บททั้งหมดของ แค้นนี้ของนายมาเฟีย : บทที่ 1 - บทที่ 10

" พี่หายไปไหนมาเป็นปีคะ ? พี่รู้ไหมพ่อกับแม่เป็นห่วงพี่แค่ไหน "" พี่ไปทำงาน "" ไปทำงานอะไรคะพี่คิริน ? ทำไมไม่ติดต่อมาหายเงียบไปเลย " มิลินเอียงคอถามด้วยใบหน้าไร้เดียงสาเธอไม่เข้าใจกับเจตนาของพี่ชาย" พี่ขอโทษที่ไม่ได้ติดต่อมาแต่ตอนนี้พี่ต้องไปแล้ว "" พี่พึ่งกลับมานะคะจะไปแล้วหรอคแล้วพี่โทรไปหาพ่อกับแม่หรือยัง ? "" ไว้พี่จะโทรไปหาท่านแล้วกันนะแต่ตอนนี้พี่ต้องไปแล้วอยู่คอนโดคนเดียวก็ระวังตัวด้วยล่ะอย่าไว้ใจใครง่าย ๆ "" ค่ะพี่ชาย แล้วพี่พอจะบอกได้ไหมคะว่าพี่ทำงานอยู่ที่ไหนกับใคร "" แกไม่ต้องรู้หรอกลินไว้พี่จะติดต่อกลับมานะ "" ทำไมถึงรู้ไม่ได้คะ ? ลินก็แค่อยากรู้ว่าพี่ทำอะไรอยู่ที่ไหน ลินเป็นห่วงพี่ พ่อกับแม่ก็ด้วยค่ะ "" เอาหน่าลินแกขึ้นห้องไปได้แล้วไว้พี่จะมาเยี่ยม "" แต่พะ..... "" ลินพี่บอกให้ขึ้นไปได้แล้ว!! " คิรินดุน้องสาวเสียงแข็ง จนทำให้มิลินสะดุ้งเฮือกขึ้นมา แววตาทั้งสองข้างของเธอแดงกล่ำอย่างตกใจปกติพี่ชายไม่เคยดุเธอเลยสักครั้ง" พี่ทะ...ทำไมต้องเสียงดังใส่ลินด้วยล่ะคะ ? อึกก ! " มิลินพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือน้ำตาค่อย ๆ ไหลอาบแก้มทั้งสองข้างเธอไม่เข้าใจว่าวันนี้ทำไม

" มันอยู่ที่โรงพยาบาล xxx ครับนาย " คิวลูกน้องคนสนิทเดินเข้ามาบอกข่าวที่เทวินให้ไปสืบ เทวินที่กำลังนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานที่ผับของตัวเองเขาปรายตามองคิวด้วยสายตาเย็นชา" ฆ่ามันซะ " เทวินออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบโดยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา" ครับ "" ใครช่วยพามันไปส่งโรงพยาบาล "" ผู้หญิงที่พักอยู่คอนโดของมันครับ "" ไปเอาประวัติผู้หญิงที่ช่วยมันมา " เมื่อเทวินสั่งกับคิวเสร็จเขาก็ก้มหน้าทำงานต่อ" ครับนาย " คิวโค้งหัวให้เทวินแล้วเดินออกไปทำงานตามที่เจ้านายสั่งทันที( Tevin Talk )ขณะที่ผมกำลังนั่งทำงานอยู่ไอ้คิวลูกน้องคนสนิทของผมก็เดินเข้ามาบอกเรื่องที่ผมให้มันไปสืบเกี่ยวกับไอ้ผู้ชายทรยศนั่นมันทำงานอยู่กับผมมานาน แต่แล้วมันก็หักหลังผมมันเอาข้อมูลการซื้อขายอาวุธของผมไปบอกกับไอ้สารเลวอย่างไอ้มังกร คนที่มันฆ่าพี่ชายผม มันหักหลังผมเหมือนไอ้เพื่อนทรยศ ไอ้คิรินผมกับมันเป็นเพื่อนกันมาสองปี มันช่วยผมให้รอดชีวิตจากไอ้มังกรซึ่งไอ้เหี้ยนั่นมันส่งคนมาเล่นงานตอนผมเผลอ หลังจากนั้นผมก็ไว้ใจไอ้คิรินตลอด ให้มันดูแลผับอีกที่หนึ่งของผมในกรุงเทพ ผม และพี่ชายของผมไว้ใจมันมากแต่สุดท้ายมันก็หักหลัง มันล่อ

วันต่อมาผับ Nice ( Tevin Talk )" ได้ข่าวมาว่ามึงสั่งให้ไอ้คิวสืบประวัติน้องสาวไอ้คิรินหรอวะ ? " กร ถามเทวินที่นั่งกระดกเหล้าเข้าปากอยู่ด้านข้างอย่างเงียบ ๆ" จริงหรอวะ มึงคิดจะทำอะไรไอ้วิน ? " แพคทริคถามอีกคน" กูจะทำให้ไอ้คนทรยศ ตายทั้งเป็นอย่างที่กูเคยเป็น " เทวินตอบเสียงเย็นชาก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากอึกใหญ่อีกครั้ง" มึงจะใช้น้องสาวไอ้คิรินแก้แค้นจริง ๆ หรอวะ ? " แพค ทริคถามเทวินอีกครั้ง" มึงไม่ต้องถามมันแล้วไอ้แพค มึงก็รู้ว่ามันจะทำอะไรเงียบอย่างเนี่ยใช่อย่างที่มึงถามมันแน่นอน "ใช่ครับผมไม่ได้ตอบคำถามของไอ้แพคทริคต่อ ยังไงพวกมันก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าผมจะทำอะไรต่อไป ที่ผมเพิ่งมาจัดการอะไรตอนนี้เพราะเมื่อปีที่แล้วผมยังต้องจัดการกับอะไรหลายอย่างทั้งเรื่องพี่ชายผมที่ตาย และ ธุระกิจผมที่โดนไอ้มังกรมันถล่มจนเละ ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมอ่อนแอครับผมมีพี่ชายคนเดียวที่เหลืออยู่แต่พวกมันกลับมาพรากคนในครอบครัวที่เหลืออยู่คนเดียวของผมไป ดีที่ตอนนั้นผมมีไอ้แพคทริคและไอ้กรคอยช่วยเหลือ มาตอนนี้ผมกลับมามีทุกอย่างและพร้อมที่จะแก้แค้นคนทรยศ แล้วล่ะครับ" ขออนุญาตครับ ผมพาตัวไอ้บอลมาแล้วครับนาย "

อื้ออ !!! เทวินครางออกมาอย่างพึงพอใจ เขากระแทกอัดใส่คนใต้ล่างถี่ๆ จนตัวเธอและหน้าอกขนาดใหญ่กระเพื่อบขึ้นลงตามแรงจังหวะปึก ปึก ปึก ๆๆๆๆ" อ๊ะๆๆๆๆ อะ จะ...จุก " มิลินครางออกมาแทบไม่เป็นภาษามันทั้งจุกและแสบในเวลาเดียวกัน เธอพยายามใช้มือดันหน้าท้องแกร่งที่มีกล้ามหน้าท้องเป็นลอน ๆ เพื่อให้เขาเบาแรงลงแต่ไม่เลยเทวินยิ่งกระแทกใส่เธออย่างบ้าครั่งปึกๆๆๆ !!!" ซี๊ดดด....แน่นซิบ อ๊าา "" อ๊าๆๆๆๆๆ "ปึก ปึก ปึก ๆๆๆๆเทวินก้มลงไปประจูบเธอแล้วสอดลิ้นเข้าไปตวัดหาน้ำหวานในโพรงปาก เขาดูดดุนเรียนลิ้นเล็กอย่างรุนแรงทำให้ เธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บ เธอแทบจะไม่รู้สึกเสียวเลยตอนนี้ มีแต่ความเจ็บและความจุกเข้ามาเล่นงานแทนจ๊วบๆๆๆปึก ปึก ๆๆๆๆ" อะๆๆๆ พะ....พอได้แล้วคะลินเจ็บ " พอเขาผละริมฝีปากออก ฉันจึงบอกเขาเสียงแผ่วเบาขอให้เขาหยุดการกระทำนี้ เพราะฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้วเขาทำฉันแรงเกินไป" หึ "ปึก ปึก ปึก ๆๆๆๆๆเทวินไม่ฟังเสียงมิลินแม้แต่น้อย เขาจับสะโพกเล็กไว้แน่นพร้อมกับอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกแรงกว่าที่ผ่านมา ก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอเธออีกครั้ง แล้วใช้มือบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ของเธอแรงพอ ๆ กับการอัดกระแทก

( Tevin Talk )ผมเดินออกจากห้องเธอมาอย่างหงุดหงิด กฎหมายอะไรผมไม่สนผมสนแค่ชีวิตไอ้คิรินเท่านั้นมันต้องรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าผมร้อยเท่า" นายครับ คุณกรกับคุณแพททริค มาครับรออยู่ที่ห้องทำงาน "" อือ " ผมตอบไอ้คิวเสร็จผมก็รีบเร่งฝีเท้าไปห้องทำงานทันทีแกร๊ก ---" สวัสดี ครับไอ้คุณเทวิน " แพททริคเอ่ยทักเทวินทันทีที่เปิดประตูเข้ามาด้วยน้ำเสียงอย่างสบายอารมณ์" พวกมึงมากันทำไม ? " เทวินถามเพื่อนทั้งสองเสียงแข็งก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งโซฟาฝั่งตรงข้ามทั้งสอง" มาไม่ได้หรอวะ ? " กร เอ่ยถามอย่างกระแนะกระแหน" มีธุระอะไรก็รีบพูดมากูไม่มีเวลามาก "" โอ้โห ไอ้สัสมาหามึงเดี๋ยวนี้ต้องมีธุระด้วยหรอวะ ? " แพททริคถามเทวินอย่างติดตลก" หรือว่ามึงจะติดว่าที่เมียแล้ววะ "" หุบปาก!! ไอ้แพททริคมึงพูดอีกคำเดียวกูถีบมึงออกจากห้องทำงานกูแน่ " ผมตวาดใส่ไอ้แพททริคอย่างโมโหมันชอบพูดอะไรไร้สาระน่ารำคาญจริง ๆ" เฮ้ยย ใจเย็น ๆ สิครับ มึงก็ไปแหย่มันไอ้แพท "" เออไม่พูดก็ได้วะ "" อีกสองวันจะส่งอาวุธ มึงจะไปด้วยไหมไอ้วิน " กร ถามเทวินด้วยน้ำเสียงจริงจัง" ไป "" กูรู้มาว่าไอ้มังกร มันจ้องจะแย่งลูกค้าคนสำคัญของเรา "