All Chapters of แค้นนี้ของนายมาเฟีย : Chapter 21 - Chapter 30

เทวินดึงนิ้วออกจากรูสวาทก่อนจะดูดเลียน้ำรักของเธอที่ติดนิ้วมือออกมาจนหมด จากนั้นจึงถอดกางเกงยีนและบ๊อกเซอร์สีดำตัวเองโยนทิ้งไว้ข้างเตียงตัวเอง ทำให้แก่นกายใหญ่เด้งผงะขึ้นมาต่อหน้าต่อตามิลินจนเธอต้องเบือนหน้าหนีอย่างเขินอายก่อนจะเอ่ยขอเขา" ไม่ปล่อยในได้ไหมคะ ? "" กลัวท้อง ? " เทวินเลิกคิ้วถามเสียงเข้ม" ใช่ค่ะ อีกอย่างลินไม่อยากกินยาคุม " ฉันก็ตอบตามที่ฉันคิดนั่นแหละ ถึงฉันจะยอมให้ร่างกายฉันกับเขา ใช่ว่าฉันจะยอมท้องกับคนเลวและไร้หัวใจอย่างนายเทวินมันจะไม่มีทาง" งั้นก็ไม่ต้องกิน "สวบ !" อ๊ะ ! จะ..เจ็บ ! " ฉันบอกอย่างตกใจ เมื่อเขาอัดกระแทกน้องชายเขาเข้ามาในรูสวาทของฉันทันที โดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวมันทั้งเจ็บและแสบ แต่ก็ไม่เท่าครั้งแรกที่ฉันกับเขามีอะไรกันปึก ๆๆๆๆ !!!“ อะๆๆๆๆ !” มิลินส่งเสียงครางออกมามือทั้งสองข้างกุมผ้าปูที่นอนไว้แน่นเพื่อระบายความเจ็บและความเสียวที่ตอนนี้ปนกันไปหมด เทวินบีบเคล้นยอดประทุมถันไปมาทั้งสองมือ" อ๊ะๆๆๆ บะ...เบาได้ไหมคะลิน จุก อ่าๆ ! "" เบาก็ไม่เสียวสิ อย่าเรื่องมากมีหน้าที่ครางก็ครางไป ! " เทวินกระแทกเสียงใส่มิลินอย่างอารมณ์เสีย ขณะเดียวกันก็ยังขยับ

หลายวันต่อมา---" หลังติวเสร็จไปผับไหม ? "" เออ ๆ กูไป "" ผมก็ไปครับพี่แทน "" แกล่ะลินไปได้ไหม ? "" ลินคงไปด้วยไม่ได้ ขอโทษทุกคนด้วยนะ "" ทำไมไปไม่ได้ว่ะ อีลิน ? "" เออออ คือลินมีธุระ "" เสียดายจังครับผมอยากให้พี่มิลินของผมไปด้วยจังเลยครับ " ปืนพูดด้วยน้ำเสียงผิดหวังและเสียดายที่มิลินไปสามารถไปด้วยได้" มึงนี่เป็นหนักนะไอ้ปืน ! " แทนพูดอย่างหมั่นไส้ ปืนไม่ตอบอะไรเพียงแค่มุ้ยหน้าเท่านั้น" โอเคไว้เราไปเที่ยวด้วยกัน ฉันเข้าใจแกนะลินมีเรื่องอะไรให้หวานช่วยก็บอกนะ " หวานพูดกับมิลินด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ตั้งแต่มิลินเล่าความจริงทุกอย่างให้กับหวานฟัง เธอโกรธเทวินแทนมิลินมาก ๆ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนกับเธอ ได้แต่ช่วยเท่าที่ช่วยได้และคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ" มึงจะช่วยอีลินมันได้หรอว่ะอีหวาน หึ ๆ " แทนพูดใส่หวานอย่างกระแนะกระแหนด้วยท่าทางล้อเลียนพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างนึกตลก" อีแทน!! " หวานเหวใส่แทนอย่างไม่พอใจ" พี่สองคนถ้าเป็นแฟนกันผมว่าเหมาะกันมากนะครับ ฮ่า ๆๆ คนหนึ่งปากร้ายส่วนอีกคนก็ขี้หงุดหงิด " ปืนพูดขึ้นอย่างติดตลกพร้อมกับหัวเราะออกมาดังลั่น" มึงอยากตายไหมไอ้ปืน! " แทน

" ไหนว่าไปเข้าห้องน้ำ ! ? " น้ำเสียงเยือกเย็นของเทวินเอ่ยถามมิลินทันทีด้วยสีหน้าไม่พอใจ" ใช่ค่ะลินมาเข้าห้องน้ำแต่ลินเห็นบรรยากาศระเบียงด้านนู้นสบายตาดีลินเลยเดินไปดูค่ะ " มิลินพยายามข่มเสียงตัวเองไม่ให้สั่นไว้ เพราะกลัวว่าเทวินจะจับสังเกตได้เขามองเธอด้วยสายตาไม่สบอารมณ์" ไอ้คิวไปไหน ? "" ลินเดินออกมาก็ไม่เห็นพี่คิวแล้วค่ะ " เทวินจ้องมิลินเขม็งคิ้วทั้งสองข้างของเขาขมวดเข้าหากันยุ่ง" นาย !" คิววิ่งเข้ามาอย่างหอบเหนื่อยเขาเอ่ยเรียกเจ้านายหนุ่มทันทีที่เห็น" มึงเป็นอะไรไอ้คิวกูสั่งให้มึงตามมาดูแลยัยนี่แล้วมึงไปไหนมา ? " เทวินเอ่ยถามคิวด้วยน้ำเสียงแข็งสายตาจ้องมองคิวอย่างดุดัน จนคนโดนมองต้องรีบก้มหน้าต่ำหลบสายตาอันน่ากลัวของเจ้านาย" กูถาม ! "" เออ คะ...คือมีพนักงานโรงแรมเดินเข้ามาบอกผมว่ารถโดนชนท้ายครับผมเลยรีบไปดูขอโทษครับนาย " คิวเห็นว่าเจ้านายหนุ่มเริ่มโมโหเลยรีบตอบคำถามด้วยน้ำเสียงสั่นเพราะกลัวว่าถ้าเทวินโมโหขึ้นมาตัวเองจะลำบากเอา" แล้วเป็นยังไง ? " เทวินยังคงถามเสียงดุดัน" ไม่เป็นอะไรมากครับแค่เป็นรอยนิดหน่อยครับนาย "" มึงกลับไปห้องพักได้ล่ะ "" นายล่ะครัับ ? "" กูจะเข้าไปบ

" ยาวางอยู่หัวเตียงรีบกินซะถ้าไม่อยากท้องลูกฉัน " เทวินที่นั่งดูทีวีอยู่เอ่ยบอกมิลินเสียงเข้มทันทีเขาปลายตามองเธอเพียงนิด" ขอบคุณค่ะ " ฉันขอบคุณเขาด้วยท่าทางงอน ๆ จากนั้นฉันก็เดินตรงไปที่โต๊ะหัวเตียงในห้องนอนทันที ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเตรียมให้ฉันปกติก็ไม่เห็นสนใจฉันด้วยซ้ำ ฉันไม่คิดว่าเราสองคนจะมีอะไรกัน ฉันเลยไม่ได้เตรียมมาด้วยเมื่อกี้เขายังปากดีอยู่เลย เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเดาอารมณ์ไม่ถูกจริง ๆ" รีบแต่งตัวซะฉันหิว " เทวินเดินเข้ามาในห้องนอนแล้วบอก มิลินอีกครั้ง" ไหนคะชุดเปลี่ยน ? "เทวินไม่ได้ตอบคำถามมิลินเป็นคำพูดเพียง แต่ใช้สายตาตวัดไปทางโต๊ะเครื่องแป้งที่มีถุงเสื้อผ้าที่เขาพึ่งให้ลูกน้องซื้อมาใหม่" ให้พี่คิวไปซื้อมาหรอคะ ? "" ถามมากรีบแต่งตัวซะฉันหิว ! "" ขอบคุณค่ะ " ฉันขอบคุณเขาด้วยรอยยิ้มฉันก็เดินไปเปลี่ยนชุดทันที ทำไมตอนนี้เขามาแปลกจังแต่ก็ช่างเถอะเขาไม่ร้ายกับฉันก็พอล่ะฉันแต่งตัวอะไรเสร็จ ฉันก็เดินออกมาพร้อมกับนาย เทวินลงมาที่ร้านอาหารทะเลแถวหน้า" ด้านนี้เลยครับผมจองโต๊ะให้นายแล้วครับ "" ขอบคุณนะคะพี่คิว "" ขอบคุณอะไรหรอลิน ? "" ก็ที่พี่เป็นธุระไปซื้อของให้ลินไงคะ "

สนามแข่งรถ BG วู้ ๆๆๆ !! เย้ ๆๆ !!รถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนเข้ามาจอดในโรงจอดรถของสนามแข่ง แค่ภายนอกสนามก็ได้ยินเสียงผู้คนมากมายโห่ร้องเซียร์ดังออกมาถึงข้างนอก" ลงมา "" ลินไม่ไปได้ไหมคะ ? "" ฉันสั่งให้เธอลงมาอย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำอีกรอบ ! " เทวินกดเสียงต่ำสั่งมิลินอีกครั้งอย่างหงุดหงิดเธอจำเป็นต้องก้าวขาเรียวลงจากรถอย่างเลี่ยงไม่ได้ จากนั้นเทวินมิลินและคิวก็เดินเข้าไปในสนามแข่ง พอเข้ามาก็เจอกับผู้คนมากมายกำลังเอ่ยเซียร์รถสปอร์ตคันหรูสามคันที่แข่งกันในสนามอย่างเมามัน มิลินรู้สึกประหม่าไม่น้อยตั้งแต่เดินเข้ามาในสถานที่ไม่คุ้นชินแห่งนี้วู้ ๆๆ !!! เย้ ๆๆๆ !!!" คุณเทวินเชิญด้านนี้เลยครับนายรออยู่ " ลูกน้องของกรเดินเข้ามาเชิญทั้งสามให้ขึ้นไปบนชั้นสองของสนามแข่งซึ่งเป็นห้องประจำที่มองออกไปจะเห็นสนามแข่งรถอย่างชัดเจน" มาช้าไปนะมึงไอ้วิน " ทันทีที่เทวินเดินเข้ามาเสียงของกรก็เอ่ยทักทายขึ้นเทวินไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่มองเพื่อนทั้งสองนิ่ง ๆ แล้วหย่อนตัวนั่งลงโซฟาตรงข้ามพร้อมกับมิลิน" สวัสดีครับน้องมิลินคนสวย " แพททริคเอ่ยทักหญิงสาวด้วยน้ำเสียงหวานท่ามกลางสายตาอำมหิตของเทวินที่จ้องมองอยู่ไม่ว