้องมองด้วยสายตาจับผิด" ลินก็กินยาคุมทุกครั้งนะคะ " มิลินโพล่งขึ้นทันทีที่เทวินพูดจบ" งั้นคุณก็ตรวจซะจะได้รู้ว่าท้องไม่ท้อง "" ท้อง ! " ขณะที่ธันพูดประโยคจบ มิลินถึงกับย้ำคำว่าท้องออกมาอย่างตกใจและชะงักไปทันทีด้วยความรู้สึกหลากหลายตอนนี้มันกำลังพุ่งเข้ามาในโซนประสาท ต่างจากเทวินที่เอาแต่นั่งนิ่งไม่สะทกสะท้าน" คุณปัจสวะใส่ในกระปุกนี่เดี๋ยวผมจะให้พยาบาลตามเข้าไปหาคุณที่ห้องน้ำ "" ค่ะ " มิลินตอบรับอย่
" พี่หายไปไหนมาเป็นปีคะ ? พี่รู้ไหมพ่อกับแม่เป็นห่วงพี่แค่ไหน "" พี่ไปทำงาน "" ไปทำงานอะไรคะพี่คิริน ? ทำไมไม่ติดต่อมาหายเงียบไปเลย " มิลินเอียงคอถามด้วยใบหน้าไร้เดียงสาเธอไม่เข้าใจกับเจตนาของพี่ชาย" พี่ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อมาแต่ตอนนี้พี่ต้องไปแล้ว "" พี่พึ่งกลับมานะคะจะไปแล้วหรอคแล้วพี่โทรไปหาพ่อกับแม่หรือยัง ? "" ไว้พี่จะโทรไปหาท่านแล้วกันนะแต่ตอนนี้พี่ต้องไปแล้วอยู่คอนโดคนเดียวก็ระวังตัวด้วยล่ะอย่าไว้ใจใครง่าย ๆ "" ค่ะพี่ชาย แล้วพี่พอจะบอกได้ไหมคะว่าพี่ทำงานอยู่ที่ไหนกับใคร "" แกไม่ต้องรู้หรอกลินไว้พี่จะติดต่อกลับมานะ "" ทำไมถึงรู้ไม่ได้คะ ? ลินก็แค่อยากรู้ว่าพี่ทำอะไรอยู่ที่ไหน ลินเป็นห่วงพี่ พ่อกับแม่ก็ด้วยค่ะ "" เอาหน่าลินแกขึ้นห้องไปได้แล้วไว้พี่จะมาเยี่ยม "" แต่พะ..... "" ลินพี่บอกให้ขึ้นไปได้แล้ว!! " คิรินดุน้องสาวเสียงแข็ง จนทำให้มิลินสะดุ้งเฮือกขึ้นมา แววตาทั้งสองข้างของเธอแดงกล่ำอย่างตกใจปกติพี่ชายไม่เคยดุเธอเลยสักครั้ง" พี่ทะ...ทำไมต้องเสียงดังใส่ลินด้วยล่ะคะ ? อึกก ! " มิลินพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือน้ำตาค่อย ๆ ไหลอาบแก้มทั้งสองข้างเธอไม่เข้าใจว่าวันนี้ทำไม...
ความคิดเห็น