เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 ไม่มีทาง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-28 17:14:30วันต่อมา
ผับ Nice
( Tevin Talk )
" ได้ข่าวมาว่ามึงสั่งให้ไอ้คิวสืบประวัติน้องสาวไอ้คิรินหรอวะ ? " กร ถามเทวินที่นั่งกระดกเหล้าเข้าปากอยู่ด้านข้างอย่างเงียบ ๆ
" จริงหรอวะ มึงคิดจะทำอะไรไอ้วิน ? " แพคทริคถามอีกคน
" กูจะทำให้ไอ้คนทรยศ ตายทั้งเป็นอย่างที่กูเคยเป็น " เทวินตอบเสียงเย็นชาก่อนจะกระดกเหล้าเข้าปากอึกใหญ่อีกครั้ง
" มึงจะใช้น้องสาวไอ้คิรินแก้แค้นจริง ๆ หรอวะ ? " แพค ทริคถามเทวินอีกครั้ง
" มึงไม่ต้องถามมันแล้วไอ้แพค มึงก็รู้ว่ามันจะทำอะไรเงียบอย่างเนี่ยใช่อย่างที่มึงถามมันแน่นอน "
ใช่ครับผมไม่ได้ตอบคำถามของไอ้แพคทริคต่อ ยังไงพวกมันก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าผมจะทำอะไรต่อไป ที่ผมเพิ่งมาจัดการอะไรตอนนี้เพราะเมื่อปีที่แล้วผมยังต้องจัดการกับอะไรหลายอย่างทั้งเรื่องพี่ชายผมที่ตาย และ ธุระกิจผมที่โดนไอ้มังกรมันถล่มจนเละ ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมอ่อนแอครับผมมีพี่ชายคนเดียวที่เหลืออยู่แต่พวกมันกลับมาพรากคนในครอบครัวที่เหลืออยู่คนเดียวของผมไป ดีที่ตอนนั้นผมมีไอ้แพคทริคและไอ้กรคอยช่วยเหลือ มาตอนนี้ผมกลับมามีทุกอย่างและพร้อมที่จะแก้แค้นคนทรยศ แล้วล่ะครับ
" ขออนุญาตครับ ผมพาตัวไอ้บอลมาแล้วครับนาย "
พรึบ!!
“ คุณเทวิน !! " ชายลูกหนี้ถูกลูกน้องเทวินทุ่มล้มลงกับพื้นอย่างแรง ก่อนจะขานชื่อมาเฟียหนุ่มเสียงสั่น
" ไอ้นี่หรอวะที่ไม่ยอมใช้หนี้มึง ? " กร พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
" เงินกู ? " ผมนั่งมองมันด้วยสายตานิ่ง ๆ แล้วถามมัน
" ผะ....ผมขอเวลาอีกนิดได้ไหมครับผมหามาไม่ทันจริงๆครับคุณเทวิน "
" กระทืบมัน ! " สิ้นสุดคำสั่ง เหล่าลูกน้องของเทวินก็ทั้งเตะทั้งต่อยเข้าที่หน้าและตามลำตัวของลูกหนี้ทันที เขาไม่ฟังเสียงของลูกหนี้เลยแม้แต่น้อย
" ไอ้สัสโหดว่ะ " แพคทริคพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงติดตลก ราวกับเรื่องตรงหน้าเป็นเรื่องธรรมดาทั้งที่มีคนถูกกระทืบต่อหน้าต่อตา
" จัดการมันซะ "
" คุณเทวินขอร้องล่ะครับให้โอกาสผมอีกครั้งนะครับ " บอลอ้อนวอนขอความเห็นใจจากเทวินอีกครั้ง มีหรอที่เทวินจะเห็นใจเขาทั้งโหดเหี่ยมและไร้ความปรานี ลูกน้องของเทวิน ลากบอลออกมาจากห้องวีไอพี ไม่นานเทวินก็เดินตามออกมา
ไอ้กระจอกมันเป็นหนี้ผมหลายร้อยล้านแต่มันไม่มีปัญญาหาเงินมาคืนผม และเมื่อมันไม่มีเงินมาให้ผม ก็เอาชีวิตของมันแทนแล้วกัน เห็นแล้วรำคาญลูกตา แต่มันก็ดึงดันหน้าด้านอ้อนวอนผมอยู่ได้น่าสมเพชสิ้นดี
“ จัดการมันอย่าให้เหลือร่องลอย “
“ ครับนาย “
“ พวกมึงกลับไปได้แล้วกูมีงานต้องทำต่อ “
“ เออ ไว้เจอกัน “
จากนั้นเหล่าเพื่อนของเทวินก็แยกกันกลับ เทวินจึงเดินกลับมาที่ห้องทำงานของตัวเองทันที
ตูดดด ตูดดด
เทวินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาลูกน้องคนสนิททันทีที่หย่อนสะโพกนั่งเก้าอี้ทำงาน
( ครับนาย ) ไม่นานคนปลายสายก็รับ
( มึงไปพาน้องสาวไอ้คิรินมาหากูที่นี่ เดี๋ยวนี้ )
( ครับนาย )
( มันถึงเวลาที่ผมต้องจัดการซะที ตอนนี้ผมก็แค่นั่งรอ )
( Milin Talk )
หลังจากที่ฉันไปทำรายงานที่คอนโดหวานมา พอกลับมาถึงห้องฉันก็รีบอาบน้ำและพร้อมที่จะนอนเพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้วอีกอย่างพรุ่งนี้ฉันก็มีเรียนเช้าอีกเลยต้องรีบนอนกลัวว่าจะตื่นสายจะไม่ทันเข้าเรียนเอายิ่งตอนนี้อยู่ปี สี่แล้วใกล้จะจบงานก็ยิ่งมากขึ้น
" เสียดายความหล่อจริงๆ อึ้ยย ฉันคิดอะไรเนี่ยผู้ชายคนนั้นน่ากลัวจริงๆ " ฉันสถบออกมาอย่างหัวเสีย ขณะที่ฉันนอนอยู่บนเตียงภาพผู้ชายโหดร้ายคนนั้นก็ลอยเข้ามาในสมอง ฉันรีบสะบัดความคิดนั้นทิ้งทันทีฉันไม่ควรคิดเรื่องเขาเลยแม้แต่น้อยหลังจากที่ฉันสะบัดความคิดเหล่านั้นทิ้งฉันก็พยายามหลับตาลงอีกครั้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ระหว่างที่ฉันกำลังจะเคลิ้มหลับไปก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นมามันทำให้ฉันลืมตาขึ้นอีกครั้งอย่างงัวเงีย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" มาแล้วค่ะ " ฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ใครมาเคาะอะไรดึกป่านี้รบกวนเวลาพักผ่อนของฉันจริง ๆ เลย แต่ฉันยังไม่เปิดนะแอบดูก่อนว่าใครมา ฉันจึงส่องดูตาแมว แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรเลยเปิดดูให้แน่ใจว่าใครมาเล่นอะไรพิเรนหรือเปล่า
แกร๊ก !
พรึบ!
“ อื้อออ !!!! “ ระหว่างที่มิลินเปิดประตูออกมาเธอจึงโดน ล็อกคอเอาผ้าอาบยาสลบปิดจมูกทันที เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการอยู่นาน ก่อนที่เปลือกตาจะค่อย ๆ ปิดสนิทในที่สุด
หลายชั่วโมงต่อมา ---
ผับ Nice
" อืออ !! ปวดหัวจัง " ฉันเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวหน่อย ๆ ฉันจำได้ว่าตอนฉันเปิดประตูแล้วโดนใครไม่รู้ล็อคคอไว้ และภาพมันก็ตัดไปตอนนี้ฉัน งง มากเลยมันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่ ฉันลืมตาขึ้นมาบนเตียงขนาดใหญ่และที่นี่ก็ไม่ใช่เตียงในห้องของฉัน ฉันจึงรีบเด้งตัวขึ้นนั่งทันทีก็พบว่า....
" คะ....คุณทำไม ? " หญิงสาวเบิกตากว้างขานชื่อชายหนุ่มตรงหน้าอย่างตกใจ เมื่อคนคนนั้นที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุดเขานั่งอยู่โต๊ะปลายเตียงมองเธอด้วยสายตาเย็นชาราวกับคนไม่มีความรู้สึกอะไร
" ตื่นสักทีนะ " เทวินพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ขณะเดียวกันก็จ้องมองคนตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชาว่างเปล่า
" ทะ...ทำไมลินมาอยู่ที่นี่ล่ะคะ ? หรือคุณจับตัวลินมา ? " ฉันเอ่ยถามเขาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ตอนนี้ฉันกลัวไปหมดทำไมฉันถึงมาอยู่ที่ห้องนี้กับเขาได้มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่อยากจะร้องไห้จริง ๆ
" หึ ลองถามพี่เธอดูไหมล่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้น "
" คุณรู้จักกับพี่คิรินด้วยหรอคะ ? แล้วทำไมต้องถามพี่คิรินล่ะ ? !! " เธอขมวดคิ้วถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
พรึบ!!!
" อะ...โอ้ย!! อึก ฮื้อออ " พอฉันถามเขาเสร็จเขาก็ลุกเดินขึ้นมาบีบแก้มทั้งสองข้างของฉันทันที เขามองมาที่ฉันด้วยสายตาดุร้ายทำอย่างกับฉันไปทำอะไรให้เขาเจ็บใจ เขาถึงมาแก้แค้นฉันด้วยการจับตัวมาแบบนี้ ด้วยความเจ็บทำให้น้ำตาฉัน ค่อย ๆ ไหลออกมาตอนนี้มันทั้งเจ็บและหวาดกลัวกับการกระทำและสายตาที่เขามองมาที่ฉัน แถมใบหน้าเขายังโน้มมาใกล้ฉันมาก ๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน
" รอไม่นานหรอกฉันจะทำให้พี่ชายเธอต้องตายทั้งเป็นเหมือนที่ฉันเคยเป็น " เทวินกดเสียงต่ำพูดใส่มิลินด้วยความแค้นเขามองเธอราวกับอยากจะบีบให้เธอตายคามือซะตอนนี้
mage
บทที่เกี่ยวข้อง
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 7 เปิดบริสุทธิ์ NC++
" อะ....อึกคะ...คุณพูดถึงเรื่องอะไรคะ ? ลินไม่เข้าใจ อึกกก..ฮื้ออ !! " ฉันยังคงถามคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือดูเหมือนคนใจร้ายจะยิ่งบีบฉันแรงขึ้นและเขายังคงจ้องมองฉันด้วยสายตาดุร้ายเขาพูดถึงเรื่องอะไรกันฉันไม่เข้าใจเลย" ถ้าไม่อยากให้พี่เธอเป็นอะไร ทำตามที่ฉันสั่ง " เทวินแสยะยิ้มร้าย เขาพูดด้วยน้ำเสียงห้าวพร้อมกับสะบัดมือออกจากพวกแก้มของมิลินอย่างแรง จนทำให้ใบหน้าและลำตัวเธอล้มลงเตียงอีกครั้ง" ปล่อยลินไปเถอะนะคะ ลินกลัว อึกกก !! " ฉันเงยหน้าขึ้นมาอ้อนวอนหวังให้เขาเห็นใจ และน้ำตาฉันมันยังคงไหลอาบแก้มของฉันอยู่อย่างนั้นฉันกลัวเขามากเลย" หยุดร้อง!! " เทวินตวาดสั่งเสียงดัง จนเธอสะดุ้งเฮือกขึ้นมาด้วยความตกใจกลัว" บอกให้หยุดร้องไงวะ ! "" อึกกก ฮื้อออ ลินกลัว !! " แต่ดูเหมือนยิ่งเทวินเสียงดังมันยิ่งทำให้มิลินกลัวจนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก" กลัวงั้นหรอ ? !! "พรึบ!!เทวินพุ่งตัวเข้าไปรวบข้อมือทั้งสองข้างของมิลินขึ้นเหนือหัวกดลงกับเตียงด้วยเพียงมือเดียว ตอนนี้อารมณ์เขาเดือดพล่านขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งมิลินร้องไห้มากเท่าไหร่ยิ่งเพิ่มอารมณ์โมโหให้ เทวินมากเท่านั้น" อยากร้องมากใช่ไหม !! "
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 8 คนใจร้าย
อื้ออ !!! เทวินครางออกมาอย่างพึงพอใจ เขากระแทกอัดใส่คนใต้ล่างถี่ๆ จนตัวเธอและหน้าอกขนาดใหญ่กระเพื่อบขึ้นลงตามแรงจังหวะปึก ปึก ปึก ๆๆๆๆ" อ๊ะๆๆๆๆ อะ จะ...จุก " มิลินครางออกมาแทบไม่เป็นภาษามันทั้งจุกและแสบในเวลาเดียวกัน เธอพยายามใช้มือดันหน้าท้องแกร่งที่มีกล้ามหน้าท้องเป็นลอน ๆ เพื่อให้เขาเบาแรงลงแต่ไม่เลยเทวินยิ่งกระแทกใส่เธออย่างบ้าครั่งปึกๆๆๆ !!!" ซี๊ดดด....แน่นซิบ อ๊าา "" อ๊าๆๆๆๆๆ "ปึก ปึก ปึก ๆๆๆๆเทวินก้มลงไปประจูบเธอแล้วสอดลิ้นเข้าไปตวัดหาน้ำหวานในโพรงปาก เขาดูดดุนเรียนลิ้นเล็กอย่างรุนแรงทำให้ เธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บ เธอแทบจะไม่รู้สึกเสียวเลยตอนนี้ มีแต่ความเจ็บและความจุกเข้ามาเล่นงานแทนจ๊วบๆๆๆปึก ปึก ๆๆๆๆ" อะๆๆๆ พะ....พอได้แล้วคะลินเจ็บ " พอเขาผละริมฝีปากออก ฉันจึงบอกเขาเสียงแผ่วเบาขอให้เขาหยุดการกระทำนี้ เพราะฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้วเขาทำฉันแรงเกินไป" หึ "ปึก ปึก ปึก ๆๆๆๆๆเทวินไม่ฟังเสียงมิลินแม้แต่น้อย เขาจับสะโพกเล็กไว้แน่นพร้อมกับอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกแรงกว่าที่ผ่านมา ก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอเธออีกครั้ง แล้วใช้มือบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ของเธอแรงพอ ๆ กับการอัดกระแทก
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 9 น่ารำคาญ
" นายครับ ไอ้คีรินนอนสลบอยู่หน้าประตูบ้านใบหน้ามันมีแต่แผลครับ " ลูกน้องที่ยืนเฝ้าประตูหน้าบ้านรีบเร่งเข้ามาบอกมังกรที่กำลังทานอาหารเช้าอยู่บนโต๊ะทานอาหาร" พามันไปโรงพยาบาลซะ กูไม่ชอบให้เลือดใครมาเปื่อนบ้านกู " มังกรสั่งอย่างขอไปทีเขาไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ได้ยิน" ครับนาย "โรงพยาบาล----" เป็นไง ? โดนไอ้เทวินซ้อมมาปางตายเลยนะมึง " มังกรเอ่ยถามคิรินทันทีที่มาถึงด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากเพียงนิด" เพราะมึงไอ้มังกร น้องกูถึงโดนไอ้เทวินทำร้าย " คิริน พยายามดันตัวเองลุกขึ้นพิงกับหมอนทั้ง ๆ ที่ตัวเองยังคงบอบซ้ำ ก่อนจะต่อว่ามาเฟียหนุ่มด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น" หึ ต้องโทษพ่อมึงที่เป็นหนี้กู "" กูล่อไอ้ทิวาพี่ไอ้เทวินมาให้มึงฆ่าแล้วไง ทำไมมึงยังจะให้กูทำงานให้มึงอยู่ ? "" มึงก็น่าจะรู้ดีนะ ตอนนี้ไอ้เทวินมันกลับมายิ่งใหญ่และมีอำนาจกว่าเดิมแล้วมึงคิดว่ามันจะปล่อยมึงไปหรือไง กูถึงให้มึงมาทำงานกับกูไงเพื่อความอยู่รอดของตัวมึงเอง ขนาดตอนนี้มึงยังเกือบตายเพราะมันที่มันไม่ยอมฆ่ามึง เพราะมันต้องการทำให้น้องมึงเจ็บเหมือนที่มันเจ็บไงวะ "" ถ้ากูเลือกยกบริษัทให้มึงแล้วไม่ทำตามที่มึงสั่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 10 หุบปาก
( Tevin Talk )ผมเดินออกจากห้องเธอมาอย่างหงุดหงิด กฎหมายอะไรผมไม่สนผมสนแค่ชีวิตไอ้คิรินเท่านั้นมันต้องรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าผมร้อยเท่า" นายครับ คุณกรกับคุณแพททริค มาครับรออยู่ที่ห้องทำงาน "" อือ " ผมตอบไอ้คิวเสร็จผมก็รีบเร่งฝีเท้าไปห้องทำงานทันทีแกร๊ก ---" สวัสดี ครับไอ้คุณเทวิน " แพททริคเอ่ยทักเทวินทันทีที่เปิดประตูเข้ามาด้วยน้ำเสียงอย่างสบายอารมณ์" พวกมึงมากันทำไม ? " เทวินถามเพื่อนทั้งสองเสียงแข็งก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งโซฟาฝั่งตรงข้ามทั้งสอง" มาไม่ได้หรอวะ ? " กร เอ่ยถามอย่างกระแนะกระแหน" มีธุระอะไรก็รีบพูดมากูไม่มีเวลามาก "" โอ้โห ไอ้สัสมาหามึงเดี๋ยวนี้ต้องมีธุระด้วยหรอวะ ? " แพททริคถามเทวินอย่างติดตลก" หรือว่ามึงจะติดว่าที่เมียแล้ววะ "" หุบปาก!! ไอ้แพททริคมึงพูดอีกคำเดียวกูถีบมึงออกจากห้องทำงานกูแน่ " ผมตวาดใส่ไอ้แพททริคอย่างโมโหมันชอบพูดอะไรไร้สาระน่ารำคาญจริง ๆ" เฮ้ยย ใจเย็น ๆ สิครับ มึงก็ไปแหย่มันไอ้แพท "" เออไม่พูดก็ได้วะ "" อีกสองวันจะส่งอาวุธ มึงจะไปด้วยไหมไอ้วิน " กร ถามเทวินด้วยน้ำเสียงจริงจัง" ไป "" กูรู้มาว่าไอ้มังกร มันจ้องจะแย่งลูกค้าคนสำคัญของเรา "
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-28แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 9 น่ารำคาญ
" นายครับ ไอ้คีรินนอนสลบอยู่หน้าประตูบ้านใบหน้ามันมีแต่แผลครับ " ลูกน้องที่ยืนเฝ้าประตูหน้าบ้านรีบเร่งเข้ามาบอกมังกรที่กำลังทานอาหารเช้าอยู่บนโต๊ะทานอาหาร" พามันไปโรงพยาบาลซะ กูไม่ชอบให้เลือดใครมาเปื่อนบ้านกู " มังกรสั่งอย่างขอไปทีเขาไม่ได้สนใจกับสิ่งที่ได้ยิน" ครับนาย "โรงพยาบาล----" เป็นไง ? โดนไอ้เทวินซ้อมมาปางตายเลยนะมึง " มังกรเอ่ยถามคิรินทันทีที่มาถึงด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากเพียงนิด" เพราะมึงไอ้มังกร น้องกูถึงโดนไอ้เทวินทำร้าย " คิริน พยายามดันตัวเองลุกขึ้นพิงกับหมอนทั้ง ๆ ที่ตัวเองยังคงบอบซ้ำ ก่อนจะต่อว่ามาเฟียหนุ่มด้วยน้ำเสียงโกรธแค้น" หึ ต้องโทษพ่อมึงที่เป็นหนี้กู "" กูล่อไอ้ทิวาพี่ไอ้เทวินมาให้มึงฆ่าแล้วไง ทำไมมึงยังจะให้กูทำงานให้มึงอยู่ ? "" มึงก็น่าจะรู้ดีนะ ตอนนี้ไอ้เทวินมันกลับมายิ่งใหญ่และมีอำนาจกว่าเดิมแล้วมึงคิดว่ามันจะปล่อยมึงไปหรือไง กูถึงให้มึงมาทำงานกับกูไงเพื่อความอยู่รอดของตัวมึงเอง ขนาดตอนนี้มึงยังเกือบตายเพราะมันที่มันไม่ยอมฆ่ามึง เพราะมันต้องการทำให้น้องมึงเจ็บเหมือนที่มันเจ็บไงวะ "" ถ้ากูเลือกยกบริษัทให้มึงแล้วไม่ทำตามที่มึงสั่ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 10 หุบปาก
( Tevin Talk )ผมเดินออกจากห้องเธอมาอย่างหงุดหงิด กฎหมายอะไรผมไม่สนผมสนแค่ชีวิตไอ้คิรินเท่านั้นมันต้องรู้สึกเจ็บปวดมากกว่าผมร้อยเท่า" นายครับ คุณกรกับคุณแพททริค มาครับรออยู่ที่ห้องทำงาน "" อือ " ผมตอบไอ้คิวเสร็จผมก็รีบเร่งฝีเท้าไปห้องทำงานทันทีแกร๊ก ---" สวัสดี ครับไอ้คุณเทวิน " แพททริคเอ่ยทักเทวินทันทีที่เปิดประตูเข้ามาด้วยน้ำเสียงอย่างสบายอารมณ์" พวกมึงมากันทำไม ? " เทวินถามเพื่อนทั้งสองเสียงแข็งก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งโซฟาฝั่งตรงข้ามทั้งสอง" มาไม่ได้หรอวะ ? " กร เอ่ยถามอย่างกระแนะกระแหน" มีธุระอะไรก็รีบพูดมากูไม่มีเวลามาก "" โอ้โห ไอ้สัสมาหามึงเดี๋ยวนี้ต้องมีธุระด้วยหรอวะ ? " แพททริคถามเทวินอย่างติดตลก" หรือว่ามึงจะติดว่าที่เมียแล้ววะ "" หุบปาก!! ไอ้แพททริคมึงพูดอีกคำเดียวกูถีบมึงออกจากห้องทำงานกูแน่ " ผมตวาดใส่ไอ้แพททริคอย่างโมโหมันชอบพูดอะไรไร้สาระน่ารำคาญจริง ๆ" เฮ้ยย ใจเย็น ๆ สิครับ มึงก็ไปแหย่มันไอ้แพท "" เออไม่พูดก็ได้วะ "" อีกสองวันจะส่งอาวุธ มึงจะไปด้วยไหมไอ้วิน " กร ถามเทวินด้วยน้ำเสียงจริงจัง" ไป "" กูรู้มาว่าไอ้มังกร มันจ้องจะแย่งลูกค้าคนสำคัญของเรา "
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 11 ปากดี
ฉันต้องตกใจเด้งตัวลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงแล้วดึงผ้าห่มมาคุมถึงคอทันที ที่นายเทวินเปิดประตูเข้ามา ระหว่างที่ฉันกำลังนอนคิดหาวิธีหนีออกไปจากที่นี่ สายตาที่เขามองฉันยังเย็นชาเหมือนทุกครั้งที่เขามอง" ขะ..เข้ามาทำไมคะ ? "" ห้องฉันจะเข้ามาเมื่อไหร่ก็ได้ " เทวินตอบด้วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าไปในห้องน้ำ โดยไม่สนใจมิลินที่ทำหน้าหวาดระแวงอยู่บนเตียงใช่นี่มันห้องเขานิจะเข้ามาเมื่อไหร่ก็ได้ ช่างเถอะนอนดีกว่าฉันไม่จำเป็นต้องสนใจคนใจร้ายแบบนั้นหรอก ฉันก็นอนหันหลังไปทางอื่น" ลุก ! " ระหว่างที่ฉันกำลังจะเคลิ้มหลับไปก็ได้ยินเสียงกระแทกของใครบางคนดังขึ้น ฉันเลยโพล่งตากว้างด้วยความตกใจและรีบหันไปตามเสียง" จะมองอีกนานไหม !! หลีกไปฉันจะนอน " เทวินสั่ง มิลินเสียงแข็งโดยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมาแต่แววตาเขากับแฝงไปด้วยความเย็นชา" ทะ...ทำไมคุณไม่ไปนอนที่อื่นล่ะคะ ? "" ลุกไป ! "" บอกให้ไปไง ! ฉันไม่ชอบพูดซ้ำ !! " คราวนี้เทวินตะคอกเสียงดังกว่าเดิมอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อเธอยังไม่ยอมลุกออกไปตามคำสั่ง" แล้วคุณจะให้ลินไปนอนไหนล่ะคะ ? " ฉันก็ยังเอ่ยถามเขาอยู่นะ ถึงจะกลัวน้ำเสียงของเขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 12 ยังไม่ชินสินะ NC++
" ปล่อยลินนะคะ "" หันหน้ามา ! " เทวินกดเสียงต่ำสั่งเมื่อเธอเอาแต่หันหน้าหนีฉันจึงค่อย ๆ หันหน้ามาตามคำสั่งเขา แต่ก็ไม่ยอมมองหน้าเขาหรอก เมื่อรับรู้ได้ว่าตอนนี้หน้าเราสองคนใกล้กันมากจนลมหายใจคนตรงหน้าเป่าลดลงมาที่ปลายจมูกฉันถี่ ๆ“ อื้อออออออออ ! “ เทวินก้มลงมาประกบจูบมิลินอย่างอุกอาจทันทีที่เธอหันมา พร้อมกับสอดเรียวลิ้นร้อนเข้าไปตวัดหาน้ำหวานในโพรงปากจนเธอโพล่งตากว้างอย่างตกใจร่างกายทั้งหมดแข็งทื่อราวกับถูกมนต์สะกด เทวินขบเม้นริมฝีปากล่างบนของมิลินจนเธอเริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัส จากนั้นจึงเริ่มดูดดุนเรียวลิ้นเล็กแรงขึ้น จนเธอเบ้หน้าด้วยความเจ็บ“ อื้อออ ฟอแอ้ว ( พอแล้ว ) “ เมื่อสติฉันกลับมาฉันจึงพยายามดิ้น เพื่อให้เขาถอนจูบออกแต่เขากับจูบฉันแรงขึ้นจนตอนนี้ฉันเริ่มหายใจไม่ออก เขาก็ยังตวัดเรียวลิ้นของเขาไปมาในปากของฉันอย่างเมามัน ไม่นานก็ถอนจูบออก“ หืดดดดดดด “ เมื่ิอได้รับอิสระฉันจึงรีบสูดอากาศเข้าปอดทันที“ อ๊ะ!!! “ ระหว่างที่ฉันสูดอากาศเข้าไปในปอดไม่นานจู่ ๆนายเทวินก็ยกตัวฉันขึ้นให้นั่งบนโต๊ะทำงานของเขา นายเทวินโน้มตัวเข้ามากักขังฉันไว้ในวงแขนโดยใช้มือดันกับพื้นโต๊ะไว้" จะทำอะไร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-03
บทล่าสุด
แค้นนี้ของนายมาเฟีย บทส่งท้าย
หนึ่งปีต่อมา ---เวลาผ่านไปเกือบสองปีที่ชีวิตคู่ของเทวินและมิลินได้ใช้ร่วมกันมา มันมีทั้งความสุขและอุปสรรคต่าง ๆ มากมาย สุดท้ายพวกเขาก็ผ่านเรื่องราวเลวร้ายเหล่านั้นมาได้ซึ่งวันนี้เป็นวันสำคัญของทั้งคู่" ว้าววว ลินแกสวยมากเลย " หวานเอ่ยชมเพื่อนรักด้วยท่าทางตื่นเต้น เมื่อเธอสวมด้วยชุดเจ้าสาวสายเดี่ยวเกาะอกสีขาวลายลูกไม้ยาวถึงเข่าพร้อมกับปล่อยผมลอนยาวเสวยแผ่เต็มหลังเธอแต่งหน้าอ่อน ๆ ใส่รองเท้าส้นสูงห้านิ้วสีขาว ใบหน้าเรียวเล็กของเธอที่แต่งเติมเครื่องสำอางไม่เข้มมากโทนสีชมพู ทำให้เธอสวยดุจดั่งเจ้าหญิง" จริงหรอ หวาน ? "" จริงสิ ลินแกเหมือนเจ้าหญิงเลย "" บ้าไปขนาดนั้นหรอก แต่ก็ขอบคุณนะรู้สึกตื่นเต้นจัง "" ฮ่า ๆๆๆ ในที่สุดแกก็มีวันนี้นะเพื่อนรัก "" อือ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคุณนักเขียนชื่อดัง "" เว่อร์ฉันไม่ได้ดังอะไรมากหรอก "แกร๊ก ---ระหว่างนั้นเสียงประตูก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างสูงและเด็กสาววัยหนึ่งขวบเกือบสองขวบเดินจูงมือเข้ามาด้วยกัน" มะหมี่ ( หม่ามี๊ ) " เนนิลปล่อยมือจากแทนวิ่งเข้ามาหาผู้เป็นแม่ด้วยรอยยิ้มอันสดใส มิลินย่อตัวลงพร้อมกับสวมกอดกอดลูกสาวทันที" ว่าไงคะ ? คนสวยของ
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 66 THE END
แสงแดดยามไม่สายมากสอดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาตกกระทบกับใบหน้าคมคายของชายหนุ่ม เทวินเริ่มรู้สึกตัวเขาขยับร่างกายพร้อมกับควานหาคนที่นอนข้าง ๆ ตลอดทั้งคืน แต่กับพบแต่ความว่างเปล่า เขาจึงรีบเด้งตัวลุกขึ้นมา ก่อนจะชำเรียงมองนาฬิกาแขวนซึ่งเข็มยาวชี้เลขแปดเข็มสั้นชี้เลขสาม บ่งบอกว่าตอนนี้แปดโมงเกือบครึ่งแล้ว" ทำไมตื่นสายขนาดนี้วะ !! " เทวินสบถคำออกมาอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะรีบก้าวขายาวลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำทันที" คุณมิลินให้ป้าขึ้นไปตามคุณเทวินเลยไหมคะ ? " นิดป้าแม่บ้านเอ่ยถามนายหญิงของบ้าน ในขณะที่เธอกำลังถักหมวกเตรียมไว้ให้ลูกน้อยของเธออยู่ที่ริมสระว่ายน้ำ" แล้วแต่ป้าเลยค่ะ "" โกรธอะไรกันหรือเปล่าคะ ? "" เรื่องซื้อของแหละค่ะป้า "" อย่าโกรธกันนานนะคะ " นิดป้าแม่บ้านเอ่ยเตือนด้วยความหวังดีไม่อยากให้เจ้านายสองคนมีปัญหากันนาน" ค่ะป้า ป้าคะถ้าหวานมาให้มาหาลินที่นี่เลยนะคะ "" ค่ะ " เธอตอบรับนายหญิงของบ้าน ก่อนจะเดินออกมาก็เจอกับหวานที่กำลังเดินเข้ามาในบ้านพอดี" สวัสดีค่ะ คุณหวาน "" สวัสดีค่ะป้านิดมิลินล่ะคะ ? "" คุณมิลินอยู่ที่ริมสระน้ำค่ะเธอบอกให้คุณเข้าไปหาได้เลยค
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 65 ทวงสัญญา
หลายวันต่อมา ---ชีวิตคู่ของเทวินกับมิลินเป็นไปด้วยความราบรื่นเทวินตั้งแต่ได้มิลินกลับมาเขาก็ดูแลเธออย่างใกล้ชิดตลอดเวลา ไปไหนมาไหนก็จะเอามิลินไปด้วยตลอด เขาคอยเอาใจใส่ราวกับไม่ใช่ เทวินคนเดิมเพื่อน ๆ ต่างพากันแปลกใจกันใหญ่ กับนิสัยของ เพื่อรักที่เปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหว พวกเขาไม่เคยเห็นมุมอ่อนโยนของเขาเลยสักครั้งตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา เขายิ้มง่ายขึ้นและใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัดแกร๊ก ----ขณะที่มิลินกำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่บนยาวโซฟาตัวยาวในห้องทำงานที่ผับของเทวิน เสียงประตูก็เปิดเข้ามาอย่างถือวิสาสะ" คุณพรีน " มิลินเอ่ยเรียกพรีนด้วยน้ำเสียงทุ้ม ก่อนจะคลี่ยิ้มให้บาง ๆ" แปลกใจหรือไงที่เจอฉัน ? " พรีนถามเสียงเรียบก่อนจะลากเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเทวินมานั่งตรงหน้ามิลิน" เปล่าค่ะ มีอะไรกับพี่วินหรือเปล่าคะ ? "" ฉันต้องมีอะไรกับมันด้วยไงถึงจะมาหามันได้ "" ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ พอดีพี่วินออกไปตรวจงานกับพี่คิวค่ะ " มิลินรีบปฏิเสธทันควันเมื่อพรีนเอาแต่จ้องมองด้วยสายตาเย็นชา" ท้องเธอมันเหมือนขยับ " พรีนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบพร้อมกับจ้องมองไปที่ท้องนูนของมิลิน ก่อนจะดันกระพุ้งแก้มอย่างแป
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 64 กลับบ้านเรา Nc++
ไม่นานรถเก๋งมินิก็ขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านพักของมิลิน ทั้งคู่เปิดประตูเดินลงมาพร้อมกันกับพ่อและแม่ของเธอตามด้วยรถหรูของเทวินที่คิวเป็นคนขับ เทวินประคองมิลินเดินเข้ามาในบ้านอย่างถะนุถนอม" เดี๋ยวแม่จะโชว์ฝีมือการทำอาหารให้พ่อหนุ่มและเพื่อนพ่อหนุ่มชิมนะ " เมื่อเข้ามาในบ้านรีลาจึงเสนอตัวทำอาหารให้ว่าที่ลูกเขยทันที" ขอบคุณครับ " เทวินเอ่ยขอบคุณด้วยน้ำเสียงสุภาพ" คุณพาลูกไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นรอก่อนค่ะ " รีลาบอกกับสามี" ครับคุณภรรยา "" แม่คะ ลินช่วยทำนะคะ ? "" ไม่เป็นไรลูกพาพ่อหนุ่มคนนี้ไปนั่งพักเถอะ "" งั้นก็ได้ค่ะ " มิลินตอบแค่นั้น ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งห้องนั่งเล่นโดยมีเทวินคอยประคองพร้อมกับพ่อของเธอและคิว" เหนื่อยไหม ? " เทวินเอ่ยถามมิลินด้วยน้ำเสียงอ่อนพร้อมกับกุมมือเธอไว้หลวม ๆ" ไม่ค่ะลินไม่เหนื่อย "" พ่อหนุ่มมาที่นี่ถูกได้ยังไง ? " คินเอ่ยถามว่าที่ลูกเขยด้วยน้ำเสียงเรียบ" ไอ้พรีนบอกครับ "" คุณกับคุณพรีนดีกันแล้วหรอคะ ? " มิลินเอ่ยถามคนรักด้วยน้ำเสียงแปลกใจ" นายเค้นเอาคำตอบจากคุณพรีนเองครับนายหญิงนายยอมแม้กระทั่งรับข้อเสนอจากคุณพรีนด้วยนะครับ " เทวินไม่ทันได้ตอบอะไรคิวที่
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 63 แต่งงานกันนะ
วันต่อมา ---แสงแดดอ่อน ๆ สอดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวเข้ามาตกกระทบกับใบหน้าเกลี้ยงเกลาของหญิงสาวให้ตื่นขึ้นมารับเช้าวันใหม่มิลินค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมาเธอขยี้ตาเบา ๆ เพื่อให้การมองเห็นชัดขึ้น เธอพยายามประครองท้องโตของตัวเองลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียงขนาดคิงไซส์ ก่อนจะก้มมองลูกน้อยที่อยู่ในท้อง เธอลูบไปมาอย่างอ่อนโยนพร้อมกับพูดคุยกับเด็กน้อยที่ตอนนี้เขากำลังดิ้นดุกดิกอยู่ในท้องผู้เป็นแม่" ตื่นพร้อมแม่เลยนะลูก ทำไมดิ้นแรงจังคะหื้ม ? "ดุกดิก ----เด็กน้อยในท้องดิ้นแรงขึ้นราวกับกำลังพลิกตัวไปมาทำให้มิลินถึงกับยิ้มแป้นอย่างมีความสุขทันทีก๊อก ก๊อก ก๊อกขณะเดียวกันเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นทำให้มิลินละความสนใจจากลูกน้อยในท้องแล้วจึงบอกกับคนข้างนอก" ลินไม่ได้ล็อกประตูค่ะ "แกร๊ก ---" เสร็จหรือยังลูก ? " รีลาเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยถามลูกสาว" ยังค่ะแม่ลินพึ่งตื่นค่ะ "" จ๊ะ เดียวลงไปทานข้าวนะลูกเดี๋ยวพ่อกับแม่จะไปส่งหาคุณหมอ "" ค่ะคุณแม่ " มิลินตอบรับด้วยรอยยิ้ม จากนั้นรีลาก็เดินออกไปไม่นานมิลินก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ เมื่อเสร็จแล้วเธอจึงเดินลงมา" ค่อย ๆ เดินลูก " คินเมื่อเห็นม
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่่ 62 ขอบใจ
วันต่อมา--- " อรุณสวัสดิ์ครับนาย " ขณะที่เทวินเดินลงมาจากบันไดมาคิวลูกน้องคนสนิทจึงเอ่ยทักทายทันที" อือ มึงมาทานข้าวกับกูดิ "" นายชวนผมหรือสั่งผมครับ ? " คิวแกล้งย้อนถามหวังให้เจ้านายหนุ่มอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเห็นว่าวันนี้เขามาแปลกที่เอ่ยชวนปกติไม่เห็นชวน" อย่ามากวนตีนกู ! "" ครับบบ " คิวตอบลากเสียงยาวพร้อมกับอมยิ้มอย่างไม่เกรงกลัวสีหน้าดุดันที่เทวินมองมา ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับเจ้านายหนุ่ม" ไอ้พรีนมันจะกลับมาถึงกี่โมง ? "" ตอนเย็นเลยครับ "" อือ กูจะไปทักทายมันซะหน่อยวันนี้เลื่อนประชุมมาตอนสิบโมง "" ครับ " หลังจากจบการสนทนาทั้งสองก็ทานอาหารเช้ากันเสร็จจากนั้นเทวินจึงมุ่งหน้าไปที่บริษัทโฆษณาของเขาทันทีบริษัท AD" สวัสดีค่ะบอส / สวัสดีครับบอส " ทันทีที่เทวินเดินเข้ามาในบริษัทพนักงานชายหญิงต่างเอ่ยสวัสดีเจ้านายหนุ่มที่พึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทางน่าเกรงขาม เทวินเพียงแค่พยักหน้าตอบรับเท่านั้น ก่อนจะเดินไประหว่างรอลิฟต์เขาเผลอได้ยินเหล่าพนักงานบางส่วนที่นินทาเรื่องของเขาอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร“ เสียงนินทา “( ได้ข่าวว่าบอสยังตามหาคุณมิลินไม่เจอเลยแก )( ใช่แต่ก็สงสารคุณมิลิ
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 61 รู้
หลายวันต่อมา---กริ้งง !!!! กริ้งง !!!!ขณะที่มิลินกำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่หน้าทีวีในห้องนั่งเล่นเสียงกริ่งหน้าบ้านก็ดังขึ้น เธอจึงพยายามดันตัวเองลุกขึ้นแล้วเดินไปดูว่าใครมา เธอมองดูจอภาพหน้าประตูก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยเธอจึงรีบเปิดประตูทันทีแกร๊ก ----" สวัสดีค่ะ มาถึงเมื่อไหร่คะ ? "" จะไม่ชวนฉันเข้าบ้านเลยว่างั้น ? " พรีนเลิกคิ้วถามด้วยน้ำเสียงเรียบโดยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา" อ๋อ ขอโทษค่ะ เข้าบ้านก่อนก็ได้ค่ะ " มิลินส่งยิ้มเจื่อน ๆอย่างเกรงใจ ก่อนจะเอ่ยชวนมาเฟียหนุ่มเข้าบ้าน" มาคนเดียวหรอคะ ? "" แล้วเห็นฉันมากับใครล่ะ ? " พรีนเลิกคิ้วถามกลับอีกครั้งอย่างกวนอารมณ์ แต่ใบหน้ายังคงนิ่งเฉยทำให้มิลินก้มหน้าลงทันทีอย่างรู้สึกผิดที่ถาม" หึ " มาเฟียหนุ่มเค้นหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างนึกเอ็นดูคนตรงหน้า ก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่น" นั่งสิ "" ค่ะ "" ท้องกี่เดือนแล้วตอนนี้ ? "" จะหกเดือนอาทิตย์หน้าค่ะ ขอบคุณนะคะที่พาลินกับครอบครับมาอยู่ที่นี่ " มิลินเอ่ยขอบคุณพรีนอย่างจริงใจ เมื่อเขาเป็นคนช่วยพาเธอหนีจากเทวินมาได้ไกลถึงเกาหลี" อือ พ่อกับแม่เธอไปไหน ? " มาเฟียหนุ่มตอบ
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 60 กลัว
เพล้งงงงงง !!!!!ทันทีที่คิวเดินเข้าในบ้านเขาก็ได้ยินเสียงของต่าง ๆ ตกแตกเสียงดัง โดยมีพวกแม่บ้านต่างพากันมายืนรวมตัวกันเนื้อตัวสั่นเทาอยู่กลางบ้าน" ป้าเกิดอะไรขึ้นครับ ? "" คุณเทวินน่ะสิ พอแกออกไปได้ไม่นาน คุณเทวินก็ขับรถออกไปพอกลับมาก็เอาแต่ทำลายข้าวของบนห้องทำงานใหญ่เลยแถมยังไล่ตะเพิดยัยกิ่งที่กำลังทำความสะอาดอยู่บนห้องทำงานให้ออกมา พอมันลงมามันก็ร้องไห้ใหญ่เลย " ป้าแม่บ้านเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยใบหน้าหวาดกลัวทันที ขณะที่เสียงข้าวของยังตกแตกดังอยู่ต่อเนื่องเพล้งงง !!! ปัง !!!!!" ป้ารู้ไหมครับว่านายไปไหนมา ? "" ป้าถามแล้วแต่คุณเทวินไม่ตอบ "" ครับ " คิวตอบแค่นั้น เขารู้ว่าเทวินคงออกไปตามหามิลินแล้วไม่พบจึงกลับมาอาละวาดที่บ้านแทน" พี่คิว !! " ขณะเดียวกันลูกน้องอีกคนก็รีบวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาเรียกคิว" มีอะไร ? "" ที่ผับมีเรื่องครับ ลูกค้าดื่มแล้วเมาไม่ยอมจ่ายครับ แถมยังโวยวายยกใหญ่เลย ! "" ทำไมไม่มีใครโทรหากู ? "" โทรแล้วครับพี่ไม่รับ "" เออกูคงปิดเสียงไว้ แล้วผู้จัดการทำอะไรไม่ได้เลยหรอวะ ? ลูกน้องก็ตั้งเยอะ "" พวกผมยังไม่กล้าทำอะไรครับกลัวปัญหาจะตามมาทีหลัง มันก็เอา
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 59 หาย
โรงพยาบาลแกร๊ก---หลังจากที่เทวินกลับจากโกดังเขาก็รีบมาที่โรงพยาบาลทันที เขาเปิดประตูเข้ามาก็พบกับเพื่อน ๆ ที่นั่งอยู่เต็มห้องรวมถึงเพื่อนของมิลิน แต่คนที่นอนอยู่บนเตียงก่อนหน้านี้กลับหายไป" มิลินหายไปไหน ? " เทวินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเข้มคิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากัน หัวใจแกร่งกระตุกวูบด้วยความกลัว กลัวว่าสิ่งที่ตัวเองคิดกำลังจะเป็นจริง" กูถามว่ามิลินไปไหน ! ? " เทวินตะวาดถามเสียงดังอีกครั้งเมื่อไม่มีใครตอบอะไรเอาแต่เงียบกัน" นะ..น้องมิลินหายไป " แพททริคก้มหน้าตอบอย่าง กล้า ๆ กลัว ๆ เขารู้ดีว่าถ้าเทวินรู้ต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่ ๆ" หายไปไหน ? ! " เทวินไล่เสียงถามอีกครั้งอย่างโมโหมือทั้งสองข้างกำหมัดแน่น แววตาดุดันสายขึ้นวูบมองเพื่อน ๆ ตัวเองอย่างโกรธเคียง" กูกับไอ้แพททริคลงไปซื้อกาแฟแป๊บเดียวขึ้นมาก็ไม่เจอน้องมิลินแล้ว " กรตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังปัง !เมื่อเทวินได้ยินอย่างนั้นเขาถีบเตียงผู้ป่วยอย่างแรงจนไถลไปชนกับเก้าอี้ข้างเตียงเกิดเสียงดังสนั่น ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวคราวนี้เขาต้องเป็นบ้าจริง ๆ แน่ เหล่าเพื่อน ๆ ที่อยู่ในห้องนั้นต่างรับรู้ได้ว่าเทวินกำลังคลั่งและไม่มีใครที่จะหยุดเขา
